Okçuluk tarihin erken dönemlerinden itibaren insanlığın hem korunma hem de beslenme ihtiyacını karşılamak için başvurduğu faaliyetlerden biridir. Buna mukabil okçuluğun bu kadar eski bir tarihe sahip olması onun, askerî misyonunun yanı sıra kültürel, sosyolojik, teknik ve ekonomik açıdan incelenmesi gerektiğini gerektirmektedir. Türkiye’de kültürel, sosyolojik ve teknik açıdan okçuluk tarihi üzerine yapılan çalışmalar mevcuttur. Ancak okçuluk etrafında gelişen ekonomik hayat geri planda bırakılmıştır. Bununla beraber XVII. yüzyıla doğru gelinen süreçte ateşli silahların savaş alanlarındaki belirleyiciliği artmış ve okçuluk faaliyeti askerî yönünü kaybetmeye başlamıştır. Ancak okçuluğun kullanım değerini koruduğu ve sportif amaçlarla varlığını sürdürdüğü de bir gerçektir. Bu nedenle, bu çalışmada da görüleceği üzere, XVII. yüzyılda müsabakalar için imal edilen okların çeşitliliğinin arttığı görülmektedir. Bu çalışma ateşli silahların okun yerini almaya başladığı XVII. yüzyılın ilk yarısında İstanbul’daki ok imalatını ve dönemin askerî ve ekonomik şartlarına göre ok imalatındaki değişimleri ele almaktadır. Böylece hem okçuluğun süreç içerisinde geçirdiği değişim ortaya konulacak hem de ok imal eden grupların ekonomik yaşantılarına ışık tutulacaktır. Bu doğrultuda Osmanlı Devleti’nde yazılan Kavsname türündeki eserler üzerinden söz konusu imalatın aşamaları incelenecektir. Bunun yanı sıra, belirlenen dönem içerisinde İstanbul’da ok imal eden grupların maaş defterleri ve narh kayıtları üzerinden ekonomik gelirleri tespit edilmeye çalışılacaktır. Böylelikle Osmanlı okçuluğunun ekonomik cephesi ele alınarak İstanbul’da ok imal eden ustaların ekonomik yaşantılarını anlamak ve açıklamaya çalışmak hedeflenmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Sayı: 5 |