Üniversite Öğrencilerinde Yaşam Kalitesi Dersinin Sonuçlarının İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 1, 55 - 68, 30.04.2020

Ayla Günal

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı yaşam kalitesi dersini alan üniversite öğrencilerinde dersin fiziksel aktivite düzeyi, emosyonel durum ve sağlık okuryazarlığına etkisini araştırmak idi.
Gereç ve yöntem: Yaş ortalaması 20.47±3.69 yıl olan 71 üniversite öğrencisi çalışmaya dâhil edildi. Yaşam kalitesi dersi bir dönem süresince anlatıldı. Her dersin başlangıcında aktarılan bilgilerin kullanıp kullanılmadığına yönelik geri bildirim alındı. Öğrencilerin cinsiyet ve medeni durum bilgileri ile devam ettikleri sınıf, barınma durumları ve alışkanlıkları kaydedildi. Öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyleri Uluslararası Fiziksel Aktivite Değerlendirme Anketi kısa form (UFADA-KF) ile, emosyonel durumları Beck Depresyon Anketi (BDA) ile, sağlık okuryazarlığı Türkiye Sağlık Okuryazarlığı Ölçeği-32 (TSOY-32) ile dönemin ilk ve son dersinde değerlendirildi.
Bulgular: Öğrencilerin ilk değerlendirmede UFADA-KF ortalama puanlarının 1602.54±1639.44, son değerlendirme puanlarının 1667.47±1736.31 olduğu tespit edildi. İlk değerlendirmede BDA ortalama puanının 9.87±5.62, son değerlendirme puanının 8.71±5.21 olduğu saptandı. İlk değerlendirmede TSOY-32 puanının 97.92±16.32, son değerlendirme puanının 102.59±15.58 olduğu görüldü. Öğrencilerin UFADA-KF’YA ait tekrarlı ölçümleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p>0.05). Öğrencilerin BDA’ya ait tekrarlı ölçümleri ile (p<0.05) TSOY-32’ye ait tekrarlı ölçümleri (p<0.01) arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur.
Sonuç: Bu çalışmada üniversite öğrencilerinin bir dönem boyunca devam ettikleri yaşam kalitesi dersinin depresyon düzeyini azaltma ve sağlık okuryazarlığını artırma yönünde kazanımlar sağladığı tespit edildi. Dersin fiziksel aktivite düzeyinde bir değişim oluşturmadığı saptandı. 

Anahtar Kelimeler

Üniversite öğrencileri, yaşam kalitesi, fiziksel aktivite, emosyonel durum, sağlık okuryazarlığı

Destekleyen Kurum

Bulunmamaktadır.

Proje Numarası

Bu çalışma herhangi bir proje kapsamında yer almamaktadır.

Teşekkür

Çalışmanın gerçekleştirilmesinde vermiş olduğu katkılardan dolayı Prof.Dr.Funda Demirtürk'e çok teşekkür ederiz.

Investigating the Results of Quality of Life Course in University Students

Öz

Objectives: The aim of this study was to investigate the effect of physical activity level, emotional state and health literacy among university students taking quality of life course.
Materials and Methods:71 university students with a mean age of 20.47±3.69 years were included in the study. The quality of life course was taught during a semester. Feedback was received at the beginning of each course to see if the information was used. Gender, marital status, class, housing and habits of the students were recorded. Physical activity levels with International Physical Activity Assessment Questionnaire short form (IPAQ-SF), the emotional status with Beck Depression Scale (BDS), health literacy with Turkey Health Literacy Scale-32 (THLS-32) were assessed to students first and last lesson of the semester.
Results: In the first evaluation of the students, the mean score of IPAQ-SF was 1602.54±1639.44, the final assessment score was 1667.47±1736.31. In the first evaluation, the mean score of BDS was 9.87±5.62, the final evaluation score was 8.71±5.21. In the first evaluation, the THLS-32 score was 97.92±16.32, the final assessment score was 102.59±15.58. There was no statistically significant difference between the repeated measurements of IPAQ-SF (p>0.05). There was a statistically significant difference between students' repetitive measurements of BDS (p<0.05) and repetitive measurements of THLS-32 (p<0.01).
Conclusion: In this study, it was found that the quality of life course, which university students continued for one semester, provided gains for decreasing depression level and increasing health literacy. It was determined that the course did not change the physical activity level.

Anahtar Kelimeler

University students, quality of life, physical activity, emotional state, health literacy

Proje Numarası

Bu çalışma herhangi bir proje kapsamında yer almamaktadır.

Kaynakça

• Abu-Moghli, F.A., Khalaf, I.A. & Barghoti, F.F. (2010). The influence of a health education programme on healthy lifestyles and practices among university students. International Journal of Nursing Practice, 16(1), 35-42.
• Aksakoğlu, G. (2001). Sağlıkta araştırma teknikleri ve analiz yöntemleri. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları.
• Altuğ, F., Yağcı, N., Kitiş, A., Büker N. & Cavlak U. (2009). Evde yaşayan yaşlılarda yaşam kalitesini etkileyen faktörlerin incelenmesi. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 1, 48-60.
• Altun, I. (‎2008)‎. Effect of a health promotion course on health promoting behaviours of university students. Eastern Mediterranean Health Journal, 14 (‎4)‎, 880-887.
• Arslan, S.A., Daşkapan, A. & Çakır, B. (2016). Üniversite öğrencilerinin beslenme ve fiziksel aktivite alışkanlıklarının belirlenmesi. TAF Preventive Medicine Bulletin, 15(3), 171-180.
• Beck, A.T., Wart, C.H., Mendelson, M., Mock, J. & Erbaugh, J. (1961). An inventory for measuring depression. Archives Of General Psychiatry, 4, 561-571.
• Boylu, A.A. & Paçacıoğlu, B. (2016). Yaşam kalitesi ve göstergeleri. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 8(15), 137-150.
• Bozkuş, T., Türkmen, M., Kul, M., Özkan, A., Öz, Ü. & Cengiz, C. (2013). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu’nda öğrenim gören öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyleri ile sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının belirlenmesi ve ilişkilendirilmesi. International Journal of Science Culture and Sport, 1(3), 49-65.
• Dost, T.M. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(22), 132-143.
• Dubuc-Charbonneau, N. & Durand-Bush, N. (2015). Moving to action: the effects of a self regulation ıntervention on the stress, burnout, well-being, and self-regulation capacity levels of university student-athletes. Journal of Clinical Sport Psychology, 9(2), 173–192.
• Dünya Sağlık Örgütü (2019). WHOQOL: Measuring quality of life. https://www.who.int/healthinfo/survey/whoqol-qualityoflife/en/ adresinden elde edildi.
• Gan, G.G. & Yuen Ling, H. (2019). Anxiety, depression and quality of life of medical students in Malaysia. The Medical Journal of Malaysia, 74(1), 57-61.
• Health Promotion Glossary (1998). Health literacy. https://www.who.int/healthpromotion/about/HPR%20Glossary%201998.pdf adresinden elde edildi.
• Hisli, N. (1988). Beck Depresyon Envanteri’nin geçerliliği üzerine bir çalışma. Psikoloji Dergisi, 6(22), 118-122.
• Hitz, S., Frazier, P.A. & Meredith, L. (2015). Evaluating an online stress management intervention for college students. Journal of Counseling Psychology, 62(2), 137-147.
• Keleş, B.A. & Taşkıran T.A. (2017). Üniversite öğrencilerinin okul içi etkinliklere katılım durumları ile yaşam kaliteleri arasındaki ilişki. Spormetre, 15 (1), 11-18.
• Kılınç, H., Bayrakdar, A., Çelik, B., Mollaoğulları, H. & Gencer, Y.G. (2016). Üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kalitesi. Journal of Human Sciences, 13(3), 3794-3806.
• Liu, .Y, Zhang, N., Bao, G., Huang, Y., Ji, B., Wu, Y. ve diğerleri. (2019). Predictors of depressive symptoms in college students: A systematic review and meta-analysis of cohort studies. Journal of Affective Disorders, 244, 196-208.
• Malatyalı, İ. & Biçer, E. (2018). Sağlık okuryazarlık düzeyinin belirlenmesi: Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Örneği. Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, 17(2), 1-15.
• McConville, J., McAleer, R. & Hahne, A. (2017). Mindfulness training for health profession students—the effect of mindfulness training on psychological well-being, learning and clinical performance of health professional students: a systematic review of randomized and non-randomized controlled trials. Explore (New York), 13(1), 26-45.
• Naçar, M., Baykan, Z. & Çetinkaya, F. (2012). Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi birinci ve ikinci sınıf öğrencilerinde tükenmişlik durumu ve eğitimin etkisi. Tıp Eğitimi Dünyası Dergisi, 35, 9–20.
• Okyay, P. & Abacıgil, F. (2016). Türkiye sağlık okuryazarlığı ölçekleri güvenilirlik ve geçerlilik çalışması. (1. Baskı). Ankara: Sağlık Bakanlığı Yayın No: 1025, Anıl Reklam Matbaa.
• Önal, L., Yılmaz, H.H., Kaldırımcı, M. & Ağduman, F. (2017). Atatürk Üniversitesi öğrencilerinin spora karşı tutumları ile yaşam kaliteleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Muş Alparslan Üniversitesi Uluslararası Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 26-34.
• Plotnikoff, R.C., Costigan, S.A., Williams, R.L., Hutchesson, M.J., Kennedy, S.G., Robards S.L. ve diğerleri. (2015). Effectiveness of interventions targeting physical activity, nutrition and healthy weight for university and college students: a systematic review and meta-analysis. The International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity 12, 1-10. doi: 10.1186/s12966-015-0203-7. 1-10.
• Ribeiro, I.J.S., Pereira, R., Freire, I.V., de Oliveira, B.G., Casotti, C.A. & Boery, E.N. (2018). Stress and quality of life among university students: a systematic literature review. Health Professions Education, 4(2), 70–77.
• Sağlam, M., Arıkan, H., Savcı, S., İnal-İnce, D. & Boşnak Güçlü, M. (2010). International physical activity questionnaire: reliability and validity of the Turkish version. Perceptual and Motor Skills, 111(1), 278-284.
• Shadowen, N.L., Williamson, A.A, Guerra, N.G., Ammigan, R. & Drexler, M.L. (2019). Prevalence and correlates of depressive symptoms among international students: implications for university support offices. Journal of International Students, 9(1), 129–148.
• Sukys, S., Cesnaitiene, V.J. & Ossowsky, Z.M. (2017). Is health education at university associated with students' health literacy? Evidence from cross-sectional study applying HLS-EU-Q. Biomed Research International, 2017, doi: 10.1155/2017/8516843.
• Şahinöz, T., Şahinöz, S. & Kıvanç A. (2018). Üniversite son sınıf öğrencilerinin sağlık okuryazarlığı düzeyleri üzerine karşılaştırmalı bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 7(3), 71- 79.
• Şemin, İ. & Tengiz, İ.F. (2016). Sağlık eğitiminin sağlıklı yaşam biçimi davranışına etkisi. Türkiye Klinikleri Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(3), 194-200.
• T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kurumu (2014). Türkiye fiziksel aktivite rehberi. https://hsgm.saglik.gov.tr/depo/birimler/saglikli-beslenme-hareketli-hayat-db/Fiziksel_Aktivite_Rehberi/Turkiye_Fiziksel_Aktivite_Rehberi.pdf adresinden elde edildi.
• van der Riet, P., Rossiter, R., Kirby, D., Dluzewska, T. & Harmon, C. (2015). Piloting a stress management and mindfulness program for undergraduate nursing students: Student feedback and lessons learned. Nurse Education Today, 35(1), 44-49.
• Yaran, M., Ağaoğlu, S. & Tural, E. (2017). Spor alışkanlığı olan ve olmayan üniversite öğrencilerinde uyku ve yaşam kalitesinin incelenmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 5(2), 73-78.
• Yıldırım, M. & Bayrak, C. (2019). Üniversite öğrencilerinin spora dayalı fiziksel aktivitelere katılımları ve yaşam kalitelerinin akademik başarı ve sosyalleşme üzerine etkisi (Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Örneği). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(1), 123-144.
• Yılmaz Güven, D., Bulut, H., & Öztürk, S. (2018). Sağlık bilimleri fakültesi öğrencilerinin sağlık okuryazarlığı düzeylerinin incelenmesi. Journal of History Culture and Art Research, 7(2), 400-409.