Amaç: Duygulanım bozukluğu olan hastaların yakınlarının sosyal destek ve stresle baş etme düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Bir üniversite hastanesi psikiyatri servisinde yatan 105 duygulanım bozukluğu tanısı olan hastanın yakınları araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Araştırmada “Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği” ve “Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler yüzdelik dağılım, aritmetik ortalama, Mann Whitney-U testi, Kruskal-Wallis ve Lojistik Regresyon analizi testleri kullanılarak değerlendirilmiştir
Bulgular: Hasta yakınlarının %69.9’unun aile, %65.5’inin arkadaş ve %72.4’ünün özel kişi desteği aldığı saptanmıştır. Hasta yakınlarının aile desteği gelir düzeyi ve medeni durumdan, arkadaş desteği gelir düzeyinden, özel kişi desteği başka hastalığı olup olmamasından ve toplam sosyal destek puanı ise cinsiyet ve öğrenim düzeyinden etkilenmiştir. Hasta yakınlarının stresle baş etme puanları aile yapısı, gelir düzeyi, hastalık süresi ve hastanın tanısından etkilenmiştir.
Sonuç: Duygulanım bozukluğu olan hasta yakınlarının sosyal destek düzeylerini ve stresle baş etme becerilerini artırmaya yönelik planlamalar yapılmalı, taburculuk sonrası ev ziyaretleri ile hasta yakınlarına eğitim ve danışmanlık sağlanmalıdır.
Duygulanım bozuklukları hasta yakını sosyal destek stresle baş etme
Aim: The research was carried out in order to determine the levels of social support and coping with stress of the relatives of patients with affective disorder.
Material and Method: The sampling universe of the research consisted of the relatives of the patients who have been responsible for the primary care of the 105 affective disorder patients staying at the psychiatry services of university. In the research, “Multidimensional Scale of Perceived Social Support” and “Ways of Coping Inventory” were used. Assessment was made for the data by making use of percentile distribution, arithmetic mean, Mann Whitney-U test, Kruskal-Wallis and Logistic Regression analysis.
Findings: Relatives of patients received support and 69.9% received it from familiy, 65.5% from friends and 72.4% received private personal support. Family support of patient relatives was affected by the income level and marital status, friend support was affected by income level and private personal support was affected by the existence of other diseases and total social support score was affected by gender and education level. Scores of patient relatives for coping with stres were affected by family structure, income level, duration of disease and diagnosis of the patient.
Conclusion: Planning should be made in order to increase the social support levels and skills for coping with stres fort he relatives of patients with affective disorder, training and concultancy should be provided for patient relatives using home visits after discharge from hospital.
Mood disorder patient relatives social support stress with coping
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Mart 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 22 Sayı: 1-3 |