Rekreatif Olarak Sportif Faaliyetlere İlk Kez Katılan Gençlerin Sosyal Medya ve Dijital Oyun Bağımlılığının İncelenmesi

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: 2, 95 - 105, 25.12.2023

Ercan Şirin

Öz

Bu çalışmada rekreatif olarak sportif faaliyetlere ilk kez katılan gençlerin sosyal medya ve dijital oyun bağımlılıklarının incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya Kütahya ilinde yaşayan ve rekreatif olarak ilk kez sportif faaliyetlere dahil olan 18-26 yaş grubunda 249 kadın ve 148 erkek toplamda 397 genç katılmıştır. Araştırma kapsamında bireysel bilgi formu, Tutgun Ünal (2015) tarafından geliştirilen Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği ve Hazar ve Hazar (2019) tarafından geliştirilen Üniversite Öğrencileri İçin Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmadaki verilere uygulanan normallik testi sonuçlarına göre verilerin normal dağılım göstermediği anlaşılmış ve Mann Whitney U ve Kruskal Wallis Testi uygulanmıştır. Sonuç olarak erkek katılımcıların dijital oyun bağımlılık düzeyleri kadın katılımcılara göre daha yüksek iken kadın katılımcıların ise sosyal medya bağımlılık düzeylerinin erkek katılımcılara oranla daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca dijital oyun oynama süresine göre dijital oyun ve sosyal medya bağımlılık puan değerleri incelendiğinde günlük 4 saatin üzerinde oyun oynayan katılımcılar lehine farklılık olduğu görülmektedir. Sportif faaliyetlere rekreatif olarak ilk defa katılmış olan gençlerin sosyal medya ve dijital oyun bağımlılıkları cinsiyetlerine göre karşılaştırıldığında ise erkeklerde dijital oyun bağımlılık düzeyi, kadınlarda sosyal medya bağımlılık düzeyi anlamlı olarak belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Dijital Oyun, Bağımlılık, Rekreasyon, Spor, Sosyal Medya.

Young People Participating in Recreational Sport Activities for the First Time Examining Social Media and Digital Game Addiction

Öz

In this study, it was aimed to examine the social media and digital game addictions of young people who participated in recreational sports activities for the first time. A total of 397 young people, 249 women and 148 men, aged 18-26, living in Kütahya and participating in recreational sports activities for the first time, participated in the study. In the research, an individual information form, the Social Media Addiction Scale developed by Tutgun Ünal (2015), and the Digital Game Addiction Scale for University Students developed by Hazar and Hazar (2019) were used. According to the normality test results applied to the data in the study, it was understood that the data did not show normal distribution and Mann Whitney U and Kruskal Wallis Tests were applied. As a result, it was determined that the digital game addiction levels of male participants were higher than female participants, while the social media addiction levels of female participants were higher than male participants. In addition, when the digital game and social media addiction score values are examined according to the duration of playing digital games, it is seen that there is a difference in favour of participants who play games over 4 hours a day. When the social media and digital game addictions of young people who participated in sportive activities recreationally for the first time were compared according to their gender, the level of digital game addiction in males and the level of social media addiction in females were found to be significant.

Anahtar Kelimeler

Digital Game, Addiction, Recreation, Sports, Social Media.

Kaynakça

• Andreassen, C. ve Pallesen, S. (2014). Social network site addiction-an overview. Current pharmaceutical design, 20(25), 4053-4061.
• Aracı, H. ve Aracı, Ş. (2014). Spor bilimleri öğretimi. Ankara: Grafiker Matbaacılık.
• Arum, R. veRoska, J. (2011). Academicallyadrift: Limited learning on collegecampuses. Chicago, IL: University of Chicago Press.
• Avrupa Komisyonu, (2014). Avrupa'da eğitim ve öğretimde okul teriyle mücadele: Stratejiler, politikalar ve önlemler. Eurydice ve Cedefop Raporu. Avrupa Birliği Yayınlar Ofisi.
• Balta, E. (2019). Sosyal Medya Bağımlılığının Orta Öğretim İkinci Kademe Öğrencileri Arasındaki Nedenleri, Eğitsel Bilişsel Sonuçları (Sivas Merkez İlçe Örneği). (Yayımlanmamış Doktora Tezi).Cumhuriyet Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.
• Başaran, Z. (2016). Alternatif eğitim olarak rekreasyon. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Becan, C. (2018). Sosyal Medya Bağımlılığının Haber Takibi Motivasyonları Üzerine Etkisi. Erciyes İletişim Akademia Dergisi, 5(3), 238-256.
• Cham, S. ve ark. (2019). Dijital Bağımlılık: Olumsuz Yaşam Deneyimleri ve Teknoloji Destekli Çözüm Potansiyeli. İçinde: Rocha, Á., Adeli, H., Reis, L., Costanzo, S. (eds) Bilgi Sistemleri ve Teknolojilerinde Yeni Bilgi. WorldCIST'19 2019. Akıllı Sistemler ve Bilgi İşlemdeki Gelişmeler, cilt 931. Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-030-16184-2_87.
• Chou, C., Condron, L., ve Belland, J. C. (2005). A review of theresearch on Internet addiction. EducationalPsychologyReview, 17(4), 363-388. https://doi.org/10.1007/s10648-005-8138-1.
• Çakıcı, G. (2018). Ergenlerde dijital oyun bağımlılığı ve öfkeyi ifade etme biçimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).Haliç Üniversitesi, İstanbul.
• Gentıle, D. (2009). Pathological video-gameuseamongyouthages 8 to 18: A nationalstudy. Psychologicalscience. 20(5). 594-602.
• Griffiths, M. (2000). Internet addiction-time to be takenseriously?AddictionResearch, 8(5), 413-418
• Güney, M., & Taştepe, T. (2020). Ergenlerde sosyal medya kullanımı ve sosyal medya bağımlılığı. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(2), 183-190.
• Gürsu, O. ve Özçelik, M. F. (2022). Ergenlik döneminde dijital oyun bağımlılığı ve dindarlık ilişkisi. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (ÇÜİFD), 22(1), 199-216.
• Hazar, Z. (2016). Fiziksel hareketlilik içeren oyunların 11-14 yaş grubu ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığına etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Hennig, L. C., Schaefer, L. ve Gleddie, D. (2020). In (di) visable: Inquiringintobeing ‘othered’as a meanstoteachsocialjustice in PHETE. PhysicalEducationandSportPedagogy, 25(6), 666-680.
• Karaküçük, S. (2005). Rekreasyon boş zamanları değerlendirme. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
• Kaya, S. (2003). Yetiştirme yurtlarında kalan gençlerin serbest zaman değerlendirme eğilimi ve etkinliklerin sosyalleşme etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Ankara.
• Khang, H., Kim, J. K., & Kim, Y. (2013). Self-traits and motivations as antecedents of digital media flow and addiction: The Internet, mobile phones, and video games. Computers in Human Behavior, 29(6), 2416-2424. https://doi.org/10.1016/j.chb.2013.05.027.
• Kılıç, M. A. (2020). 15-18 yaş arası okul sporlarına katılan öğrencilerin dijital oyun bağımlılığı ile sosyal ve duygusal yalnızlık düzeylerinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kırıkkale Üniversitesi. Kırıkkale.
• Kuss, D. J., ve Griffiths, M. D. (2011). Çevrimiçi Sosyal Ağ ve Bağımlılık. Psikolojik Literatürün Gözden Geçirilmesi.Int. J. Environ. Ars. Halk Sağlığı 2011. 8(9). s. 3528- 3552.
• Onar, H. M. (2019). Doğu Karadeniz Bölgesi’nde Sosyal Medya Bağımlılığı ile Bağlanma İlişkisinin İncelenmesi.(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Ögel, K. (2001). Madde bağımlılarına yaklaşım ve tedavi. İstanbul: Kültür Sanat Yayıncılık.
• Ögel, K., 1997. Uyuşturucu maddeler ve bağımlılık. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Sattari, M., Mashayekhi, S., &Mashayekhi, S. (2012). IslamandAddiction. PharmaceuticalScience, 18(3), 151-158. Singh, A. K., ve Singh, P. K. (2019). DigitalAddiction: a conceptualoverview. Library PhilosophyandPractice (e-journal), 3538.
• Şen, İ. (2023). Lise öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı: Kırıkkale lise öğrencileri üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
• Taşkent, A. (2010). Alkol ve/veya madde bağımlıları ile bağımlılığı olmayan bireylerin savunma mekanizmaları açısından karşılaştırılması, çocukluk çağı travmaları, disosiyatif yaşantılar ve bağımlılık şiddetinin savunma mekanizmaları üzerindeki etkisinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi. İstanbul.
• Tutgun Ünal, A., ve Deniz, L. (2015). Development of theSocial Media AddictionScale. Online AcademicJournal of Information Technology (AJIT-e), 6(21), 51-70.
• Uzbay, İ. Tayfun. Madde bağımlılığının tarihçesi, tanımı, genel bilgiler ve bağımlılık yapan maddeler. Meslek İçi Sürekli Eğitim Dergisi, 2009, 21.22: 5-16. Yenal,T., Çamlıyer, H. ve Saracaloğlu, A. (1999). İlköğretim İkinci Devre Çocuklarında Beden Eğitimi ve Spor Etkinliklerinin Motor Beceri ve Yetenekler Üzerine Etkisi, Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, IV,(3): S.15-16.
• Yönet, E. (2018). Lise öğrencilerinin sportif serbest zaman ilgilenim, dijital oyun bağımlılığı ve yaşam kalitesi düzeylerinin araştırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Sakarya