The Turkish language is quite rich in terms of affixes and words derived from affixes. Derivation with final suffixes is carried out both in the historical language areas of Turkish and in contemporary Turkish languages. These affixes, which can be very diverse or single-form depending on the phonetic features of the field they are used in, are examined in four categories based on derivation from noun to noun, noun to verb, verb to noun, and verb to verb. In this study, the -lA- suffix and its variations, which sometimes do not deeply affect the meanings of the structures they are added to but sometimes only assist in strengthening the meaning or indicate that an action is continuously performed, will be examined in Sarı Uyghur and Modern Uyghur which are among the contemporary Turkic languages. Historical Turkic languages, Sarı Uyghur, and Modern Uyghur sources were searched, and the -lA- suffix and its variations coming from Old Turkic were compared in Sarı Uyghur and Modern Uyghur. The similarities and differences were tried to be revealed. This situation was explained with examples identified in historical Turkic languages, Sarı Uyghur, and Modern Uyghur.
Türk dili ekler ve eklerden türetilen sözcükler bakımından oldukça zengindir. Gerek Türkçenin tarihsel dil alanlarında gerek çağdaş Türk dillerinde türetme son eklerle yapılmaktadır. Kullanıldığı sahanın fonetik özelliklerine göre çok şekilli yahut tek şekilli olabilen bu ekler, isimden isim, isimden fiil, fiilden isim ve fiilden fiil türetmelerine göre dört kategoride incelenmektedir. Bu çalışmada çağdaş Türk dilleri arasında bulunan Sarı Uygurca ve Yeni Uygurcada eklendiği yapıların anlamlarını derinden etkilemeyip bazen sadece anlamın pekişmesine yardımcı olan ya da bir işin sürekli yapıldığını gösteren -lA- eki ve varyasyonları incelenecektir. Tarihi Türk dilleri, Sarı Uygurca ve Yeni Uygurca ile ilgili kaynaklar taranarak Eski Türkçeden gelen -lA- eki ve varyasyonları Sarı Uygurcada ve Yeni Uygurcada karşılaştırılmaya çalışılmıştır. Ayrılan ve birleşen yönleri ortaya konulmak istenmiştir. Bu durum tarihi Türk dillerinde, Sarı Uygurca ve Yeni Uygurca tespit edilen örneklerle açıklanmaya çalışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kültürel çalışmalar (Diğer) |
Bölüm | Teorik Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 5 Temmuz 2024 |
Gönderilme Tarihi | 19 Ocak 2024 |
Kabul Tarihi | 30 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 5 Sayı: 1 |