Karadut’un (Morus nigra) Odun Çelikleriyle Çoğaltılmasında Büyüme Düzenleyici Uygulamaların Etkileri

Yıl 2016, Cilt: 33 Sayı: 3, 92 - 96, 30.12.2016

Onur Saraçoğlu Yemliha Edizer Onur Gökçek

https://doi.org/10.13002/jafag1073

Cited By: 1

Öz

Karadut (Morus nigra) çoğaltılması zor olan türlerdendir. Bu çalışmada, yöresel Karadut (Morus nigra) odun çeliklerinin köklenmesi üzerine farklı büyüme düzenleyici doz ve kombinasyonlarının etkileri araştırılmıştır. Odun çelikler Mart ortasında Malatya Meyvecilik Araştırma İstasyonundan temin edilmiş ve 15-20 cm uzunluğunda hazırlanmıştır. Çeliklerin taban kısımlarına hızlı bandırma yöntemi ile 0, 4000, 6000, 8000 ppm IBA ve 3000 ppm IBA + 150 ppm NAA dozları uygulanmıştır. Çelikler alttan ısıtmalı sisleme serasında perlit içerisinde yaklaşık 3 ay bekletildikten sonra sökülmüşlerdir. Kontrol bitkilerinde köklenme olmamıştır. En iyi köklenme oranı (%66.70) ortalama kök sayısı (3 adet), ortalama kök uzunluğu (43.40 mm) ve fidan üretiminde kullanılabilir çelik oranı (%43.33) 8000 ppm IBA uygulamasından elde edilmiştir. IBA dozlarının artışı köklenmeyi artırmıştır.

Anahtar Kelimeler

IBA, köklenme, Morus nigra, NAA, 0dun çeliği

Kaynakça

• Datta R K (2002). Mulberry Cultivation and Utilization in India. Mulberry for Animal Production, FAO Animal Production and Healt Paper 147: 45-62.
• De Candolle A (1967). Origin of Cultivated Plants. New York and London. 149-153.
• Erdoğan V ve Aygün A (2006). Karadutun (Morus nigra) Yeşil Çelikle Çoğaltılması Üzerine Bir Araştırma. II. Ulusal Üzümsü Meyveler Sempozyumu Tokat, 172-175.
• Huo Y (2002). Mulberry Cultivation and Utilization in China. Mulberry for Animal Production, FAO Animal Production, and Health Paper, 147, 11-43.
• Karadeniz T ve Şişman T (2003). Beyaz ve Karadutun Meyve Özellikleri ve Çelikle Çoğaltılması. Ulusal Kivi ve Üzümsü Meyveler Sempozyumu, Ordu, 428-432.
• Koyuncu F ve Vural E (2003). Kara Dut (Morusnigra L.) Ağacının Bazı Organ ve Dokularının Morfolojik Özellikleri. Ulusal Kivi ve Üzümsü Meyveler Sempozyumu,23-25 Ekim 2003, s.418-423. Ordu.
• Kumlay A M ve Eryiğit T (2011). Bitkilerde Büyüme ve Gelişmesini Düzenleyici Maddeler: Bitki Hormonları. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1:47-56.
• Machii H, Koyama A and Yamanouchi H (2002). Mulberry Breeding, Cultivation and Utilization in Japan. Mulberry for Animal Production, FAO Animal Production and Healt Paper, 147: 63-72.
• Martin G, Reyes F, Hernández I and Milera M (2002). Agronomic Studies with Mulberry in Cuba. Mulberry for Animal Production, FAO Animal Production and Healt Paper, 147: 103-114.
• Güneş M (2013). Dut Yetiştiriciliği (Ed. R. Gerçekcioğlu, S. Ağaoğlu). Tomurcukbağ Ltd. Şti. Eğitim Yayınları No:1, 565-583, ANKARA
• Gündüz G, Yıldırım N, Şirin G ve Onat MS (2009). Ak Dut Ağacının Anatomik, Kimyasal, Fiziksel ve Mekanik Özellikleri. Düzce Üniversitesi Ormancılık Dergisi. 5: 131-150.
• Özkan Y ve Arslan A (1996). Karadut'un (Morus nigra L.) Odun Ve Yeşil Çeliklerle Çoğaltılması Üzerine Araştırmalar. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 1: 15-27.
• Özgen M, Serçe S ve Kaya C (2009). Phytochemical and antioxidant properties of anthocyanin-rich Morus nigra and Morus rubra fruits. Scientia Horticulturae, 119: 275-279.
• Özgen M (2010). Karadut Yetiştiriciliği. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, 52s, Ankara.
• Yıldız K ve Koyuncu F (2000). Karadutun (M. Nigra L.) Odun Çelikleri İle Çoğaltılması Üzerine Bir Araştırma. Derim, 17: 130-135.
• Yıldız K, Çekiç Ç, Güneş M, Özgen M, Özkan Y, Akça Y ve Gerçekcioğlu R (2009). Farklı Dönemlerde Alınan Kara Dut (Morus nigra L.) Çelik Tiplerinde Köklenme Başarısının Belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 26: 1-5.