AMAÇ: Düşük Sosyo-ekonomik gelir düzeyine sahip gecekondu bölgesindeki yerleşim yerinde yaşayan 4-8 yaş grubundaki çocuklara ve ailelerine verilen ağız ve diş sağlığı eğitimi ile çocukların ve ailelerinin bu konuda bilinçlendirilmesinin sağlanması ve verilen eğitim programının aileler üzerindeki etkililiğinin ortaya konulması amaçlanmıştır.
GEREÇ ve YÖNTEM: Araştırmanın çalışma grubunu Ankara ilinin Bademlidere bölgesinde bulunan 3 ilkokula kayıtlı 200 çocuk ve aileleri oluşturmuştur. Çalışma grubunu oluşturan çocuklara ve ailelerine ayrı ayrı haftada 10 saatlik ağız ve diş sağlığı ile ilgili eğitim verilmiştir. Çalışma grubunu oluşturan ailelere araştırmacılar tarafından geliştirilen 26 maddelik soru formu eğitim almadan önce ve eğitim aldıktan sonra uygulanmıştır. Verilerin analizinde SPSS 16 programı kullanılarak yüzde, frekans ve iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi (t testi) kullanılmıştır.
BULGULAR: Araştırmaya katılan çocukların %45 i kız, %55’i erkektir. Araştırmaya katılan çocuklar hakkında bilgi veren kişilerin %97 sini anneler, %3’ ünü ise babalar oluşturmuştur. Ailelerin %66,5’i eğitim öncesinde ağız ve diş sağlığını korumak için sadece dişleri fırçalamanın yeterli olduğunu ifade ederken verilen eğitim sonrasında %91’ i sadece diş fırçalamanın ağız ve diş sağlığını korumak için yeterli olmadığını belirtmişlerdir. İki grubun ortalamaları karşılaştırılarak yapılan T testine göre, iki cevap arasındaki fark anlamlı bulunmuştur (p< 0.05). Eğitim ailelerin %64’ü diş fırçalarını eskidiğinde değiştirirken, %56’sı kullanılan fırçanın yılda 1 kez değişmesinin yeterli olduğunu ifade ederken, verilen eğitim sonrası grubun tamamı diş fırçasının 3 ayda 1 değişmesi gerektiğini belirtmiştir (p< 0.05).
SONUÇ: Ailelere ve çocuklara verilen ağız ve diş sağlığı eğitimlerinin ailelerinin bilgi düzeyini arttırdığı saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Erken çocukluk dönemi, Ağız ve diş sağlığı eğitimi, sosyo-ekonomik düzeyAMAÇ: Düşük Sosyo-ekonomik gelir düzeyine sahip gecekondu bölgesindeki yerleşim yerinde yaşayan 4-8 yaş grubundaki çocuklara ve ailelerine verilen ağız ve diş sağlığı eğitimi ile çocukların ve ailelerinin bu konuda bilinçlendirilmesinin sağlanması ve verilen eğitim programının aileler üzerindeki etkililiğinin ortaya konulması amaçlanmıştır. GEREÇ ve YÖNTEM: Araştırmanın çalışma grubunu Ankara ilinin Bademlidere bölgesinde bulunan 3 ilkokula kayıtlı 200 çocuk ve aileleri oluşturmuştur. Çalışma grubunu oluşturan çocuklara ve ailelerine ayrı ayrı haftada 10 saatlik ağız ve diş sağlığı ile ilgili eğitim verilmiştir. Çalışma grubunu oluşturan ailelere araştırmacılar tarafından geliştirilen 26 maddelik soru formu eğitim almadan önce ve eğitim aldıktan sonra uygulanmıştır. Verilerin analizinde SPSS 16 programı kullanılarak yüzde, frekans ve iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi (t testi) kullanılmıştır.BULGULAR: Araştırmaya katılan çocukların %45 i kız, %55’i erkektir. Araştırmaya katılan çocuklar hakkında bilgi veren kişilerin %97 sini anneler, %3’ ünü ise babalar oluşturmuştur. Ailelerin %66,5’i eğitim öncesinde ağız ve diş sağlığını korumak için sadece dişleri fırçalamanın yeterli olduğunu ifade ederken verilen eğitim sonrasında %91’ i sadece diş fırçalamanın ağız ve diş sağlığını korumak için yeterli olmadığını belirtmişlerdir. İki grubun ortalamaları karşılaştırılarak yapılan T testine göre, iki cevap arasındaki fark anlamlı bulunmuştur (p< 0.05). Eğitim ailelerin %64’ü diş fırçalarını eskidiğinde değiştirirken, %56’sı kullanılan fırçanın yılda 1 kez değişmesinin yeterli olduğunu ifade ederken, verilen eğitim sonrası grubun tamamı diş fırçasının 3 ayda 1 değişmesi gerektiğini belirtmiştir (p< 0.05).SONUÇ: Ailelere ve çocuklara verilen ağız ve diş sağlığı eğitimlerinin ailelerinin bilgi düzeyini arttırdığı saptanmıştır
Erken çocukluk dönemi Ağız ve diş sağlığı eğitimi sosyo-ekonomik düzey
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Poster Bildiri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Haziran 2015 |
Gönderilme Tarihi | 24 Haziran 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Uluslararası Katılımlı 3. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Kongre Kitabı |