Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Hz. Peygamber’in Ehl-i Kitâb’a Yönelik Hitâbı: Konu Esaslı Bir Yaklaşım

Yıl 2021, Cilt: 19 Sayı: 2, 307 - 326, 31.12.2021

Öz

Hz. Peygamber’in Ehl-i Kitâb’a yönelik muamelelerindeki hitabı, yeni ve taze bir hayat veren evrensel bir hitaptır. O’nun hitabı bugün de kulaklara ve kalplere dokunmaya devam etmekte; o sözleri duyan insanlar topluluklar halinde Allah’ın dinine girmektedir. Araştırmacı bu araştırmada, Nebevî davet medresesinden iktibaslarda bulunmak ve O’nun (s.a.v.) davet metodundan çıkarımlar yapmak üzere, Ehli Kitab’a yönelik sözlerini açıklamıştır. Bunun sebebi ise, insanlığın dünyada saadet, ahirette felâh bulması için kendini O’nun (s.a.v) kelâmını anlamaya yoğunlaşmasını sağlamaktır. Bu araştırma, Ehl-i Kitap ile ilişkilerde Nebevî sünnetin kuruculuğunu yaptığı davet medeniyetini görünür hâle getirmeyi ve imkân ölçüsünde Hz. Peygamber’in (s.a.v.) konuya dair sarf ettiği söz-leri, çağdaş medya terimlerine uygun olarak kullanma, açıklama ve tanımayı hedeflemektedir. Araştırmanın ulaştığı en önemli neticelerden biri, Resûlüllâh’ın (s.a.v.) Ehli Ki-tap arasında İslam’ı yaymak üzere kullandığı dilin ve sarf ettiği çabaların kendi yaşadığı çağın ve o dönemde yaşayan Müslümanlarının kullandıkları dilden ibaret olduğuydu. Ayrıca bu çalışma, Resûlüllâh’ın (s.a.v.) insanlara hitap ederken üstlendiği vazifeyi; diyalog ile ikna metodu üzerine kurulan ve kelime-i tevhîd ile en güzel bir şekilde davet ver-meye dayanan tebliğ ve duyuru misyonu olduğu neticesine de ulaştı.

Kaynakça

  • İbrâhîm Ebû ‘Argûb, el-İttisâlü’l-insânî ve devruhû fi’t-tefâ‘üli’l-ictimâ‘î, Ürdün: Dârül Mecdilâvî 1993;
  • İbn Ebî Şeybe, Musannef, Cidde: Dârü’l-Kıble-Dımaşk: Müessesetü’r-Risâle 2006;
  • Ebü’l-Bekâ Takiyyüddîn Muhammed b. Ahmed el-Fütûhî (v. 972), Şerhu’l-Kevkebi’l-Münîr, nşr. Muhammed ez-Zuhaylî-Nezîh Hammâd, Riyad. Mektebetü’l-Ubeykân 1997;
  • Ebü’l-Hasen İbn Battâl Ali b. Halef b. ‘Abdülmelik (v. 449), Şerhu Sahîhi’l-Buhârî li-İbn Battâl, Riyad: Mektebetü’r-Rüşeyd, 2. baskı, 2003;
  • Ebü’l-Hasen Ali b. Sultân Muhammed el-Kârî (v. 1014), Mirkâtü’l-mefâtîh şerhu Mişkâti’l-Mesâbîh, Beyrut: Dârü’l-Fikr 2002;
  • Ebü’l-Hasen Müslim b. Haccâc el-Kuşeyrî (v. 261), el-Müsnedü’s-Sahîhi’l-Muhtasar, Beyrut: Dâru’l-Cîl 1996;
  • Ebü’l-Hasen Nûrüddîn Ali b. Ebî Bekr el-Heysemî (v. 807), Mecme‘u’z-Zevâid ve menba‘u’l-fevâid, Kahire: Mektebetü’l-Kudsî 1994;
  • Ebü’s-Sa‘âdât el-Mübârek b. Muhammed İbnü’l-Esîr (v. 606), en-Nihâyet fî garîbi’l-hadîs, Beyrut: 1979;
  • Ebü’l-Abbâs Ahmed b. Ebî Bekr el-Bûsîrî ‘v. 840), İthâfü’l-hıyera, Riyad: el-Vatan li’n-Neşr 1999;
  • Ebü’l-Fadl Ahmed b. Ali İbn Hacer el-Askalânî (v. 852), Tehzîbü’t-Tehzîb, Hind: Dâiretü’l-Ma‘ârifi’n-Nizâmiyye 1908;
  • Ebü’l-Fadl Ahmed b. Ali İbn Hacer el-Askalânî (v. 852), Fethü’l-Bârî, Beyrut: Dârü’l-Ma‘rife 1959;
  • Ebü’l-Fadl İyâz b. Mûsâ el-Yahsûbî (v. 544), İkmâlü’l-Mu‘lim bi-fevâidi’l-Müsim, Kahire: Dârü’l-Vefâ 1998;
  • Ebü’l-Fadl Muhammed b. Mükerrem İbn Manzûr el-Ensârî (v. 711), Lisânü’l-‘Arab, Beyrut: Dâru Sâdır 1993;
  • Ebü’l-Feyd Muhammed b. Muhammed ez-Zebîdî (v. 1205), Tâcü’l-‘arûs, Dımaşk: Dârü’l-Fikr 2003;
  • Ebû Bekr Ahmed b. Hüseyn el-Beyhakî (v. 458), es-Sünenü’l-Kübrâ, Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-‘İlmiyye 2003;
  • Ebû Ca‘fer Ahmed b. Hüseyn et-Tahâvî (v. 321), Şerhu Müşkili’l-Âsâr, Beyrut: Müessesetü’r-Riâle 1994;
  • Ebû Hâtim Muhammed b. Hibbân el-Büstî (v. 354), Sahîhü İbn Hibbân, Beyrut: Müessesetü’r-Risâle 1993;
  • Ebû Hafs Ömer b. Ali İbnü’l-Mülakkin (v. 804), Muhtasarü İstidrâki’l-Hâfız ez-Zehebî ale’l-Müstedrek, Riyad: Dârü’l-Âsime 1990;
  • Ebû Hafs Ömer b. Ali İbnü’l-Mülakkin (v. 804), et-Tavdîh li-Şerhi’l-Câmi‘i’s-Sahîh, Dımaşk: Dârü’n-Nevâdir 2008;
  • Ebû Dâvûd Süleyman b. Eş‘as es-Sicistânî (v. 275), Beyrut: Dârü’l-Kitâbi’l-Arabî ts.;
  • Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Şeref en-Nevevî (v. 676), el-Minhâc Şerhu Sahîhi Müslim, Beyrut: Dârü İhyâi’t-Türâsi’l-Arabi, 2. baskı, 1972;
  • Ebû Süleymân Ahmed b. Muhammed el-Büstî el-Hattâbî (v. 388), Me‘âlimü’s-Sünen, Haleb:el-Matba‘atü’l-İlmiyye 1932;
  • Ebû Abdirrahmân Muhammed Eşref el-Azîmâbâdî (v. 1329), ‘Avnü’l-Ma‘bûd, 2. baskı, Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-‘İlmiyye 2004;
  • Ebû Abdillâh el-Hâkim Muhammed b. Abdillâh en-Nîsâbûrî (v. 405), el-Müstedrek ‘ale’s-Sahîhayn, Beyrut: Dârü’l-Ma’rife 1993;
  • Ebû Abdillâh Ziyâüddîn Muhammed b. Abdilvâhid el-Makdisî (v. 643), el-Ehâdîsü’l-Muhtâra, Beyrut: 2000;
  • Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmâîl el-Buhârî (v. 256), el-Câmi‘u’s-Sahîh, nşr. Züheyr en-Nâsır, Dımaşk: Dârü Tavki’n-Necât 2001;
  • Ebû Ubeyd Kâsım b. Sellâm (v. 224), Garîbü’l-hadîs, Kahire 1984;
  • Ebû Muhammed Abdülmelik b. Hişâm el-Himyerî (v. 213), es-Sîretü’n-Nebeviyye, Beyrut: Dârü’l-Cîl 1990;
  • Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ et-Tirmizî (v. 279), Sünenü’t-Tirmizî, Beyrut: Dârü’l-Garbi’l-İslâmî 1998;
  • Ebu Muhammed Ali b. Ahmed el-Kurtubî (v. 456), el-İhkâm fî Usûli’l-Ahkâm, Beyrut: el-Âfâkü’l-Cedîde ts.;
  • Ebû Ya‘lâ Ahmed b. Ali, Müsnedü Ebî Ya‘lâ el-Mevsılî, Dımaşk: Dârü’l-Me’ûn li’t-Türâs 1984;
  • Ahmed el-Ukaylî, el-Eser ve’d-delâlâtü’l-i‘lâmiyye, Riyad: Metâbi‘u’ş-Şarki’l-Evsat, 2. baskı, 1997;
  • Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, Dımaşk: Dârü’l-Me’mûn li’t-Türâs 1984;
  • Ekrem Ziya el-Ömerî, es-Siretü’n-Nebeviyyeti’s-sahîha, Medine: Mektebetü’l-‘Ulûm ve’l-Hikem 1994;
  • Ekrem Ziya el-Ömerî, el-Mücmete’u’l-Medenî, fî ‘Ahdi’n-Nübüvve, Medîne: el-Câmi‘atü’l-İslâmiyye 1983;
  • el-Cevherî, Ebû Nasr İsmâ ‘îl b. Hammâd (v. 393), es-Sıhâh Tâcü’l-luğa, nşr. Ahmed Abdülgafûr ‘Attâr, Beyrut: Dârü’l-İlm li’l-Melâyîn, 4. baskı, 1987;
  • Muhammed ‘İzzet Dereveze; et-Tefsîrü’l-hadîs, Kahire: Dârü İhyâi’l-Kütübi’l-Arabiyye 1963;
  • Sa‘îd Kahtânî, Fıkhu’d-da‘ve fî Sahîhi’l-İmâmi’l-Buhârî, Riyad: 2000;
  • Selmân ‘Ûdeh, el-Hicretü’l-Ûlâ fi’l-İslâm, Riyad: Dârü’t-Taybe 1998;
  • es-Seyyid Ali Hadır, el-Hıvâr fi’s-Sîrati’n-Nebeviyye, Mekke: Râbitatü’l-‘Âlemi’l-İslâmî 2009;
  • Seyyid Kutb, Fî Zilâli’l-Kur’ân, Beyrut: Dârü’ş-Şurûk, 17. baskı, 1991;
  • Seyyid Muhammed Sâtânî eş-Şankîtî, Mekânetü Vesâili’l-İ‘lâmi’l-Cemâhîriyye fî tahkiki vahdeti’l-ümme, Riyad: Dârü’l-Âlemi’l-Kütüb 1997;
  • Şerefüddîn el-Hüseyn b. Abdullâh et-Tîbî (v. 743), el-Kâşif ‘an hakâiki’s-sünen, Mekke: Mektebetü Nizâr Mustafa el-Bâz 1997;
  • Abdüllatîf Hamza, el-İ‘lâm fî sadri’l-İslâm, Kahire: Dârü’l-Fikri’l-Arabî 1970;
  • ‘Atiyye Sakr, ed-Dînü’l-‘âlemî ve menheci’d-da‘veti ileyh, Kahire: Mecme‘u’l-Buhûsi’l-İslâmiyye 1988;
  • Muhammed Ahmed Bâşemîl, Min Me‘âriki’l-İslâmi’l-fâsıle, Kahire: el-Mektebetü’s-Selefiyye 1998;
  • Muhammed b. Ali eş-Şevkânî (v. 1250), Neylü’l-Evtâr, Kahire: Dârü’l-Hadîs 1993;
  • Muhammed Seyyid Muhammed, el-Mes’ûliyyeti’l-İ‘lâmiyye fi’l-İslâm, Beyrut: Mektebetü’l-Hancî 1983;
  • Muhammed Münîr Hicâb, İ‘lâmü’l-İslâmî el-mebâdî en-nazariyye et-tatbîk, Kahire: Dârü’l-Fikr 2002;
  • Mahmûd Hasen İsmâîl, Mebâdiü ‘ilmi’l-ittisâl ve nazariyyâti’t-te’sîr, Kâhire: Dârü’l-Âlemiyye 2023;
  • Mustafa Masmûdî, en-Nizâmü’l-İ‘lâmî el-Cedîd, Küveyt: Meclisü’l-Vatanî 1985;
  • Münîr Muhammed Gadbân, el-Menhecü’l-Harekî li’s-Sîrati’n-Nebeviyye, Ürün: Mektebetü’l-Menâr 1990;
  • Nâsirüddîn Abdullah b. Ömer el-Beydâvî (v. 685), Tuhfetü’l-Ebrâr şerhu Mesâbîhu’s-Sünne, Kuveyt: Vezâratü’l-Evkâf 2012;
Toplam 53 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Din Araştırmaları
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Abdullah Lebâbîdî 0000-0002-2821-5260

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 19 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Lebâbîdî, A. (2021). Hz. Peygamber’in Ehl-i Kitâb’a Yönelik Hitâbı: Konu Esaslı Bir Yaklaşım. Hadis Tetkikleri Dergisi, 19(2), 307-326.
AMA Lebâbîdî A. Hz. Peygamber’in Ehl-i Kitâb’a Yönelik Hitâbı: Konu Esaslı Bir Yaklaşım. HTD. Aralık 2021;19(2):307-326.
Chicago Lebâbîdî, Abdullah. “Hz. Peygamber’in Ehl-I Kitâb’a Yönelik Hitâbı: Konu Esaslı Bir Yaklaşım”. Hadis Tetkikleri Dergisi 19, sy. 2 (Aralık 2021): 307-26.
EndNote Lebâbîdî A (01 Aralık 2021) Hz. Peygamber’in Ehl-i Kitâb’a Yönelik Hitâbı: Konu Esaslı Bir Yaklaşım. Hadis Tetkikleri Dergisi 19 2 307–326.
IEEE A. Lebâbîdî, “Hz. Peygamber’in Ehl-i Kitâb’a Yönelik Hitâbı: Konu Esaslı Bir Yaklaşım”, HTD, c. 19, sy. 2, ss. 307–326, 2021.
ISNAD Lebâbîdî, Abdullah. “Hz. Peygamber’in Ehl-I Kitâb’a Yönelik Hitâbı: Konu Esaslı Bir Yaklaşım”. Hadis Tetkikleri Dergisi 19/2 (Aralık 2021), 307-326.
JAMA Lebâbîdî A. Hz. Peygamber’in Ehl-i Kitâb’a Yönelik Hitâbı: Konu Esaslı Bir Yaklaşım. HTD. 2021;19:307–326.
MLA Lebâbîdî, Abdullah. “Hz. Peygamber’in Ehl-I Kitâb’a Yönelik Hitâbı: Konu Esaslı Bir Yaklaşım”. Hadis Tetkikleri Dergisi, c. 19, sy. 2, 2021, ss. 307-26.
Vancouver Lebâbîdî A. Hz. Peygamber’in Ehl-i Kitâb’a Yönelik Hitâbı: Konu Esaslı Bir Yaklaşım. HTD. 2021;19(2):307-26.

İlim Tasavvurumuz Üzerine…

İslâm ilim geleneği, ihtiva ve temsil ettiği zâhirî, aklî, felsefî ve irfânî zenginliği ile küllî bir gerçekliği yansıtmaktadır. Söz konusu zenginlik alanlarının her birisi meşrûiyyetini, kendi usûlü dairesinde hakikat arayışı süreci içerisinde bulunuşuyla temellendirmektedir. Başlı başlarına müstakil birer ilim dalı olmaları ve bunun neticesinde tarifi, gayesi ve mesâili itibariyle sınırları belirgin olsa da, ortak bir tasavvura aracılık etmeleri dolayısıyla kaçınılmaz biçimde, bünyesinde sair ilimlerle kendi zaviyelerinden müştereklikler barındırır. Ne var ki, kendine has mesâildeki farklılaşmalar, bütünün temsil ettiği küllî tasavvurun varlığına engel değildir.
Geçmişte ve günümüzde, geleneğin bu yönü gözden kaçırıldığında, ilimler arası irtibat, sözü edilen müştereklikler üzerinden değil, ayrışmalardan hareketle kurulmaya çalışılmıştır. Esasen İslâm ilim geleneğini, ilimler arası iç çekişmelerin ve tartışmaların odağı olarak görmek böyle bir yaklaşım neticesinde ortaya çıkmıştır. Kadîm ilim geleneğimizi fikrî karışıklığın odağı olarak görme zafiyetini sadece şarkiyat geleneğinin bir refleksi imiş gibi kabul etmek kolaycı bir yaklaşımdır. Şarkiyat geleneği ‘ötekinin duruşunu’ temsil ettiği için dikkate alınması ve zafiyetlerine odaklanılması gereken, ‘öteki’lerin dışında kalanlar, yani ‘biz’ olmalıyız.
İlim ehli taifeyi teşkil eden bizlerin bu süreçte yapması gereken, dışardan ve çatışma odaklı yaklaşımı bir yana bırakıp; kendilerini İslâm tasavvurunu zayıflatmaya adamış kişilerin yöntemlerinin üst dilini keşfederek, benzer hatalara düşmekten kurtulmak, muhtelif ilimleri aynı müştereklikte cem eden kadîm geleneğimizin üst tasavvuruna odaklanmaktır.
İslâm toplumu olarak, fikrî hamlemizi gerçekleştirmemiz, körü körüne taklîdi bir yana bırakıp, bize ait değerler manzumemizi keşfetmemize bağlıdır. Modern çağın bilgi üzerindeki bizi kuşatan tahakkümü ve kendi değerlerini bize taşıyan imkânlarını ‘mihengimize’ vurmadan özümseme, bizi sürekli olarak kimliğimizden uzaklaştırmaktadır. Günümüzde öğrendiğimiz en önemli esas, ‘bilginin/ma‘lûmâtın’ kutsallığı iddiasıdır. Oysa her dönemde, mukaddes olan hakikat ve ma‘rifettir. Bir başka ifade ile varlığımız meşrûiyyetini bilgi peşinde koşmamızdan değil, hakikat yolcusu olmamızdan almalıdır.
Doğru yanlış her türlü bilginin kutsanması sebebiyledir ki, arama motorları ve sosyal medya plâtformaları üzerinden paylaşılan veriler, tıpkı, geçmişte ilimler ve ilim ehli arasında sadece ma‘lûmâta odaklanıldığında, ilimler arasındaki müşterek zeminin fark edilememesi ve İslâm tarihinin çatışmalar tarihi şeklinde algılanması gibi, bir ölçüye vurulmaksızın yaygınlığı nisbetinde doğru ve tayin edici bir konum ihrâz etmiştir. Bizler geçmişin ve günümüzün tecrübesinden istifade ederek, tekrar aynı hataya düşmediğimizden emin olmalıyız.
Şu halde, ilim ehline düşen, öncelikle ilimlerin usûlleri ve telif tarzlarının müşterekliğini temin eden ‘üst dilini’; bir başka ifade ile ‘küllî tasavvurunu’ keşfe yönelik gayretlerini arttırmaktır. İlmin bugünkü temsilcilerinin, İlâhî hakîkati zâhirî, aklî, rûhî, kalbî, irfânî plânda idrak için ömür tüketen geçmiş âlim, hakîm ve ârifler ile eserler üzerinden bağ kurmak suretiyle, onların arayış tecrübelerinden istifade etmeleri, ilimleri kuşatan küllî tasavvurun idrâkini mümkün kılacaktır. Bizi küllî tasavvura ulaştıracak olan vasıta, bazen dilin sunduğu imkânlar, bazen akıl, mantık ve felsefenin hâsıl ettiği kazanımlar, bazen de kalbin ve irfânî geleneğin ulaştığı hakikatler olabilecektir.
Bütün bu hususların arayışı içerisinde olan, Hadis Tetkikleri Dergisi (HTD) aracılığı ile de, bize ait duruşa ve müşterek tasavvuru keşfin zaruretine dikkat çekmeyi kaçınılmaz görüyoruz. Bir başka ifade ile, tedbirimizi alıp, tedârikimizi ikmâl ederek seyrimize devam etmenin mutlak ihtiyacımız olduğunu fark ederek, ‘cihet-i vahdemizi’ yeniden hatırlamalı, uydu olmaktan, ezilmişlikten kurtulmalı, kendimize ait usûl, ulemâ ve kitâbiyâta dönmeli, ilmî düşünüşümüzü yeniden ‘âlî tasavvurumuza’ uygun hâle getirmeliyiz.
Kırk ikinci sayımızla, akademik dergicilikte kemâle erdiğimizin göstergesi olarak, kesintisiz yayın hayatını sürdürerek, geride bıraktığımız ilk yirmi yılın ardından, Hadis Tetkikleri Dergisi’nin bu nüshasında; hadis ilimlerinin muhtelif alanlarında ilginizi çekecek tetkiklere yer verdik. İslâm coğrafyasının uzak diyarlarının tasavvurlarını bize sunan makaleler, eser tetkikleri, bilimsel etkinlik ve kitap tanıtımları bu sayımızda sizlerin ilgisine arz ettiğimiz içeriğimizdir.
Destekleriniz sayesinde muhteviyâtı daha da zenginleşecek olan Hadis Tetkikleri Dergisi (HTD) işaret edilen hususlarda bize iletilen her türlü talebe açık olup, bütün imkânlarını kullanarak arzu edilen hususlarda yazarlarımızın yanında olmaya çalışacaktır.
Geride bıraktığımız yirmi yıl ve kırk iki sayı boyunca Hadis Tetkikleri Dergisi’ne (HTD) destek olan, sahip çıkan, bizleri cesaretlendiren, yazılarıyla bizi onurlandıran hayatta olan ve ahirete irtihal eden bütün hoca ve kardeşlerimize şükranlarımızı sunarken, bundan sonra da HTD’nin imkânlarının, araştırmacılarımızın hizmetinde olduğunu te’yîden ifade istiyoruz. Gelecek sayılarımızda görüşmek dileğiyle...
Saygılarımızla...

İbrahim HATİBOĞLU