A Comparative Approach With Some Country Examples: How Can The Nursing Education Standarts Be Provided In Turkey

Yıl 2017, II. Ulusal Sağlık Bilimleri Kongre Kitabı, 50 - 58, 13.03.2017

Funda Özpulat

Öz

In recent years a lot of nurses have claimed to
work in practitioner roles whose scope is increasingly enlarged, which are
specialized or in roles which require advanced level practice. Advanced
practice nurses (APN) are identified as “nurses
who can do all clinical applications and nursing practices autonomously except
making diagnostic and therapeutic decisions and nurses who use the nursing
roles which require high level of knowledge and skills for this”. The roles
of advanced practice nurses include competences such as: education, case
management, clinical application, consultancy, social aid, research and
administration. It is expected from the advanced public health nurses to form a
basis for the planning of community/public health programmes and their
evaluation; to learn the concepts related to community and public health such
as project building, health development, interventions on a people-to-people
level, healthcare systems, leadership and health policies; to provide the
handling of health inequalities in defenceless groups, and the consultancy for
different population characteristics, application areas and different
cultures.  Advanced public health nursing
is able to conduct its practices through public health units, schools and
universities, home care units, primary healthcare services, refugee/immigrant
clinics, religious-based programmes, prisons and penitentiaries, outpatient
clinic services, rural health units, various sections of society, public or
private institutions/corporations and voluntary agencies. Despite the fact that
public health nursing is not in its well-deserved place in our country, it has
accomplished very important advancements in a great many of countries of the
World. When public health nursing is perceived as an area of expertise in our
country and when the models that are going to be taken as an example from
countries which are known to have accomplished great successes in public health
nursing are started to be applied,then they will contribute to the development
of nursing profession and the elevation of community health

Anahtar Kelimeler

Health, Public Health Nursing, Community-based Nursing, Application Areas

Bazı Ülke Örnekleri İle Karşılaştırmalı Bir Yaklaşım: Türkiye’de Hemşirelik Eğitimi Standartları Nasıl Sağlanabilir?

Öz

Son yüzyılda sağlık
hizmetlerinin sunumu önemli ölçüde değişmiştir. Bilgideki sürekli artış ve teknolojinin sağlık
bakımı üzerine etkisiyle sağlık hizmetleri hızla değişmekte, birçok hemşire
kapsamı giderek genişleyen, uzmanlaşmış veya ileri düzey uygulayıcı rollerde
çalışmayı talep etmektedir. Hemşirelik hizmetleri artık yalnızca klinik hemşireliği, yönetici
hemşirelik, eğitim hemşireliği, birinci basamak veya tedavi edici hizmetlerde
hemşirelik gibi genel sınıflandırmalarla tanımlanamayacak kadar özelleşmiştir. Eğitim, profesyonelleşme adına atılan önemli bir adımdır. Büyük oranda
hemşirelerin bugünkü sağlık sistemi içinde uygulayabildikleri rollerini ve
fonksiyonlarını belirlemektedir. Birçok ülkede hemşirelik
programına kabul için 12 yıllık genel eğitim gerekmekte, çoğunlukla lisans ve yüksek lisans programlarıyla hemşirelik
eğitimi sağlanmaktadır. Yapılan bu çalışmayla, çeşitli ülkelerin hemşirelik
eğitimleri incelenerek, Türkiye’de ki hemşirelik eğitimine ve uygulama
alanlarına yönelik önerilerin geliştirilmesi amaçlanmıştır. İncelenen
ülkelerin çoğunda hemşire olarak çalışılabilmek için hemşirelik komisyonu,
kurulu gibi ulusal nitelikteki yapılara üye olmak veya onayını almak
gerekmekte, hemşireler çoğunlukla uygulanan bir sınav sonrasında ve ancak
sınavlarda başarılı oldukları sürece mesleklerini uygulayabilmektedir.
Hemşirelik eğitiminde belirli standartları yakalamış olan ülkeler, bizim için
rol modeli olabilir ve ülkemizdeki hemşirelik uygulamalarının
profesyonelleşmesine, yeni uygulama alanlarının oluşturulmasına ve hemşirelik
eğitiminin kalitesinin artırılmasına katkıda bulunabilir. Ayrıca, Türkiye’de
hemşirelik eğitimini ve uygulama alanlarını belirli standartlara dayandıracak
ve denetimi sağlayacak ulusal bir yapının oluşturulması gereklilik olarak
düşünülebilir.

Anahtar Kelimeler

Hemşirelik, Eğitim Programı, Meslek, Profesyonelleşme, ülke örnekleri

Kaynakça

• 1. Aiken, L. H., & Cheung R. (2008). Nurse workforce challenges in the United States: ımplications for policy”, OECD Health Working Papers, Number:35.
• 2. American Association of Colleges of Nursing. (1998). A Vision of baccalaureate and graduate nursing education : The Next Decade. htm at www.aacn.nehe.edu.
• 3. Atalay, M., & Tel, H. (1999). Gelecek yüzyılda hemşirelikte lisans eğitiminin vizyonu. C. Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 3 (2), 47-54.
• 4. Baumann, A., Valaitis., R & Kaba, A. (2009). primary health care and nursing education in the 21st century: A Discussion Paper, Number 16.
• 5. Büscher, A., Sivertsen, B., & White, J. (2009). Nurses and Midwives: A force for health. Survey on the situation of nursing and midwifery in the member states of the european region of the World Health Organization 2009. Denmark
• 6. Community Health Nurses Association of Canada. (2016). Public health agency of canada, canadian community health nursing standards of practice (cchn standards) toolkit, http://www.chnc.ca/nursing-standards-of-practice.cfm.
• 7. Danielson, E., Therman, K., Sivertsen, B., & Sourtzi, P. (2005). Nursing and public health in europe – a new continuous education programme 2005. International Council of Nurses International Nursing Review, 52 , 32–38.
• 8. Gözüm, S. (2004). Hemşirelik öğrencilerinin çalışmak istedikleri alanlara ilişkin lisans eğitiminin başında ve sonundaki tercihleri. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 7(1), Sayı: 1, 10-18.
• 9. Kuzu-Kurban, N., & Ulusoy, M. F. (2008). Hemşirelik doktora derecesine sahip öğretim üyelerinin uluslararası atıf indeksleri kapsamındaki dergilerde yayımlanan bilimsel makalelerinin profili, Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 3, 15-25.
• 10. Tazeyurt, Y. (2015). Ülkemizde hemşirelik - ebelik eğitimi, gelişimi ve sorunları. http://www.sagliktanabiz.com/index.php?sayfa=veriler&id=252.
• 11. The Quad Council of Public Health Nursing Organization. (2007). The public health nursing shortage: A threat to the public’s health. February.
• 12. Türkmen, E. (2013). Değişen sağlık bakım hizmetlerinde sertifika programları, 2013. http://www.istanbul.edu.tr/yuksekokullar/floren/Hemsirelik_Egitimi_Kongresi/16
• 13. Ürügen, B. (2005). Türkiye’de hemşirelik ve hemşirelik eğitimi. Gaziantep, Mayıs, 2005. http://hemsireyiz.biz/blogs/birsen_yurugen/archive/2007/01/04/t-rk-ye-de-hem-rel-k-ve-hem-rel-k-e-t-m.aspx.
• 14. World Health Organization. (2003). WHO Europe occupational health nursing curriculum, WHO European strategy for continuing education for nurses and midwives 2003. Denmark.
• 15. World Health Organization. (2009). Global standards for the initial education of professional nurses and midwives. WHO Regional Office for Europe. Geneva 27. Switzerland.
• 16. World Health Organization Europe. (2001). Nurses and midwives for health: A WHO European strategy for nursing and midwifery education. Copenhagen: WHO Regional Office for Europe.