Öz
Kaynakça
- Akman, A. and Yalçınkaya, İ. (2015). Sarıkamış Yöresinde Yetiştirici Bilgilerine Dayanarak Büyükbaş Hayvan Beslenme Durumunun Değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Veteriner Bilimleri Dergisi, 10 (3): 165-170. Anonymous, (2011). Serhat Development Agency. Problem areas for cattle breeding. Eastern Anatolia cattle workshop, 27. Anonymous, (2015). GAP International Agricultural Research and Training Center, Livestock Report. Issue: 2 AOAC, (2005). Official Methods of Analysis. 14th Ed. Association of Official Agricultural Chemists, Washington. D.C.18-76. Aydın, E. and Sarıkaya, E. (2012). Kars ve Erzurum İlleri Entansif Sığır Besi İşletmelerinin Ekonomik Analizi. Kafkas Univ Vet Fak Dergisi 18 (6): 997-1005. Bakır, G. and Demirel M. (2001). Van ili ve ilçelerindeki sığırcılık işletmelerinde kullanılan yem çeşitleri ve hayvan besleme alışkanlıkları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 11, 29-37. Budağ, C. and Keçeci, Ş. (2013). Van'da Büyükbaş Hayvan Besilerinde Kullanılan Yemler ve Besi Şekillerine İlişkin Bir Anket Çalışması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 18 (1-2): 48- 61. Güngör, T., Başalan, M. and Aydoğan İ. (2008). Kırıkkale yöresinde üretilen bazı kaba yemlerde besin madde miktarları ve metabolize olabilir enerji düzeylerinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 55, 111- 115. İptaş, S., Yılmaz, M., Öz, A. and Avcıoğlu, R. (1997). Tokat Ekolojik Şartlarında Silajlık Mısır, Sorgum Tür ve Melezlerinden Yararlanma Olanakları. Türkiye Birinci Silaj Kongresi, Hasad Yayıncılık, 287s., Istanbul. Soyak, A., Soysal, M.İ. and Gürcan, E.K. (2007). Tekirdağ ili süt sığırcılığı işletmelerinin yapısal özellikleri ve bu işletmelerdeki siyah alaca süt sığırlarının çeşitli morfolojik özellikleri üzerine bir araştırma. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 4(3): 297-305. Sürmen, M., Yavuz, T., Çankaya, N. and Töngel, M.Ö. (2008). Karadeniz Bölgesinde hayvan besleme alışkanlıkları üzerine bir araştırma. Tar. Bil. Araş. Dergisi 2008; 1, 49—53 T.C. GIDA TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI STRATEJİ GELİŞTİRME BAŞKANLIĞI TARIMSAL YATIRIMCI DANIŞMA OFİSİ İSTANBUL İLİ TARIMSAL YATIRIMREHBERİ http:// www.tarim.gov.tr/SGB/TARYAT/Belgeler/il_yatirim_rehberleri/istanbul.pdf http://bhi.nku.edu.tr/ basinyonetim/resim/images/editorresimleri/522/files/z7.pdf Tugay, A. and Bakır, G. (2009). Giresun yöresindeki sığırcılık işletmelerinde kullanılan yem çeşitleri ve hayvan besleme alışkanlıkları. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 40, 37-47. Yolcu, H., Tan, M. (2008). Ülkemiz yem bitkileri tarımına genel bir bakış. Tarım Bilimleri Dergisi 14, 303 -312 115
Öz
In this study, enterprise structure, feedstuffs used in animal feeding, percentage of these feedstuffs,
nutrition habits of animal in beef cattle and dairy cattle enterprises in Istanbul were determined. The
research material in this study consisted of dataset obtained from 76 cattle enterprise managers by using
questionnaire in Istanbul. The production type in 58, 22 and 4 of these enterprises were combined, dairy
cattle and beef cattle , respectively. The percentage of breeds were 76.3% (58 enterprises) culture-bred,
18,4% (14 enterprises) mixed-bred and 6.6% (5 enterprises) and 6.6% (5 enterprises) domestic bred.
Applied fattening methods were 40,8% (22 enterprise) open-, 37.0% (20 enterprise) half-open-, 22.2% (12
enterprise) closed- fattening method. In this study, the major part of these enterprises (88.2%) have been
producing own feedstuffs. The percentage of feedstuff production in these enterprises were 41.8% (28
enterprise) alfalfa, 43.3% (29 enterprise) wheat, 58.2% (39 enterprise) barley, 38.8% (26 enterprise) oat,
34.3% (23 enterprise) vetch, 79.1% (53 enterprise) maize for silage. Silage has been made by themselves
in 62 enterprises (81.6%), but it has been purchased in 14 enterprises (18.4%). It was determined that
roughage: concentrate rate was substandard in 40.8% of fattening enterprises. Special feeding program has
been applied by all of the enterprises, however, it was observed that reproduction, fertility and calf health
were still the most important problem because of inadequate nutrition of calves from birth to weaning
period.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akman, A. and Yalçınkaya, İ. (2015). Sarıkamış Yöresinde Yetiştirici Bilgilerine Dayanarak Büyükbaş Hayvan Beslenme Durumunun Değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Veteriner Bilimleri Dergisi, 10 (3): 165-170. Anonymous, (2011). Serhat Development Agency. Problem areas for cattle breeding. Eastern Anatolia cattle workshop, 27. Anonymous, (2015). GAP International Agricultural Research and Training Center, Livestock Report. Issue: 2 AOAC, (2005). Official Methods of Analysis. 14th Ed. Association of Official Agricultural Chemists, Washington. D.C.18-76. Aydın, E. and Sarıkaya, E. (2012). Kars ve Erzurum İlleri Entansif Sığır Besi İşletmelerinin Ekonomik Analizi. Kafkas Univ Vet Fak Dergisi 18 (6): 997-1005. Bakır, G. and Demirel M. (2001). Van ili ve ilçelerindeki sığırcılık işletmelerinde kullanılan yem çeşitleri ve hayvan besleme alışkanlıkları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 11, 29-37. Budağ, C. and Keçeci, Ş. (2013). Van'da Büyükbaş Hayvan Besilerinde Kullanılan Yemler ve Besi Şekillerine İlişkin Bir Anket Çalışması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 18 (1-2): 48- 61. Güngör, T., Başalan, M. and Aydoğan İ. (2008). Kırıkkale yöresinde üretilen bazı kaba yemlerde besin madde miktarları ve metabolize olabilir enerji düzeylerinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 55, 111- 115. İptaş, S., Yılmaz, M., Öz, A. and Avcıoğlu, R. (1997). Tokat Ekolojik Şartlarında Silajlık Mısır, Sorgum Tür ve Melezlerinden Yararlanma Olanakları. Türkiye Birinci Silaj Kongresi, Hasad Yayıncılık, 287s., Istanbul. Soyak, A., Soysal, M.İ. and Gürcan, E.K. (2007). Tekirdağ ili süt sığırcılığı işletmelerinin yapısal özellikleri ve bu işletmelerdeki siyah alaca süt sığırlarının çeşitli morfolojik özellikleri üzerine bir araştırma. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 4(3): 297-305. Sürmen, M., Yavuz, T., Çankaya, N. and Töngel, M.Ö. (2008). Karadeniz Bölgesinde hayvan besleme alışkanlıkları üzerine bir araştırma. Tar. Bil. Araş. Dergisi 2008; 1, 49—53 T.C. GIDA TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI STRATEJİ GELİŞTİRME BAŞKANLIĞI TARIMSAL YATIRIMCI DANIŞMA OFİSİ İSTANBUL İLİ TARIMSAL YATIRIMREHBERİ http:// www.tarim.gov.tr/SGB/TARYAT/Belgeler/il_yatirim_rehberleri/istanbul.pdf http://bhi.nku.edu.tr/ basinyonetim/resim/images/editorresimleri/522/files/z7.pdf Tugay, A. and Bakır, G. (2009). Giresun yöresindeki sığırcılık işletmelerinde kullanılan yem çeşitleri ve hayvan besleme alışkanlıkları. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 40, 37-47. Yolcu, H., Tan, M. (2008). Ülkemiz yem bitkileri tarımına genel bir bakış. Tarım Bilimleri Dergisi 14, 303 -312 115
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Veteriner Cerrahi |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Vetexpo-2019, KHVD-2019 |
Bu dergi Creative Commons attribution 4.0 international (CC-BY 4.0). lisansı ile lisanslanmıştır.