HUMAN VALUES IN YOUNG PEOPLE WHO WILL GIVE HEALTH SERVICE

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 2, 27 - 37, 15.09.2020

Fatma Güdücü Tüfekci Türkan Kadiroğlu Sibel Öztürk Ayfer Kara Meral Kılıç

Öz

To detemine the human values and risk factors in young people who will give health service. The descriptive study was carried out on first-year students of the health sciences faculty. For the study, ethical approval and official permission were received from the relevant authorities. All first-year students have created the universe. In the data were collected Personal Information Form and Human Values Scale was used. The data were evaluated with percentage, mean, variance and correlation analysis. In the study, it is found that the girls have higher levels than men of humane values and young people in the midwifery departments have the highest average level of human values (p>.05). The level of human values in young people living in families in district is determined higher than the others (p>.05). The young people whose family has equivalent to revenue expenditure have the highest significantly (p<.05) and young people whose family has average income have the lowest mean score. It is determined that the young people in nursing have level the highest human values score. It should the development of their human values, even be trying to reach the optimal level during the training of young people will give health care.

Anahtar Kelimeler

Young people, , human values, risk factors

Kaynakça

• Acuner, H.Y., (2004). 14–18 Yaş Arası Gençlerde Ahlaki Yargı Gelişimi ve Ahlak Eğitimi. Yayımlanmamış doktora tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitüsü, Samsun.
• Altunay, E. & Yalçınkaya, M. (2011). Öğretmen Adaylarının Bilgi Toplumunda Değerlere İlişkin Görüşlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 17(1): 5-28.
• Baloglu, M. & Balgalmış, E., (2005). İlkoğretim ve Ortaoğretim Yöneticilerinin Özdeğerlerinin Betimlenmesi: Tokat İli Örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 3(10): 19-31.
• Çağlar, A., (2005). Okul Öncesi Dönemde Değerler Eğitimi. Erken Çocuklukta Gelişim ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar, Editör; Müzeyyen Sevinç, Morpa Kültür Yayınları, İstanbul.
• Çiftçi, N., (2001). Almanya ve Türkiye’deki Türk Lise Öğrencilerinin Ahlaki Yargı Yeteneklerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Çoşkun, Y. & Yıldırım, A., (2009). Üniversite Öğrencilerinin Değer Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1): 311-328.
• Dilmaç, B., Deniz, M. & Deniz, M. E., (2009). Üniversite Öğrencilerinin Öz-anlayışıları ile Değer Tercihlerinin İncelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 7(18): 9-24.
• Elbir, B., & Bağcı, C., (2013). Değerler Eğitimi Üzerine Yapılmış Lisanüstü Düzeyindeki Çalışmaların Değerlendirilmesi. Electronic Turkish Studies, 8(1): 1321-1333.
• Erdem, A. R., (2003). Üniversite Kültüründe Önemli Bir Unsur: Değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(4): 55-72.
• Göka, E., (2006). Türk grup davranışı, Aşina Kitaplar, Ankara.
• Gömleksiz, M., (2007). Lise Öğrencilerinin Toplumsal Değerlere İlişkin Tutumları: Elazığ ili örneği. Değerler ve Eğitimi Uluslararası Sempozyumu (26-28 Kasım 2004), 727-741.
• Güngör, İ. H., Ekşi, H., & Arıcak, O. T., (2012). Genç Yetişkinlerde Değer Tercihlerinin Narsistik Kişilik Özellikleri Yordaması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2): 1271-1290.
• Kaya, H., Işık, B., Şenyuva, E., & Kaya, N., (2012). Hemşirelik Öğrencilerinin Bireysel ve Profesyonel Değerleri. Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences, 15(1): 18-26.
• Kaya, M., (1993). Bazı Kişisel Değişkenlere Göre Üniversite Öğrencilerinin Ahlaki Yargıları. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun. Keskin, U. & Sağlam, H. İ., (2014). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Insani Değerlere Sahip Olma Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 4(1): 81-101.
• Oğuz, E., (2012). Öğretmen Adaylarının Değerler ve Değerler Eğitimine İlişkin Görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2): 1309-1325.
• Özensel, E., (2003). Sosyolojik Bir Olgu Olarak Değer. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(3): 217-239.
• Perry, A.D. & Wilkenfeld, B.S., (2006). Using an Agenda Setting Model to Help Students Develop & Exercise Participatory Skills and Values. Journal of Political Science Education, 2(3): 303-312.
• Sarı, E., (2005). Öğretmen Adaylarının Değer Tercihleri: Giresun Eğitim Fakültesi örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 3(10): 73-88.
• Sarıçam, H., Çelik, İ., Arıcı, N. & Kaya, M., (2014). Ergenlerde Insani Değerler Ve Ahlaki Olgunluk Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Internetional Journal of Human Sciences, 11(1): 1325-1342.
• Schwartz, S.H. & Boehnke, K., (2004). Evaluating the Structure of Human Values with Confirmatory Factor Analysis. Journal Of Research In Personality, 38(3): 230-255.
• Süslü, H., (2006). Din ve Ahlak Ilişkisine Sosyolojik Bir Yaklaşım: İncesu örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
• Tanrıseven, I. & Dilmaç, B., (2013). Orta Öğretim Öğrencilerinin İnsani Değerleri, Motivasyonel İnançları ve Öz-Düzenleme Stratejileri Arasındaki Yordayıcı Ilişkiler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1): 21-36.
• Weston, R., (2012). 'Telling stories, hearing stories': The Value to Midwifery Students, Part 2. British Journal of Midwifery, 20(1).
• Yıldırım, G., Koçkanat, P. & Duran, Ö., (2014). Ulusal Ebelik Kodları Ve Meslek Değerleri. Sted, 23(4): 148-154.