The Management of Organisational Gossip

Yıl 2018, , 1 - 13, 31.12.2018

Mehmet Emin Usta , Ahmet Kaya , Duygu Özyurt

https://doi.org/10.22596/2018.0302.1.13

Cited By: 10

Öz

Gossip has been discussed as a matter when
it comes to religion, tradition and ethics. Studies issuing gossip as a concept
in management are novel. Gossip, occurring in a certain group as a sincere
communication at past, has gained importance and so been reshaped by media such
as Facebook and Twitter.  Gossip has
turned out to be an activity, affecting the behaviors of communities as a part
of their lives. All the activities, performed by certain groups which have been
created with a specific aim through electronic devices used on
the underground, on the train, on the bus or at home and at workplace is
somewhat gossip. Today gossip, dominating the attitudes of workers, has become
a significant issue both in politics and management. It is understood that this
issue is of both advantages and disadvantages as to personal and organizational
dimensions. 

Anahtar Kelimeler

Gossip, organizational communication, management of gossip

Örgütsel Dedikodu Yönetimi

Öz

Dedikodu
yüzyıllar boyunca din, gelenek ve ahlak alanının konusu olarak ele alınmıştır.
Dedikoduyu yönetsel hayat içindeki bir olgu olarak ele alan çalışmalar ise
yenidir. Daha önce sadece belli bir grubun arasındaki samimi iletişim olarak
gerçekleşen dedikodu, günümüzde kitle iletişim aracı (sosyal medya) olarak
kabul edilen facebook, twitter gibi araçlarla hem önem kazanmış hem de biçim
değiştirmiştir. Dedikodu, geniş kitlelerin davranışlarını etkileyen,
yaşamlarının parçası haline gelen bir aktiviteye dönüşmüştür. Metroda, trende,
otobüste, evde, iş yerinde kullanılan elektronik cihazlar üzerinden belli bir
amaçla oluşturulmuş grupların yaptığı şey de büyük ölçüde dedikodudur.
Çağımızda işgören davranışına yön veren bir etkinlik olarak dedikodu, başta politik
olmak üzere Yönetimbilimin değişik alanlarında dikkate değer bir çalışma
konusuna dönüşmüştür. Bu konunun bireysel ve örgütsel boyutta hem yararları hem
de zararları olduğu anlaşılmaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Dedikodu, örgütsel iletişim, dedikodu yönetimi

Kaynakça

• Akdoğan, A., Mirap, S., ve Cingöz, A. (2009). İş görenlerin dedikoduya inanma düzeyleri ve dedikodunun amaçlarına ilişkin algılamaları: örgütsel ve bireysel değişkenler açısından bir inceleme. 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı (17-25). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Yayınları.
• Burak, İ. (2005). Yaşamın dili iletişim. İstanbul: Sistem Yayıncılık AŞ.
• Dunbar, R. (1996). Gossip, grooming and the evolution of language. Cambridge: Harvard UP.
• Dunbar, R. I. (2004). Gossip in evolutionary perspective. Review of general psychology, 8(2), 100.
• Erdoğan, İ. (2005). İletişimi anlamak. Ankara: Erk Yayınları.
• Gürgen, H. (1997). Örgütlerde iletişim kalitesi. Der Yayınları.
• http://emreatagul.blogspot.com/2013/04/beykent-universitesi-genel-iletisim.html Erişim: 26 Eylül 2018.
• Ivancevich, J. M., Matteson, M. T., & Konopaske, R. (1990). Organizational behavior and management. New York: Mc Graw Hill Publishing.
• Kapferer, JN. (1992). Oynak Bir Fenomen: Dedikodu ve Söylenti: Dünyanın En Eski Medyası. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Koçel, T. (2011). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Noon, M. ve Delbridge, R. (1993). News from behind my hand: Gossip in organizations. Organization studies, 14(1), 23-36.
• Rosnow, R. L. ve Fine, G. A. (1976). Rumor and gossip: The social psychology of hearsay. Elsevier.
• Schermerhorn, J. R., Hunt, J. G. ve Osborn, R. N. (1995). Basic organizational behavior. J. Wiley.
• Selçuklu, S. S. (2005). Ergen şirketler. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Solmaz, B. (2004). Kurumsal söylenti ve dedikodu. Konya: Tablet Yayınları.
• Türk Dil Kurumu. (t.y.). Dedikodu. Erişim adresi: http://www.tdk.gov.tr/index.php? option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5bcd68e6d57893.38352405 Erişim: 26 Eylül 2018.
• Walsh,J. (1987). Sözlü iletişim. Kendinizi nasıl yönetirsiniz? Amerika: Power4 Marshall Yayıncılık.