BibTex RIS Kaynak Göster

Ney, The Popular Instrument of Musıc and Poetry in The Ottomans

Yıl 2011, Cilt: 31 Sayı: 1, 179 - 200, 01.03.2011

Neşe Can

Öz

In this study, the place and importance of ney (reed flute) during the Ottoman period were researched. As a result, it was seen that ney was the most popular instrument in music and poetry. The stories related to the invention of ney, which was also a respectable instrument in the Islamic culture before the Ottomans, date back to the period of Prophet Mohammed. Ney has always been the most beloved and honored instrument of the Turkish music. Dedication of the first eighteen verses by Mevlana Celaleddin Rumi to ney in his Mesnavi, sanctified this instrument in the Mevlevi Order as well and caused it to gain a very prestigious place in the Ottoman cultural life.

Anahtar Kelimeler

a

Kaynakça

  • Akkuş, M. (1993). Nef'i Divanı. Ankara: Akçağ Yayınları, No: 51.
  • Aksoy, B. (1994). Avrupalı Gezginlerin Gözüyle Osmanlılarda Musiki. İstanbul: Ayhan Matbaası, Pan Yayıncılık.
  • Akyüz, K., ve Beken, S. (1990). Fuzuli Divanı. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Atıl, E. (1999). Levnî ve Surnâme, Bir Osmanlı Şenliğinin Öyküsü. İstanbul: Koçbank.
  • Attâr, F. (1990). Mantık Al-Tayr. Çev. A. Gölpınarlı, İstanbul: Şark İslam Klasikleri, MEB Yayınları 2172.
  • Bağcı, S., ve Çağman, F. (2006). Osmanlı Resim Sanatı. İstanbul: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, Sanat Eserleri Dizisi, 457.
  • Bahar, C. (1993). Zaman, Mekan, Müzik. İstanbul: Afa Yayıncılık.
  • Bahar, C. (2005). Musikiden Müziğe Osmanlı/Türk Müziği: Gelenek ve Modernlik. İstanbul, Yapı Kredi Yayınları 2243.
  • Banarlı, N. S. (1958). Dinle Neyden. Musiki Mecmuası, Sayı 124.
  • Banarlı, N. S.(1987). Resimli Türk Edebiyatı Tarihi. C. II, İstanbul, Milli Eğitim Basımevi.
  • Beyatlı, Y. K. (1962). Eski Şii'in Rüzgârıyla. İstanbul.
  • Bilkan, A. F. (1997). Nabi Divanı. C. II, İstanbul, Milli Eğitim Basımevi.
  • Can, H. (1966). Dini Türk Musikisi Lugatı, Ney. Musiki Mecmuası, Sayı 220, İstanbul.
  • Can, M. C., ve Can, Neşe. (1995). Tarih İçinde Ud I- II. Milli Folklor, 4 (7), 8-16, 20-24, Güz, Ankara.
  • Can, N. (1993). Osmanlı Dönemi Türk Şiirinde Musiki Mefhumu. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
  • Can, N. (2002). Türk Musikisi'nde Çeng. Basılmamış Doktora Tezi. Marmara Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Can, N. (2004). Unutulan Sazımız Mıskal. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 24 (3), 193- 206.
  • Çelebi, A. H. (1953). Divan Şi'rinde İstanbul. İstanbul, İstanbul Fethi D. Neşriyatı 22, Halk Basımevi.
  • Devellioğlu, F. (1990). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lugat. Ankara, Adın Kitabevi Yayınları.
  • Erdemir, A. (1999). Anadolu Sahası Musikişinas Divan Şairleri. Ankara, Tüsav Yayınları.
  • Ergin, M. (1980) Kadı Burhaneddin Divanı. İstanbul, İ. Ü. Edebiyat Fakültesi Yayını 2244.
  • Ergun , S. N.(1935). Bâki Divanı. İstanbul, Semih L. Bitik Basımevi.
  • Erguner, S. (2000). 18. Yüzyılda Musikimiz, Ney ve Neyzenler. Osmanlı. Ankara, 691- 706.
  • Feldman. W. (1996). Music Of The Ottoman Court. Berlin.
  • Fonton, C. (1987). 18. Yüzyılda Türk Müziği Charles Fonton, Çev. Cem Bahar, İstanbul, Pan Yayıncılık.
  • Gökyay, O. Ş. (1978). Gelibolu Mustafa Ali Ziyafet Sofraları, İstanbul, Tercüman 1001 Temel Eser.
  • Gölpınarlı, A. (1972). Nedim Divanı. İstanbul, İnkilap ve Aka Yayınları.
  • Gölpınarlı, A. (1987). Mevlevîlik. İslam Ansiklopedisi. Cilt:8, 164-171,İstanbul, Milli Eğitim Basımevi.
  • Gültaş, A. (1981). Divan Şiirinde Klâsik Türk Mûsikîsi Sazları. Sanat ve Kültürde Kök. Sayı 4, 26-27, İstanbul, Huzur Grafik, Kuşak Ofset.
  • Gültaş, S. (1981). Musiki ve Edebiyatımızın Beraberliği. Sanat ve Kültürde Kök. Sayı 1, 12-13, İstanbul, Buluş Grafik Ofset, Matbaa Film Reklam Ajansı.
  • Haşim Bey, 1280(1864). Haşim Bey Mecmuası, İstanbul.
  • İnal, İ. M. K.(1988). Son Asır Türk Şairleri. C. 4, İstanbul, Dergah Yayınları.
  • İsen, M. (1990). Latifi Tezkire, Ankara.
  • İzbudak, V. (1990). Şark İslam Klasikleri Mesnevî. C. I, İstanbul, Mlli Eğitim Basımevi.
  • Judetz , E. P. (1996). Meanıngs In Turkısh Musical Culture. İstanbul, Pan Yayıncılık.
  • Judetz, E. P. (1998). Kevseri Mecmuası. İstanbul, Pan Yayıncılık.
  • Karabey, L. (1953). Musiki Tarihi Notlarından. Musiki Mecmuası. Sayı 67, İstanbul.
  • Kayra, C. (1987). Hafız Hızır İlyas Ağa Tarih-i Enderun Letaif-i Enderun. İstanbul, Çokaş Matbaası.
  • Nasuhioğlu, O. (1989). Musıque Turque Abbe Toderini 1789 Paris. Musiki Mecmuası. Çev. O. Nasuhioğlu, Yıl 42, Sayı 424, İstanbul, Atalay Matbası.
  • Neubauer, E. (1994). Musiki Hayatı. 15. ve 16. Yüzyıllar. Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi. C. 5, İstanbul.
  • Okçu, N. (1993). Şeyh Galib, Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri, Şiirlerinin Umumi Tahlili,Ve Divanının Tenkidli Metni. Ankara, Kültür Bakanlığı Yayınları, Türk Klasikleri Dizisi, 121.
  • Olgun, İ., ve Drahşan, C. (1970). Türkçe-Farsça Sözlük, Ankara, Elhan Kitabevi.
  • Özcan, N. (2004). Mevlevî Âyini. DİA. C 29, 464-466, İstanbul, Ali Rıza Baskan Güzel Sanatlar Matbaası.
  • Özçimi, S. (1989). Hızır bin Abdullah ve Kitâbu'l Edvâr. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Ü. Sosyal Bilimler Ens. İstanbul.
  • Özergin, M.K. (1971). Evliya Çelebiye Göre XVII. Yüzyılda Osmanlı Ülkesinde Çalgılar. Türk Folklor Araştırmaları. Yıl 1971, Sayı 264.
  • Öztuna, Y. (1990). Büyük Türk Musikisi Ansiklopedisi II. Ankara, Kültür Bakanlığı 1163.
  • Pakalın, M. Z. (1993).Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü. C. II, İstanbu.
  • Pala, İ. (1989). Ansiklopedik Divan Şiiri Sözlüğü. cilt I-II, Ankara, Akçağ Yayınları.
  • Pala, İ. (1998). Aşki ve Divanından Örnekler. Ankara, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
  • Pekin, E. (2003). Surnamenin Müziği: 16.Yüzyılda İstanbul'da Çalgılar. Dipnot, Sayı1, Yaz, s. 52-90'dan ayrı basım, İstanbul.
  • Sehi Bey. (1980). Tezkire, Heşt Behişt. Tercüman 1001 Temel Eser, İstanbul.
  • Sevin, N. A. (2006). Gravürlerle Yaşayan Osmanlı. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, Sanat Eserleri Dizisi 455, Ankara.
  • Seydî. (15.yy). El-Matla'. TSMK, III. Ahmed Yazmaları, nr. 3459.
  • Şahinoğlu, M. N. (1991). Attâr, Ferîdüddin. DİA. C. 4, 95-98, İstanbul, Ali Rıza Baskan Güzel Sanatlar Matbaası.
  • Tanrıkorur, C. (1991). Âyîn. DİA. C. 4, 251-252, İstanbul, Ali Rıza Baskan Güzel Sanatlar Matbaası.
  • Tanrıkorur, B. (2004). Mevleviyye. DİA. C. 29, 468-475, İstanbul, Ali Rıza Baskan Güzel Sanatlar Matbaası.
  • Tanrıkorur, C. (2000). Osmanlı Musikisi'nde Mevlevî Âyini Besteciliği. 707-721, Osmanlı, Ankara.
  • Tarlan, A. N. (1967). Zâti Divanı. İstanbul.
  • Tulum, M. (1977). Tursun Bey, Târîh-i Ebûl-Feth. İstanbul.
  • Tura, Y. (2001). Kitâb-ı İlmü’l-Mûsikî ‘ala vechi’l-Hûrûfât, (Kantemiroğlu). Tura Yayınları, İstanbul.
  • Turabi, A. H. (2005). Gevrekzâde Hâfız Hasan Efendi ve Mûsikî Risâlesi. İstanbul, Rağbet Yayınları.
  • Türkelman, F. (1981). Türk Musikisi Sazları: Ney. Sa'nat ve Kültürde Kök, Sayı 3, İstanbul.
  • Usbeck, H. (1967). Türklerde Musiki Aletleri. Mezuniyet Tezi, İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü, İstanbul.
  • Usbeck, H. (1970). Türklerde Musiki Aletleri. Musiki Mecmuası. Yıl 21, Sayı 255, İstanbul, Atalay Matbası.
  • Uygun, M. N. (2007). Ney. DİA, C ilt 33, 68-69, İstanbul, Ali Rıza Baskan Güzel Sanatlar Matbaası.
  • Uzunçarşılı, İ. H. (1977). Osmanlılar Zamanında Saraylarda Musiki Hayatı. Belleten, Cilt XLI, Ankara.
  • Wrıght, O. (1994). Musiki Hayatı, 17. ve 18. Yüzyıllardaki Yapısal Değişimler. Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, Cilt 5, İstanbul.
  • Yavaşça, A. (1994). Saray Dışında Musiki Hayatı. Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, Cilt 5, İstanbul.
  • Yekta, R.(1981). La Musıque Turque” Encyclopedıe De La Musıque- A. Lavıgnac. Çev. Orhan Nasuhioğlu, Musiki Mecmuası, Sayı 380, İstanbul.
  • Yusuf b. Nizameddin Kırşehrî. (15.yy). Risâle-i İlm-i Mûsikî. Milli Ktp., nr.131/1

Osmanlıda Müziğin ve Şiirin Gözde Sazı: Ney

Yıl 2011, Cilt: 31 Sayı: 1, 179 - 200, 01.03.2011

Neşe Can

Öz

Bu çalışmada, neyin Osmanlı döneminde müzikteki ve şiirdeki yeri ve önemi araştırılmıştır. Bunun sonucunda neyin hem müziğin, hem de şiirin gözde çalgısı olduğu görülmüştür. Osmanlıdan önce de İslam kültüründe saygınlığı olan neyin icadıyla ilgili rivayetler Hz. Muhammed dönemine kadar uzanır. Ney, Türk müziğinin her zaman çok sevilen ve değer verilen sazı olmuştur. Mevlana Celaleddin Ruminin, Mesnevisinin ilk on sekiz beytini neye ayırması, bu çalgıyı Mevlevilikde kutsallaştırmış ve aynı zamanda ney Osmanlı kültür hayatında çok saygın bir yer kazanmıştır.

Anahtar Kelimeler

a

Kaynakça

  • Akkuş, M. (1993). Nef'i Divanı. Ankara: Akçağ Yayınları, No: 51.
  • Aksoy, B. (1994). Avrupalı Gezginlerin Gözüyle Osmanlılarda Musiki. İstanbul: Ayhan Matbaası, Pan Yayıncılık.
  • Akyüz, K., ve Beken, S. (1990). Fuzuli Divanı. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Atıl, E. (1999). Levnî ve Surnâme, Bir Osmanlı Şenliğinin Öyküsü. İstanbul: Koçbank.
  • Attâr, F. (1990). Mantık Al-Tayr. Çev. A. Gölpınarlı, İstanbul: Şark İslam Klasikleri, MEB Yayınları 2172.
  • Bağcı, S., ve Çağman, F. (2006). Osmanlı Resim Sanatı. İstanbul: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, Sanat Eserleri Dizisi, 457.
  • Bahar, C. (1993). Zaman, Mekan, Müzik. İstanbul: Afa Yayıncılık.
  • Bahar, C. (2005). Musikiden Müziğe Osmanlı/Türk Müziği: Gelenek ve Modernlik. İstanbul, Yapı Kredi Yayınları 2243.
  • Banarlı, N. S. (1958). Dinle Neyden. Musiki Mecmuası, Sayı 124.
  • Banarlı, N. S.(1987). Resimli Türk Edebiyatı Tarihi. C. II, İstanbul, Milli Eğitim Basımevi.
  • Beyatlı, Y. K. (1962). Eski Şii'in Rüzgârıyla. İstanbul.
  • Bilkan, A. F. (1997). Nabi Divanı. C. II, İstanbul, Milli Eğitim Basımevi.
  • Can, H. (1966). Dini Türk Musikisi Lugatı, Ney. Musiki Mecmuası, Sayı 220, İstanbul.
  • Can, M. C., ve Can, Neşe. (1995). Tarih İçinde Ud I- II. Milli Folklor, 4 (7), 8-16, 20-24, Güz, Ankara.
  • Can, N. (1993). Osmanlı Dönemi Türk Şiirinde Musiki Mefhumu. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
  • Can, N. (2002). Türk Musikisi'nde Çeng. Basılmamış Doktora Tezi. Marmara Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Can, N. (2004). Unutulan Sazımız Mıskal. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 24 (3), 193- 206.
  • Çelebi, A. H. (1953). Divan Şi'rinde İstanbul. İstanbul, İstanbul Fethi D. Neşriyatı 22, Halk Basımevi.
  • Devellioğlu, F. (1990). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lugat. Ankara, Adın Kitabevi Yayınları.
  • Erdemir, A. (1999). Anadolu Sahası Musikişinas Divan Şairleri. Ankara, Tüsav Yayınları.
  • Ergin, M. (1980) Kadı Burhaneddin Divanı. İstanbul, İ. Ü. Edebiyat Fakültesi Yayını 2244.
  • Ergun , S. N.(1935). Bâki Divanı. İstanbul, Semih L. Bitik Basımevi.
  • Erguner, S. (2000). 18. Yüzyılda Musikimiz, Ney ve Neyzenler. Osmanlı. Ankara, 691- 706.
  • Feldman. W. (1996). Music Of The Ottoman Court. Berlin.
  • Fonton, C. (1987). 18. Yüzyılda Türk Müziği Charles Fonton, Çev. Cem Bahar, İstanbul, Pan Yayıncılık.
  • Gökyay, O. Ş. (1978). Gelibolu Mustafa Ali Ziyafet Sofraları, İstanbul, Tercüman 1001 Temel Eser.
  • Gölpınarlı, A. (1972). Nedim Divanı. İstanbul, İnkilap ve Aka Yayınları.
  • Gölpınarlı, A. (1987). Mevlevîlik. İslam Ansiklopedisi. Cilt:8, 164-171,İstanbul, Milli Eğitim Basımevi.
  • Gültaş, A. (1981). Divan Şiirinde Klâsik Türk Mûsikîsi Sazları. Sanat ve Kültürde Kök. Sayı 4, 26-27, İstanbul, Huzur Grafik, Kuşak Ofset.
  • Gültaş, S. (1981). Musiki ve Edebiyatımızın Beraberliği. Sanat ve Kültürde Kök. Sayı 1, 12-13, İstanbul, Buluş Grafik Ofset, Matbaa Film Reklam Ajansı.
  • Haşim Bey, 1280(1864). Haşim Bey Mecmuası, İstanbul.
  • İnal, İ. M. K.(1988). Son Asır Türk Şairleri. C. 4, İstanbul, Dergah Yayınları.
  • İsen, M. (1990). Latifi Tezkire, Ankara.
  • İzbudak, V. (1990). Şark İslam Klasikleri Mesnevî. C. I, İstanbul, Mlli Eğitim Basımevi.
  • Judetz , E. P. (1996). Meanıngs In Turkısh Musical Culture. İstanbul, Pan Yayıncılık.
  • Judetz, E. P. (1998). Kevseri Mecmuası. İstanbul, Pan Yayıncılık.
  • Karabey, L. (1953). Musiki Tarihi Notlarından. Musiki Mecmuası. Sayı 67, İstanbul.
  • Kayra, C. (1987). Hafız Hızır İlyas Ağa Tarih-i Enderun Letaif-i Enderun. İstanbul, Çokaş Matbaası.
  • Nasuhioğlu, O. (1989). Musıque Turque Abbe Toderini 1789 Paris. Musiki Mecmuası. Çev. O. Nasuhioğlu, Yıl 42, Sayı 424, İstanbul, Atalay Matbası.
  • Neubauer, E. (1994). Musiki Hayatı. 15. ve 16. Yüzyıllar. Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi. C. 5, İstanbul.
  • Okçu, N. (1993). Şeyh Galib, Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri, Şiirlerinin Umumi Tahlili,Ve Divanının Tenkidli Metni. Ankara, Kültür Bakanlığı Yayınları, Türk Klasikleri Dizisi, 121.
  • Olgun, İ., ve Drahşan, C. (1970). Türkçe-Farsça Sözlük, Ankara, Elhan Kitabevi.
  • Özcan, N. (2004). Mevlevî Âyini. DİA. C 29, 464-466, İstanbul, Ali Rıza Baskan Güzel Sanatlar Matbaası.
  • Özçimi, S. (1989). Hızır bin Abdullah ve Kitâbu'l Edvâr. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Ü. Sosyal Bilimler Ens. İstanbul.
  • Özergin, M.K. (1971). Evliya Çelebiye Göre XVII. Yüzyılda Osmanlı Ülkesinde Çalgılar. Türk Folklor Araştırmaları. Yıl 1971, Sayı 264.
  • Öztuna, Y. (1990). Büyük Türk Musikisi Ansiklopedisi II. Ankara, Kültür Bakanlığı 1163.
  • Pakalın, M. Z. (1993).Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü. C. II, İstanbu.
  • Pala, İ. (1989). Ansiklopedik Divan Şiiri Sözlüğü. cilt I-II, Ankara, Akçağ Yayınları.
  • Pala, İ. (1998). Aşki ve Divanından Örnekler. Ankara, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
  • Pekin, E. (2003). Surnamenin Müziği: 16.Yüzyılda İstanbul'da Çalgılar. Dipnot, Sayı1, Yaz, s. 52-90'dan ayrı basım, İstanbul.
  • Sehi Bey. (1980). Tezkire, Heşt Behişt. Tercüman 1001 Temel Eser, İstanbul.
  • Sevin, N. A. (2006). Gravürlerle Yaşayan Osmanlı. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, Sanat Eserleri Dizisi 455, Ankara.
  • Seydî. (15.yy). El-Matla'. TSMK, III. Ahmed Yazmaları, nr. 3459.
  • Şahinoğlu, M. N. (1991). Attâr, Ferîdüddin. DİA. C. 4, 95-98, İstanbul, Ali Rıza Baskan Güzel Sanatlar Matbaası.
  • Tanrıkorur, C. (1991). Âyîn. DİA. C. 4, 251-252, İstanbul, Ali Rıza Baskan Güzel Sanatlar Matbaası.
  • Tanrıkorur, B. (2004). Mevleviyye. DİA. C. 29, 468-475, İstanbul, Ali Rıza Baskan Güzel Sanatlar Matbaası.
  • Tanrıkorur, C. (2000). Osmanlı Musikisi'nde Mevlevî Âyini Besteciliği. 707-721, Osmanlı, Ankara.
  • Tarlan, A. N. (1967). Zâti Divanı. İstanbul.
  • Tulum, M. (1977). Tursun Bey, Târîh-i Ebûl-Feth. İstanbul.
  • Tura, Y. (2001). Kitâb-ı İlmü’l-Mûsikî ‘ala vechi’l-Hûrûfât, (Kantemiroğlu). Tura Yayınları, İstanbul.
  • Turabi, A. H. (2005). Gevrekzâde Hâfız Hasan Efendi ve Mûsikî Risâlesi. İstanbul, Rağbet Yayınları.
  • Türkelman, F. (1981). Türk Musikisi Sazları: Ney. Sa'nat ve Kültürde Kök, Sayı 3, İstanbul.
  • Usbeck, H. (1967). Türklerde Musiki Aletleri. Mezuniyet Tezi, İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü, İstanbul.
  • Usbeck, H. (1970). Türklerde Musiki Aletleri. Musiki Mecmuası. Yıl 21, Sayı 255, İstanbul, Atalay Matbası.
  • Uygun, M. N. (2007). Ney. DİA, C ilt 33, 68-69, İstanbul, Ali Rıza Baskan Güzel Sanatlar Matbaası.
  • Uzunçarşılı, İ. H. (1977). Osmanlılar Zamanında Saraylarda Musiki Hayatı. Belleten, Cilt XLI, Ankara.
  • Wrıght, O. (1994). Musiki Hayatı, 17. ve 18. Yüzyıllardaki Yapısal Değişimler. Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, Cilt 5, İstanbul.
  • Yavaşça, A. (1994). Saray Dışında Musiki Hayatı. Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, Cilt 5, İstanbul.
  • Yekta, R.(1981). La Musıque Turque” Encyclopedıe De La Musıque- A. Lavıgnac. Çev. Orhan Nasuhioğlu, Musiki Mecmuası, Sayı 380, İstanbul.
  • Yusuf b. Nizameddin Kırşehrî. (15.yy). Risâle-i İlm-i Mûsikî. Milli Ktp., nr.131/1
Toplam 70 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Neşe Can Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2011
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011 Cilt: 31 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Can, N. (2011). Osmanlıda Müziğin ve Şiirin Gözde Sazı: Ney. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(1), 179-200.
AMA Can N. Osmanlıda Müziğin ve Şiirin Gözde Sazı: Ney. GEFAD. Mart 2011;31(1):179-200.
Chicago Can, Neşe. “Osmanlıda Müziğin Ve Şiirin Gözde Sazı: Ney”. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 31, sy. 1 (Mart 2011): 179-200.
EndNote Can N (01 Mart 2011) Osmanlıda Müziğin ve Şiirin Gözde Sazı: Ney. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 31 1 179–200.
IEEE N. Can, “Osmanlıda Müziğin ve Şiirin Gözde Sazı: Ney”, GEFAD, c. 31, sy. 1, ss. 179–200, 2011.
ISNAD Can, Neşe. “Osmanlıda Müziğin Ve Şiirin Gözde Sazı: Ney”. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 31/1 (Mart 2011), 179-200.
JAMA Can N. Osmanlıda Müziğin ve Şiirin Gözde Sazı: Ney. GEFAD. 2011;31:179–200.
MLA Can, Neşe. “Osmanlıda Müziğin Ve Şiirin Gözde Sazı: Ney”. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, c. 31, sy. 1, 2011, ss. 179-00.
Vancouver Can N. Osmanlıda Müziğin ve Şiirin Gözde Sazı: Ney. GEFAD. 2011;31(1):179-200.