Aim: The purpose of this study is to investigate the relationship between coping style with stress and the levels of perceived social support among nursing students. Methods: The study sample included 202 nursing students studying in the nursing department of a university’s Faculty of Health Sciences. Any specific sampling method was not determined and only the voluntary students was enrolled in the study. Data for the study were collected using a personal information form, the Scale of Perceived Social Support, Stress-Coping Style Scale (SCSS). Percentage, arithmetic average and standard deviation, variance analysis, Kruskal Wallis, Mann Whitney U and Pearson correlation analysis are used in data evaluation. Results: This study confirmed that the students Stres Coping Style Scala average total score is 73.09±10.48. According to the stres coping style scale, the highest average scores were generated in the subscale of self confident (20.39±4.33) while the lowest average was found in the subscale of helpless styles (16.53±5.20). Nursing students’ perceived social support point average was found to be 124.77±13.26. Subscale mean scores of the scale of perceived social support are as follows: Perceived support family (54.77±5.32), perceived support teachers (26.28±4.06) It was found that there was a positive and significant relationship between the level of family and friend support and the level of self-confident (r=.194 p<0.01; r=.247 p<0.01 respectively), and optimistic approach(r=.211 p<0.01; r=.248 p<0.01 respectively). Conclusion: It is thought that the development of the social support perceptions of students during their education will contribute to the effective ways of coping with stress.
Amaç: Bu
çalışma hemşirelik öğrencilerinin stresle baş etme düzeyleri ile algılanan
sosyal destek arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapıldı. Yöntem: Çalışmanın evrenini bir
üniversitenin sağlık bilimleri fakültesinde lisans eğitimi gören hemşirelik
öğrencileri oluşturdu. Herhangi bir örnekleme yöntemine başvurulmayıp çalışmaya
katılmayı kabul eden bütün öğrenciler çalışma kapsamına alındı. Çalışmaya
katılmayı kabul eden öğrencilere tanımlayıcı özellikleri içeren form, Stresle
Başetme Tarzları Ölçeği ve Algılanan Sosyal Destek Ölçeği uygulandı. Verilerin
değerlendirilmesinde yüzdelik, ortalama, Kruskall Wallis Varyans Analizi, Mann
Whitney-U testleri ve Pearson korelasyon analizi
kullanıldı. Bulgular: Öğrencilerin
stresle baş etme tarzları ölçeği puanı 73.09±10.48 olarak belirlendi. Ölçeğin
alt boyutlarından puan ortalaması en yüksek KGY 20.39±4.33, en düşük ÇY
16.53±5.20 olduğu saptandı. Algılanan sosyal destek ölçeği ortalama puanı
124.77±13.26’dır. Aynı ölçeğin alt boyutlarına ilişkin puan ortalamalarında en
yüksek AİD 54.77±5.32, en düşük ÖGD 37.00±9.33 olduğu saptandı. Hemşirelik
öğrencilerinin stresle başa çıkma düzeyleri ile algılanan sosyal destek
düzeyleri arasındaki korelasyon analizinde aile ve arkadaş desteği düzeyi ile
stresle başa çıkmada aktif/etkili tarz olan kendine güvenli yaklaşım (sırasıyla
r=.194 p<0.01; r=.247 p<0.01), iyimser yaklaşım düzeyi arasında
(sırasıyla r=.211 p<0.01; r=.248 p<0.01) pozitif yönde ve yüksek düzeyde
ilişki belirlendi. Sonuç:
Öğrencilerin öğrenim yaşamları süresince sosyal destek algılarının
geliştirilmesinin, onların stresle baş etme tarzlarında aktif/etkili yolları
kullanmasına katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | ARAŞTIRMA YAZILARI |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Şubat 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |