Ön kol ezilme
yaralanmaları, sinir, tendon ve yumuşak dokunun etkilendiği, çoklu cerrahi ve
uzun dönem rehabilitasyonu gerektiren yaralanmalardır. Bu tarz yaralanmalarda fizyoterapi
ve rehabilitasyon yaklaşımları etkin yöntemlerden olmasına rağmen uzun dönem
sonuçları bilinmemektedir. Ocak 2014’te dirsek ekleminden el bileği distaline
kadar uzanan yumuşak doku, fleksör tendon, ulnar sinir yaralanması ve el bileği
luksasyonuna neden olan, matbaa makinasında sol ön kol crush yaralanması
geçiren ve ilk müdahalesi Rusya’da yapılan, 1976 doğumlu erkek hastanın 5 yıl
sonrası klinik durumu değerlendirildi. İstanbul’da geç dönem düzeltme
operasyonları uygulanan olgunun rehabilitasyon programında, aktif, aktif
asistif, pasif eklem hareket açıklığı egzersizleri, Propriyosepif Nöromusküler Fasilitasyon
Teknikleri, elektrik stimulasyonu, düşük doz ultrason, desensitizasyon eğitimi,
ortezleme ve yumuşak doku sertliğini azaltmak için, toplam 8 seans kuru
iğneleme uygulanmıştır. Olgunun yaralanma ve rehabilitasyonundan yaklaşık 5 yıl
sonrası uzun dönem sonuçları değerlendirilmiştir. Kavrama ve pinch kuvveti
Jamar Dinamometre/Pinchmetre ile, eklem hareket açıklığı gonyometre ile
değerlendirildi. Ayrıca performansa dayalı el becerisi için Nine Hole Peg Test,
duyu değerlendirmesi için beşli Semmes Weinstein Monofilaman Testi kullanıldı.
Sağlam/Dominant tarafa göre kuvvet kaydı yaklaşık 2/3, ilk iki parmak
haricinde, elbileği dahil hareket kısıtlılığı saptandı. Buna rağmen dirsek
ekleminde hareket kaybı bulunmadı. Bir, iki, üç ve dördüncü parmak falanksları ve
thenar bölgede koruyucu dokunma duyusu veya normal duyu olduğu saptandı, ön kol
dahil elin diğer kısımlarında duyu defektleri bulundu. Bizim olgumuzda en iyi
klinik sonuçlardan biri dirsek eklemindeki hareket serbestliğinin olduğu
söylenebilir. Bu sonucun alınmasında rehabilitasyon sırasında uygulanan
atelleme ile uzun süreli hafif şiddetli germe, kuru iğneleme ve erken hareket
prensibi etkili olmuş olabilir. Kuru iğneleme uygulama sırasında herhangi bir
komplikasyon gelişmemiş, klinik gözlemde yumuşak doku esnekliğini artırmıştır.
Olgumuzun el bileği ekstansiyon kabiliyeti ve karpal dizilim takibi yönünde
sonuçlarımız yetersiz gözükmektedir. Bu sonuçlarda ilk müdahaledeki yetersizlik
ve düzeltici müdahalelerin geç yapılmış olması etkili olmuş olabilir. El
bileğindeki bu hareket kısıtlılığı olgumuzun sonuçlarını etkilemiş olabilir.
Forearm crush injuries
are injuries that involve nerve, tendon and soft tissue, and require multiple
surgery and long-term rehabilitation. Although physiotherapy and rehabilitation
approaches are effective methods in such injuries, their long term results are
not known. In January 2014, 5 years after a male patient born in 1976, who had
a crush injury on his left forearm and first intervention in Russia, causing
soft tissue, flexor tendon, ulnar nerve injury, and wrist luxation extending
from the elbow joint to the wrist. clinical status was evaluated. In the
rehabilitation program of the patient who underwent late correction operations
in Istanbul, active, active assistive, passive range of motion exercises,
Propryoctepif Neuromuscular Fasilasyon Techniques, electrical stimulation, low
dose ultrasound, desensitization training, orthosis and soft tissue stiffness,
total 8 sessions needles were applied. The long-term results of the patient
were evaluated 5 years after injury and rehabilitation. Grip and pinch force
were evaluated with Jamar Dynamometer / Pinchmeter, joint motion goniometer. In
addition, Nine Hole Peg Test was used for performance-based dexterity, and a
five-stage Semmes Weinstein Monofilament Test was used for sensory evaluation.
With the exception of the first two fingers, except for the first two fingers,
there was a limitation of movement, including the wrist. However, there was no
loss of motion in the elbow joint. One, two, three and fourth finger phalanxes
and thenar area were found to have protective touch or normal sensation,
sensory defects were found in other parts of the hand including forearm. In our
case, one of the best clinical results was the freedom of movement in the elbow
joint. During this rehabilitation, long-term stretching, dry needling and early
motion principle may have been effective. During dry needling, no complications
developed, but increased soft tissue flexibility in clinical observation. Our
patient's wrist extension ability and carpal alignment follow-up results seem
insufficient. In these results, the failure of the first intervention and the
corrective intervention may be effective. This movement limitation in the wrist
may have affected the outcome of our case.
Crush yaralanma Kuru iğneleme Olgu sunumu Rehabilitasyon Uzun dönem sonuç
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2019 |
Gönderilme Tarihi | 29 Nisan 2019 |
Kabul Tarihi | 24 Haziran 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 2 |