Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin ve Empati Düzeylerinin Kişisel ve Akademik Özelliklere Göre Karşılaştırılması: Kesitsel Bir Çalışma

Yıl 2024, , 615 - 629, 02.08.2024

Erhan Seçer , Derya Özer Kaya

https://doi.org/10.21020/husbfd.1427299

Öz

Amaç: Bu araştırma, fizyoterapi ve rehabilitasyon öğrencilerinin iletişim becerilerinin ve empati düzeylerinin kişisel ve akademik özelliklere göre karşılaştırılmasını amaçladı.
Gereç ve Yöntem: Araştırmaya 479 fizyoterapi ve rehabilitasyon öğrencisi (yaş ortalaması 20,43±1,85 yıl) dâhil edildi. Öğrencilerin kişisel ve akademik özellikleri yapılandırılmış bir anket formu ile kaydedildi. İletişim becerileri, İletişim Becerileri Ölçeği ile, empati düzeyleri ise Toronto Empati Ölçeği ile değerlendirildi.
Bulgular: Kadın, demokratik aile yapısına sahip, kişilerarası ilişkilerde zorluk yaşamayan ve algılanan sosyo-ekonomik düzeyi yüksek olan öğrencilerin iletişim becerilerinin daha yüksek olduğu görüldü. (sırasıyla, p=0,024, p=0,004, p˂0,001, p=0,022). Ayrıca, kız öğrencilerin empati düzeylerinin daha yüksek, dördüncü sınıf öğrencilerinin ise empati düzeylerinin daha düşük olduğu sonucuna ulaşıldı. (sırasıyla, p˂0,001, p=0,003).
Sonuç: Bu sonuçlar öğrencilerin iletişim becerileri ve empati düzeylerinin bazı kişisel ve akademik özelliklere göre farklılık gösterdiğini ortaya koymaktadır. Fizyoterapi ve Rehabilitasyon bölümü müfredatının iletişim ve empati ile ilgili derslerle zenginleştirilmesi, bu dersler kapsamında öğrencilerin kişisel özelliklerinin analiz edilmesi ve bu özelliklerin iletişim becerileri ve empati düzeylerine yansıması konusunda öğrencilerde farkındalık yaratılması önemli olabilir.

Anahtar Kelimeler

farkındalık, iletişim, eğitim, empati

Comparison of Communication Skills and Empathy Levels of Physiotherapy and Rehabilitation Students According to Individual and Academic Characteristics: A Cross-Sectional Study

Öz

Objectives: This study aimed to compare the communication skills and empathy levels of physiotherapy and rehabilitation students according to their individual and academic characteristics.
Material and Methods: A total of 481 physiotherapy and rehabilitation students (mean age: 20.43±1.85 years) were included in the study. Students' individual and academic characteristics, communication skills and empathy levels were recorded with a survey form structured with the “Google Forms” application. The structured survey form consisted of a short informational text about the study and its purpose, questions about the individual and academic characteristics of the students, and questions from the Communication Skills Scale and Toronto Empathy Scale. Comparison of two independent groups and more than two independent groups means were performed with the independent samples t-test and one-way analysis of variance (ANOVA), respectively. When a significant difference was found as a result of comparing the means of more than two groups, Bonferroni correction was used to determine which group caused this difference.
Results: It was observed that the communication skills of students who were female (p=0.024), had a democratic family structure (p=0.004), did not have difficulties in interpersonal relationships (p˂0.001), and had a high perceived socio-economic level (p=0.022) were higher. Also, it was concluded that the empathy levels of female students were higher (p˂0.001), while the empathy levels of the 4th grade students were lower (p=0.003).
Conclusion: These results revealed that students' communication skills and empathy levels differ according to individual and academic characteristics.

Anahtar Kelimeler

awareness, communication, education, empathy

Kaynakça

• Akgün, R., & Çetin, H. (2018). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerinin ve empati düzeylerinin belirlenmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(3), 103-117.
• Almeida Santos, L., Queirós, S., Couto, G., & Meneses, R. (2022). Communication skills in basic training of physiotherapy students: e-delphi study. Millenium-Journal of Education, Technologies, and Health, 1-10.
• Bayliss, A. J., & Strunk, V. A. (2015). Measurement of empathy changes during a physical therapist's education and beyond. Journal of Physical Therapy Education, 29(2), 6-12.
• Bekmezci, H., Yurttaş, Ç., & Özkan, H. (2015). Ebelik bölümü öğrencilerinin empatik eğilim düzeylerinin belirlenmesi. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, 2(1), 46-54.
• Brown, T., Williams, B., Boyle, M., Molloy, A., McKenna, L., Molloy, L., & Lewis, B. (2010). Levels of empathy in undergraduate occupational therapy students. Occupational Therapy International, 17(3), 135-141.
• Bruno, B. A., Guirguis, K., Rofaiel, D., & Yu, C. H. (2022). Is Sociodemographic Status Associated with Empathic Communication and Decision Quality in Diabetes Care? Journal of General Internal Medicine, 37(12), 3013-3019.
• Buining, E. M., Kooijman, M. K., Swinkels, I. C., Pisters, M. F., & Veenhof, C. (2015). Exploring physiotherapists’ personality traits that may influence treatment outcome in patients with chronic diseases: a cohort study. BMC Health Services Research, 15, 1-11.
• Bullington, J., Söderlund, M., Sparén, E. B., Kneck, Å., Omérov, P., & Cronqvist, A. (2019). Communication skills in nursing: A phenomenologically-based communication training approach. Nurse Education in Practice, 39, 136-141.
• Çetin, C. N., & Aytar, A. G. (2012). İlköğretim Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Empatik Beceri Düzeyleri İle Algıladıkları Anne Baba Tutumlarının İncelenmesii. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(2), 473-488.
• Elkatmış, M., & Ünal, E. (2014). Sınıf Öğretmeni Adaylarının İletişim Beceri Düzeylerine Yönelik Bir Çalışma. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 107-122.
• Elkin, N., Karadağlı, F., & Barut, Y. (2016). Sağlık bilimleri yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri düzeyleri ve ilişkili değişkenlerin belirlenmesi. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(2), 70-80.
• Erigüç, G., & Eriş, H. (2013). Sağlik hizmetleri meslek yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri: Harran üniversitesi örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(46), 232-254.
• Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A. G., & Buchner, A. (2007). G* Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavior Research Methods, 39(2), 175-191.
• Geoffroy, P. A., Delyon, J., Strullu, M., Dinh, A. T., Duboc, H., Zafrani, L., ... & Peyre, H. (2020). Standardized patients or conventional lecture for teaching communication skills to undergraduate medical students: a randomized controlled study. Psychiatry Investigation, 17(4), 299.
• Gül, İ., Kundakçı, Y. E., Babacan, Ş., & Saraçlı, S. (2022). İletişim Becerilerinin Uyum Analizi ile İncelenmesi: Sağlık Bilimleri Fakültesi Örneği. Sağlık Bilimlerinde Değer, 12(2), 230-238.
• Hiok Lim, E. K., Ting Loh, G. J., Ong, R. Y., Tan, R. R., Kin Yan, C. C., Huang, K. S., ... & Ling Yeung, M. T. (2022). Finding Echoes: An Exploration of Empathy Among Physiotherapists and Physiotherapy Students in Singapore. Proceedings of Singapore Healthcare, 31, 1-7.
• Irak, H., Taşçıoğlu, R., Dal, M., & Tunç, Y. (2017). Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerileri: Iğdır Üniversitesi Örneği. Atatürk İletişim Dergisi, 14, 187-202.
• Jeffrey, D. (2016). Empathy, sympathy and compassion in healthcare: Is there a problem? Is there a difference? Does it matter? Journal of the Royal Society of Medicine, 109(12), 446-452.
• Korkut-Owen, F., & Bugay, A. (2014). Developing a communication skills scale: validity and reliability studies. Mersin University Journal of the Faculty of Education, 10(2), 51-64.
• Kyaw, B. M., Posadzki, P., Paddock, S., Car, J., Campbell, J., & Tudor Car, L. (2019). Effectiveness of digital education on communication skills among medical students: systematic review and meta-analysis by the digital health education collaboration. Journal of Medical Internet Research, 21(8), e12967.
• Mauksch, L. B., Dugdale, D. C., Dodson, S., & Epstein, R. (2008). Relationship, communication, and efficiency in the medical encounter: creating a clinical model from a literature review. Archives of Internal Medicine, 168(13), 1387-1395.
• Monaco, S., Renzi, A., Galluzzi, B., Mariani, R., & Di Trani, M. (2022). The relationship between physiotherapist and patient: A qualitative study on physiotherapists’ representations on this theme. Healthcare, 10(11), 2123.
• Morera-Balaguer, J., Botella-Rico, J. M., Martínez-González, M. C., Medina-Mirapeix, F., & Rodríguez-Nogueira, Ó. (2018). Physical therapists’ perceptions and experiences about barriers and facilitators of therapeutic patient-centred relationships during outpatient rehabilitation: a qualitative study. Brazilian Journal of Physical Therapy, 22(6), 484-492.
• Özyazıcıoğlu, N., Aydınoğlu, N., & Aytekin, G. (2009). Sağlık yüksekokulu öğrencilerinin empatik ve problem çözme becerilerinin incelenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 12(3), 46-53.
• Pekel, E. (2019). Toplumsal cinsiyet rolleri ve kadının çalışma hayatındaki konumu. Balkan & Near Eastern Journal of Social Sciences, 5(1), 30-39.
• Rodríguez-Nogueira, Ó., Leirós-Rodríguez, R., Pinto-Carral, A., Álvarez-Álvarez, M. J., Morera-Balaguer, J., & Moreno-Poyato, A. R. (2022). The association between empathy and the physiotherapy-patient therapeutic alliance: A cross‐sectional study. Musculoskeletal Science and Practice, 59, 102557.
• Roscoe, L. A., English, A., & Monroe, A. D. (2014). Scholarly excellence, leadership experiences, and collaborative training: Qualitative results from a new curricular initiative. Journal of Contemporary Medical Education, 2(3), 163-167.
• Schoeb, V., & Hiller, A. (2018). The impact of documentation on communication during patient-physiotherapist interactions: A qualitative observational study. Physiotherapy Theory And Practice, 34(11), 861-871.
• Seçer, E., Dinç, G., Uzunlar, H., Korucu, T. Ş., & Özer Kaya, D. (2022). Sağlık Alanında Öğrenim Gören Üniversite Öğrencilerinde Uygulamalı Ders ve Stajın Akademik Öz Yeterlik Düzeyleri ve Problem Çözme Becerilerine Etkisi: Kesitsel Bir Araştırma. Turkiye Klinikleri Journal of Health Sciences, 7(4), 1068-1077.
• Spreng*, R. N., McKinnon*, M. C., Mar, R. A., & Levine, B. (2009). The Toronto Empathy Questionnaire: Scale development and initial validation of a factor-analytic solution to multiple empathy measures. Journal of Personality Assessment, 91(1), 62-71.
• Street Jr, R. L., Gordon, H., & Haidet, P. (2007). Physicians’ communication and perceptions of patients: is it how they look, how they talk, or is it just the doctor? Social Science & Medicine, 65(3), 586-598.
• Thompson, J., Gabriel, L., Yoward, S., & Dawson, P. (2022). The advanced practitioners’ perspective. Exploring the decision‐making process between musculoskeletal advanced practitioners and their patients: An interpretive phenomenological study. Musculoskeletal Care, 20(1), 128-136.
• Totan, T., Dogan, T., & Sapmaz, F. (2012). The Toronto Empathy Questionnaire: Evaluation of Psychometric Properties among Turkish University Students. Eurasian Journal of Educational Research, 46, 179-198.
• Williams, B., Boyle, M., & Howard, S. (2016). Empathy levels in undergraduate paramedic students: A three-year longitudinal study. Nurse Education in Practice, 16(1), 86-90.
• Wloszczak-Szubzda, A., & Jarosz, M. J. (2013). Professional communication competences of physiotherapists–practice and educational perspectives. Annals of Agricultural and Environmental Medicine, 20(1), 189-194.
• Yazıcı, M., & Terzioğlu, C. (2019). Fizyoterapi ve rehabilitasyon öğrencilerinin benlik saygısı, atılganlık ve empati düzeylerinin araştırılması. Journal of Exercise Therapy and Rehabilitation, 6(3), 171-179.
• Yucel, H. (2022). Empathy levels in physiotherapy students: a four-year longitudinal study. Physiotherapy Theory and Practice, 1-6.
• Yucel, H., & Acar, G. (2016). Levels of empathy among undergraduate physiotherapy students: A cross-sectional study at two universities in Istanbul. Pakistan Journal of Medical Sciences, 32(1), 85-90.