Study of Public Health Workers' Job Satisfaction in the Context of Transformation of Health Program in Turkey

Yıl 2014, Cilt: 16 Sayı: 3, 48 - 63, 01.12.2014

Özkan Leblebici Savaş Mutlu

Öz

Objective: This research was conducted to investigate the effects of various socio-demographic factors on job satisfaction of public health workers after “Health Transformation Program” in Turkey. Methods: The population of this exploratory and cross-sectional research was Turkish public health workers. The sample consisted of 416 public health workers reached by snowball sampling method who worked in 10 different cities Ankara, İzmir, Uşak, Kütahya, Afyonkarahisar, Tokat, Sivas, Çankırı, Kastamonu and Sinop . The 20-item Minnesota Job Satisfaction Scale-Short Form was used to measure the job satisfaction. Descriptive statistics, ttests, and ANOVA tests were used to analyze the data. Results: Of 416 participants in total, 251 were female 60.3% and 165 were male 39.7% . Mean general job satisfaction score of all participants was found as 2.89±0.64 over five. Intrinsic job satisfaction score was 3.04±0.62, and extrinsic job satisfaction score was 2.68±0.77. The lowest three job satisfaction scores were salary 2.33±1.06 , promotion opportunity 2.41±1.04 , and working conditions 2.57±1.01 . Top three items were opportunity to do things for the others 3.56±0.91 , chance to do things by using her/his skills 3.31±0.94 , and job guarantee 3.21±0.85 . Mean of total job satisfaction score of male public health workers 3.01±0.69 was higher than female public health workers 2.82±0.60 T test result is t=-2.938 and p

Anahtar Kelimeler

Health personnel, health policy, job satisfaction

Türkiye'de Kamu Sağlık Çalışanlarının İş Doyumlarının Sağlıkta Dönüşüm Programı Bağlamında İncelenmesi

Öz

Amaç: Bu çalışma, Türkiye'de "Sağlıkta Dönüşüm Programı" sonrasında, çeşitli sosyo-demografik faktörlerin kamu sağlık çalışanlarının iş doyumu üzerindeki etkilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Açıklayıcı ve kesitsel tipteki bu araştırmanın evrenini Türkiye'deki kamu sağlık çalışanları oluşturmaktadır. Örneklemde ise kartopu örneklem yöntemi ile ulaşılan 10 ayrı ilde Ankara, İzmir, Uşak, Kütahya, Afyonkarahisar, Tokat, Sivas, Çankırı, Kastamonu ve Sinop kamu hastanelerinde çalışan toplam 416 kamu sağlık çalışanı yer almaktadır. İş doyumunu ölçmek üzere 20 maddelik Minnesota Kısa İş Doyum Ölçeğinden yararlanılmıştır. Veri analizinde tanımlayıcı istatistikler, t-testi ve ANOVA testleri kullanılmıştır. Bulgular: Toplam 416 katılımcının 251'i kadın %60,3 , 165'i erkektir %39,7 . Çalışmada tüm katılımcıların genel iş doyumu ortalaması beş üzerinden 2,89±0,64 olarak bulunmuştur. İçsel ve dışsal doyuma bakıldığında ise, içsel doyum 3,04±0,62 ve dışsal doyum 2,68±0,77 olarak bulunmuştur. İş doyumu ölçeği maddelerinin ortalamalarına göre sıralanmasında en altta ücret 2,33±1,06 , terfi olanağı 2,41±1,04 ve çalışma şartları 2,57±1,01 yer almaktadır. En üstte yer alan üç madde ise, başkaları için bir şeyler yapabilme olanağı 3,56±0,91 , yeteneklerini kullanarak bir şeyler yapabilme şansı 3,31±0,94 ve sabit bir iş sağlamasıdır 3,21±0,85 . Kamu sağlık çalışanı erkeklerin toplam iş doyumu ortalaması 3,01±0,69 , kamu sağlık çalışanı kadınların iş doyumu ortalamasından 2,82±0,60 yüksektir t=-2,938 ve p

Anahtar Kelimeler

Sağlık personeli, sağlık politikası, iş doyumu

Kaynakça

• Filho, A.S. ve Jonston, D., Neoliberalizm Muhalif Bir Seçki, (Çev. Şeyda Başlı ve Tuncel Öncel), Yordam Kitap, İstanbul, 2007.
• Özkalp, E, Örgütsel Davranış, Anadolu Üniversitesi İşletme Fakültesi Ders Kitapları Yayın No: 11, Eskişehir, 1996.
• Ergeneli, A., Örgüt ve İnsan, Hacettepe Üniversitesi Yayınları, Ankara, 2006.
• Gözler, K., İdare Hukukuna Giriş, (7.Basım), Ekin Kitabevi, Bursa, 2007.
• Canman, D., Kamu Görevlileri El Kitabı, TODAİE, Ankara, 2002.
• Tan, T., “Anayasa Mahkemesi Kararlarında Kamu Hizmeti Yaklaşımı”, Anayasa Yargısı Dergisi, 8. Cilt, Ankara, 1991, ss. 233-252.
• DeLeon, P. ve Vogenbeck, D.M., “Policy Sciences at the Crossroads”, Handbook of Public Policy Analysis, 2007, USA, ss. 3 - 14.
• Dente, B., Understanding Policy Decisions, Springer, 2014, U.K.
• Çevik, H.H. ve Demirci,S., Kamu Politikası, (2. Baskı), Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2012.
• Keiser, L.R. ve Meier, K.J., “Association Policy Design, Bureaucratic Incentives, and Public Management: The Case of Child Support Enforcement”, Journal of Public Administration Research and Theory: J-PART, Vol. 6, No. 3 (Jul.,1996), U.K., ss. 337-364.
• 14.http://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0009/113877/E93944.pdf, E.T. 10.06.2014
• Mooney, G., Ulusların Sağlığı- Yeni Bir Ekonomi Politiğe Doğru, (Çev. Cem Terzi), Yordam Kitap, İstanbul, 2013.
• Güler, B.A., Kamu Personeli Sistem ve Yönetim, İmge Kitabevi, Ankara, 2005.
• Eren, E., “Personel Sisteminde Dönüşüm”, Kamu Yönetimi: Yapı İşleyiş Reform, (Ed. Barış Övgün), Ankara Üniversitesi SBF Yayını, Ankara, 2009, ss. 175-186.
• Saunders, M., Lewis, P. ve Thornhill,A., Research Methods for Business Students. 3 rd Ed., Prentice Hall, 2003.
• Baycan A., An Analysis of The Several Aspects of Job Satisfaction Between Different Occupational Groups, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, 1985.
• Çakır, Ö., “Türkiye’de Kadının Çalışma Yaşamından Dışlanması“, Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, 2008, (Sayı 31), s. 25 - 47, Kayseri.
• UN, Millennium Development Goals Report 2010, New York.
• OECD, Report on the Gender Initiative: Gender Equality in Education, Employment and Entrepreneurship, Meeting of the OECD Council at Ministerial Level Paris, 25-26 May 2011.
• Karasu, K., Profesyonelleşme Olgusu ve Kamu Yönetimi, Mülkiyeliler Birliği Vakfı Yayını, Ankara, 2001.