Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Çocuk Atletizmine Yönelik Eğitsel Oyunların Anaerobik Performansa Olan Etkisinin İncelenmesi

Yıl 2024, Cilt: 3 Sayı: 2, 15 - 23

Öz

Adölesan dönemde uygulanan eğitsel oyunların gelişim dönemindeki çocukların temel motorik ve fiziksel uygunluk paremetlerini etkilediği bilinmektedir. Bundan dolayı gelişim döneminde uygulanan eğitsel oyunlar oldukça önem arz etmektedir. Araştırmanın amacı, adölesan çağında oynanan eğitsel oyunların, branş antrenmanlarının çıktısı olan fiziksel uygunluk ve motorik becerilere benzer etkisi olup olmadığını araştırmaktır. Araştırma grubunu, 10-13 yaş grubunda atletizm branşında düzenli atletizm antrenmanlarına katılan 30 katılımcı (AG) ve atletizm branşına yönelik eğitsel oyun eğitimine katılan 30 katılımcı (EG) olmak üzere ailelerinden izin alınmış toplam 60 gönüllü çocuk oluşturmuştur. Katılımcıların yaş, cinsiyet, boy, kilo bilgileri ve 30 mt sürat koşusu dereceleri alınmıştır. İlk ölçümler alındıktan sonra Atletizm grubu branş antrenmanlarına devam ederken, eğitsel oyun grubuna 8 haftalık planlanmış eğitsel oyun programı uygulanmış ve her iki grubun 8 haftanın sonunda tekrar ölçümleri alınarak sonuçlar incelenmiştir. Verilerin analizinde ise elde edilen veriler SPSS 22.0 paket programında incelenmiş olup normal dağılımın olup olmadığı shapiro-wilk testi ile test edilmiştir. Normal dağıldığı anlaşılan verilerin sonuçlarına tanımlayıcı istatistikler, ön ve son test değerlerinin ortalamaları arasındaki farka bakmak için paired sample t testi uygulanmıştır. Kilo ve boy ölçümleri grup içi ölçümlerde anlamlı farka rastanmazken (p>0,05), 30 metre değerlerinde istatiksel bir fark olduğu belirlenmiştir (p<0,05). Sonuç olarak, katılımcılarda atletizm branşına yönelik programlanmış 8 haftalık eğitsel oyun oynamanın atletizm branş antrenmanlarına benzer şekilde pozitif yönde gelişim sağladığı belirlenmiştir.

Kaynakça

  • Altınkök, M. (2012). İşbirliği ile öğretim yöntemine dayalı beden eğitimi derslerinin 9–10 yaş grubu çocukların temel motor becerileri ile problem çözme becerilerinin gelişimine etkisinin araştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Ayan, V., & Mülazimoğlu, O. (2009). Sporda Yetenek Seçimi ve Spora Yönlendirmede 8-10 Yaş Grubu Erkek Çocuklarının Fiziksel Özelliklerinin ve Bazı Performans Profillerinin incelenmesi (Ankara Örneği). Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi.
  • Başal H. (2010). Geçmişten Günümüze Türkiye’de Geleneksel Çocuk Oyunları. Ankara, Morpa Kültür Yayınları. Brown, J. (2016). Human physiology and energy systems. New York: Academic Press.
  • Çoban, B., & Nacar, E. (2008). İlköğretim 1. Kademe Eğitsel Oyunlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Demiral, Ş. (2010). Judo çalışan 7-12 yaş grubu çocuklarda (bay-bayan) judo eğitsel oyunlarının motor becerilerin gelişimine etkisinin incelenmesi, Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İstanbul.
  • Demirel, Ö. (2011). Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dodlınger, M. (2007). Eğitici Video Oyun Tasarımı: Bir Gözden Geçirme Literatür. Uygulamalı Eğitim Teknolojileri Dergisi.
  • Dönmez, N. (2000). Üniversite çocuk gelişimi ve eğitimi bölümü ve kız meslek lisesi öğrencileri için oyun kitabı. İstanbul: Esin Yayınevi.
  • Erdoğan, R. (2020). Uzun süreli tenis ve dayanıklılık antrenmanlarının adölesan tenisçilerin fiziksel profillerine etkisi. Spor Eğitim Dergisi, 4 (3), 135-144.
  • Furi, H. (2005). Rekreasyon Oyunları ve Alıştırmaları. Sporsal Uygulama Dizisi 68. Çev: Harputoğle, H. Ankara, Bağırgan Yayınevi.
  • Gökhan, İ., Aktaş, Y. & Aysan, A.A. (2015). Amatör Futbolcuların Bacak Kuvveti İle Sürat Değerleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. İnternational Journal of Science Culture and Sports, 4(2), 47-54.
  • Güler, U. (2016). 10-16 yaş grubu erkek basketbol ve futbolcuların seçili antropometrik ve motorik özelliklerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Günay, M. ve Yüce, İ A. (2008). Futbol Antrenmanının Bilimsel Temelleri, Gazi Kitap Evi, Ankara.
  • Gündüz, M., Aktepe, V., & Uzunoğlu, H. (2017). Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklara Eğitsel Oyunlar Yoluyla. MSKU Eğitim Fakültesi Dergisi.
  • Gürün, O.A. (1984). Çocuğumuzu Tanıyalım. İstanbul; İnkilap Yayınevi.
  • Hardman, A., & Stensel, D. (2021). Physical Activity and Health:The Evidence Explained. Routledge.
  • Hekim, M. (2016). Çocuklarda beden eğitimi, spor ve oyun etkinliklerine katılımın kemik gelişimi üzerine etkilerinin değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 5(2), 66-71.
  • Herrington, S., & Brussoni, M. (2015). Beyond physical activity: The importance of play and nature-based play spaces for children’s health and development. Current Obesity Reports, 4, 477-483.
  • Kale, M., Kale, E.K. & Seyrek (2014). Uluslararası Atletizm Federasyonları Birliği. IAAF Çocuk Atletizmi. İkinci Baskı, Ankara.
  • Kemper HCG. (2000). Role of the Pediatric Exercise Scientist in Physical Education, Sports Training and Physiotherapy. Int J Sports Med. 21(2), 118-124.
  • Koç, M. C. (2017). İlkokul çağındaki çocukların temel motor beceri gelişiminde eğitsel oyunların etkisi, Doktora Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Afyon.
  • Koç, V. (2020). Beden Eğitiminde Eğitsel Oyunlar. Çocuk Hakları ve Eğitimi Dergisi, 1(1), 68-79.
  • Korkusuz, M. E., & Karamete, A. (2013). Eğitsel Oyun Geliştirme Modelleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 7(2), 78-109.
  • Köroğlu, Y., Ökmen, M.Ş. (2021).The Effect of Participation in Educational Games Activity on Respiratory Values and Anthropometric Properties in Children, Pakistan Journal of Medical and Health Sciences, 15(9), 2920-2925. Livonen, S., Saakslahti, A. &Nissinen, K., (2011). The Development Of Fundamental Motor Skills Of Four- ToFive- Year-Old Preschool Children And TheEffects Of A Preschool PhysicalEducationCurriculum. Early Child Development andCare. 181 (3), 335-343.
  • Loftın, M., Strıkmıller, P.K., Warren, B., Myers, L., Schroth, L., Pıttman, J., Harsha, D., Sothern, M. (1998). Original Research Comparison and Relationship of VO2 Peak and Physical Activity Patterns in Elementary and High School Females. Pediatric Exercise Science. 10,153–163. Nobel Yayın Dağıtım.
  • Ökmen, M.Ş, Köroğlu, Y., Sarikaya, M. (2022). Investigation of the Effect of Using Surgical Face Masks on Aerobic and Anaerobic Performance of Children During Educational Games, Pakistan Journal of Medical and Health Sciences, 16(5). 438-442.
  • Orhan, R. (2019). Çocuk gelişiminde fiziksel aktivite ve sporun önemi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 157-176.
  • Özer, K. (2015). Fiziksel Uygunluk. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Özyürek, A., & Çavuş, Z. (2016). İlkokul Öğretmenlerinin Oyunu Öğretim Yöntemi Olarak Kullanma Durumlarının İncelenmesi, 24(5) Kastamonu Eğitim Dergisi.
  • Şahin, H. M. (2004). Beden Eğitimi ve Sporda Temel Kavramlar Sözlüğü. Ankara.
  • Smith, R. (2017). Coaching Behavior and Effectiveness in Sport and Exercise Psychology.
  • Tuncer, F. (2000). Eğitici Çocuk Oyunları. İstanbul. Esin Yayınları.
  • Türkmen, M., Genç, H., & Ceviz, E. (2023). Oyun ve Çocuk Gelişimi. Spor Bilimleri II (s. 45-60). Ankara: Akademisyen Yayınevi.
  • Ünal, M., Güler, İ. (2023). The Effect Of Nature Activities On Physical Fitness And Academic Success In Children. International Journal of Education, Technology and Science. 3(3), 546–564.
  • Wubale, A., Kebede, D., & Belay, A. (2023). Effects of Game-Based Training Approach on Physical Abilities in Male Youth Volleyball Players. Pamukkale Journal of Sport Sciences, 14(2), 206-219.

Examining the Effect of Educational Games for Children's Athletics on Anaerobic Performance

Yıl 2024, Cilt: 3 Sayı: 2, 15 - 23

Öz

It is known that educational game programs applied in developmental periods affect the physical fitness and basic motoric characteristics of adolescents. Therefore, educational game activities applied in adolescence are important. The aim of the study is to investigate whether educational games played in adolescence have a similar effect on physical fitness and motoric skills, which are the outcomes of branch training. The research group consisted of a total of 60 volunteer children aged 10-13 years, 30 of whom participated in regular athletics training (AG) and 30 of whom participated in educational game training for athletics (EG). Participants' age, gender, height, weight, and 30-meter sprint times were obtained. After the first measurements were taken, while the athletics group continued their branch training, an 8-week planned educational game program was applied to the educational game group and the results were examined by taking measurements again at the end of 8 weeks. The data obtained in the analysis of the data were examined in the SPSS 22.0 package program and the normal distribution was tested with the shapiro-wilk test. Descriptive statistics were applied to the results of the normally distributed data and paired sample t test was applied to look at the difference between the means of the pre and post test values. While there was no significant difference in weight and height measurements within groups (p>0.05), there was a statistically significant difference in 30 meters (p<0.05). As a result, it was determined that 8 weeks of playing educational games programmed for athletics branch in the participants provided positive development similar to athletics branch trainings.

Kaynakça

  • Altınkök, M. (2012). İşbirliği ile öğretim yöntemine dayalı beden eğitimi derslerinin 9–10 yaş grubu çocukların temel motor becerileri ile problem çözme becerilerinin gelişimine etkisinin araştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Ayan, V., & Mülazimoğlu, O. (2009). Sporda Yetenek Seçimi ve Spora Yönlendirmede 8-10 Yaş Grubu Erkek Çocuklarının Fiziksel Özelliklerinin ve Bazı Performans Profillerinin incelenmesi (Ankara Örneği). Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi.
  • Başal H. (2010). Geçmişten Günümüze Türkiye’de Geleneksel Çocuk Oyunları. Ankara, Morpa Kültür Yayınları. Brown, J. (2016). Human physiology and energy systems. New York: Academic Press.
  • Çoban, B., & Nacar, E. (2008). İlköğretim 1. Kademe Eğitsel Oyunlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Demiral, Ş. (2010). Judo çalışan 7-12 yaş grubu çocuklarda (bay-bayan) judo eğitsel oyunlarının motor becerilerin gelişimine etkisinin incelenmesi, Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İstanbul.
  • Demirel, Ö. (2011). Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dodlınger, M. (2007). Eğitici Video Oyun Tasarımı: Bir Gözden Geçirme Literatür. Uygulamalı Eğitim Teknolojileri Dergisi.
  • Dönmez, N. (2000). Üniversite çocuk gelişimi ve eğitimi bölümü ve kız meslek lisesi öğrencileri için oyun kitabı. İstanbul: Esin Yayınevi.
  • Erdoğan, R. (2020). Uzun süreli tenis ve dayanıklılık antrenmanlarının adölesan tenisçilerin fiziksel profillerine etkisi. Spor Eğitim Dergisi, 4 (3), 135-144.
  • Furi, H. (2005). Rekreasyon Oyunları ve Alıştırmaları. Sporsal Uygulama Dizisi 68. Çev: Harputoğle, H. Ankara, Bağırgan Yayınevi.
  • Gökhan, İ., Aktaş, Y. & Aysan, A.A. (2015). Amatör Futbolcuların Bacak Kuvveti İle Sürat Değerleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. İnternational Journal of Science Culture and Sports, 4(2), 47-54.
  • Güler, U. (2016). 10-16 yaş grubu erkek basketbol ve futbolcuların seçili antropometrik ve motorik özelliklerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Günay, M. ve Yüce, İ A. (2008). Futbol Antrenmanının Bilimsel Temelleri, Gazi Kitap Evi, Ankara.
  • Gündüz, M., Aktepe, V., & Uzunoğlu, H. (2017). Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklara Eğitsel Oyunlar Yoluyla. MSKU Eğitim Fakültesi Dergisi.
  • Gürün, O.A. (1984). Çocuğumuzu Tanıyalım. İstanbul; İnkilap Yayınevi.
  • Hardman, A., & Stensel, D. (2021). Physical Activity and Health:The Evidence Explained. Routledge.
  • Hekim, M. (2016). Çocuklarda beden eğitimi, spor ve oyun etkinliklerine katılımın kemik gelişimi üzerine etkilerinin değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 5(2), 66-71.
  • Herrington, S., & Brussoni, M. (2015). Beyond physical activity: The importance of play and nature-based play spaces for children’s health and development. Current Obesity Reports, 4, 477-483.
  • Kale, M., Kale, E.K. & Seyrek (2014). Uluslararası Atletizm Federasyonları Birliği. IAAF Çocuk Atletizmi. İkinci Baskı, Ankara.
  • Kemper HCG. (2000). Role of the Pediatric Exercise Scientist in Physical Education, Sports Training and Physiotherapy. Int J Sports Med. 21(2), 118-124.
  • Koç, M. C. (2017). İlkokul çağındaki çocukların temel motor beceri gelişiminde eğitsel oyunların etkisi, Doktora Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Afyon.
  • Koç, V. (2020). Beden Eğitiminde Eğitsel Oyunlar. Çocuk Hakları ve Eğitimi Dergisi, 1(1), 68-79.
  • Korkusuz, M. E., & Karamete, A. (2013). Eğitsel Oyun Geliştirme Modelleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 7(2), 78-109.
  • Köroğlu, Y., Ökmen, M.Ş. (2021).The Effect of Participation in Educational Games Activity on Respiratory Values and Anthropometric Properties in Children, Pakistan Journal of Medical and Health Sciences, 15(9), 2920-2925. Livonen, S., Saakslahti, A. &Nissinen, K., (2011). The Development Of Fundamental Motor Skills Of Four- ToFive- Year-Old Preschool Children And TheEffects Of A Preschool PhysicalEducationCurriculum. Early Child Development andCare. 181 (3), 335-343.
  • Loftın, M., Strıkmıller, P.K., Warren, B., Myers, L., Schroth, L., Pıttman, J., Harsha, D., Sothern, M. (1998). Original Research Comparison and Relationship of VO2 Peak and Physical Activity Patterns in Elementary and High School Females. Pediatric Exercise Science. 10,153–163. Nobel Yayın Dağıtım.
  • Ökmen, M.Ş, Köroğlu, Y., Sarikaya, M. (2022). Investigation of the Effect of Using Surgical Face Masks on Aerobic and Anaerobic Performance of Children During Educational Games, Pakistan Journal of Medical and Health Sciences, 16(5). 438-442.
  • Orhan, R. (2019). Çocuk gelişiminde fiziksel aktivite ve sporun önemi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 157-176.
  • Özer, K. (2015). Fiziksel Uygunluk. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Özyürek, A., & Çavuş, Z. (2016). İlkokul Öğretmenlerinin Oyunu Öğretim Yöntemi Olarak Kullanma Durumlarının İncelenmesi, 24(5) Kastamonu Eğitim Dergisi.
  • Şahin, H. M. (2004). Beden Eğitimi ve Sporda Temel Kavramlar Sözlüğü. Ankara.
  • Smith, R. (2017). Coaching Behavior and Effectiveness in Sport and Exercise Psychology.
  • Tuncer, F. (2000). Eğitici Çocuk Oyunları. İstanbul. Esin Yayınları.
  • Türkmen, M., Genç, H., & Ceviz, E. (2023). Oyun ve Çocuk Gelişimi. Spor Bilimleri II (s. 45-60). Ankara: Akademisyen Yayınevi.
  • Ünal, M., Güler, İ. (2023). The Effect Of Nature Activities On Physical Fitness And Academic Success In Children. International Journal of Education, Technology and Science. 3(3), 546–564.
  • Wubale, A., Kebede, D., & Belay, A. (2023). Effects of Game-Based Training Approach on Physical Abilities in Male Youth Volleyball Players. Pamukkale Journal of Sport Sciences, 14(2), 206-219.
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Antrenman, Beden Eğitimi ve Oyun, Egzersiz ve Spor Bilimleri (Diğer)
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Mine Akkuş Uçar 0009-0007-6903-8874

Ertürk Bozkurt 0009-0009-3156-0573

Erken Görünüm Tarihi 23 Eylül 2024
Yayımlanma Tarihi
Gönderilme Tarihi 2 Haziran 2024
Kabul Tarihi 23 Eylül 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 3 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Akkuş Uçar, M., & Bozkurt, E. (2024). Çocuk Atletizmine Yönelik Eğitsel Oyunların Anaerobik Performansa Olan Etkisinin İncelenmesi. Göbeklitepe Eğitim Ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 15-23.