Opinions and Recommendatıons of Intern Nurse, Mentor Nurse and Clinical Responsible Nurse about Intern Clinical Practice Program

Yıl 2017, Cilt: 19 Sayı: 3, 1 - 2, 01.12.2017

Nimet Ateş Yasemin Güçlüel Merve Pirecioğlu Esra Güngörmüş Aytolan Yıldırım

Öz

Objective: In nursing education, hands-on learning is very important and creates %50 of the nursing program curriculum. The purpose of this study is to determine views and suggestions of the intern nurse, head nurse and clinical nurse mentor about "Intern Clinical Practice Program" that was put into practice in a nursing school. Method: The sample of this descriptive study is 57 intern nurses, 36 mentor nurses and 12 clinical head nurses in the 2014-2015 academic year. Intern nurses clinical practice assessment and intern-mentor-clinical head nurses opinions and recommendations about the program were assessed by Turkish data collection prepared according to literature based questionnaires. Data were analyzed by percentage calculations. Results: Intern nurses was proficient in nursing diagnosing, maintenance planning, care planned implementation and evaluation by themselves, mentor nurse and clinical head nurse. 72.9% of the intern nurses were glad of the mentor nurse. 56.0% of the intern nurses, 31.5% of the mentor nurses proposed to take charge of intern nurses. 22% of the intern nurses proposed to make rotation between departments. 52.8% of the mentor nurses, 41.2% of the clinical head nurse had proposals of intern program to take place in the nursing education, continuation and good practice. Conclusion: In accordance with the research findings, it is of great importance to include intern clinical application program in the nursing curriculum programs during the occupational preparatory period, and to improve the guiding nurse educator qualities in terms of the program quality. In this context, models supporting the student growth and improving learning should be used in the internship program

Anahtar Kelimeler

Internship, research, nursing education

İntörn Klinik Uygulama Programına Yönelik İntörn Hemşire, Rehber Hemşire ve Klinik Sorumlu Hemşiresinin Görüş ve Önerileri

Öz

Amaç: Hemşirelik eğitiminde, uygulamalı öğrenme hemşirelik programının %50’sini oluşturup, müfredat programının önemli bir parçasıdır. Bu çalışmanın amacı, bir hemşirelik fakültesinde uygulamaya yeni konulan “İntörn Klinik Uygulama Programı” hakkında intörn hemşire, rehber hemşire ve klinik sorumlu hemşirelerinin görüş ve önerilerini belirlemektir. Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu çalışmanın örneklemi 2014-2015 öğretim yılında klinik uygulama yapan 57 intörn hemşire, 36 rehber hemşire ve 12 klinik sorumlu hemşiresinden oluşmaktadır. Literatüre göre hazırlanan Türkçe veri toplama formları ile intörn klinik uygulama programının değerlendirilmesi yapılmış, intörn hemşire, rehber hemşire ve klinik sorumlu hemşirelerinden program hakkındaki görüş ve önerileri alınmıştır. Veriler yüzdelik hesaplamalar ile değerlendirilmiştir. Bulgular: İntörn hemşireler, hemşirelik tanısı koyma, bakım planlama, planlanan bakımı uygulama ve değerlendirmede kendileri, rehber hemşire ve klinik hemşireler tarafından yeterli görülmüştür. İntörn hemşirelerin %72.9’u, rehber hemşireden memnundur. Beklenti ve önerilerde, intörn hemşirelerin %56’sı, rehber hemşirelerin %31,5’u intörn hemşirelerin ücret almalarını önermiştir. İntörn hemşirelerin %22’si bölümler arası rotasyon yapılmasını önermiştir. Rehber hemşirelerin %52,8’i, klinik sorumlu hemşirelerinin %41,2’si intörn programının hemşirelik eğitiminde yer alması, devam etmesi ve iyi bir uygulama yönünde önerileri vardır. Sonuç: Araştırma bulguları doğrultusunda, intörn klinik uygulama programının mesleğe hazırlık sürecinde hemşirelik müfredat programlarında yer alması ve programın niteliği için rehber hemşire eğitimci niteliklerinin geliştirilmesi çok önemlidir. Bu bağlamda intörnlük programında öğrencinin gelişimini destekleyen ve öğrenmeyi güçlendiren modellere başvurulmalıdır.

Anahtar Kelimeler

İntörnlük, araştırma, hemşirelik eğitimi

Kaynakça

• Şentürk EA, Dal Ü, Kutlutürkan S, Vural G. Hemşirelik dördüncü sınıf öğrencilerinin ve hemşirelerin intörnlük uygulamasına ilişkin görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi 2008;15(2)16–25.
• Sabancıoğulları S, Doğan S, Kelleci M, Avcı D. Hemşirelik son sınıf öğrencilerinin intörnlik programına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. DEUHFED 2012;5(1):16-22.
• Özbayır T, Yavuz N, Taşdemir N, Dirimeşe E, Seki Z, Okgün A. Cerrahi hastalıkları hemşireliği intörn öğrencilerinin klinik uygulamayı değerlendirmeleri ve akademik başarı durumları. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi 2011;27(1):1-9.
• Tosun N, Oflaz F, Akyüz A, Kaya T, Yava A, Yıldız D, Akbayrak N. Hemşirelik yüksek okulu öğrencilerinin intörn eğitim programından beklentileri ile program sonunda kazanım ve önerilerinin değerlendirilmesi. Gülhane Tıp Derg 2008;50(3):164-171.
• Ceylan C. Mentorluk ilişkilerine farklı bir yaklaşım: kariyere uyarlı mentorluk. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi 2004;6(1):203.
• Andrew M, Roberts D. Supporting student nurses learning in and through clinical practice: the role of the clinical guide. Nurse Educ Today 2003;23(7):474-481.
• Hughes SJ. The mentoring role of the personal tutor in the “Fitness for practice” curriculum: an all Wales approach. Nurse Educ Pract 2004;4:271-278.
• Rosser M, Rice AM, Campbell H, Jack C. Evaluation of a mentorship programme for specialist practitioners. Nurse Educ Today 2004;24:596-604.
• AY F. Hemşirelik eğitiminde yeterliliğin sağlanması için yeni bir yaklaşım: rehber hemşire (koçluk) sistemi. F Ü Sağ Bil Tıp Derg 2007;2(5):52-65.
• İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Fakültesi Lisans Programı Klinik Uygulama Dersi Uygulama Yönergesi http://florencenightingale.istanbul.edu.tr/wp-content/uploads/2014/11/Klinik-Uygulama-Dersi-Y%C3%B6nerge- 19.09.2014-SON.rekt%C3%B6rl%C3%BCk.pdf (Erişim Tarihi: 21.04.2017)
• Tural Büyük E, Rızalar S, Çetin A, Sezgin S. Hemşirelerin intörn eğitim uygulaması hakkındaki görüş ve önerileri. Balıkesir Sağlık Bil Derg 2014;3(3):135-140.
• Bahçecioğlu Turan G, Tan M, Dayapoğlu N. Hemşirelik öğrencilerinin ve klinik hemşirelerin intörn uygulamasına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi 2017;20(3):170-179.
• Orak S, Orhan H, Ağırman Ö, Özgürce B. Hemşirelik-Ebelik eğitiminde süleyman demirel üniversitesi örneği: ısparta sağlık yüksekokulu intörn öğrencilerinin klinik sahada entegre uygulaması ile ilgili bilgi ve tutumları. SDÜ Tıp Fak Derg 2008;15(3):11-16.
• Gümral N, Coşar Ç F. Ebelik ve hemşirelik son sınıf öğrencilerinin okul-hastane işbirliği ile ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi. SDÜ Tıp Fak Derg 2006;13(4):21-24.
• Biçer S, Ceyhan YŞ, Şahin F. Hemşirelik öğrencileri ve klinik hemşirelerin klinik uygulamada öğrenciye yapılan rehberlik ile ilgili görüşleri. FN Hem Derg, 2015;23(3):215-223.
• Çayır A, faydalı S. Birebir rehberlik modeli denemesi; rehber hemşire görüşleri. Journal of Human Sciences 2017:14(1):281- 293.
• Andrews M. Chilton F. Student and Rehber Perceptions of Rehbering Effectiveness. Nurse Educ Today 2000; 20 (6): 555- 562.
• Karaöz S. Hemşirelikte klinik öğretime genel bir bakış ve etkin öğretim için öneriler. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 2003;1(1)15-21.
• Kyrkjebo JM, Hage I. What we know and what they do: nursing students’ experiences of ımprovement knowledge in clinical practice. Nurse Educ Today 2005;25(3):167-75.
• Niederhauser V, Schoessler M, Gubrud-Howe PM, Magnussen L, Codier E. Creating innovative models of clinical nursing education. J Nurs Educ Pract 2012;51(11):603-608.
• Gürsoy E, Mızrak Şahin B, Daanacı B, Arı S. Hemşirelerin akademik-klinik işbirliğine ilişkin görüşleri: Eskişehir örneği. DEUHFED 2017:10 (3):144-152.