Tartışma
BibTex RIS Kaynak Göster

Max Weber’in Siyasi Teorisine Göre Karizmatik Liderlerin Özellikleri

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 2, 241 - 250, 30.12.2024

Öz

Bu makalede, Max Weber'in karizmatik liderlik konusundaki argümanlarını ve bunların modern siyaset üzerindeki etkileri tartışilacaktır. Weber'in "Siyaset, sert tahtaları yavaş ve güçlü bir şekilde delmek anlamına gelir" iddiası, etkili siyasi liderlik için gerekli nitelikleri vurguladığı belirtilecek ve teorisinin özünü kapsadığı savunulacaktır. Makalede, Weber'in İsa Mesih gibi tarihi örnekleri kendi bağlamlarında incelenerek karizmatik liderliğin çok yönlü doğası ele alınacaktır. Weber karizmatik liderlerin özellikleri arasında tutku, sorumluluk, muhakeme ve öngörünün altını çizer ve bunlar arasındaki etkileşimi vurgular. Makalede, Weber'in idealleri ile çağdaş siyasi figürler arasından Barack Obama ve Recep Tayyip Erdoğan arasındaki benzerliklere işaret edilecek ve karizmatik liderliğin etik boyutlarına değinilecek, ahlaki inanç ile Machiavelli pragmatizmi arasındaki ince çizgi sorgulanacaktır. Liderlerin bireysel özelliklerinin ötesine de geçilerek sosyo-politik unsurlar ele alınacaktır. Karizmatik otorite ile kurumsal güç arasındaki gerilim ele alınacak ve örnekler aracılığıyla, karizmatik bir liderin hükümet sistemini ya zayıflatabileceğini ya da güçlendirebileceği tartışılacaktır. Eleştirel analiz yoluyla, makalede Weber'in savunduğu lider merkezli yaklaşım ile hükümet yapılarının arasındaki ikilik sorgulanacaktır. Karizmatik bir liderin oluşturduğu çoğunlukçu eğilimler ve güç boşluğu tartışılacaktır.

Kaynakça

  • Acton, J. E. E. D. (2006). Acton-Creighton correspondence. Liberty Fund. https://oll.libertyfund.org/titles/acton-acton-creighton-correspondence
  • Aysal, N. (2009). Yönetsel alanda değişimler ve devrim hareketlerine karşı gerici tepkiler: Serbest Cumhuriyet Fırkası –Menemen Olayı. Ankara Üniversitesi Türk İnkılâp Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 44, 581-625.
  • Bayur, H. (1988). Atatürk'ün geleceği seziş gücüne ve insandan anlayışına üç örnek. Belleten Türk Tarih Kurumu, 204, 52, 975-984.
  • Derman, J. (2012). Charismatic leadership. In Max Weber in Politics and Social Thought (pp. 176-215). Cambridge University Press.
  • Eliaeson, S. (2016). Constitutional Caesarism: Weber’s politics in their German context. In Part II- Politics and Culture (pp. 131-148). Cambridge University Press.
  • Gerth, H.H., & Mills, C.W. (1946). From Max Webber: Essays in Sociology. Oxford University Press.
  • Ghonim, W. (2012). Revolution 2.0. Houghton Mifflin Harcourt.
  • Gürcan, N. (2021). Charismatic leadership style in management and Atatürk. New Era International Journal of Interdisciplinary Social Researches, 1-9. http://dx.doi.org/10.51296/newera.95
  • Hanke, E., Scaff, L., & Whimster, S. (Eds.). (2019). The Oxford Handbook of Max Weber (pp. 13-23). Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/oxfordhb/9780190679545.002.0003
  • Lassman, P., & Speirs, R. (Eds.). (1994). Parliament and government in Germany under a new political order: Towards a political critique of officialdom and the party system. In Max Weber, Political Writings (p. 144). Cambridge University Press.
  • Linz, J. (1990). Perils of presidentialism. Journal of Democracy, 1(1), 51-69.
  • McCulloh, A. (2005). Jesus Christ and Max Weber: Two problems of charisma. Max Weber Studies, 5(1), 7-34.
  • Parsons, T. (1965). Max Weber 1864-1964. American Sociological Review, 30(2), 171-175. https://doi.org/10.2307/2091561
  • Spencer, M. E. (1973). What is charisma? The British Journal of Sociology, 24(3), 341-354. https://doi.org/10.2307/588237
  • Szelényi, I. (Yale University: Open Yale Courses). http://oyc.yale.edu (Accessed July 2, 2024). License: Creative Commons BY-NC-SA.
  • Volkan, V., & Itzkowitz, N. (1985). The personality of Atatürk. Review of the Immortal Atatürk--A Psychobiography, by Kemal H. Harpat. American Historical Review, October, 893-399. https://doi.org/10.2307/1858844
  • Weber, M. (1958). The three types of legitimate rule. Translated by Hans Gerth. (Berkeley Publications, 1958): 1-11.
  • Weber, M. (1992). The Protestant ethic and the spirit of capitalism. Translated by Talcott Parsons. London: Taylor and Francis.
  • Weiker, W. (1982). Atatürk as a national symbol. Turkish Studies Association Bulletin, 6(2), 1-6. https://www.jstor.org/stable/43384008

The Characteristics of Charismatic Leaders Based on Max Weber’s Political Theory

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 2, 241 - 250, 30.12.2024

Öz

This paper discusses Max Weber's arguments on charismatic leadership and its implications for modern politics. Weber's assertion that "Politics means a slow, powerful drilling through hard boards" encapsulates the essence of his theory, emphasizing the qualities required for effective political leadership. Through Weber's examination of historical examples such as Jesus Christ, alongside his own contextual experiences, the paper explores the multifaceted nature of charismatic leadership. It also argues that Weber's framework defines the characteristics of a charismatic leader, highlighting the interplay between passion, responsibility, judgment, and foresight. Drawing parallels between Weber's ideals and contemporary political figures like Barack Obama and Recep Tayyip Erdogan, the paper assesses the enduring relevance of his theories in understanding leadership dynamics. It further touches upon the ethical dimensions of charismatic leadership, probing the fine line between moral conviction and Machiavellian pragmatism. While charismatic leaders possess the ability to inspire and mobilize masses, their moral compass and ultimate goals shape the trajectory of their leadership. The discourse extends beyond individual leaders to scrutinize the broader socio-political landscape, examining the tension between charismatic authority and institutional power. Through examples, the paper shows how a charismatic leader can either undermine or strengthen a governmental system. Through critical analysis, the paper questions the dichotomy between the leader-centric approach advocated by Weber and the collective agency of governmental structures. In a postmodern world where most of the nations are governed through democracy, the majoritarian tendencies and the power vacuum a charismatic leader makes will be discussed.

Kaynakça

  • Acton, J. E. E. D. (2006). Acton-Creighton correspondence. Liberty Fund. https://oll.libertyfund.org/titles/acton-acton-creighton-correspondence
  • Aysal, N. (2009). Yönetsel alanda değişimler ve devrim hareketlerine karşı gerici tepkiler: Serbest Cumhuriyet Fırkası –Menemen Olayı. Ankara Üniversitesi Türk İnkılâp Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 44, 581-625.
  • Bayur, H. (1988). Atatürk'ün geleceği seziş gücüne ve insandan anlayışına üç örnek. Belleten Türk Tarih Kurumu, 204, 52, 975-984.
  • Derman, J. (2012). Charismatic leadership. In Max Weber in Politics and Social Thought (pp. 176-215). Cambridge University Press.
  • Eliaeson, S. (2016). Constitutional Caesarism: Weber’s politics in their German context. In Part II- Politics and Culture (pp. 131-148). Cambridge University Press.
  • Gerth, H.H., & Mills, C.W. (1946). From Max Webber: Essays in Sociology. Oxford University Press.
  • Ghonim, W. (2012). Revolution 2.0. Houghton Mifflin Harcourt.
  • Gürcan, N. (2021). Charismatic leadership style in management and Atatürk. New Era International Journal of Interdisciplinary Social Researches, 1-9. http://dx.doi.org/10.51296/newera.95
  • Hanke, E., Scaff, L., & Whimster, S. (Eds.). (2019). The Oxford Handbook of Max Weber (pp. 13-23). Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/oxfordhb/9780190679545.002.0003
  • Lassman, P., & Speirs, R. (Eds.). (1994). Parliament and government in Germany under a new political order: Towards a political critique of officialdom and the party system. In Max Weber, Political Writings (p. 144). Cambridge University Press.
  • Linz, J. (1990). Perils of presidentialism. Journal of Democracy, 1(1), 51-69.
  • McCulloh, A. (2005). Jesus Christ and Max Weber: Two problems of charisma. Max Weber Studies, 5(1), 7-34.
  • Parsons, T. (1965). Max Weber 1864-1964. American Sociological Review, 30(2), 171-175. https://doi.org/10.2307/2091561
  • Spencer, M. E. (1973). What is charisma? The British Journal of Sociology, 24(3), 341-354. https://doi.org/10.2307/588237
  • Szelényi, I. (Yale University: Open Yale Courses). http://oyc.yale.edu (Accessed July 2, 2024). License: Creative Commons BY-NC-SA.
  • Volkan, V., & Itzkowitz, N. (1985). The personality of Atatürk. Review of the Immortal Atatürk--A Psychobiography, by Kemal H. Harpat. American Historical Review, October, 893-399. https://doi.org/10.2307/1858844
  • Weber, M. (1958). The three types of legitimate rule. Translated by Hans Gerth. (Berkeley Publications, 1958): 1-11.
  • Weber, M. (1992). The Protestant ethic and the spirit of capitalism. Translated by Talcott Parsons. London: Taylor and Francis.
  • Weiker, W. (1982). Atatürk as a national symbol. Turkish Studies Association Bulletin, 6(2), 1-6. https://www.jstor.org/stable/43384008
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Siyasal Teori ve Siyaset Felsefesi
Bölüm Derlemeler
Yazarlar

Kayla Ada Deveci 0009-0003-1341-5790

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 9 Temmuz 2024
Kabul Tarihi 28 Aralık 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Deveci, K. A. (2024). The Characteristics of Charismatic Leaders Based on Max Weber’s Political Theory. Hitit Ekonomi Ve Politika Dergisi, 4(2), 241-250. https://doi.org//hepdergi.1513036

Hitit Ekonomi ve Politika Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.