It has long been argued that Turkish inflectional morphology is acquired flawlessly at a rather early age (e.g. Aksu-Koç and Slobin, 1985). This view rules out morphological variability reported in the acquisition of nominal and verbal inflection in many child grammars, as characterizing child Turkish. On the basis of longitudinal data from a normally developing Turkishspeaking child, this paper re-examines the acquisition of morpho-syntax in child Turkish
Türkçe çekim ekleri ediniminin oldukça erken bir yaşta mükemmele ulaştığı uzun zamandan beri tartışılmaktadır. Bu görüş, çocukların kullandığı Türkçeyi biçimlendiren birçok çocuk gramerinde isim ve fiil çekim eklerinin kazanımında ortaya konan biçimsel değişkenlik düşüncesini göz ardı eder. Bu makale, gelişimi normal, Türkçe konuşan bir çocuğun düzenli aralıklarla gözlemlenerek, bu gözlemden elde edilen bilgiler doğrultusunda çocuk Türkçesindeki morfosentaks edinimini yeniden incelemektedir. Sonuçlar, önceki çalışmaların tersine, çocuğun zaman ve özne yüklem uyumu belirten ekleri kolayca edindiğini ve etkili bir biçimde kullandığını gösterirken, ismin hâl eklerinde zorluklar yaşadığını göstermektedir. Böylece çocuğun zaman kipi ve özne yüklem uyumu belirten ekleri oluşturmakta sorun yaşanmazken, ismin hâllerini üretmekte başarısız olduğu ele alınıyor. Daha sonraki veri analizleri, ismin hâl eklerinin ediniminde yaşanan morfolojik güçlüklerin çocuğun erken dönem gramer yapısında sözcük diziliminin rol oynamaya başlamasıyla ortadan kaybolduğunu göstermektedir
Diğer ID | JA38MC28PY |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Sayı: 1 |
Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü
06532 Beytepe / Ankara
Tel: +90 312 297 67 71 / +90 312 297 67 72
Belgeç: +90 0312 297 71 71
H.Ü. Yabancı Dil Olarak Türkçe Araştırmaları Dergisi (HÜYDOTAD)
Tel: +90 312 297 71 82
huydotad@hacettepe.edu.tr