Gönüllü Vazgeçme

Yıl 2013, Cilt: 3 Sayı: 2, 91 - 126, 01.12.2013

Hale Akdağ

Öz

Gönüllü vazgeçme suçun icrasına başladıktan sonra suçtan vazgeçen fail için cezasızlık yaratan bir kurumdur. Esası tartışmalı olmakla beraber, genelde suç politikası sebebiyle düzenlendiği ve amacının faili suçu tamamlamaktan caydırmak olduğu kabul edilir. Failin gönüllü vazgeçmeden yararlanabilmesi için dışarıdan bir etki olmaksızın, iradesiyle vazgeçmesi ve suçun tamamlanmasını engellemesi şarttır. İştirak halinde işlenen suçlarda gönüllü vazgeçme farklı düzenlemeye tabi tutulmuştur. Bu düzenleme faile belirli şartların gerçekleşmesi halinde, suç tamamlansa bile cezadan kurtulma olanağı tanır. Bazı suçlardan gönüllü vazgeçmek, teşebbüse elverişli olmamaları nedeniyle mümkün değildir.

Anahtar Kelimeler

Gönüllü vazgeçme, teşebbüs, iradi vazgeçme, suçun tamamlanması, şeriklerin gönüllü vazgeçmesi

Volunteers DIsclaimer

Öz

Abandonment of an act is an exculpatory defence adoption which is a political choice aimed to urge the actor to quit the criminalized activity. Defendant, in order to benefit from this defence shall abandon the act
by her/his own free will and also prevent its outcomes. Abandonment of crimes commited by a group of actors
is subject to different provisions where an actor might benefit from such defence even if the act has been
completed. For crimes whose nature do not allow application of provisions regarding attempt, abandonment
defence is also not avaliable.

Anahtar Kelimeler

Abandonment, attempt, voluntary abandonment, commited crime, abandonment of accessories

Kaynakça

• AKSOY, Pervin, Türk Ceza Hukukunda Suça Teşebbüs, Doktora Tezi, Ankara, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2007.
• AKTAŞ, Yusuf, Cezanın Kurulması, Ankara.
• ALACAKAPTAN, Uğur, İşlenemez Suç.
• ARTUK, Mehmet Emin/GÖKCEN, Ahmet/YENİDÜNYA, Caner, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 3. Basım, Turhan, Ankara, 2007.
• ASHWORTH, Andrew, Principles of Criminal law, 4. Basım, Oxford University Press, 2003.
• AYDIN, Devrim, “Suça Teşebbüs”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Yıl:2006, Cilt: 55, Sayı: 1, (s. 85-114).
• AYDIN, Nurullah, Türk Suç ve Ceza Hukuku, 2. Basım, Adalet, Ankara, 2009.
• BAKICI, Sedat, Ceza Hukuku Genel Hükümleri, 2. Basım, Adalet, Ankara, 2008.
• BAYRAKTAR, Köksal, “Faal Nedamet”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi mecmuası, Yıl: 1968, Cilt: 33, Sayı: 3-4, (s. 120-154).
• BOYCE, Ronald N./DRIPPS, Donald A./ PERKINS, Rollin M., Criminal law and Procedure, 10. Basım, Foundation, 2007.
• CENTEL,Nur/ZAFER, Hamide/ÇAKMUT, Özlem, Türk Ceza Hukukuna Giriş, 5. Basım, Beta, İstanbul, 2008.
• DEMİRBAŞ, Timur, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 6. Basım, Seçkin, Ankara 2009.
• DONAY, Süheyl, Türk Ceza Kanunu Şerhi, Beta, İstanbul, 2007.
• DÖNMEZER, Sulhi/ERMAN, Sahir, nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku, Cilt: 1, 6. Basım, İstanbul, 1976.
• DÖNMEZER, Sulhi/ERMAN, Sahir, nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku, Cilt: II, 5. Basım, İstanbul, 1974.
• ELLIOTT, Catherine/QUINN, Frances, Criminal law, 4. Basım, Longman, 2002.
• ERDOĞAN, Yavuz, “Gönüllü Vazgeçme”, Terazi, Yıl: Ağustos 2010, Sayı: 13.
• EREM, Faruk, Ümanist Doktrin Açısından Türk Ceza Hukuku, Cilt: I, 10. Basım, Ankara, 1973.
• ERRA, Carlo, “Teşebbüste İhtiyariyle Vazgeçme”, (çev. S. Erman), İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi mecmuası, Yıl: 1944, Cilt: 10, Sayı: 1-2, (s. 679-720).
• ERSOY, Yüksel, Ceza Hukuku Genel Hükümler, İmaj, Ankara, 2002.
• FITZGERALD, P. J., Criminal law and Punishment, Oxford, 1962.
• FLETCHER, George P., Rethinking Criminal law, Oxford, 2000.
• GÜNGÖR, Devrim, Ceza Hukukunda Fiil Üzerinde Hata, Yetkin, Ankara, 2007.
• HAFIZOĞULLARI, Zeki, “Kusurluluğu Kaldıran Bir Neden Olarak Ceza Hukukunda İstenemezlik İlkesi”, Ankara Üniversitesi hukuk Fakültesi Dergisi, Yıl: 2008, Cilt: 57, Sayı: 3, (s. 337-369).
• HAFIZOĞULLARI, Zeki/ÖZEN, Muharrem, Türk Ceza Kanunu Genel Hükümler, 2. Basım, Us-A, Ankara, 2010.
• HAKERİ, Hakan, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 12. Basım, Adalet, Ankara, 2011.
• HALL, Daniel E., Criminal law and Procedure, 5. Basım, Delmar, 2009.
• İÇEL, Kayıhan/EVİK, Hakan, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 4. Basım, Beta, Cilt: II, 2007.
• JESCHECK, Hans-Heinrich, Alman Ceza Hukukuna Giriş, (çev. F. Yenisey), Beta, İstanbul, 2007.
• KOYUNCU, Ali, Türk Ceza Kanunu Genel Hükümler, 2. Basım, Adalet, 2006.
• LAFAVE, Wayne R., Criminal law, 4. Basım, Thomson West, 2003.
• LIPPMAN, Matthew, Contemporary Criminal law, 2. Basım, Sage, 2010.
• MALKOÇ, İsmail, Yeni Türk Ceza Kanunu, 3. Basım, Malkoç Kitabevi, Cilt: I, 2008.
• MANTOVANI, Ferrando, Diritto Penale Parte Generale, Cedam, 2007.
• ÖNDER, Ayhan, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 2. Basım, Beta, Cilt: II-III, İstanbul, 1992.
• ÖZBEK, Veli Özer, TCK İzmir Şerhi, 3. Basım, Seçkin, Ankara, 2006.
• ÖZEN, Muharrem, «TCKında Taksir», Alman – Türk Karşılaştırmalı Ceza Hukuku, Cilt: III, Prof. Dr. Köksal Bayraktar’a Armağan, İstanbul, 2010, (s. 111-145).
• ÖZEN, Mustafa, “5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun İştirak Kurumuna Bakışı”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Yıl: 2007, Sayı: 70, (s. 239-253).
• ÖZGENÇ, İzzet, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 3. Basım, Seçkin, Ankara, 2008.
• ÖZTÜRK, Bahri/ERDEM, Mustafa Ruhan, uygulamalı Ceza Hukuku ve Güvenlik Tedbirleri Hukuku, 10. Basım, Seçkin, Ankara, 2008.
• PERKINS, Rollin M., Criminal law and Procedure, 2. Basım, Brooklyn, 1959.
• ROBBERS, Gerhard, An Introduction to German law, 4. Basım, Nomos, 2006.
• ROBINSON, Paul H./DUBBER, Markus Dirk, An Introduction to the model Penal Code, http,//www. law.upenn.edu/fac/phrobins/intromodpencode.pdf. (erişim tarihi 10.11.2012)
• SOYASLAN, Doğan, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 3. Basım, Yetkin, Ankara, 2005.
• SÖZÜER, Adem, Suça Teşebbüs, Kazancı, İstanbul, 1994.
• TOROSLU, Haluk, “Ceza Hukukunda Gönüllü Vazgeçme”, Haluk Konuralp Anısına Armağan, Cilt: 2, Yetkin, Ankara, 2009, (s. 1173-1210).
• TOROSLU, Nevzat, Ceza Hukuku Genel Kısım, Savaş, Ankara, 2006.
• TOROSLU, Nevzat/ERSOY, Yüksel, “Kanunlaşmaması Gereken Bir Tasarı”, Türk Ceza Kanunu Reformu, İkinci Kitap, 2004.
• TOZMAN, Önder, “İhmal Suçlarında Teşebbüs ve Gönüllü Vazgeçme”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Yıl: 2009, Sayı: 84, (s. 160-187).
• TOZMAN, Önder, “İştirak Halinde İşlenen Suçlarda Gönüllü Vazgeçme”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Yıl: 2009, Sayı: 82, (s. 1-34).
• TOZMAN, Önder, “Suça Teşebbüs”, Alman – Türk Karşılaştırmalı Ceza Hukuku, Cilt: III, Prof. Dr. Köksal Bayraktar’a Armağan, İstanbul, 2010, (s. 177-202).
• TOZMAN, Önder, “Suçun Tamamlanması ve Sona Ermesi Kavramları”, erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Yıl: 2008, Cilt: III, Sayı: 1.
• TOZMAN, Önder, “Türk ve Alman Hukukunda Olası Kartla İşlenen Suçlara Teşebbüs Problemi”, Ceza Hukuku Dergisi, Yıl: Nisan 2010, Sayı: 12.
• TOZMAN, Önder, Suça Teşebbüs, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2008.
• ÜNVER, Yener, Ceza Hukukuyla Korunması Amaçlanan Hukuki Değer, Seçkin, Ankara, 2003.
• WILLIAMS, Glanville, Criminal law, 2. Basım, Gaunt, 1998.
• YENİSEY, Feridun/PLAGEMANN, Gottfried, Alman Ceza Kanunu, Beta, İstanbul, 2009.
• YURTCAN, Erdener, Kabahatler Kanunu ve Yorumu, E-kitap, 2011.
• YURTCAN, Erdener, Yeni Türk Ceza Kanunu ve Yorumu, Kazancı, 2004.
• http://www.altalex.com/index.php?idnot=2205. (erişim tarihi 10.11.2012)