Investigation of Teachers’ Self-Perception Levels towards Supporting and Training Courses: Ordu Province Sample

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 1, 92 - 114, 30.03.2021

Fatih Uğurlu Faruk Aylar

Öz

In this research, the self-perception levels of teachers working in support and training courses in Ordu province were examined. Descriptive survey method, one of the quantitative research approaches, was used in the study. In order to determine the self-perception levels of teachers towards support and training courses, the "Teacher Self-Perception Scale for Supporting and Training Courses" developed by Uğurlu and Aylar (2017) consisting of 36 items and 4 sub-dimensions was used. This scale was applied to 416 teachers selected by cluster sampling method from a universe consisting of teachers from different branches who work in the city center and districts of Ordu in the 2016-2017 academic year. and these teachers also give lectures in their school about the support and training. Data were analyzed by SPSS. Independent Samples t-Test, ANOVA, Levene Test and Kruskal Wallis H Test were used to analyze the data. According to the findings of the study, it was determined that teachers' self-perception levels towards support and training courses did not differ significantly according to gender, professional seniority, school type and location, and according to the sub-dimensions, teachers had self-perception at the level of “I agree”. In addition, it was determined that teachers' self-perceptions about the courses had the highest level of academic contribution and the lowest level of social negativity. This shows that teachers have very high self-perceptions in the academic contribution dimension, whereas they have partially self-perceptions in the social negativity dimension. As a result of this study, it was observed that it is important to increase the situation by enriching the courses with social, cultural and sportive activities, as the support and training courses sometimes lead teachers and students to fatigue and loss of motivation.

Anahtar Kelimeler

Supporting and Training Courses, Self-Perception Level, Teacher

Destekleme ve Yetiştirme Kurslarında Görevli Öğretmenlerin Kurslara Yönelik Öz Algı Düzeylerinin İncelenmesi: Ordu İli Örneği

Öz

Bu çalışmada, Ordu ilinde destekleme ve yetiştirme kurslarında görevli öğretmenlerin kurslara yönelik öz algı düzeyleri incelenmiştir. Araştırmada nicel araştırma yaklaşımlarından betimsel tarama yöntemi kullanılmıştır. Öğretmenlerin destekleme ve yetiştirme kurslarına yönelik öz algı düzeylerini belirlemek amacıyla Uğurlu ve Aylar (2017) tarafından geliştirilen, 36 madde ve 4 alt boyuttan oluşan “Destekleme ve Yetiştirme Kurslarına Dönük Öğretmen Öz Algı Ölçeği” kullanılmıştır. Bu ölçek, 2016-2017 eğitim öğretim yılında Ordu merkez ve ilçelerinde görev yapıp ortaokul ve liselerde açılan destekleme ve yetiştirme kurslarında ders veren farklı branşlardaki öğretmenlerden oluşan evrenden küme örneklem seçimi yöntemiyle belirlenen 416 öğretmene uygulanmıştır. Veriler SPSS ile analiz edilmiştir. Verilerin analizinde Bağımsız Örneklemler t-Testi, ANOVA, Levene Testi ve Kruskal Wallis H Testi kullanılmıştır. Çalışmanın bulgularına göre, öğretmenlerin destekleme ve yetiştirme kurslarına dönük öz algı düzeylerinin cinsiyete, mesleki kıdeme, okul türüne ve yerleşim birimine göre anlamlı düzeyde farklılık göstermediği, alt boyutlara göre ise öğretmenlerin “Katılıyorum” düzeyinde öz algıya sahip oldukları belirlenmiştir. Ayrıca öğretmenlerin kurslara ilişkin öz algılarının en yüksek düzeyde akademik katkı, en düşük düzeyde ise sosyal olumsuzluk boyutlarında olduğu belirlenmiştir. Bu durum öğretmenlerin akademik katkı boyutunda çok yüksek öz algılara sahip olduklarını, buna karşın sosyal olumsuzluk boyutunda kısmen düzeyinde öz algılara sahip olduğunu göstermektedir. Bu çalışmanın sonucunda destekleme ve yetiştirme kurslarının zaman zaman öğretmen ve öğrencileri yorgunluğa ve motivasyon kaybına sevk etmesinden dolayı kursların sosyal, kültürel ve sportif etkinliklerle zenginleştirilerek davamın arttırılmasının önemli olduğu gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Destekleme ve Yetiştirme Kursları,, Öz Algı Düzeyi, Öğretmen

Kaynakça

• Akın, F. (2012). Okul içi ve okul dışı öğrenmelerin öğrenci başarısına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Burdur.
• Aküzüm, C., & Saraçoğlu, M. (2018). Ortaokul öğretmenlerinin destekleme ve yetiştirme kurslarına yönelik tutumlarının incelenmesi. Turkish Journal of Educational Studies, 5(2), 97-121.
• Bozbayındır, F., & Kara, M. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarında karşılaşılan sorunlar ve öğretmen görüşleri temelinde çözüm önerileri. Sakarya Üniversitesi Journal of Education, 7(2), 336-349.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş. (2015). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. 21. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
• Canlı, S. (2019). Okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin destekleme ve yetiştirme kurslarına yönelik görüşleri. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 8(2), 479-501.
• Canpolat, U., & Köçer, M. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarının TEOG bağlamında sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşlerine dayalı olarak incelenmesi. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 7(1). 123-154.
• Creswell, J. (2002). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research. Upper Saddle River, NJ: Merrill Prentice Hall.
• Ergin, D. Y. (1994). Örnekleme türleri. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(6), 91-102.
• Garipağaoğlu, B. Ç. (2016). Özel dershanelerden özel okullara dönüşüm projesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1). 140-162.
• Göksu, İ., & Gülcü, A. (2016). Ortaokul ve liselerde uygulanan destekleme kurslarıyla ilgili öğretmen görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1). 153-171.
• Kaya, A. (2015). Uyarlanabilir küme örneklemesinde tahmin modelleri. Adıyaman Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 5(9).105-119.
• Kozikoğlu, İ., & Özcanlı, N. (2020). Destekleme ve yetiştirme kurslarına ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşleri: Bir karma yöntem çalışması. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(30), 280-305.
• Köse, M. R. (1990). Aile sosyo ekonomik durumu, lise özellikleri ve üniversite sınavlarına hazırlama kurslarının eğitimsel başarı üzerine etkileri. Eğitim ve Bilim, 14(78). 9-17.
• Little, P., Wimer, C., & Weiss, H. B. (2008). After school programs in the 21st century: Their potential and what it takes to achieve it. Issues and Opportunities in Out-of-School Time Evaluation, 10(1-12). 1-12.
• Massoni, E. (2011). The positive effects of extracurricular activities on students. College of DuPage (ESSAI), 9(1), 84-87. http://dc.cod.edu/essai/vol9/iss1/27/ adresinden 07 Mart 2017 tarihinde edinilmiştir.
• MEB (2014), Milli Eğitim Bakanlığı Örgün ve Yaygın Eğitimi Destekleme ve Yetiştirme Kursları Yönergesi, 4145909, 23 Eylül 2014. http://mevzuat.meb.gov.tr/ adresinden 7 Ocak 2017 tarihinde edinilmiştir.
• MEB (2016), DYK tanıtım kitapçığı, 21 Ekim 2016. http://odsgm.meb.gov.tr/ meb_iys_dosyalar/2016_10/21045232_tanitim_kitapcigi_dyk.pdf adresinden 7 Ocak 2017 tarihinde edinilmiştir.
• Nartgün, Ş. S., & Dilekçi, Ü. (2016). Eğitimi destekleme ve yetiştirme kurslarına ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 22(4), 537-564.
• Sarıca, R. (2018). Destekleme ve yetiştirme kurslarına yönelik öğretmen görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 48(221), 91-122.
• Tavşancıl, E. (2006). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. (3. Baskı). Ankara: Nobel.
• Uğurlu, F., & Aylar, F. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarına yönelik öğretmen öz-algı ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(1). 28-43.
• Ünsal, S., & Korkmaz, F. (2016). Destekleme ve yetiştirme kurslarının işlevlerine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2). 87-118.
• Yeşilyurt, A. G. (2019). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin algıları doğrultusunda destekleme ve yetiştirme kurslarının değerlendirilmesi. (Yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Yazar, T., & Baran, C. (2020). Ortaokuldaki destekleme ve yetiştirme kurslarının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Tam Metin. Ankara: Pegem Akademi.