Evaluation Of The Emergency Nursing Master’s Program: A Qualitative Approach

Yıl 2025, Cilt: 27 Sayı: 2, 99 - 116, 26.08.2025

Ayfer Şahin Duman , Özlem Mıdık

https://doi.org/10.69487/hemarge.1600742

Öz

Objective: The aim of the study was to evaluate the Emergency Nursing Postgraduate Program of a university in Turkey in line with the opinions of students and nurse educators.
Material and Method: This study is a qualitative program evaluation study using the Eisner Educational Critique and Expertise Model. Since 2011, when the emergency nursing master's program was opened, 26 people enrolled in the program and seven instructors who taught in the program constituted the research group. Due to the different locations of the participants and the researcher and the Covid-19 outbreak, interviews with 12 students and two nurse educators were conducted on the online platform (Zoom/Google Classroom) between 2020-2021. Data were collected using a semi-structured interview form and analyzed using thematic content analysis.
Results: The majority of the students who participated in the study (n=10) were female and their ages ranged between 25 and 40. No sociodemographic information was provided as the identity of the faculty members could be revealed. As a result of the content analysis, 10 main themes and 23 sub-themes were identified. The themes related to “Goals and Objectives” and “Future of the Program” were found to be prominent.
Conclusion: The Emergency Nursing Master's Program responds to an important need by filling the lack of basic courses in the field of emergency in the undergraduate nursing curriculum in Turkey. Although faculty members and students are satisfied with the general structure of the program, they expect the reflections of the diploma in the professional field to be clearly determined.

Anahtar Kelimeler

emergency , nursing , programme , evaluation , Education

Acil Hemşireliği Yüksek Lisans Programının Eisner Modeli Çerçevesinde Eğitsel Eleştirisi: Nitel Araştırma

Öz

Amaç: Bu çalışmada, Türkiye’deki bir üniversitenin Acil Hemşireliği Yüksek Lisans Programını öğrenciler ve hemşire eğitimci görüşleri doğrultusunda değerlendirmek amaçlandı.
Yöntem: Bu çalışma, Eisner Eğitsel Eleştiri ve Uzmanlık Modeli'ni kullanan nitel yaklaşımlı bir program değerlendirme çalışmasıdır. Acil hemşireliği yüksek lisans programının açıldığı 2011 yılından bugüne kadar, programa kayıt olan 26 kişi ve programda ders veren yedi eğitici, araştırmanın örneklemini oluşturdu. Katılımcıların ve araştırmacının farklı şehirlerde ikamet etmesi ve COVID-19 salgını nedeniyle 12 öğrenci ve iki hemşire eğitimci ile görüşmeler çevrimiçi platform (Zoom/Google Classroom) üzerinden 2020-2021 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplandı ve içerik analizi ile çözümlendi.
Bulgular: Öğrencilerin çoğunluğu (n=10) kadın olup, yaşları 25 ile 40 arasında değişmektedir. Eğiticilerin kimliği açığa çıkabileceği için herhangi bir sosyodemografik bilgi verilmedi. Yapılan içerik analiz sonucunda, 10 ana tema ve 23 alt tema belirlendi. “Amaç ve Hedefler” ile “Programın Geleceği” ne ilişkin temaların ön plana çıktığı saptandı.
Sonuç: Acil Hemşireliği Yüksek Lisans Programı, Türkiye'deki hemşirelik lisans müfredatında acil alanına yönelik temel derslerin eksikliğini kapatarak önemli bir ihtiyaca yanıt vermektedir. Öğretim üyeleri ve öğrenciler, programın genel yapısından memnun olmakla birlikte, diplomanın mesleki alandaki yansımalarının net bir şekilde belirlenmesini beklemektedir.

Anahtar Kelimeler

acil , hemşirelik , program , değerlendirme , eğitim

Etik Beyan

Araştırma öncesi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Klinik Araştırmalar Etik Kurulundan (21.10.2020/ KAEK 2020\645) onay alındı. Örnekleme dâhil edilen katılımcılar araştırma hakkında, görüşmelerin çevrim içi yapılacağı, ses ve görüntü kaydı alınacağı hakkında bilgilendirildi.

Destekleyen Kurum

Yok.

Teşekkür

Yazar katılımcılara teşekkür eder.

Kaynakça

• Attepe Özden, S., Tekindal, M., Gedik, T. E., Ege, A., Erim, F., & Tekindal, M. A. (2022). Nitel araştırmaların rapor edilmesi: COREQ kontrol listesinin Türkçe uyarlaması. Avrupa Bilim & Teknoloji Dergisi, 35, 522–529. https://doi.org/10.31590/ejosat.976957
• Avan, Ç., Akbaş, V., & Gülgün, C. (2019). Öğretmenlerin ölçme değerlendirmeye yönelik tutumları: Kastamonu örneği. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(3), 20–31. https://doi.org/10.30855/gjes.2019.05.03.002
• Baldwin, A., Bentley, K., Langtree, T., & Mills, J. (2014). Achieving graduate outcomes in undergraduate nursing education: Following the yellow brick road. Nurse Education in Practice, 14(1), 9–11. https://doi.org/10.1016/j.nepr.2013.06.011
• Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. BEÜ SBE Dergisi, 7(1), 231–274.
• Başkale, H. (2016). Nitel araştırmalarda geçerlik, güvenirlik ve örneklem büyüklüğünün belirlenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 9(1), 23–28.
• Batı, A. H., & Bümen, N. T. (2007). Ege Üniversitesi tıp fakültesi halk sağlığı anabilim dalı doktora programı temel epidemiyoloji dersinin değerlendirilmesi. Tıp Eğitimi Dünyası, 25(25), 35–53.
• Booth, T. L., Emerson, C. J., Hackney, M. G., & Souter, S. (2016). Preparation of academic nurse educators. Nurse Education in Practice, 19, 54–57. https://doi.org/10.1016/j.nepr.2016.04.006
• Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Demirel, F., Karadeniz, Ş., & Çakmak, E. K. (2008). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. (27. baskı). Ankara: Pegem Akademi
• Cantillon, P., & Wood, D. (2010). ABC of learning and teaching in medicine (Şahinoğlu, A. H. vd. çev.). İstanbul: Nobel Tıp Kitapevleri.
• Cragg, C. E., & Andrusyszyn, M. A. (2004). Outcomes of master's education in nursing. International Journal of Nursing Education Scholarship, 1(1), Article 18.
• Creswell, J. W. (2003). Research design: qualitative, quantitative and mixed methods approaches. California: Sage Publications.
• Creswell, J. W. (2013). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (3rd ed.). New York: Sage.
• Creswell, J. W. (2016). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni (Mesut Bütün ve Selçuk Beşir, çev. ed.). Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Çonoğlu, G. (2018). Hemşirelik lisans eğitim programının bağlam, girdi, süreç ve ürün (CIPP) modeli kullanılarak değerlendirilmesi. Yükseköğretim Dergisi, 11(1), 74–86. https://doi.org/10.2399/yod.19.019000
• Demirel, Ö. (2009). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan Uygulamaya. (12. baskı). Ankara: Pegem Akademi
• Durning, S. J., Hemmer, P., & Pangaro, L. N. (2007). The structure of program evaluation: an approach for evaluating a course, clerkship, or components of a residency or fellowship training program. Teaching and Learning in Medicine, 19(3), 308-318.
• Eisner, E. W. (1976). Educational expertise and criticism: Forms and functions in educational evaluation. Journal of Aesthetic Education, 10, 135-150. https://doi.org/10.2307/3332067
• Eisner, E. W. (1985). The educational imagination. New York; London: Macmillan.
• Eisner, E. W. (1994). The educational ımagination: On the design and evaluation of school programs (3rd ed.) Upper Saddle River, NJ: Merrill Prentice Hall.
• Eisner, E. W. (1998). The enlightened eye: Qualitative inquiry and the enhancement of educational practice. Ohio: Prentice Hall.
• Eisner, E. W. (2002). What can education learn from the arts about the practice of education? John Dewey Lecture. http://www.infed.org/biblio/eisner_arts_and_the_practice_of_education.htm
• Fry, M. (2008). Overview of emergency nursing in Australasia. International Emergency Nursing, 16(4), 280–286. https://doi.org/10.1016/j.ienj.2008.05.001
• Ghaffari, F., Dehghan-Nayeri, N., Navabi, N., & Seylani, K. (2016). Evaluation of the master’s curriculum for elderly nursing: A qualitative study. Clinical Interventions in Aging, 11, 1333. https://doi.org/10.2147/CIA.S109004
• Gökmenoğlu, T. (2014). Geniş açı: Modeller ve yaklaşımlar açısından Türkiye’de program değerlendirme çalışmaları. International Journal of Curriculum and Instructional Studies, 4(7), 55-70.
• Henrik, A., & Kerstin, N. (2009). Questioning nursing competences in emergency health care. Journal of Emergency Nursing, 35(4), 305–311. https://doi.org/10.1016/j.jen.2008.6.015
• Holloway, I., & Wheeler, S. (1996). Qualitative research for nurses. Oxford: Blackwell Science Ltd
• Jones, T., Curtis, K., & Shaban, R. Z. (2020). Academic and professional characteristics of Australian graduate emergency nursing programs: A national study. Australas Emerg Care, 23(3), 173-180. https://doi.org/10.1016/j.auec.2020.02.003
• Kandemir, H. (2015). Öğrenci memnuniyetini etkileyen faktörlerin yapısal eşitlik modeli ile araştırılması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(13), 447–461.
• Kayışdağ, E., & Melekoğlu, M. A. (2019). Bilim ve sanat merkezlerinin eğitim programlarının öğrenci görüşlerine dayalı olarak değerlendirilmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 175–202. https://doi.org/10.17494/ogusbd.548321
• Khanipoor, F., Amini, M., & Bazrafcan, L. (2017). Evaluation of educational program in the master of medical education by Eisner's educational connoisseurship and criticism model. Journal of Education and Health Promotion, 6(1), 55. https://doi.org/10.4103/jehp.jehp_103_15
• Kumral, O., & Saracaloglu, A. S. (2011). Eğitsel eleştiri modeli ile sınıf öğretmenliği meslek bilgisi dersleri programının değerlendirilmesi. Education Sciences, 6(1), 106–118. https://doi.org/10.12739/NWSA.2011.6.1.1C0618
• Kutlu, L., Baykal D., Tandoğan Ö., Urfa H., Karademir S., ve Delipoyraz H., (2019). Üniversite öğrencilerinin bilimsel ve sosyal etkinliklere katılma ihtiyaçlarını etkileyen faktörlerin belirlenmesi. Haliç Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(1), 41-58.
• Marsh, C. J., & Willis, G. (2007). Curriculum: Alternative approaches, ongoing issues. New Jersey: Pearson Prentice Hall.
• Marsh, C. S. (1992). Curriculum practices and issues. Roseville: McGraw-Hill.
• Metin, O., & Ünal, Ş. (2022). İçerik analizi tekniği: İletişim bilimlerinde ve sosyolojide doktora tezlerinde kullanımı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(Özel Sayı 2), 273–294. https://doi.org/10.18037/ausbd.1227356
• Munroe, B., Curtis, K., Considine, J., & Buckley, T. (2013). The impact structured patient assessment frameworks have on patient care: An integrative review. Journal of Clinical Nursing, 22(21–22), 2991–3005. https://doi.org/10.1111/jocn.12226
• Mutluer, Ö., & Gürol, M. (2022). Evde eğitim programının Eisner’ın eğitsel uzmanlık ve eleştiri modeline göre değerlendirilmesi. Trakya Eğitim Dergisi, 12(3), 1859–1882. https://doi.org/10.24315/tred.883811
• Ornstein, A. C., & Hunkins, F. P. (2004). Curriculum: Foundations, principles, and issues (4th ed.). Needham Heights: Allyn & Bacon.
• Ovayolu, Ö., & Ovayolu, N. (2020). Hemşirelikte teori ile uygulama arasındaki boşluk: Akademisyen hemşire gözüyle. International Social Sciences Studies Journal, 6(62), 2013–2020. https://doi.org/10.26449/sssj.2289
• Pektekin, S., & Akın, Ç. (2020). Sağlık bilimlerinde eğitim. İstanbul: İstanbul Tıp Kitapevi.
• Pelletier, D., Donoghue, J., & Duffield., C. (2003). Australian nurses' perception of the impact of their postgraduate studies on their patient care activities. Nurse Educ. Today. 23, 434-442
• Radzyminski, S. (2005). Advances in graduate nursing education: Beyond the advanced practice nurse. Journal of Professional Nursing, 21(2), 119–125.
• Ruhe, V., & Boudreau, J. D. (2013). The 2011 Program Evaluation Standards: a framework for quality in medical education programme evaluations. Journal of Evaluation in Clinical Practice, 19(5), 925-932. https://doi.org/10.1111/j.1365-2753.2012.01879.x
• Senemoğlu, N. (2004). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya (9. baskı). Ankara: Gazi Kitapevi.
• Tashakkori, A., & Teddlie, C. (2010). Sage handbook of mixed methods in social & behavioral research (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Tong, A., Sainsbury, P., & Craig, J. (2007). Consolidated criteria for reporting qualitative research (COREQ): A 32-item checklist for interviews and focus groups. International Journal for Quality in Health Care, 19(6), 349–357. https://doi.org/10.1093/intqhc/mzm042
• Varış, F. (1994). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Alkım Yayıncılık
• Watson, J. E., & Herbener, D. (1990). Programme evaluation in nursing education: The state of the art. Journal of Advanced Nursing, 15(3), 316-323. https://doi.org/10.1111/j.1365-2648.1990.tb01819.x
• Wolf, L., Brysiewicz, P., LoBue, N., Heyns, T., Bell, S. A., Coetzee, I., ... & Hangula, R. (2012). Developing a framework for emergency nursing practice in Africa. African Journal of Emergency Medicine, 2(4), 174–181. https://doi.org/10.1016/j.afjem.2012.09.001
• Yakar, A. (2016). Geleceğin eğitimi üzerine program ve tasarım modeli önerileri:“yaşamsal eğitim programları” ve “yaşamsal öğretim tasarımları”. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 1-15.
• Yuan, B. T., Wang, D. M., & Liu, F. (2012). Is the enrollment of graduate students too large for China: Based on data of 1970–2010 from Mainland China, U.S., U.K., and Taiwan. Journal of Higher Education, 8(8), 53–58.
• Yüksel, G. (2010). How to conduct a qualitative program evaluation in the light of Eisner's connoisseurship and criticism model. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 1(2), 78–83.
• Zhao, D., Ma, X., & Qiao, S. (2017). What aspects should be evaluated when evaluating graduate curriculum: Analysis based on student interview. Studies in Educational Evaluation, 54, 50–57. https://doi.org/10.1016/j.stueduc.2016.11.003
• Zhou, H. (2016). Empirical study on university curriculum satisfaction of university graduates. Open Journal of Social Sciences, 4(1), 132-137.