İNFERTİL BİREYLERİN SORUNLARI VE SOSYAL HİZMET MÜDAHALESİ

Yıl 2023, , 144 - 161, 21.06.2023

İsmail Akgül

https://doi.org/10.31457/hr.1302138

Öz

İnsanlar yaşam sürecinde, zaman zaman bazı sorunlarla karşılaşırlar, Bu sorunların çoğu bireyin kendi çabalarıyla ya da akraba, arkadaş grubu sosyal çevresinin desteği sayesinde çözüme kavuşabilen türdendir. Bunun yanı sıra insanlar, bazen hiç bilmedikleri kimselerden bu konularda yardım görür; bazen de sorunları için başkalarına danışma gereği duyarlar. “Ancak öyle sorunlar ve ihtiyaçlar vardır ki giderilmesi; hekim, psikolog ve sosyal hizmet uzmanı gibi belirli profesyonel kişilere başvurmayı ve mesleki bir hizmetten yararlanmayı gerektirir (Turan, 1999).” Hatta bu sorunlar, kimi durumlarda birey ve ailesini etkilemekle kalmaz; tüm toplumda etkilerini hissettiren ve pek çok sosyal kurumun fonksiyonlarını ilgilendiren bir boyut kazanabilir.
Bu çalışmada ise, mediko-sosyal bir olgu olan infertilitenin, birey ve aile kurumu üzerindeki etkilerinin yanı sıra toplumsal bir boyut kazandığına, başka bir deyişle toplumsal bir sorun alanı teşkil ettiğine yer verilecek ve bu yönüyle de sosyal hizmetin uzmanlık alanı kapsamında; infertilite ile sosyal hizmet arasında mesleki bir ilişki kurularak, mesleğin bu soruna yönelik müdahalesi ele alınacaktır.

Anahtar Kelimeler

İnfertilite, Ekonomik ve Psiko-sosyal Etki, Sosyal Hizmet Müdahalesi

Kaynakça

• Akgül, İsmail ve Diğ., (2000). “İnfertil Bireylerin Sorunları ve Yaşam Doyumları.” (Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu, Yayınlanmamış Lisans Tezi). Ankara.
• Arıkan, Çiğdem. (1992). Sağlık Alanında Sosyal Hizmet Uygulamaları. Sayı: 415, (Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu), Ankara.
• Banke, Thomas., Barbaras Friedrich, Sachsse Cchristop und Stasheit Ulrich (Hg). (1978) Jahrbuch der Sozial Arbeit. Hamburg: Analysen, Berichte, Materialien.
• Bulut, Işıl. (1999). “Aile Tedavisi ve Sosyal Grup Çalışması” (Prof. Dr Sema Kut’a Armağan Yaşam Boyu Sosyal Hizmet), Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu, Yayın No: 004, Ankara. Ceylan, T. (2011). Toplumsal Sistem Analizinde Toplumsal Statü ve Rol. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 89-104.
• Creedy, D., & O’Mahony, J. (2020). İnfertility and COVİD -19: The İnevitable Pandemic. İnternational Journal of Nursing Practice, 26(5), e12882.
• Dökmen, Üstün. (1997). İletişim Çatışmaları ve Empati. 5. Baskı, Sistem Yayıncılık. İstanbul.
• Duyan, Veli. (1996). Sağlıkta Psiko-Sosyal Boyut (Tıbbi Sosyal Hizmet). 72TDFO Limited Şirketi, Ankara.
• Duyan, Veli. (1997). Sosyal Grup Çalışması Uygulamasının Ortopedi Hastalarının Kişisel Sosyal Uyum Düzeylerine Etkisi. Aydınlar Matbaacılık, Ankara. Friedlander, A.Walter. (1968). Sosyal Refah Hizmetine Başlangıç (Çeviren: Resan Taşçıoğlu), Şenyuva Matbaası, Ankara. Işıkhan, V. ve Kahramanoğlu, E.(2002). Sosyal hizmet yöneticilerinin iş stres faktörleri. Sağlık ve Toplum, 12(4), 79-86. Jordan, C. Wang, W., & Donellan, N. (2020). The İmpact of COVİD-19 On Fertility Treatment: A Global Survey of Patient Experince. Journal of Fertility and Sterilty , 14(1), 64-70.
• Kalaycıoğlu, Sibel ve Diğ., (1999). Toplum Merkezinin Çalışmasında Sosyolojik Değişkenler Nelerdir ve Nasıl Kullanılır? ODTÜ Sosyoloji Bölümü, Ankara. Kiraz, Haşim ve Diğ., (1995). İnfertilitenin Aile İlişkileri Üzerine Etkisi (Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Yayınlanmamış Lisans Tezi). Ankara.
• Koçyıldırım, Şener. ((1992). Toplumsal Hizmetlerde Halk Katılımı, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu, Ankara.
• Koşar, Nesrin G., (1992). Sosyal Hizmetlerde Aile ve Çocuk Refahı Alanı. Gözden Geçirilmiş 2. Baskı, MN Ofset, Ankara. Koşar, Nesrin G., (1985). Avrupa Kısırlık Semineri Raporu. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Dergisi, Cilt 3, Sayı: 1-2, Ankara. Körükçü, Ö., Acun Kapıkıran, N. ve Aral, N. (2016). Schwartz’ın Modeline Göre 3-6 Yaş Resimli Çocuk Kitaplarında Değerlerin İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(1), 133-151. Kuşdil, M. E. ve Kağıtçıbaşı, Ç. (2000). Türk Öğretmenlerin Değer Yönelimleri ve Schwartz Değer Kuramı. Türk Psikolojisi Dergisi, 15(45), 59-76.
• Kut, Sema. (1998). Sosyal Hizmet Mesleği: Nitelikleri, Temel Unsurları, Müdahale Yöntemleri, Ankara.
• Kut, Sema. (1985). “Çocuk Sahibi Olma-Olmama Güdülerini Etkileyen Nedenlerin Sosyal Hizmet Yaklaşımı İle Değerlendirilmesi.” Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Dergisi, Cilt:3, Sayı:1-2, Ankara.
• Öcek, Hülya. (1992). Çocuk Sahibi Olma Bakımından Farklı Konumdaki Kadınların Benlik Algılarının Karşılaştırılması. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara
• Özlem, Sedat. (1992). Psikiyatrik Tıp-Konsültasyon: Liyezon Psikiyatrisi. Roche Müstahazları Yayınları, İstanbul.
• Özer, Atilla. (1997). Doğum ve Kadın Hastalıkları (A.Ü. A.Ö.F. Sağlık Personeli Önlisans Eğitimi), Anadolu Üniversitesi Yayınları, No: 349, Eskişehir.
• Peterson, B. D., & Newton, C.R. (2020). Feasibility and Acceptability of Pregnancy Prevention Counseling During İnfertility Treatment. Fertility and Sterility 114 (1), 180-185
• Rousseau, J.J. (1999)Toplum Sözleşmesi. [1762]. (Çeviren: Alpagut Erenuluğ), Öteki Yayınevi, Ankara.
• Said, Cevdet. (1984). Bireysel ve Toplumsal Değişmenin Yasaları. (Çeviren: İlhan Kutluer), İnsan Yayınları, Düşünce Dizisi: 3, İstanbul.
• Şahin, Fatih. (1999). Sosyal Hizmetin Doğası ve Paradigmaları. ( Prof. Dr. Sema Kut’a Armağan-Yaşam Boyu Sosyal Hizmet), Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu, Yayın No: 004, Ankara.
• Turan, Nihal. (1999). Sosyal Kişisel Çalışma-Birey ve Aile İçin Sosyal Hizmet. (Editör: Veli Duyan), 2. Baskı, Aydınlar Matbaası, Ankara.
• Yalom, Irvın D., (1992). Grup Psikoterapisinin Teori ve Pratiği (Çevirenler: Ataman Tangör ve Özgür Karaçam). Nobel Tıp Kitabevi, 3. Baskı, İstanbul.
• Yıldırım, Mülazım. (1983). Kadın İnfertilitesi ve Mikrosirujisi, Er-ofset Basımevi, S. 225-9, Ankara.
• Yılmaztürk, Gülender. (1991). İnfertil Ailelerin Evlat Edinme ve Koruyucu Aile Olma Konularındaki Bilgi ve Tutumları. (Hacettepe Üniversitesi Halk Sağlığı Programı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.