Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Opinions and Recommendations of Education Administrators on Inclusive Education Practices

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 2, 273 - 289, 31.12.2022
https://doi.org/10.22596/hej.1209409
Bu makale için 30 Haziran 2023 tarihinde bir düzeltme yayımlandı. https://dergipark.org.tr/tr/pub/hej/issue/78383/1321200

Öz

Education administrators have an important role in the success of inclusive education practices. Therefore, there is a need to conduct such a study. This research was carried out to determine the opinions and suggestions of education administrators about inclusive education practices. The research was carried out with the participation of 256 education administrators working in Ankara in the spring term of the 2021-2022 academic year. Survey model, one of the quantitative research methods, was used in the research. After the literature review was conducted to collect data in the research, the Personal Information Form developed by the researcher and the Opinions and Suggestions Form of Education Administrators on Inclusion Education Applications were used. The data of the research were analyzed by descriptive analysis method. As a result of the research, education administrators stated that inclusive education practices are not functional, the level of proficiency in inclusive education is low, teachers and education administrators have in-service training needs related to inclusive education and there are problems in the social field. In the study, education administrators stated that there are problems in accepting inclusive students, the physical facilities in the school are insufficient, there is a lack of equipment, the class size is large, and there are students with more than one disability. Education administrators stated that teachers should be supported by education administrators in inclusive education, that education administrators and teachers should be provided with face-to-face practical training and in-service training on inclusive education, that teachers can organize activities to ensure the social acceptance of students and families with normal development, and that guidance teachers support in inclusive education practices made recommendations as to what should be done.

Kaynakça

  • Ainscow, M., & Sandill, A. (2010). Developing inclusive education systems: The role of organizational cultures and leadership. International Journal of Inclusive Education, 14(4), 401-416.
  • Atkın, N. (2013). Kaynaştırma. İlköğretimde Özel Eğitim kitabı içinde, 19-64.
  • Babaoğlan, E. & Yılmaz, Ş. (2010). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Eğitimindeki Yeterlikleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18 (2), 345-354. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/kefdergi/issue/49063/626026
  • Batmaz, G. & Çermik, H. (2019). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Öğrencilerine Yönelik Yaptıkları Öğretimsel Düzenlemelerde Karşılaştıkları Engeller ve Aldıkları Destekler. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 5 (1), 27-38. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/ekuad/issue/44939/559393
  • Batu, E. S., & Kırcaali-İftar, G. (2011). Kaynaştırma Kök yayıncılık (6. Basım).
  • Bolat, E. Y., & Ata, N. (2017). Kaynaştırma Eğitimiyle İlgili Okul Yöneticilerinin Görüşleri. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(14), 165-185.
  • Bittner, M., Katz, H., McNamara, S., & Silliman-French, L. (2020). School Administrators' Opinions of Adapted Physical Education Services. Journal of Special Education Leadership, 33(1).
  • Bulutoğlu, H. E., & Özbaş, M. (2019, October). İlk ve Ortaokullarda Kaynaştırma Eğitimi Uygulamalarına İlişkin Yöneticilerin Görüşleri1. In VIII. UMTEB International Congress on Vocational & Technical Sciences (p. 363).
  • Büyüköztürk, Ş. (2005). Anket Geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3 (2) , 133-151 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/tebd/issue/26124/275190
  • Can, E., & Kara, Z. (2017). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimi öğrencilerine yönelik tutumlarını etkileyen faktörlerin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.
  • Causton-Theoharis, J., Theoharis, G., Bull, T., Cosier, M., & Dempf-Aldrich, K. (2011). Schools of promise: A school district—university partnership centered on inclusive school reform. Remedial and Special Education, 32(3), 192-205.
  • Çalışoğlu, M., & Tanışır, S. N. (2018). İlkokullarda Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Paydaş Görüşlerinin İncelenmesi. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2), 21-45.
  • Çelikten, M. (2016). Okul örgütü ve yönetimi. V. Çelik (Ed.), Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi (s. 123-142). Pegem Akademi.
  • Demir, M. K., & Açar, S. (2011). Kaynaştırma Eğitimi Konusunda Tecrübeli Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 719-732.
  • Deniz, E., & Çoban, A. (2019). Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Öğretmen Görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18(70), 734-761.
  • Dilci, T. (2018). The views of the parents of normal development students on mainstreaming practices (Qualitative Study). Journal of Social and Humanities Sciences Research, 5(29), 3767-3776.
  • Erdem, R., & Yıldız, N. G. (2017). Kaynaştırma yoluyla eğitimde öğrenci başarısı: okul müdürleriyle bir odak grup görüşmesi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(2), 90-115.
  • Gözün, Ö., & Yıkmış, A. (2004). Öğretmen adaylarının kaynaştırma konusunda bilgilendirilmelerinin kaynaştırmaya yönelik tutumlarının değişimindeki etkililiği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(02).
  • Guckert, M., Mastropieri, M. A., & Scruggs, T. E. (2016). Personalizing research: Special educators’ awareness of evidence-based practice. Exceptionality, 24(2), 63-78.
  • Karasar, N. (2006). Bilimsel arastırma yöntemi. 16. Baskı. Nobel.
  • Kargın, T., Acarlar, F., & Sucuoğlu, B. (2003). Öğretmen, yönetici ve anne-babaların kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 4(02), 55-76.
  • Kargın, T. (2014). Öğretimin uyarlanması. B. Sucuoğlu ve T. Kargın. İlköğretim’de Kaynaştırma Uygulamaları, 183-240.
  • Koçyiğit, S. (2015). Ana Sınıflarında Kaynaştırma Eğitimi Uygulamalarına İlişkin Öğretmen-Rehber Öğretmen ve Ebeveyn Görüşleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 4(1), 391-415.
  • Odluyurt, S. (2012). Okul Öncesi Kaynaştırma. S. Batu, A. Çolak ve S. Odluyurt. Özel gereksinimli çocukların kaynaştırılması, 139-171.
  • Rief, S. F., & Heimburge, J. A. (2006). How to reach and teach all children in the inclusive classroom: Practical strategies, lessons, and activities (Vol. 1). John Wiley & Sons.
  • Saraç, T., & Çolak, A. (2012). Kaynaştırma uygulamaları sürecinde ilköğretim sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüş ve önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1).
  • Sevim, C. & Atasoy, R. (2020). Özel Eğitim Öğretmenlerinin Görüşlerine Göre Kaynaştırma Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49 (228), 215-239. DOI: 10.37669/milliegitim.588614
  • Sucuoğlu, N. B., Bakkaloğlu, H., Akalin, S., Demir, Ş., & İşcen-Karasu, F. (2015). The effects of the preschool inclusion program on teacher outcomes in Turkey. Journal of Early Childhood Teacher Education, 36(4), 324-341.
  • Tzatzaki, K., Filippatou, D., & Mavropoulou, S. (2018). A qualitative study of the perceptions of Classroom Teachers and Learning Support Teachers about the inclusion of children with autism in Greece. In Journal of Applied Research in Intellectual Disabilities (Vol. 31, No. 4, pp. 515-515). 111 River ST, Hoboken 07030-5774, NJ USA: Wiley.
  • Ünal, A. M., & Ahmetoğlu, E. (2017). Kaynaştırma uygulamalarının başarısını etkileyen etmenlerin değerlendirilmesi. International Balkan and Near Eastern Social Sciences Congress Series Kırklareli/Turkey, 23-24 September 2017. Proceedings Book.
  • Ünay, E., Erçiçek, B., & Günal, Y. (2021). Okul Öncesi Eğitim Kurumları Yöneticilerinin Kapsayıcı Eğitime Yönelik Görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (59), 179-213.
  • Verma, P. (2019). Addressing Roadblocks to Inclusion in Education. Ms. How and Me: Short Stories and More on Inclusion.
  • Yazıcıoğlu, T. (2019). Okul müdürlerinin kaynaştırma eğitimine yönelik yapılan yasal düzenlemelere ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20 (1), 168-181
  • Yazıcıoğlu, T. (2021). Views of the School Principals about the Inclusive Education and Practices. International Journal of Progressive Education, 17(5), 241-261.
  • Yıldız, N. G., Melekoğlu, M. A., & Paftalı, A. T. (2016). Türkiye’de özel eğitim araştırmalarında eğilimler. İlköğretim Online, 15(4).

Eğitim Yöneticilerinin Kaynaştırma Eğitim Uygulamalarına İlişkin Görüşleri ve Önerileri

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 2, 273 - 289, 31.12.2022
https://doi.org/10.22596/hej.1209409
Bu makale için 30 Haziran 2023 tarihinde bir düzeltme yayımlandı. https://dergipark.org.tr/tr/pub/hej/issue/78383/1321200

Öz

Kaynaştırma eğitimi uygulamalarının başarılı olmasında eğitim yöneticilerinin önemli bir rolü bulunmaktadır. Bu nedenle, böyle bir araştırmanın yapılmasına ihtiyaç duyulmuştur. Bu araştırma, eğitim yöneticilerinin kaynaştırma eğitim uygulamalarına ilişkin görüş ve önerilerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma, 2021-2022 eğitim öğretim yılı bahar döneminde Ankara'da görev yapan 256 eğitim yöneticisinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada veri toplamak için literatür taraması yapıldıktan sonra, araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu ve Eğitim Yöneticilerinin Kaynaştırma Eğitim Uygulamalarına İlişkin Görüş ve Önerileri Formu kullanılmıştır. Araştırmanın verileri, betimsel analiz yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda eğitim yöneticileri, kaynaştırma eğitim uygulamalarının işlevsel olmadığını, kaynaştırma eğitiminde yeterlik düzeyinin düşük olduğunu, öğretmen ve eğitim yöneticilerinin kaynaştırma eğitimi ile ilgili hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının olduğunu ve toplumsal alanda sorunlar olduğunu belirtmişlerdir. Araştırmada eğitim yöneticileri, kaynaştırma öğrencilerinin kabul edilmesinde sorun yaşandığını, okuldaki fiziki imkanların yetersiz olduğunu, araç-gereç eksikliğinin yaşandığını, sınıf mevcudlarının fazla olduğunu ve birden fazla engeli olan öğrencilerin bulunduğunu belirtmişlerdir. Eğitim yöneticileri, kaynaştırma eğitiminde öğretmenlerin eğitim yöneticileri tarafından desteklenmesi gerektiği, eğitim yöneticileri ve öğretmenlere kaynaştırma eğitimi konusunda yüz yüze uygulamalı eğitim ve hizmet içi eğitim verilmesi gerektiği, öğretmenlerin normal gelişim gösteren öğrencilerin ve ailelerin sosyal kabulünü sağlamak amacıyla etkinlikler düzenleyebileceği ve kaynaştırma eğitimi uygulamalarında rehber öğretmenlerin destek olması gerektiği şeklinde önerilerde bulunmuşlardır.

Kaynakça

  • Ainscow, M., & Sandill, A. (2010). Developing inclusive education systems: The role of organizational cultures and leadership. International Journal of Inclusive Education, 14(4), 401-416.
  • Atkın, N. (2013). Kaynaştırma. İlköğretimde Özel Eğitim kitabı içinde, 19-64.
  • Babaoğlan, E. & Yılmaz, Ş. (2010). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Eğitimindeki Yeterlikleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18 (2), 345-354. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/kefdergi/issue/49063/626026
  • Batmaz, G. & Çermik, H. (2019). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Öğrencilerine Yönelik Yaptıkları Öğretimsel Düzenlemelerde Karşılaştıkları Engeller ve Aldıkları Destekler. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 5 (1), 27-38. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/ekuad/issue/44939/559393
  • Batu, E. S., & Kırcaali-İftar, G. (2011). Kaynaştırma Kök yayıncılık (6. Basım).
  • Bolat, E. Y., & Ata, N. (2017). Kaynaştırma Eğitimiyle İlgili Okul Yöneticilerinin Görüşleri. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(14), 165-185.
  • Bittner, M., Katz, H., McNamara, S., & Silliman-French, L. (2020). School Administrators' Opinions of Adapted Physical Education Services. Journal of Special Education Leadership, 33(1).
  • Bulutoğlu, H. E., & Özbaş, M. (2019, October). İlk ve Ortaokullarda Kaynaştırma Eğitimi Uygulamalarına İlişkin Yöneticilerin Görüşleri1. In VIII. UMTEB International Congress on Vocational & Technical Sciences (p. 363).
  • Büyüköztürk, Ş. (2005). Anket Geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3 (2) , 133-151 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/tebd/issue/26124/275190
  • Can, E., & Kara, Z. (2017). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimi öğrencilerine yönelik tutumlarını etkileyen faktörlerin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.
  • Causton-Theoharis, J., Theoharis, G., Bull, T., Cosier, M., & Dempf-Aldrich, K. (2011). Schools of promise: A school district—university partnership centered on inclusive school reform. Remedial and Special Education, 32(3), 192-205.
  • Çalışoğlu, M., & Tanışır, S. N. (2018). İlkokullarda Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Paydaş Görüşlerinin İncelenmesi. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2), 21-45.
  • Çelikten, M. (2016). Okul örgütü ve yönetimi. V. Çelik (Ed.), Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi (s. 123-142). Pegem Akademi.
  • Demir, M. K., & Açar, S. (2011). Kaynaştırma Eğitimi Konusunda Tecrübeli Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 719-732.
  • Deniz, E., & Çoban, A. (2019). Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Öğretmen Görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18(70), 734-761.
  • Dilci, T. (2018). The views of the parents of normal development students on mainstreaming practices (Qualitative Study). Journal of Social and Humanities Sciences Research, 5(29), 3767-3776.
  • Erdem, R., & Yıldız, N. G. (2017). Kaynaştırma yoluyla eğitimde öğrenci başarısı: okul müdürleriyle bir odak grup görüşmesi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(2), 90-115.
  • Gözün, Ö., & Yıkmış, A. (2004). Öğretmen adaylarının kaynaştırma konusunda bilgilendirilmelerinin kaynaştırmaya yönelik tutumlarının değişimindeki etkililiği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(02).
  • Guckert, M., Mastropieri, M. A., & Scruggs, T. E. (2016). Personalizing research: Special educators’ awareness of evidence-based practice. Exceptionality, 24(2), 63-78.
  • Karasar, N. (2006). Bilimsel arastırma yöntemi. 16. Baskı. Nobel.
  • Kargın, T., Acarlar, F., & Sucuoğlu, B. (2003). Öğretmen, yönetici ve anne-babaların kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 4(02), 55-76.
  • Kargın, T. (2014). Öğretimin uyarlanması. B. Sucuoğlu ve T. Kargın. İlköğretim’de Kaynaştırma Uygulamaları, 183-240.
  • Koçyiğit, S. (2015). Ana Sınıflarında Kaynaştırma Eğitimi Uygulamalarına İlişkin Öğretmen-Rehber Öğretmen ve Ebeveyn Görüşleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 4(1), 391-415.
  • Odluyurt, S. (2012). Okul Öncesi Kaynaştırma. S. Batu, A. Çolak ve S. Odluyurt. Özel gereksinimli çocukların kaynaştırılması, 139-171.
  • Rief, S. F., & Heimburge, J. A. (2006). How to reach and teach all children in the inclusive classroom: Practical strategies, lessons, and activities (Vol. 1). John Wiley & Sons.
  • Saraç, T., & Çolak, A. (2012). Kaynaştırma uygulamaları sürecinde ilköğretim sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüş ve önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1).
  • Sevim, C. & Atasoy, R. (2020). Özel Eğitim Öğretmenlerinin Görüşlerine Göre Kaynaştırma Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49 (228), 215-239. DOI: 10.37669/milliegitim.588614
  • Sucuoğlu, N. B., Bakkaloğlu, H., Akalin, S., Demir, Ş., & İşcen-Karasu, F. (2015). The effects of the preschool inclusion program on teacher outcomes in Turkey. Journal of Early Childhood Teacher Education, 36(4), 324-341.
  • Tzatzaki, K., Filippatou, D., & Mavropoulou, S. (2018). A qualitative study of the perceptions of Classroom Teachers and Learning Support Teachers about the inclusion of children with autism in Greece. In Journal of Applied Research in Intellectual Disabilities (Vol. 31, No. 4, pp. 515-515). 111 River ST, Hoboken 07030-5774, NJ USA: Wiley.
  • Ünal, A. M., & Ahmetoğlu, E. (2017). Kaynaştırma uygulamalarının başarısını etkileyen etmenlerin değerlendirilmesi. International Balkan and Near Eastern Social Sciences Congress Series Kırklareli/Turkey, 23-24 September 2017. Proceedings Book.
  • Ünay, E., Erçiçek, B., & Günal, Y. (2021). Okul Öncesi Eğitim Kurumları Yöneticilerinin Kapsayıcı Eğitime Yönelik Görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (59), 179-213.
  • Verma, P. (2019). Addressing Roadblocks to Inclusion in Education. Ms. How and Me: Short Stories and More on Inclusion.
  • Yazıcıoğlu, T. (2019). Okul müdürlerinin kaynaştırma eğitimine yönelik yapılan yasal düzenlemelere ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20 (1), 168-181
  • Yazıcıoğlu, T. (2021). Views of the School Principals about the Inclusive Education and Practices. International Journal of Progressive Education, 17(5), 241-261.
  • Yıldız, N. G., Melekoğlu, M. A., & Paftalı, A. T. (2016). Türkiye’de özel eğitim araştırmalarında eğilimler. İlköğretim Online, 15(4).
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Gökhan Şengün 0000-0001-6304-4199

Erken Görünüm Tarihi 9 Aralık 2022
Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Şengün, G. (2022). Opinions and Recommendations of Education Administrators on Inclusive Education Practices. Harran Maarif Dergisi, 7(2), 273-289. https://doi.org/10.22596/hej.1209409