It is highly important to determine the regional factors in understanding the artistic environment of the Anatolian Seljuk Period. In the emergence of the architectural planning types, the social construction and mentality of the region should be taken into
consideration. Broadly speaking, typologically prominent characteristics, similarities/differences of the buildings extant in Kemah- Divriği- Eski rapkirÇemişkezek- Harput ve Mazgirt, North-eastern Region of Anatolia, should be evaluated preliminarily in order to comprehend the artistic ambience. It has been noted that out-of-Anatolia and pre-Seljuk cultural impacts are handled within the Anatolian Seljuk Art. The differences
in plan types of the buildings under scrutiny offer a significant reason for this research.
During the formation process of the Anatolian Seljuk Period, the North-eastern Region of Anatolia draws attention with its artistic practices. Central Asian Turkish art is the indicator that local Christian Art of Pre-Seljuk Anatolia and cultural and social construction and the way of thinking of the South-eastern Region of Anatolia are
reflected in plan types and architectural features of constructions. The richness of different cultural values in the region calls attention, which is important in terms of
displaying the continuity of Turkmen traditions. The presence of examples of embalming traditions in tombs in Kemah and Harput proves this case. Furthermore, as it
occurs in the example of Divriği Sitte Melik Tombs in the Pre-Anatolian Seljuk Period and afterwards, the presence of cultural impacts of local Christian art in Anatolia
creates another aspect of the subject. It seems that the mosque in old Arapkir shows a difference in terms of the eastern and western arrangement. Although we agree
with the idea that the western wing has the characteristic of a zawiya, with the mosque+zawiya construction we see a different construction example in terms of its
functions. Onar Village tombstones indicate the continuity of Turkmen traditions. In addition, Çemişkezek Yelmaniye Mosque illustrates the combination of mosque+zawiya/haniqah as an important example. Elazığ Harput Ulu Mosque is one of the different examples in the area in terms of plan features. In respect of its plan, Tunceli Mazgirt Elti Mosque is different and problematic. Moreover, the absence of a burial floor represents the relations to Divriği.
Typology Architecture Ornamentation Artist Social Construction.
Anadolu Selçuklu Dönemi sanatsal ortamının anlaşılmasında bölgesel etkenlerin belirlenmesi çok önemlidir. Yapıların plan tiplerinin oluşumunda bölgenin toplumsal ve düşünce yapısının göz önüne alınması gereklidir. Genel anlamda Kuzeydoğu
Anadolu Bölgesinde; Kemah- Divriği- Eski Arapkir-Çemişkezek-Harput ve Mazgirt’te bulunan yapıların öncelikle tipolojik, belirgin özellikleri, benzerlikleri/farklılıkları ile
irdelenmesi bölgesel sanatsal ortamın anlaşılması bakımından çok önemlidir. Anadolu dışı ve Selçuklu öncesi kültürel etkilerin Anadolu Selçuklu dönemi sanat anlayışı içerisinde ele alındığı görülmektedir. Ele alınan bölgedeki eserlerin farklı plan tipleri göstermesi konunun ele alınması bakımından önemlidir. Anadolu Selçuklu Dönemi düşünce ve kültürünün oluşumunda Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi, sanatsal uygulamaları ile dikkat çekmektedir. Orta Asya Türk Sanatı, Selçuklu Öncesi Anadolu’sunun yerli Hıristiyan sanatı ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi kültürel ve toplumsal yapı ve düşünce biçiminin, yapıların plan tiplerine ve mimari özelliklerine yansıdığının göstergesi durumundadır. Bölgedeki
farklı kültürel değerlerin zenginliği dikkati çekmektedir. Bu durum Türkmen geleneklerinin devamlılığını göstermesi bakımından önemlidir. Kümbetlerde mumyalama geleneği
örneklerinin Kemah ve Harput’ta bulunması bu durumu kanıtlamaktadır. Ek olarak, Anadolu Selçuklu Dönemi öncesi ve devamında Divriği Sitte Melik Kümbeti örneğinde olduğu gibi, Anadolu’da yerli Hıristiyan sanatının kültürel etkilerinin görülmesi konunun bir diğer yanını oluşturmaktadır. Eski Arapkir’deki Caminin, doğu ve batı düzenlenişi yönüyle
farklılık gösterdiği anlaşılmaktadır. Batı kanadının zaviye özelliği taşıdığı düşüncesine katılmakla birlikte, Cami+Zaviye/hanikah yapısıyla birlikte işlevleri yönüyle farklı olan
bir yapı örneği ile karşılaşmaktayız. Onar Köyü mezar taşları bölgede Türkmen geleneklerinin devamlılığını göstermektedir. Bununla birlikte Çemişkezek Yelmaniye Camisi/ medrese/zaviye birlikteliğinin önemli bir örneğini yansıtmaktadır. Elazığ Harput Ulu Camisi plan özellikleri yönüyle bölgedeki farklı örneklerden birisidir. Tunceli Mazgirt
Elti Camisi planı yönüyle farklı ve sorunlu bir durumda olması yanı sıra kümbetin cenazelik katının olmayışı Divriği ilintilerini yansıtmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Selçuklu Tarihi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2022 |
Gönderilme Tarihi | 4 Haziran 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 14 Sayı: 3 |