Tamamlayıcı ve Alternatif Tıp: Türk Sağlık Bilimleri ve Tıp Öğrencileri Arasında Bilgi, Tutum ve Kullanma Durumları

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 1, 48 - 54, 12.04.2018

Songul Doganay , Derya Güzel , Deniz Öztürk Ayhan Tanyeli

https://doi.org/10.16899/gopctd.414746

Cited By: 5

Öz

Amaç: Yapılan birçok
araştırma, modern tıp kadar tamamlayıcı ve alternatif tıp (TAT) etkinliğini
ortaya koymasına rağmen, günümüzde TAT'lar bilimsel geçmişten çok geleneksel
alışkanlıklar ışığında kullanılmaktadır. Bu araştırmanın amacı, tıp
öğrencilerinin gelecekte TAT yöntemlerini önerebilen veya geleneksel tedaviye
yönelik tutumlarını ve bu tedaviyi kullanmalarını değerlendirmektir.

Materyal ve Metod: Tanımlayıcı
tipteki bu çalışma Aralık 2015 tarihinde 637 öğrenci ile yapıldı. Veri toplama
aracı olarak bilimsel kaynaklar desteği ile hazırlanan anket formu kullanıldı.
Elde edilen veriler SPSS 22.0 bilgisayar paket programında değerlendirildi.

Bulgular: 369
kadın 268 erkekten oluşan katılımcılar arasında tamamlayıcı ve alternatif tıp
konusunda en iyi bilinen yöntemler olarak dini yöntemler/dua (% 16,0)’, ‘masaj
(% 11,8)’, ‘hacamat (%5,0)’ ve hidroterapi/kaplıca’’ öne çıkmaktadır.
Öğrencilerin hiç bilgilerinin olmadığı TAT yöntemleri ise ‘akupressur  (% 86,8)’, ‘chiropraktik (% 86,5)’ ve
‘ayurveda (% 79,9) olduğu belirlendi. Çalışmada katlımcıların TAT kullanma oranı %37 olarak
belirlendi. Öğrencilerin kendilerinde denediği TAT yöntemleri; dini
yöntemler/dua (% 32,3), masaj (% 27,5), vitamin kullanımı (% 24) ve bitkisel
tedavi (% 21,4) olduğu görüldü. TAT yöntemlerini kullanma sebeplerinin ise daha
çok “rahatlama amaçlı” (% 35) olduğu tespit edildi. TAT kullananların çoğunun
(%59.5) kullanım sonrasında herhangi bir komplikasyon ile karşılaşmadıkları
belirlendi.

Sonuçlar: Çalışmamızda
öğrencilerin tamamlayıcı ve alternatif tıp yöntemlerine karşı ilgili oldukları,
önemli bir kısmının alternatif tedavi yöntemlerini kullanmasına rağmen bilgi
düzeylerinin yetersiz olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin bilgi eksikliğinin
giderilmesinin TAT’ın doğru kullanımı ve toplumun doğru bilgilendirilmesi
bakımından önemli olduğu düşünüllmektedir.

Anahtar Kelimeler

Tamamlayıcı ve alternatif tıp, tıp eğitimi, tıp öğrencileri

Complementary and Alternative Medicine: Understanding, Attitude and Usage Among Turkish Health Sciences and Medical Students

Öz

Aims: Although many studies conducted have revealed the
effectiveness of complementary and alternative medicine (CAM), as much as the
modern medicine, CAMs today are generally being used in the light of
conventional habits rather than the scientific background. The aim of
the present study is to evaluate medical students’ attitudes towards, and use
of traditional treatment that will be able to recommend or discredit this
method of treatment to people in the future.

Materials and Methods: This descriptive study has been conducted with 268
male and 369 female students. Questionnaire
about students’ attitude towards and use of complementary and alternative
medicine (CAM) has been completed and analyzed by statistical software.

Results: The frequency of the CAM usage among students who participated in the
study was found as 37%. The most well-known methods are religious
practices/prayer (16.0%), massage (11.8%), cupping (5.0%) and hydrotherapy/spa
practices. The most commonly used CAM methods were found as religious practices/prayer
(32.3%), massage (27.5%), use of vitamin (24%) and herbal remedies (21.4%). The
most common reason for using these methods was determined as “relaxation”
(35%).The acupressure (86.8%), chiropractic (86.5%) and Ayurveda (79.9%) are
the CAM methods that students have never had information before.

Conclusion: Our results suggested that the students are interested
in CAM methods but it has been determined that although they use the method,
they don’t have knowledge about it.  It
has been thought that eliminating students’ lack of knowledge is an important
issue for proper use of the CAM methods and informing the society properly. 

Anahtar Kelimeler

complementary and alternative medicine, medicine education, medical students

Kaynakça

• 1. Goker K, Yıldız H, Karabacak E, Dogan B. Attitudes and knowledge about complementary and alternative medicine methods of dermatologists working in Turkey: Turk Derm-Skin Diseases and Syphilis Archive J 2015; 49:31-36.
• 2. Heather Z, Heather S, Susan F, et al. Teaching evidence-based medicine at complementary and alternative medicine ınstitutions: Strategies, competencies, and evaluation. Journal Altern Complementary Med 2014; 20:925-931.
• 3. Agacdiken S, Ozdelikara A. Complementary and alternative medicine knowledge, attitudes and behaviors related to the "effect". Complementary and alternative medicine practices congress abstracts book 2014.
• 4. Topaloglu N, Yıldırım S, Tekin M, Uludag A, Ozgen K. Alternative treatment applications in children with respiratory tract infections in the west of Turkey. The Current Pediatrics Journal. 2013; 11: 23-26.
• 5. Akbulut UE, Cakır M. Complementary and alternative medicine use in children with functional gastrointestinal problems. Journal of Child Health and Diseases 2015; 58: 17-22.
• 6. Barnes MP, Bloom B. Complementary and Alternative Medicine use among adults and children: United States. National Center for Complementary and Alternative Medicine, National Health Statistics Reports. 2008; 12:1-24.
• 7. Barnes MP, Griner EP, McFann K, Nahin LR. Complementary and alternative medicine use among adults: United states. Seminars in integrative medicine 2004;2:54-72.
• 8. Dündar SA. Pediatrics in nurses and physicians, think about the clinical uses of music: Akdeniz University Faculty of Medicine 2011; 12(3):11-15.
• 9. Ergin A, Hatipoglu C, Bozkurt AI, Mirza E. Level of expertise and knowledge about complementary-alternative medicine and attitudes of medical students: Pamukkale Medical Journal 2011; 4(3):136-143
• 10. Araz CN, Tasdemir HS, Kılıc PS. Non-medical students of the faculty of health sciences and evaluation of alternative views about traditional practices: Gumushane University of Health Sciences Journal 2012; 1(4):1-13.