Investigation of Parents' Reasons for not Playing with Their Children

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 1, 20 - 38, 30.03.2021

Salih Gülen , Sümeyye Barış

Öz

In this research, the reasons behind why parents do not want to play games with their children were examined. The study aims to identify the parents who do not play with their children and determine why not playing games. A purposeful sampling method was preferred in this qualitative research study. For participant features, the form of determining the participatory demographic structure was used. The qualitative data, the reasons for not playing games were asked by face-to-face interview. The data obtained were interpreted through descriptive and content analysis. The research was carried out with parents who participated voluntarily in the September-December 2019 period. In the study, 142 participants, including 34 men and 108 women, were reached. It was determined that the participants had at least one child and a maximum of 13 children. It was determined that most participants were housewives and were especially interested in their children in the evening. It was also determined that the majority of the participants did not have any educational diplomas. For the parents in general; It was found that there are reasons classified in five categories: working or not being able to spare time, reluctance and not knowing, child age, traditions, and crowded family structure. According to this; It was determined that the majority of the participants did not play games with their children for reasons such as work, occupation and inability to spare time. Except this; It was determined that parents do not want to play games due to not knowing games, disliking play, the thought that children's ages are not suitable for the game, the pressure from the neighborhood, other people's thoughts, traditional reasons due to negative examples from their ancestors and crowded family structure. In line with the results, suggestions were made.

Anahtar Kelimeler

Child development,, Parents,, Not playing,, Game

Ebeveynlerin Çocuklarıyla Oyun Oynamama Nedenlerinin İncelenmesi

Öz

Bu araştırmada ebeveynlerin çocukları ile oyun oynamama nedenleri incelenmiştir. Araştırmanın amacı çocukları ile oyun oynamayan ebeveynleri tespit etmek ve oyun oynamama nedenlerini belirlemektir. Nitel araştırmanın yapıldığı bu çalışmada amaçlı örneklem yöntemi tercih edilmiştir. Katılımcı özellikleri için demografik yapısını belirleme formu kullanılmıştır. Nitel veriler yüz yüze görüşme yaparak oyun oynamama nedenleri sorgulanmıştır. Elde edilen veriler betimsel ve içerik analizleri ile yorumlanmıştır. Araştırma 2019 yılı Eylül-Aralık sürecinde gönüllü katılan ebeveynler ile yapılmıştır. Araştırmada, 34 erkek, 108 kadın olmak üzere 142 katılımcıya ulaşılmıştır. Katılımcıların en az 1 çocuk en fazla 13 çocuk sahibi oldukları belirlenmiştir. Katılımcıların büyük çoğunluğunun ev hanımı oldukları ve özellikle akşam vakitleri çocukları ile ilgilendikleri belirlenmiştir. Ayrıca katılımcıların çoğunluğunun herhangi bir eğitim diplomasına sahip olmadığı belirlenmiştir. Genel olarak ebeveynlerin; çalışıyor olma veya zaman ayıramama, isteksizlik ve bilmiyor olma, çocuk yaşından dolayı, geleneklerden dolayı ve kalabalık aile yapısı gibi beş kategoride sınıflandırılan nedenlerinin olduğu belirlenmiştir. Buna göre; katılımcıların büyük çoğunluğunun iş, güç ve zaman ayıramama gibi nedenlerden dolayı çocukları ile oyun oynamadıkları belirlenmiştir. Bunun dışında; ebeveynlerin oyun bilmeme, hoşlanmama, istek duymama, çocukların yaşlarının oyuna uygun olmadığı düşüncesi, mahalle baskısı, başka insanların düşüncesi, atalarından gelen olumsuz örneklerden kaynaklı geleneksel nedenler ve kalabalık aile yapısından dolayı oyun oynamadıkları tespit edilmiştir. Sonuçların doğrultusunda önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Çocuk gelişimi,, Ebeveyn,, Oyun oynamama,, Oyun

Kaynakça

• Ağzıbüyük, Ç. (2008). Muzaffer İzgi’nün “anneannemin akıl almaz maceraları” serisinde arkadaşlık kavramının çocuk gelişimi açısından değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Aktaş Arnas, Y., & Sarıba, Ş.(2020). Okul öncesi dönem çocukları ve ebeveynlerinin açık hava oyun deneyimlerinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 10(2), 373-398. http://dx.doi.org/10.14527/pegegog.2020.013.
• Alabay, E. (2020). “Kahramanın kim?”: Okul öncesi dönem çocuklarının kahramanlarının incelenmesi. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi 4(1), 152-171. http://dx.doi.org/10.24130/eccd-jecs.1967202041224.
• Aslan, B. İ. (2017). Çocuk gelişimi – spor ilişkisinin fiziksel çevre ve mekan algısı üzerinden irdelenmesi: örnek bir hareket merkezi modeli. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul.
• Aydın, E. (2018). Meslek yüksekokulu çocuk gelişimi dersinde puanlama yönergesine (rubrik) dayalı değerlendirmenin kullanılmasının öğrencinin akademik başarısına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
• Aytekin, Ç., Artan, İ., Bencik Kangal, S., Çalışandemir, F., & Özkızıklı, S. (2016). Çocukların anne-babalarına yönelik algılarının incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 168-188.
• Bağlı, M. T. (1996). 5 ve 7 yaş kız ve erkek çocuklarının çocuk bahçelerindeki oyun araçlarında gözlemlenen sosyal etkileşimleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara
• Craig, L. (2006). Parental education, time in paid work and time with children: An Australian time-diary analysis. The British Journal of Sociology, 57(4), 553-575.
• Creswell, J.W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri (Çev. Ed.: Bütün, M. ve Demir, S.B.). Ankara: Siyasi Yayın Dağıtımı.
• Çakmakçı, N. (2011). Çocuk kitaplarında oyun öğesi ve okul öncesi eğitim amaçlı etkileşimli çocuk kitabı tasarım çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul.
• Çankaya, G., & Ergin, H. (2015). Çocukların oynadıkları oyunlara göre empati ve saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(2), 283-297.
• Demirkuş, N., & Batıhan Güzel, N. (2019). Biyoloji dersinde bazı makroskobik kavramlara ilişkin ders materyalinin geliştirilmesi. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 1539-1552, http://dx.doi.org/10.23891/efdyyu.2019.171.
• Derman, M. T., Türen, Ş., & Buntürk, T. (2020). Okul öncesi çocukların empati bölümleri ile annelerinin ebeveyn tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 4(2), 331-362.
• Duman, G., & Koçak, N. (2013). Çocuk oyun alanlarının biçimsel özellikleri açısından değerlendirilmesi (konya ili örneği). Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 11(1), 64-81
• Eismann, E. A., Brinkmann, C., Theuerling, J., & Shapiro, R. A. (2019). Supporting families exposed to adverse childhood experiences within child care settings: A feasibility pilot. Early Childhood Education Journal, 48, 451–462.
• Erdoğdu, M., & Gündoğmuş, G. (2020). Yalnızlık düzeyinin yordanmasında anne baba tutumları ve okul tükenmişliğinin rolü. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31, 158-168. http://dx.doi.org/10.20875/makusobed.564127.
• Fabes, R. A., Leonard, S. A., Kupanoff, K., & Martin, C. L. (2003). Parental coping with children's negative emotions: relations with children's emotional and social responding. Child Development, 72(3), 907-920, https://doi.org/10.1111/1467-8624.00323.
• Grob, R., Schlesinger, M., Pace, A. Golinkoff, R. M., & Hirsh‐Pasek, K. (2017). Playing with ıdeas: Evaluating the ımpact of the ultimate block party, a collective experiential intervention to enrich perceptions of play. Child Development, 88(5), 1419-1434. https://doi.org/10.1111/cdev.12897.
• Güneş, C., & Tuğrul, B. (2020) LEGO destekli oyun eğitimi alan anne babaların 60-72 aylık çocuklarının oyun alışkanlıklarının incelenmesi. İstanbul Aydın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 137-161.
• Güneş, G., Tuğrul, B., & Demir Öztürk, E. (2020). Oyun algısı ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 4(1), 29-51. http://dx.doi.org/10.24130/eccd-jecs.1967202041147.
• Işıkoğlu Erdoğan, N. (2019). Dijital oyun popüler mi? Ebeveynlerin çocukları için oyun tercihlerinin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 46, 1-17. http://dx.doi.org/10.9779/pauefd.446654.
• Işıkoğlu, N., & Bora İvrendi, A. (2008). Anne ve babaların oyuna katılımı. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (2), 47-57.
• Jayasuriya, A., Williams, M., Edwards, T., & Tandon, P. (2016). Parents' perceptions of preschool activities: exploring outdoor play. Early Education and Development, 27(7), 1004-1017, https://doi.org/10.1080/10409289.2016.1156989.
• Kandır, Y., & Alpan, U. (2008). Okul öncesi dönemde sosyal-duygusal gelişime anne-baba davranışlarının etkisi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 14(14), 33-38
• Khorshidi, G. (2017). Kaşkay Türklerinin çocuk edebiyatı ürünleri ve bu ürünlerin çocuk gelişimi üzerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Kırman, A. (2019). Çocuk kitaplarında oyun ve oyuncak kavramının incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara
• Koç, E. (2006). Selçuk üniversitesi mesleki eğitim fakültesinin çocuk gelişimi ve eğitimi ile anasınıfı bölümlerinde okutulan müzik öğretimi derslerinin genel durumunun değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Koçyiğit, S., & Başara Baydilek, N. (2015). Okul öncesi dönem çocuklarının oyun algılarının incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 1-26.
• Kutluğ, Y. (2007). Çocuk gelişimi eğitimi ile okulöncesi öğretmenliği son sınıf öğrencilerinin mesleki olgunluk ve kendini kabul düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Lin, X., Li, H., & Yang, W. (2018). Bridging a cultural divide between play and learning: parental ethno theories of young children's play and their instantiation in contemporary China. Early Education and Development, 30(1), 82-97, http://dx.doi.org/10.1080/10409289.2018.1514846
• Miles, B. M., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis (2nd ed.). London: Sage Publication.
• McFarland, L., & Laird, S. G. (2018). Parents' and early childhood educators' attitudes and practices in relation to children's outdoor risky play. Early Childhood Education Journal, 46, 159-168.
• Önder, A., & Gülay, H. (2007). Ebeveyn kabul- red teorisi ve bireyin gelişimi açısından önemi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 20-28.
• Özyürek, A., & Gürleyik, S. (2016). Anne babaların okul öncesi dönem çocukları ile etkileşimlerinde oyunun yeri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(42), 1283-1289.
• Selçuk, K. (2019). Oyunun çocuk gelişimi üzerindeki önemi ve açık parkların tasarım kriterleri bakımından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Telgeren, A. (2007). Avrupa resim geleneğinde çocuk ve oyun kavramı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul.
• Trawick-Smith, J., Swaminathan, S., Baton, B., Marsh, S., & Szarwacki, M. (2016). Block play and mathematics learning in preschool: The effects of building complexity, peer and teacher interactions in the block area, and replica play materials. Journal of Early Childhood Research, 15(4), 433-448. https://doi.org/10.1177/1476718X16664557
• Vogt, F., Hauser, B., Stebler, R., Rechsteiner, K., & Urech, C. (2018). Learning through play – pedagogy and learning outcomes in early childhood mathematics. European Early Childhood Education Research Journal, 26(4), 589-603. https://doi.org/10.1080/1350293X.2018.1487160
• Watson, M. W., & Peng, Y. (2010) The relation between toy gun play and children's aggressive behavior. Early Education and Development, 3(4), 370-389. https://doi.org/10.1207/s15566935eed0304_7
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Publishing.
• Yılmaz, H. (2019a). Çocukluk dönemi mutluluk ve huzur anılarının bilişsel şemalar ve psikolojik semptomlarla ilişkisi. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 3(2), 167-192. DOI: 10.24130/eccd-jecs.1967201932116
• Yılmaz, H. (2019b). İyi ebeveyn, çocuğu için her zaman her şeyi yapan ebeveyn değildir: Algılanan Helikopter Ebeveyn Tutum Ölçeği (AHETÖ) geliştirme çalışması. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 3(1), 3-31. http://dx.doi.org/10.24130/eccd-jecs.1967201931114
• Zamani, Z. (2016). Young children's preferences: What stimulates children's cognitive play in outdoor preschools? Journal of Early Childhood Research, 15(3), 1-19, http://dx.doi.org/10.1177/1476718X15616831.