Hov Should The Turkey’s National Elderly Care Policy Be?

Yıl 2009, Cilt: 11 Sayı: 2, 46 - 55, 01.08.2009

Rukiye Pınar Havva Sert

Öz

worldwide. The population rate of elderly of ages 65 and above has increased to 6.8% in 2008 in our country. Today, the world seeks solutions to where, how and by who care of elderly, with al- most an epidemic growth in numbers, will be pro- vided. Evidence-based answers to these questions will guide restructuring and/or improvement of national policies concerning elderly in our co- untry. The first question to be answered is where we provide care for elderly. Elderly services in Turkey are, on institutional level, predominantly offered by nursing homes. The number of the ins- titutions per 341persons is one bed for ages 60 and above. Moreover, existing nursing homes do not meet requirements due to institutions’ admis- sion conditions. Therefore, elderly care should be transferred to environments they reside, to home care and elderly day nursing homes/nurseries. The second question is who will provide care for elderly. There is a shortage of 47-63 thousand physicians in Turkey. According to WHO, Turkey takes the last place among 51 countries in Euro- pean region in terms of the number of nurses per 1000 individuals. With these figures, it is not pos- sible to meet healthcare needs of elderly. There- fore, training an interim workforce to meet the need in elderly care is imperative. Answer for how elderly care will be provided is present in the 9th Development Plan of the government. Follo- wing this plan strictly will resolve many of health care and social problems in elderly care. Certa- inly, international commitments of Turkey and current position regarding European Union sho- uld be kept in view meanwhile, and a rapid har- monization should be undertaken by taking into account all laws, regulations, national plans, in- ternational commitments regarding elderly care

Anahtar Kelimeler

Aged, health services for the aged, politics, social work, home care services

TÜRKİYE'NİN ULUSAL BAKIM POLİTİKASI NASIL OLMALIDIR?

Öz

Tüm dünyada yaşlı nüfus giderek artmaktadır. Ülkemizde 65 yaşve üzeri yaşlı nüfus oranı, 2008 yılında %6.8’e yükselmiştir. Bugündünya, sayıları epidemi halinde artan yaşlı nüfus nerede, kim tarafından ve nasıl bakılacak sorularının yanıtlarını aramaktadır. Ülkemizdebu sorulara verilecek kanıt temelli yanıtlar ulusal yaşlılık politikalarının yeniden yapılandırılması ve/veya geliştirilmesinde yol göstericiolacaktır. Yanıtlanması gereken ilk soru yaşlıların nerede bakılacağıdır. Ülkemizdeki yaşlılık hizmetleri kurum bazında yoğun olarak huzurevlerinde verilmektedir. Bu kurumlarda, 60 yaş ve üzeri 341 kişiyebir huzurevi yatağı düşmektedir. Ayrıca yaşlıların kurumlara giriş koşulları nedeniyle mevcut huzurevleri gereksinimi karşılamaktan çokuzaktır. O halde yaşlı bakımı kurumlardan yaşlıların yaşadıkları ortamlara, evde bakıma ve gündüz yaşlı bakımevi/kreşlerine kaydırılmalıdır. Yanıtlanması gereken ikinci soru yaşlılara kimin bakacağıdır.Türkiye’de 47-63 bin hekim açığı mevcuttur. DSÖ’nün Avrupa bölgesindeki 51 ülke içinde her 1000 kişiye düşen hemşire açısından Türkiye son sıradadır. Bu rakamlarla ülkemiz yaşlılarının sağlık bakım ihtiyacının karşılanması mümkün değildir. Bu nedenle yaşlı bakımındagereksinimi karşılayacak ara insan gücünün yetiştirilmesi zorunludur.Yaşlı bakımının nasıl yapılacağının yanıtı hükümetin Dokuzuncu Kalkınma Planı’nda mevcuttur. Dokuzuncu Kalkınma Planı gerçek anlamıyla uygulandığında yaşlı bakımındaki sağlık ve sosyal sorunlarınçoğu çözümlenmiş olacaktır. Elbetteki tüm bunlar yapılırken ülkemizin uluslararası taahhütleri, Avrupa Birliğinde gelinen süreç dikkatealınmalı, Türkiye’nin yaşlı politikalarında ilgili tüm yasa, yönetmelik,ulusal planlar, uluslar arası taahhütler göz önüne alınarak hızlı biryasa uyumlaştırılmasına gidilmelidir

Anahtar Kelimeler

Yaşlı, yaşlılara yönelik sağlık hizmetleri, politikalar, sosyal hizmetler, evde bakım hizmetleri

Kaynakça

• Arellano M, Garcia-Caselles MP, Pi-Figueras M, Miralles R, Torres RM, Aguilera A(2004) Clinical im- pact of different scores of the Mini Nutritional Assess- ment (MNA) in the diagnosis of malnutrition in patients with cognitive impairment. Arch Gerontol Geriatr Suppl 9, 27-31.
• Aslan S, Gökçe-Kutsal Y(1999) Yaşlılarda özürlülü- ğün değerlendirilmesine yönelik çok merkezli epidemi- yolojik çalışma. Geriatri 2, 103-114.
• Aydın D(2005) Evde bakım hizmetleri. Sağlıklı Ne- siller Derneği Sağlık ve Eğitim Yayınları, Ankara.
• Bilir N(2006) Türkiye’de ve dünyada yaşlılarda de- mografik özellikler. In S Arıoğul (Ed.), Geriatri ve geron- toloji. MN Medikal & Nobel, Ankara, s. 3-9.
• Anayasası. Kanun No: 2709. Kabul Tarihi :18/10/1982. Yayımlandığı Resmi Gazete Tarihi: 09/11/1982, Sayı: 17863. [Electronic version]. Retrieved March 14, 2009, from www.mevzuat.ada- let.gov.tr/html/1113.html - 252k
• Cobbs EL, Duthie EH, Murphy JB(2000) Geriat- rics review syllabus. American Geriatrics Society, Ken- dall /Hunt Company, New York, p. 12-17.
• Dokuzuncu Kalkınma Planı.Yayımlandığı Resmi Gazete-Mükerrer Tarihi: 01/07/2006. Sayı: 26215. [Elect- ronic version]. Retrieved December 28, 2008, from http://ekutup.dpt.gov.tr/plan/plan9.pdf.
• Erman T(2004) Gecekondu çalışmalarında ‘öteki’ olarak gecekondulu kurguları. European Journal of Tur- kish Studies 1 (1), [Electronic version]. Retrieved May 27, 2009, from http://www.ejts.org/document85.html
• Etöz Z (2000) Varoş: Bir istila, bir tehdit. Birikim 132, 49-53. Evde Bakım Hizmetleri Sunumu Hakkında Yö- netmelik.Yayımlandığı Resmi Gazete Tarihi:10/03/ 2005, sayı: 25751.
• Halil M, Cankurtaran M(2008) Geriatrik hastaya yaklaşım. Türkiye Klinikleri J Med Sci 28 (6 Suppy 1), 262-266.
• Ham RJ, Sloane PD, Warshaw GA(2002) Primary care geriatrics: a case-based approach. (4th ed.), Mosby Company, St Louis, p. 218-227.
• Huzurevleri ile Huzurevi Yaşlı Bakım ve Rehabili- tasyon Merkezleri Yönetmeliği.Yayımlandığı Resmi Gazete Tarihi: 21/02/2001, sayı: 24325. [Electronic versi- on]. Retrieved December 29, 2008, from http://www.shcek.gov.tr/hizmetler/yasli/Huzurevine_Gi- ris_ve_Basvuru.asp
• Karahan S, Güven S(2002) Yaşlılıkta evde bakım. Turkish Journal of Geriatrics 5, 155-159.
• Kurtuluş Z, Yıldız H, Pınar R(2006) Sağlıkla iliş- kili yaşam kalitesinin geriatride kullanımı. Sağlıkta Biri- kim 1, 21-26.
• Lueckenotte AG(2000) Gerontologic nursing. (2nd ed.), Mosby Company, St Louis, p.781- 789.
• Noro A, Aro S(1997) Comparison of health and functional ability between noninstitutionalized and least dependent institutionalized elderly in Finland. Geronto- logist 37, 374-383.
• Oğlak S (2007) Uzun süreli evde bakım hizmetleri ve bakım sigortası. Turkish Journal of Geriatrics 10, 100- 108.
• Pınar R, Çınar S(2001) İstanbul ilinde huzurevi ve huzurevi dışında yaşayan yaşlıların yaşam doyumları (ka- liteleri) farklı mı? Karşılaştırmalı bir çalışma. Hemşire Dergisi 51, 10-18.
• United Nations Department of Economics and So- cial Affairs, Population Division(2006), Population Ageing 2006, New York.
• Rice R (2006) Home care nursing practice: concepts and application. (4th ed.), The Mosby, Phoenix, p. 443- 455.
• Savas S, Karakan O, Saka O(2002) Health care systems in transition: Turkey. In S Thomson, E Mossialos (Eds.), European Observatory on Health Care Systems, Copenhagen, p. 77-78, 80. [Electronic version]. Retri- eved September 30, 2008, from http://www.eu- ro.who.int/document/e79838
• Türkiye Cumhuriyeti Başbakanlık Sosyal Hizmet- ler ve Çocuk Esirgeme Kurumu, Yaşlı Bakım Hizmet- leri Daire Başkanlığı,2008. [Electronic version]. Retri- eved October 21, 2008, from http://www.shcek.gov.tr/ Kuruluslarimiz/tablo_huzx.asp.
• Türkiye İstatistik Kurumu, Adrese dayalı nüfus kayıt sistemi 2008 nüfus sayımı sonuçları (2009). [Elect- ronic version]. Retrieved July 23, 2009, from http://www.tuik.gov.tr
• Türkiye İstatistik Kurumu, istatistiki göstergeler 1923-2006(2007) Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası, Ankara. Retrieved January 2, 2009, from www.gov.tr/yil- lik/Istgostergeler. pdf)
• Devlet Planlama Teşkilatı Sosyal Sektörler ve Ko- ordinasyon Genel Müdürlüğü(2007) Türkiye’de yaşlı- ların durumu ve yaşlanma ulusal eylem planı, Yayın no DPT: 2741, Ankara.
• United Nations Department of Economic and So- cial Affairs, Population Division (2006) World urbani- zation prospects: The 2005 revision, Fact sheet 7. Mega- Cities, New York. [Electronic version]. Retrieved April 13, 2009, from http://www.un.org/esa/population/publi- cations/ageing/ageing2006.htm
• United Nations Population Fund(2007) Urbaniza- tion: A majority in cities (2007) New York. [Electronic version]. Retrieved April 13, 2009, from www.unf- pa.org/pds/urbanization.htm
• Wellas B, Hunt WC, Romero LJ, Koehler KM, Ba- umgartner RN, Garry PJ(1997) Changes in nutritional status and patterns of morbidity among free-living elderly persons. A ten year longitudinal study. Nutrition 13, 515- 519.
• World Health Organization, Family and Commu- nity Health, Ageing and Life Course(2007) Global age-friendly cities: A guide. [Electronic version]. Retri- eved April 13, 2009, from http://www.who.int/age- ing/publications/Global_age_friendly_cities_Gu- ide_English.pdf
• International Labour Office (ILO)(2008) Interna- tional Standard Classification of Occupations 2008 (IS- CO-08) [Electronic version]. Retrieved September 8, 2009, from http://unstats.un.org/unsd/statcom/doc07 /BG-ISCO-08.pdf