(The Context of Public Shpere`s Concept in Turkey: is İt Monism, is İt Pluralism?)

Yıl 2007, Cilt: 2 Sayı: 1, 273 - 292, 01.01.2007

Şeyhmus Demir , Mutlu Sesli

Öz

As a theoretically public shpere is a shpere in which people argue public matters and shape public opinio. Public shpere taking shape in public opinion was affected from different doctrins and public conditions as a historically. Public shpere progresses in two main lines in Turkey. On one hand. there is a public shpere which is usually and at offical level do fined as belonging to state and which is tried to isolated from individual and group preferences and life preferences. On the other hand, there is also a public shpere which is defined with its universal meaning and expanding of freedoms context. The study assumes that the definition of the public sphere in Turkey is different from the universal-philosophical definitions of the concept and it aims to make the concept more understandable for our country by pointing to the approaches in the related doctrine. Besides, analysing the transformations the public sphere went through in the context of the individual-society is also important for explaining the parameters effective in the construction of the concept in Turkey

Anahtar Kelimeler

Public shpere, private shpere, publicity, pluralism

Kamusal Alan (Türkiye’de Kamusal Alan Kavramlaştırılmasının Muhtevası: Tektiplilik mi, Çoğulculuk mu?)

Öz

Kamusal alan teorik olarak yurttaşların/insanların özgürce kamusal meseleleri tartıştıkları ve kamuoyunu şekillendirdikleri alandır. Kamuoyunun içinde oluştuğu alan olarak kamusal alan, tarihsel olarak farklı doktrinlerden ve toplumsal şartlardan etkilenmiştir. Türkiye’de kamusal alan ana hatlarıyla iki şekilde gelişmiştir. Bir yanda genellikle ve daha ziyade resmi düzeyde “devlete ait alan” olarak tarif edilen bireysel ve grupsal tercihlerin ve yaşam tercihlerinden izole edilmeye çalışıldığı bir kamusal alan, diğer tarafta evrensel anlamıyla ve özgürlüklerin genişletilmesi bağlamında tarif edilen bir kamusal alan mevcuttur. Çalışma Türkiye’deki “kamusal alan” tartışmalarının evrensel-felsefi tanımlamalarından farklı bir seyir izlediği tespitinden hareket etmekte olup, kamusal alanla ilgili doktrindeki yaklaşımlara bakarak ülkemiz açısından kamusal alanın daha anlaşılır hale getirilmesini amaçlamaktadır. Ayrıca kamusal alanın geçirdiği dönüşümlerin, bireytoplum-devlet eksenlerinde ele alınması, Türkiye’de kavramın şekillenmesinde etkili parametrelerin açıklanması açısından da önem taşımaktadır

Anahtar Kelimeler

Kamusal alan, özel alan, kamusallık, çoğulculuk

Kaynakça

• Benhabib, S. (1995), Kamu Alanı Modelleri, Cogito, Sayı 8, Yapı Kredi Yayınları.
• Berzeg, K. “Sezer, Kamusal Alanla Devleti Birbirine Karıştırıyor”, http://arsiv.zaman.com.tr/2003/10/29/yorumlar/default.htm. 29.05007.
• Cangızbay, K. (2000), Hiçkimsenin Cumhuriyeti, Ütopya Yayınları, Ankara.
• Çaha, Ö. (2004), “İdeolojik Kamusal Alanın Krizi”, Açık Toplum Yazıları, Liberte Yayınları, Ankara.
• Çaha, Ö. (1998), “İdeolojik Kamusalın Sivil Kamusala Dönüşümü”, Doğu Batı Düşünce Dergisi, Sayı 5, Doğu-Batı Yayınları, Ankara, s.74-95.
• Coşkun, V. “Kamusal Alan, Başörtüsü Sorununu Çözmez”, http://www.hurfikirler.com/hurfikir.php?name=Kose_Yazilari&op=vie warticle&artid=171. 30.05.2007.
• Debray, R. “Cumhuriyetçi misiniz, Demokrat mı?”, Çev.:A. Arslan, http://w3.gazi.edu.tr/~ayerdem/gazatemak,cumhur.html. 08/06/2005.
• Demir, Ş. (2005), Yurttaşlık Kavramı ve Türkiye İçin Bir Model Önerisi: Anayasal Yurttaşlık, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniv., Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.
• Erdoğan, M. (2000), Demokrasi, Laiklik. Resmi ideoloji, Liberte Yayınları. Ankara.
• Erdoğan, M. “Kamusal Alan ve Hukuk”, http://www.mailgazete.com/asp/devam.asp?idyazar=45. 30.05.2007.
• Erdoğan, M. “Kamu Alanı ve Liberalizm: Birkaç Not”, http://www.liberal-dt.org.tr/index.php?lang=tr&message=me&art=137. 20.05.2007.
• Erdoğan, S. ve H. İnaç, “Postmodern Dönemde Kamu Yönetimi Algısı Ve Kamusal Alan Tartışmaları”, http://www.akademikbakis.org/pdfs/9/postm.doc. 06/08/2007.
• Fraser, N. (2004), “Kamusal Alanı Yeniden Düşünmek: Gerçekte Varolan Demokrasinin Eleştirisine Bir Katkı”, Kamusal Alan, Editör; Meral Özbek.
• Hil Yayın, İstanbul, s. 103-132.
• Göle, N. (2000), “Giriş”, İslamın Kamusal Yüzleri- Bir Atölye Çalışması, Metis Yayınları. İstanbul, s. 7-17.
• Habermas, J. (2007a), Kamusallığın Yapısal Dönüşümü, Çev: Tanıl Bora- Mithat Sancar, İletişim Yayınları, İstanbul, 7. Baskı.
• Habermas, J. “Kamusal Alan: Ansiklopedik Bir Makale”, http://www.birikimdergisi.com/birikim/dergiyazi.aspx?did=1&dsid=66 &dyid= 1735. 20.05.2007.
• Karabaşoğlu, M. “Kamusal Alan Kimin Alanı?” http://www.karakalem.net/?article=1388. 20.05.2007.
• Kentel, F. “Kamusal Alan; Parçalanmayı ve Totaliterleşmeyi Aşmak”, http://www.gazetem.net/fkentelyazi.asp?yaziid=159. 20.05.2007.
• Kentel, F. “Kamusal Alan Artık Çıplak...” http://www.gazetem.net/fkentelyazi.asp?yaziid=80. 20.05.2007.
• McCarthy, T. (2004). “Kamusal Alanın Yapısal Dönüşümü'nün 1989 İngilizce Baskısına Giriş”, Kamusal Alan, Editör: Meral Özbek. Hil Yayın, İstanbul, 91-93.
• Özbek, M. (2004), “Giriş; Kamusal Alanın Sınırlan”, Kamusal Alan, Editör: Meral
• Özbek, Hil Yayın, İstanbul.
• Tosun, G. E. (2001), Demokratikleşme Perspektifinden Devlet-Sivil Toplum İlişkisi (Türkiye Örneği), Alfa Yayınları, İstanbul.
• Ünüvar, K. (1998), “Osmanlı’da Bir Kamusal Mekan: Kahvehaneler”, Doğu Batı Düşünce Dergisi, Yıl: 2, Sayı: 5, 2. Baskı, ss. 193-204, Cantekin Matbaacılık, Ankara.
• Yayla, A. “Ahlâk, Hukuk ve Başörtüsü Yasağı”, http://www.liberaldt.org.tr/index.php?lang=tr&message=article&art=162., 15.04.2007
• Yavuz, H. “Bitmeyen Konu: Kamusal Alan”, http://www.zaman.com.tr/webapp-tr/yazar.do?yazino=255540. 15.05.2007.
• III. Ulusal Risale-i Nur Kongresi, “Kamusal Alanda Ahlak ve Değişim”, http://www.risaleinurenstitusu.org/index.asp?Section=Enstitu&SubSect ion=KongreIII&Subject=IkinciMasa. 20.05.2007.