Amaç: Bu çalışma
Türkiye’de istihdam edilen fizyoterapistlerin özel kuruluşlar ya da kamu kurum
ve kuruluşlarındaki çalışma ortam ve koşulları ile çalışma sürelerinin;
fiziksel şikâyet ve çalışma ortamına yönelik memnuniyetlerine etkisini ortaya
koymayı hedeflemektedir. Gereç ve Yöntemler:
Çalışmaya İstanbul’da bulunan özel kuruluşlarda ve kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan 204
fizyoterapist dahil edildi. Katılımcıların 111’i özel kuruluşlarda (Grup 1) ve
93’ü kamu kurum ve kuruluşlarında (Grup 2) çalışmakta idi. Katılımcıların
demografik bilgileri alındıktan sonra tarafımızca
hazırlanan 6 bölüm 31 sorudan oluşan “Fizyoterapistlerin
Çalışma Ortamı Memnuniyeti Anketi” yüz yüze yöntemiyle uygulandı. Bulgular: Grup 1’in yaş ortalaması
29,88±6,80 yıl, Grup 2’nin 33,85±8,87 yıl idi (p=0,00). Grupların çalışma
süreleri karşılaştırıldığında Grup 1’in toplam çalışma süresinin 6,41±6,89 ve
Grup 2’nin toplam çalışma süresinin 10,10±8,82 (yıl) olduğu, oturarak geçen
sürenin Grup 1’de 3,35±1,35 ve Grup 2’de 2,95±1,21 (saat) olduğu görüldü ve
gruplar arasında toplam çalışma süresi (p=0,01) ve oturarak geçen süre (p=0,03)
açısından istatistiksel olarak anlamlı fark vardı. Grup 2’nin toplam çalışma
süresinin daha fazla ve iş yerinde oturarak geçirdikleri sürenin daha az olduğu
görüldü. Grupların çalışma ortamı memnuniyet düzeylerine bakıldığında uygulanan
anketin toplam skoru Grup 1’de 60,32±14,80 ve Grup 2’de 43,35±13,87 olarak
bulundu. Grupların çalışma ortamı memnuniyet düzeyleri karşılaştırıldığında uygulanan
anketin alt bölümleri ve toplam skorda memnuniyet düzeyi açısından Grup 1’in üstün
olduğu tespit edildi (p=0,00). Sonuç:
Bu çalışma bize özel kuruluşlarda çalışan fizyoterapistlerin, kamu kurum ve
kuruluşlarında çalışan fizyoterapistlere göre çalışma ortamı ve koşullarından
daha memnun olduklarını gösterdi.
Objective:
This
study aims to reveal the effect of work environment, work conditions and
periods on job satisfaction and physical complaints among physiotherapists
employed in Turkey in public institutions and organizations or private
institutions. Methods: A total of
204 volunteer physiotherapists were enrolled in this study. One hundred eleven
physiotherapists were working in public institutions (Group 1) and 93
physiotherapists were working in private institutions (Group 2). ‘Work
Environment Satisfaction Questionnaire of Physiotherapists’ which was prepared
by us and composed of 6 sections and 31 questions was applied face to face to
volunteer participants after their demographic information was taken. Findings: The mean age of participants
was 29.88±6.80 years in Group 1 and 33.85±8.87 years in Group 2 (p=0.00). Total
working time of Group 1 was 6.41 ± 6.89 and 10.10 ± 8.82 was in Group 2 (years)
(p=0.01) and sitting time of Group 1 was
3.35 ± 1.35 and 2.95 ± 1.21 was in Group 2 (hours) (p=0.03). Group 2 was found
to have a longer total working time and a shorter sitting time at work.
The total
score of the questionnaire was found 60.32 ± 14.80 in Group 1 and 43.35 ± 13.87
in Group 2. In this study sub-sections and the total score of satisfaction
levels were found significantly superior in Group 1 compared to Group 2 (p=0.00).
Conclusion: This study showed that
physiotherapists working in private institutions are more satisfied with
working environment and work conditions than physiotherapists working in public
institutions and organizations.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | ARAŞTIRMA YAZILARI |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 11 Şubat 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 1 |