LİSE BAHÇELERİNİN GENÇLER TARAFINDAN ALGISAL AÇIDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 2, 154 - 164, 29.12.2017

Tuğba Düzenli Elif Merve Alpak , Sinem Kızılaslan

Öz

Genç gelişiminin çok boyutlu olması (biyolojik,
psikolojik, kişisel ve toplumsal) gençliğin sınırlarının net bir şekilde
belirlenmesini engellemektedir. Gençlik için yaş sınırı, genelde 12-21 yaş
arası kabul edilmektedir. Bu çalışmada lise gençliği ele alınarak, lise
öğrencilerinin mekânın özelliklerine göre orayı algıla ve beğenme ilişkisi
ortaya konmuştur. Lise gençliği üzerinde çalışma yapmak ve onların sorunlarını,
ihtiyaçlarını mekânsal algılarını belirlemek, için, bulunulan toplumun hem
mevcut durumunun hem de geleceğinin daha iyi anlaşılması önem taşımaktadır.
Lise gençliği genel olarak 13-18 yas grubunu oluşturan ve kendine özgü kültürü
olan bir toplumsal kesim olarak tanımlanır. Zamanlarının çoğunu okulda geçirmek
zorunda olan lise gençleri, okul ve bahçesiyle yakın ilişki içerisinde
oldukları için okul bahçelerinin onların gelişimi üzerinde büyük bir etkisi
vardır. Bu nedenle çalışmada önce Trabzon kentindeki
farklı mekânsal özelliklere sahip iki lisenin bahçesi puantaj tablosuna göre
değerlendirilerek sınıflandırılmıştır. Daha sonra gençlere sıfat çiftleri
verilerek okul bahçeleri 5 li likert skalasıyla algısal açıdan
değerlendirilmiştir. Bu sayede gençlerin gözünde lise bahçeleri tanımlanmıştır.
Sonuçta; mekânsal özellikler iyileştikçe lise bahçeleri olumlu algısal
özellikler ile tanımlanmış, bu da gençlerin o mekâna karşı beğeni düzeyini
arttırmıştır.

Anahtar Kelimeler

Lise bahçeleri, Gençler, Çevresel özellikler, Algısal özellikler

Kaynakça

• Blos, P. (1962). On Adolescence. Glencoe, IC: The Free Press. Casey, T. (2003) Grounds for Learning, Sportsscotland and Play Scotland: School Grounds Literature Review. Phase One of the Scottish Schools Ground Research Project Düzenli T., Mumcu S., ve Akyol D. (2017). Üniversite kampüsü açık mekânlarının gençler tarafından kullanım amaçlarının belirlenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi / The Journal of International Social Research, 10: 766-772. Düzenli T., Mumcu S., ve Özdemir Işik B. (2016). Gençlerin ihtiyaçlarına bağlı olarak kampüs açık mekân tasarımı. İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 6:121-130. Düzenli T., Mumcu S., Yilmaz S., ve Özbilen A. (2012). Analyzing youth's activity patterns in campus open spaces depending on their personal and social needs. Journal of Adult Development, 19:201-214. Düzenli T., Yilmaz S., ve Var M. (2016). Gençlere yönelik peyzaj tasarımı: Trabzon haluk ulusoy spor tesisleri. İnönü Üniversitesi Sanat Ve Tasarım Dergisi, 6:(14), 1-15. Dwyer, K., Osher, D., and Warger, C. (1998). Early Warning, Timely Response: A Guide to Safe Schools. Department of Education Washington DC. Elkind, D. (1999). Çocuk ve Toplum (çev. D. Öngen; yay. B. Onur). Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi. Elkind, D. (1967). Egocentrism in Adolescence. In Readings in Developmental Psychology, 2nd Ed., pp. 383-90. Eds: Gardner, Judith Krieger and Gardner, Ed. Boston: Little, Brown and Company. From David Elkind. 1967. Egocentrism in Adolescence. Child Development, 38, 1025-33. Published by the Society for Research in Child Development. Fordyce, M.W. (1983). A program to increase happiness: Further studies. Journal of Counseling Psychology, 30(4), 483-498. Freud, A. (1958). Adolescence. Psychoanalytic Study of the Child, 13, 255-278. Hall, D.G. (1904). Semantic Constraints on World Learning: Proper Names and Adjectives, Child Development, 65, 1299-1317.- Rice, P.F.,1997, Child and Adolescent Development, New Jersey: Prentice-Hall Inc. Hall, D.G. (1997). Semantic Constraints on World Learning: Proper Names and Adjectives, Child Development, 65, 1299-1317.- Rice, P.F., Child and Adolescent Development, New Jersey: Prentice-Hall Inc. Humphrey, J.H. (2002). Teenagers Will be Teenagers. Nova Science Publishers.134. Jacobson, E. (1964). The Self and the Object World. New York: International Universities Press. Karman, M.A. ve Apaydın, H. (2006). İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Beklenti ve Sorunları. KSÜ. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7, 93 -123. Lapsley, D.K. (1993). "Toward an İntegrated Theory of Adolescent Ego Development: The 'New Look' at Adolescent Egocentrism." American Journal of Orthopsychiatry, 63, 562-71. Liaudet, J. C. (1999). Dolto Gözüyle Çocuk Yetiştirme, Günel Yayıncılık. MEB. İnşaat ve Emlak Dairesi Başkanlığı. 2015 Eğitim Yapıları Asgari Tasarım Standartları Kılavuzu Naker, D. (2009). What Is A Good School? Imagining Beyond Today To Create A Better Tomorrow. Raising Voices. 45. Offer, D.I., Ostrov, E., Howard, K.I. and Atkinson, R. (1990). Normality and Adolescence. Psychiatric Clinics of North America, 13, 3, 377-388. Strack, F., Argyle, M, Schwarz N. (1991). Subjective Well-Being: An İnterdisciplinary Perspective. Pergamon Press. Oxford. Page 289. Şemin, R.U., 1992. Gençlik Psikolojisi, Remzi Kitapevi, İstanbul. Wong, M.M., and Csikszentmihalyi, M. (1991). Motivation And Academic Achievement: The Effects Of Personality Traits And The Quality Of Experience. Journal of Personality. 59(3):539-74.