Organik Badem Yetiştiriciliğinde Karşılaşılan Sorunlar; Dicle ve Eğil Örneği

Yıl 2021, , 145 - 150, 31.12.2021

Songül Akın , Abdurrahman Kara

https://doi.org/10.13002/jafag4745

Öz

Sert kabuklu meyvelerin, özellikle de bademin besin madde içeriğinin oldukça zengin olması nedeniyle sağlıklı beslenmede oldukça önemli bir yeri vardır. Diyarbakır'ın badem ağacı varlığı Türkiye'nin badem ağacı varlığının %3.9’unu oluşturmaktadır. Çalışma alanı olarak seçilen Dicle ve Eğil ilçesi ise Diyarbakır badem ağacı varlığının %13.8 oluşturmaktadır. Organic badem yetiştiriciliğinin yaygınlaştırılması amacıyla 2011 yılından itibaren bu ilçelerde çeşitli kurumlarca desteklemeler yapılmaktadır. Çalışmada bu ilçelerdeki organic badem yetiştiriciliğinde karşılaşılan problemler saha çalışması yapılarak incelenmiştir. Meyve iç kurdunun ekonomik kayıp verediren en önemli sorunun olduğu görülmüştür. Ayrıca organic badem yetiştiriciliğini en fazala sınırlayan faktörün işçi bulmak olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Badem üreticileri, Organik tarım, Sorunlar

Problems Encountered in Organic Almond Farming: The case of Dicle and Eğil Districts

Öz

Hard-shelled fruits including almonds have a special place in healthy eating due to their richest nutritional content. Diyarbakır province has some 3.9 per cent of total almond tree asset of Turkey. Dicle and Eğil districts that selected as the study area have some 13.8 per cent of almond tree asset of Diyarbakır province. For the diffusion of organic almond farming, almond farmers in these districts have been supported by various institutions since the year 2011. The problems encountered in organic almond farming in these districts were examined in a field study. It was determined that almond worm was the most important cause of the economic losses. Moreover, the difficulties in access to labour was the most important restriction limiting organic almond production.

Anahtar Kelimeler

Almond farmers, farming problems, organic farming

Kaynakça

• Aksoy U ve Altındişli A (1999). Dünyada ve Türkiye'de Ekolojik Tarım Ürünleri Üretimi, İhracat ve Geliştirme Olanakları. İstanbul Ticaret Odası Yayınları, No:70, s.125, İstanbul.
• Atlı HS, Karadağ S, Sarpkaya K, Konukoğlu F and Bozkurt H (2011). Badem Yetiştiriciliği El Kitabı. Antepfıstığı Araştırma Enstitüsü, s.21, Gaziantep.
• Ertek N, Demir N ve Aksoy A (2016). Sığırcılık işletmelerinde kooperatif üyeliğini etkileyen faktörlerin analizi: TRA Bölgesi örneği. Alınteri Dergisi, 30 (B): 38 – 45.
• FAOSTAT (2017). Crops Statistics, Food and Agriculture Organization of the United States, http://www.fao.org/faostat/en/#data/QC. (Accessed to web: 23.09.2019).
• Gökçe B (1988). Toplumsal Bilimlerde Araştırma, Savaş Yayınları, s. 215, Ankara.
• Kaşka N Ak BE ve Açar I (1999). Dünyada ve GAP Bölgesi’nde Badem Üretimi, Yetiştiriciliği ve Geleceği, GAP 1. Tarım Kongresi, 26-28 Mayıs 1999, s.9-18, Şanlıurfa,
• Özbek S (1971). Bağ-Bahçe Bitkileri Islahı. Atatürk Üniv. Zir. Fak. Yayınları, No:419, 386 s., Erzurum.
• Taluğ C (1975). Tarımda Teknolojik Yeniliklerin Yayılması ve Benimsenmesi Üzerine Bir Araştırma. AÜ. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
• Tavakol M Dennick R (2011). Making sense of Cronbach’s Alpha. International Journal of Medical Education, 2:53-55.
• Than MK (2011). A study of literature reviews on farmer education and farm efficiency. Yangon University of Distance Education Research Journal, 3(1):1-15.
• TÜİK (2019). Bitkisel Üretim İstatistikleri, Türkiye İstatistik Kurumu, https://biruni.tuik.gov. tr/ bitkiselapp/bitkisel.zul (Erişim Tarihi: 25.10.2019).
• Sykes JT (1975). The influence of climate on the regional distribution of nut crops in Turkey. Economic Botany, 29(2): 108-115.
• Yıldırım A ve Şimşek H (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayınları, s.366, Ankara.
• Yılmaz K ve Altınkurt Y (2011). Göreve yeni başlayan özel dershane öğretmenlerinin kurumlarındaki çalışma koşullarına ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11 (2): 635-650.