The effect of BCG vaccine from protection of type 1 diabetes mellitus

Yıl 2012, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 8, 01.03.2012

Mehmet Karaci Murat Aydin

Öz

Type I diabetes mellitus (Type I DM) is a metabolic disease characterized chronic hyperglicemia which is the result of irreversible destruction of insulin secreting beta islet cells. It is suggested that auotimmun mechanisms, which occurs in any time with the effect of triggered enviromental factors, play role in the pathogenesis, in patients with genetic predisposition. Until now, there is no way to control blood glucose level except; insulin, diet and exercise, so that the protective methods are more important. We planned this study either BCG, which is used in variable diseases as a immmunomodulator, has a protective effect on the development of type I DM, or can affect the time of the diagnosis. We included totally 130 children; 70 (%53.6) boys and 60 (%47) girls with type I DM who had been followed up in our clinic and compared with 260 healthy children in control group. The diagnosis age of our cases are between 6 month to 17.5 years (mean 8.7  3.7). There were one BCG scar in 72 (%55.4), two scars in 49 (%37.7), and three scars in 6 (%4.6) of the patients. Three (%2.3) of the them had no BCG scars. In the control group 46 (%17.7) of have one, 193 (%74.2) of have two, and 21 (%8.19 ) of have three BCG scars. The type I DM cases had less BCG scars compared the control group (p=0.0001). There is not significant difference between the number of BCG scars and the time of the diagnosis. Especially, we found that the assesment of BCG in the first month of life, is more protectetive (p=0.0001). The assesment time of BCG is not effective on the diagnosis of age. As a result, we concluded that if BCG is vaccine is applied at least twice and , the first dose is gives in the newborn period may exert a protective effect for the development of type I DM in children .

Anahtar Kelimeler

Type I diabetes mellitus, BCG

Tip 1 diabetes mellitustan korunmada BCG aşısının etkisi

Öz

Tip 1 diabetes mellitus insülin salgılayan beta hücrelerinin geri dönüşümsüz hasarı
sonucu ortaya çıkan kronik hiperglisemiyle karakterize, metabolik bir hastalıktır.
Patogenezinde; genetik yatkınlığı olan kişilerde önceden öngörülemeyen bir zamanda
tetikleyici çevresel faktörlerin etkisiyle uyarılan otoimmün mekanizmaların rol oynadığı
kabul edilmektedir. Tip 1 diabetes mellitusta günümüze kadar; insülin, diyet ve egzersiz ile
kan şekerinin kontrolü dışında hastalığı ortadan kaldırıcı bir tedavi yöntemi olmadığı için
hastalıktan koruyucu yöntemler önem kazanmaktadır. Değişik hastalıklarda
immünomodülatör olarak kullanılan BCG aşısının tip 1 diabetes mellitusun gelişiminde
koruyucu bir etkisinin olup olmadığını saptamak ve aşının tanı yaşına etkisini araştırmak
amacıyla bu çalışmayı planladık.
Çalışmaya kliniğimizde tip 1 diabetes mellitus tanısı ile takip edilen 70 (%53.6) erkek ve 60
(%47) kız toplam 130 olgu ve 260 sağlıklı çocuktan oluşan kontrol grubu dahil edildi.
Olgularımızın tanı yaşları 6 ay ile 17.5 yıl (8.7 3.7) arasında değişmekteydi. Olguların
72’sinde (%55.4) bir, 49’unda (%37.7) iki ve 6’sında (%4.6) üç BCG skarı vardı, üç olguya
hiç aşı yapılmamıştı. Kontrol grubundaki çocukların 46’sına (%17.7) bir kez, 193’üne
(%74.2) iki ve 21’ine de (%8.1) üç kez BCG aşısı yapılmıştı. Olgulara kontrol grubundaki
çocuklara göre daha az sayıda BCG aşısı yapılmıştı (p=0.0001). Yapılan aşı sayısı ile
ortalama tanı yaşları arasında anlamlı bir fark bulunamadı. Özellikle ilk bir ayda BCG aşısı
yapılmasının koruyuculuğu daha da artırdığı saptandı (p=0.0001). BCG aşısının yapılma
zamanının tanı yaşının uzamasına etkili olmadığı görüldü.
Sonuç olarak; en az iki kez BCG aşısı yapılması ve ilk dozun yenidoğan
döneminde uygulanmasının tip 1 diabetes mellitusun önlenmesinde etkili olabileceği
görüldü.

Anahtar Kelimeler

Tip 1 diabetes mellitus, BCG

Kaynakça

• Yenigün M, Altuntaş Y. Her yönüyle diabetes mellitus. 2. baskı Nobel Tıp Kitabevi. İstanbul 2001;1-1024
• Karam JH. Diabetes mellitus perspectives on therapy The Endocrinology and Metabolism Clinics of North America 1992;Vol 21(2):1-353
• Özalp İ, Tuncer M. Diabetes Mellitus. Katkı pediatri dergisi. TAKAV Matbacılık. 1997; 18(1):1-130
• Sperling MA. Diabetes Mellitus In Nelson WE, Behrman R, Kliegman RM.Textbook of Pediatrics. 15 th ed. WB. Saunders Company Philadelphia 1997;1646-1666 5. Kuzu F. İnsüline Bağımlı (Tip 1) Diabetes Mellitusta Hücresel İmmunitenin Yeri. Uzmanlık Tezi. 1991 İzmir; 1-64
• Eısenbarth GS, Flier JS, Underhıll LH. Type 1 diabetes mellitus a chronic autoimmune disease. N Eng J of Med.1986; 314(21):1360-1368
• Becker DJ, Weber B. Tip 1 Diabetes Mellitus in Clinical pediatric Endokrinology 4.ed Brook C. Editorial offices Australia 1995; 616-677
• Atkinson MA, Maclaren NK, Epstein FH. The patogenesis of insülin dependent diabetes mellitus. N Eng J of Med. 1994; 331( 21):1428-1435
• Mark A, Sperling. Aspects of the etiology, prediction and prevention of IDDM in childhood in The Pediatric Clinics of North Amerika. Dennis M Styne. WB. Saunders Company Philadelphia 1997; 44(2):269-306
• Kandemir N, Açıkgöz E, Yıldırım N. The epidemiology of juvenile-onset insülin dependent diabetes mellitus in Turkish children. Turk J Pediatr. 1994;36:191- 195
• Önde E, Küçükkardalı Y, Başak M. IDDM etyopatogenezinde sitokinlerin rolü. Endokrinolojide Yönelişler. 1999; 6(4):156-158
• Eısenbarth George S. Isotypes of anti-islet autoantibodies. Diabetes Care. 2000; 23(2):151
• Bilginturan N. Tip 1 diabetes mellitusun tanı ve tedavisindeki yenilikler in Pediatride gelişmeler. Özalp İ, Yurdakök M, Çoşkun T. Sinem ofset Ankara 1999; 902- 909
• Günüz H, Saka N, Bundak R. Endokrin sistem hastalıkları in Neyzi O, Ertuğrul T. Pediatri 2. baskı Nobel tıp kitabevi İstanbul 1993; 624-638
• Libman MI, Pietropaolo M, Trucco,et al. Islet cell autoimmunity in white and black children and adolescents with IDDM. Diabetes Care. 1998 Nov; 21(119): 1824- 1827
• The EURODIAB substudy 2 study group. Decreased prevalence of atopic diseases in children with diabetes. J of Pediatr. 2000; 137 (4):470-474
• Vijayakumar K, Mıchael SL, Clive HW, et al. Immunozation therapies in the prevention of diabetes. J of Autoimmun. 1997; 10(3):287-292
• Pozzilli P, Visalli N, Signore A. Combination of nicotinamide and steroid versus nicotinamide in recent onset insülin-dependent diabetes. Diabetes Care 1994; 17:897-900 49
• Simone EA, Wegmann DL, Eisenbartth GS. Immunologic
• autoimmune diabetes. Diabetes Care 1999; 22 Suppl 2:B7- 15
• Nicoletti F, Zaccone P, Marco R, et al. Paradoxical antidiabetojenic effect of -interferon in DP-BB rats. Diabetes 1998; 47:32-38
• Shehadeh N, Calcinara F, et al. Effect of adjuvant therapy on development of diabetes in mouse and man. Lancet 1994; 343:706-707
• Parent M, Siemiatycki J, Menzies R. Bacille-Calmette- Guerin vaccination and incidence of IDDM in Montreal Canada. Diabetes Care 1997; 20 (5): 767-777
• Paolo Pozzilli . BCG vaccine in IDDM. Lancet 1997; 349:1520-1521 for the prevention
• of 24. Shehadeh N, Etzioni A, Cahana A. Repeated BCG vaccinition is more effective than a single dose in preventing diabetes in NOD mice. Israel J of Med. Sci. 1997; 33(11): 711-715
• Allen HF, Klingensmith GJ, Jensen P. Effect of BCG vaccination on new-onset type 1 diabetes. Diabetes Care. 1999; 22(10):1703-1707
• Qin HY, Singh B. BCG vaccination prevents IDDM in NOD
• cyclophosphamide. J of Autoimmun. 1997; 10(3):271-278 27. Elliott JF, Marlin KL, Couch RM. Effect of BCG vaccination on C-peptide secretion in children newly diagnosed with IDDM. Diabetes Care. 1998; 21(10):1691- 1693
• Vozeou A, Lofferty K, Pergantau E. BCG vaccine meduletes autoimmune process in newly diagnosed IDDM patients. (Abstract) Horm Res. 1997; 84:A26
• Sadelain MWJ, Qin HY, Lauzon J, Singh B. Prevention of type 1 diabetes in NOD mice by adjuvant immunotherapy. Diabetes. 1990; 39:583-589
• Tunçbilek E, Kınık E, Çevik N, Çoşkun T, Yurdakök M. Aşılar. Katkı Pediatri Dergisi. TAKAV Matbacılık. 1994; 15(1-2):1-56
• Gökçay G, Uzel N. Birincil Aşılama. Prognoz Dergisi 1992; 4:199-203
• Levent E, Ekim N, Nadirler F. The efficacy of BCG immunization against pulmonary in young adults. Tüberküloz ve Toraks Dergisi. 1999; 47(2):189-199
• Akçakaya N, Ildırım I, Kanra G, Öneş Ü. Aşı ve aşılamada yenilikler. 1999 İstanbul; s:18-22
• with 34. Güldoğuş S. BCG aşısının yapılma zamanı ile hücresel immünite arasındaki ilişki. Uzmanlık Tezi. 1994 Ankara
• Colditz GA, Brewer TF, Berky CS et al. Efficacy of BCG vaccin in the prevention of tuberculosis meta- analysis of the published literature. JAMA 1994; 271:698- 702 36.
• sempozyomu.2000 Haz; Isparta
• Ildırım I, Sapan N, Çavuşoğlu B. Comporson of BCG vaccination at birth and at third month of life. Arch Dis in Child 1992; 67:80-82
• Yagi H, Matsumoto M, Kishimoto Y. Possible mechanism of the preventive effect of BCG against DM in NOD mouse. Cell Immunol 1991; 138(1):142-149
• Multicenter study PMID. Infections and vaccinations as risk factors childhood IDDM : a multicentre case- control investigation. (Abstract) Diabetologia 2000; 43(1):47-53
• Harada M, Kishimato Y, Makino S. Prevention of overt diabetes and insülitis in NOD mice by a single BCG vaccination. Diabetes Res Clin Pract 1990; 8:85-89
• Wang T, Sıngh B, Warnock GL, Rajotte RV. Prevention of recurrence of IDDM in ıslet-transplanted diabetic NOD mice by adjuvant immunotherapy. Diabetes 1992; 41:114-117
• Dahlquist G, Gothefors L. The cumulative incidence of childhood diabetes mellitus in Sweden unaffected by BCG-vaccinition. Diabetiologia 1995; 38:873-874