Erken Müdahale Programlarında Aile Merkezli Uygulamalara Örnek Bir Model: National Early Intervention Longitudinal Study (NEILS), ABD)

Yıl 2015, Uluslararası Katılımlı 3. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Kongre Kitabı, - , 24.06.2015

Gizem Değirmenci Sevda Karahisar

Öz

Erken müdahale çalışmalarında aile katılımı programın en temel ögelerinden biridir. Müdahale programlarının her biri ülke, bölge, müdahale programına dahil edilecek çocuk ve ailelerinin özellikleri bakımından birbirinden farklıdır. Aynı erken müdahale programına dahil olsalar dahi çocukların ve ailelerin gereksinimlerinde bireysel farklılıklar söz konusudur. Müdahale programının başarıya ulaşmasındaki faktörlerden biri de programın doğru ve bireysel ihtiyaçlara cevap verir biçimde planlanmış olmasıdır. Ailenin katılımını sağlayan ve çok sayıda çocuğa ulaşan programların incelenmesi ve başarıya ulaştıran faktörler ile program uygulayıcılarının önerilerinin dikkate alınması yeni planlanan bir müdahale programına rehberlik edecektir. Bu çalışmada Aile katılımı sağlaması bakımından erken müdahale programlarına bir örnek oluşturduğu düşünülen NEİLS programı incelenmiş ve programa ilişkin uygulamalar ve istatistiklere yer verilmiştir.

Anahtar kelimler: Aile, Erken Müdahale, Program

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Brookes, G., Berlin, J. And Fuligni, S. (2000). Early Childhood İntervention Programs: What About The Family? In J.P. Shonkoff and S.J. Meisels (Eds.), Handbook of Early Childhood Interventin (pp. 549-588). Second Edition. United States of America: Cambridge University Press.
• Deniz, E. (Ed.).(2009). Erken Çocukluk Döneminde Gelişim. Ankara: Maya Akademi.
• Dutton Tillery, A. , Varjas, K., Meyers, J. & Smith Collins, A. (2010). General Education Teachers’ Perception
• Of Behavior Management İntervention Strategies. Journal of Positive Behavior Interventions, 12(2), 86-102.
• Erdoğan, Serap (2010). Erken Çocukluk Döneminde Kurum Çeşitleri. Diken, H.. (Ed.) Erken Çocukluk Eğitimi içinde (s.362-371). Ankara: Pegem Akademi.
• Guralnick, M.J. (2011) Why Early İntervention Works: A Systems Perspective. Infants and Young Children. 24,
• –28.
• Halperen, Robert (2009). Early Childhood Intervention For Low-Income Children And Families. In J.P. Shonkoff and S.J. Meisels (Eds.), Handbook of Early Childhood Intervention (pp.361-386). Second Edition. United States of America: Cambridge University Press.
• Hebbeler, K., Spiker, D., Bailey, D., Scarborough, A., Mallik, S., Simeonsson, R., et al.(2007). Early Interventıon For Infants And Toddlers Wıth Dısabılıtıes And Theır Famılıes: Partıcıpants,Servıces, And Outcomes. SRI International.
• Karoly, A. Lynn; Kilburn, R. Matthew and Cannon, S. Jill (2005). Early childhood ınterventions, Proven
• Results, Future Promise. Santa Monica: Rand Corporation.
• Kartal, H. (2008). Çocuk Ve Aileyi Desteklemeye Yönelik Ev Ziyaretlerine Dayalı Erken Müdahale Programları
• Ve Programların Etkileri .Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41 (1), 1-28.
• Knitzer, J., & Lefkowitz, J., (2006,). Helping The Most Vulnerable İnfants, Toddlers, And Their Families (Pathways to Early School Success Issue Brief No. 1). New York: National Center for Children in Poverty, Columbia University.
• Kotoman, Hüseyin (2008). Yaşamın İlk Yıllarında Çocuk Gelişimin Anne-Babalar İçin Önemine Dair
• Farkındalık Düzeyi. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 94-105.
• Skinner, M. & Hales, M. (1992). Classroom Teachers’ Explanation Of Student Behavior: One Possible Barrier To The Acceptance And Use Of Applied Bahaviour Analysis Procedures İn The Schools. Journal of Educational and Psychological Consultation, 3, 219-232.
• Walker, H. M., Kavanagh, K., Stiller, B., Golly, A., Severson, H. H., & Feil, E. G. (1998). First Step To Success: An Early İntervention Approach For Preventing School Antisocial Behavior. Journal of Emotional and Behavioral Disorders, 66-80.