Türkiye'deki Suriyeli Eğitimcilerin Gözünden Göç ve Uyum Sürecinde Eğitimin İşlevi ve Barışa Katkısı

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 1, 63 - 87, 30.06.2020

Asiye Şahin Yahya Şahin

https://doi.org/10.22596/2020.0501.63.87

Öz

Savaş ve göç halklar için hayatın bütün akışının normal seyrinden çıktığı, sosyal, fiziksel, psikolojik birçok problemin zuhur ettiği vakalardır. Bu süreçte gerek savaşın ve göçün yol açtığı sorunları asgari düzeye indirmek gerek göç edilen yeni topluma uyum sağlamak noktasında katkısı en yüksek bileşenlerden biri kuşkusuz eğitim ve eğitimcilerdir. Bu çalışma Türkiye’de bulunan Suriyeli eğitimcilerin gözünden, göç ve uyum süreçlerinde eğitimin işlevini, mevcut eğitim sisteminin toplumsal farklılıklara uygunluğunu ve bütün toplumlar için barış imkanını hazırlaması bakımından eğitimin gelecekte nasıl şekillenmesi gerektiğini araştırmaktadır. Araştırmada yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak Türkiye’de Geçici Eğitim Merkezlerinde görev yapan dokuz katılımcı ile görüşülmüştür. Görüşmelerde ortaya çıkan bulgulara çalışmada yer verilerek analiz yapılmıştır. Çalışmada eğitimin ve eğitimcilerin göç sürecinde yaşanan travmalara ve sosyal sorunlara karşı olumlu etki yaptığı, Geçici Eğitim Merkezlerinin uyum sürecinin öğrenciler ve toplum açısından daha sağlıklı ve sorunsuz ilerlemesini sağladığı saptanmıştır. Suriyeli eğitimciler açısından mevcut eğitim sisteminin farklı fikir ve anlayışlara açık olmadığı, ulus fikrinden beslendiği ve gruplar arası çatışmayı tetikleyici unsurlar barındırdığı sonucuna varılmıştır. Ayrıca gelecekte bütün halklar için barış imkanının doğması bakımından eğitimin üstlenmesi gereken vazife ne olmalı sorusuna da bu çalışmada cevap aranmıştır.

Anahtar Kelimeler

Suriye, Eğitim, Göç, Uyum

The Function of Education and its Contribution to Peace in the Immigration and Adaption Process From the Perspective of the Syrian Educators in Turkey

Öz

War and immigration are cases in which the all aspects of life deviates from its course for people and many social, physical, and psychological problems emerge. No doubt, education and educators are one of the components that make the highest contribution to minimization of the problems caused by war and immigration and adaptation with the new society into which immigration takes place. This study investigates the function and meaning of education during immigration and adaptation processes, the suitability of the current education system for social differences, and how education must be shaped in the future in order to prepare a peace opportunity for all societies from the perspective of the Syrian educators in Turkey. Detailed interviews were conducted using the semi-structured interview technique with nine participants working at temporary education centers in Turkey. The findings obtained from the interviews were categorized and analyzed. It has been found out that education and educators have a positive impact on the traumas and social problems experienced during the immigration process while the temporary education centers ensure that the adaptation process is healthier and smooth for the students and the society. It has been found out that, from the perspective of the Syrian educators, the current Syrian education system is not open to different opinions and mentalities, it is based on the notion of nation and it contains elements that trigger conflicts among groups. Furthermore, this study tries to find answers to the question regarding the role that must be played by education so that there is a peace opportunity for all societies in the future.

Anahtar Kelimeler

Syria, Education, Immigration, Adaptation, Peace

Kaynakça

• Ağanoğlu, H. Y. (2001). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Balkanların makus talihi göç (3.Baskı). İstanbul: Kum saati yayınları.
• Akıncı, B., Nergiz, A., ve Gedik, E. (2015). Uyum süreci üzerine bir değerlendirme: Göç ve toplumsal kabul. Göç araştırmaları dergisi, 1(2), 58-83.
• Aksoy, Z. (2012). Uluslararası göç ve kültürlerarası iletişim. The Journal of International Social Research, 5(20).
• Avcı, M. (2006). Ergenlikte toplumsal uyum sorunları. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 39-63.
• BEKAM. (2015). “Suriyeli misafirlere yönelik sosyal uyum ve eğitim müfredatları çalışmaları raporu”. http://bulbulzade.org/indirilebilir/bekam-mufredat-raporu.pdf
• Demirtaş, A. (1991). Barış, savaş ve eğitim. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(6). 41-46
• Emin, M. N. (2016). Türkiye’deki Suriyeli çocukların eğitimi. Temel eğitim politikaları. SETA Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı: İstanbul.
• Haldun, İ. (1990). Mukaddime, c. 1, Çev: Z. Kadiri Ugan, MEB Yayınları, İstanbul.
• Karasu, M. (2017). Göç Ve Uyum Sorunu. Uluslararası 11. Kamu yönetimi Sempozyumu, 11, 631-649.
• MEB. (2014) “Yabancılara Yönelik Eğitim-Öğretim Hizmetleri” Genelgesi. Erişim adresi: http://mevzuat.meb.gov.tr/dosyalar/1715.pdf
• Oytun, O., Gündoğar, S. S. (2015). Suriyeli sığınmacıların Türkiye’ye etkileri raporu,. ORSAM- TESEV Rapor No: 195, Ankara.
• Saygın, S., & Hasta, D. (2018). Göç, kültürleşme ve uyum. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 10(3), 302-323. doi:10.18863/pgy.364115
• Seydi, A. R. (2013). Türkiye’deki Suriyeli akademisyen ve eğitimcilerin görüşlerine göre Suriye’deki çatışmaların suriyelilerin eğitim sürecine yansımaları. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2013(30).
• Sezgin, A. A. ve Yolcu, T. (2016). Göç ile Gelen Uluslararası Öğrencilerin Sosyal Uyum ve Toplumsal Kabul Süreci. Humanitas, 4(7), 417-436. http://dx.doi.org/10.20304/husbd.14985
• Şahin, C. (1999). Yurt dışı yaşantısı geçiren ve geçirmeyen anadolu lisesi öğrencilerinin sosyal beceri düzeyler (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi, Şeker, B. D., Sirkeci, I. ve Yüceşahin, M. M. (2015). Göç ve uyum. Transnational Press London.
• Terzi, R., Göçen, A. & Altun, B. (2019). Investigating attitudes towards refugee students based on several variables: Revised version of refugee student attitude scale. Sakarya University Journal of Education, 9 (3), 476-494. DOI: 10.19126/suje.526197
• Tunç, A. Ş. (2015). Mülteci davranışı ve toplumsal etkileri: Türkiye’deki Suriyelilere ilişkin bir değerlendirme. Tesam Akademi Dergisi, 2(2). 29 – 63
• Türkiye Büyük Millet Meclisi İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu, “Ülkemize sığınan Suriye vatandaşlarının barındıkları çadır kentler hakkında inceleme raporu”, 2012, https://www.tbmm.gov.tr/komisyon/insanhaklari/docs/2012/raporlar/28_02_2012_1.pdf
• Türnüklü, A. (2000). Eğitim bilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi,6(24), 543-559.
• Usta, M. E., Arıkan, İ., Şahin, Y. ve Çetin, M. S. (2018). Suriyeli Eğitimcilerin Geçici Eğitim Merkezlerinde Karşılaştıkları Sorunların İncelenmesi. Mukaddime, 9 (1), 173-188. DOI: 10.19059/mukaddime.341921
• Yalçın, C. (2004). Göç sosyolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
• https://hbogm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2020_01/27110237_OCAK_2020internet_BulteniSunu.pdf
• https://www.goc.gov.tr/gecici-koruma5638