AARHUS SÖZLEŞMESİ KAPSAMINDA TÜRKİYE’DE ORMANCILIKTA YARGIYA ERİŞİM KONUSUNDA BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 2, 245 - 261, 29.12.2017

Çağla Çelik Osman Devrim Elvan

https://doi.org/10.21733/ibad.2107

Cited By: 1

Öz

25 Haziran 1998 tarihinde Danimarka’nın Aarhus Kentinde Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonu
(ECE) tarafından imzaya açılmış olan ve 30 Ekim 2001 tarihinde yürürlüğe giren Çevresel Konularda Bilgiye
Erişim, Çevresel Karar Verme Sürecine Halkın Katılımı ve Yargıya Başvuru Sözleşmesi (Aarhus Sözleşmesi), ele
aldığı konular bakımından uluslararası çevre hukukunun gelişiminde yeni bir dönemi temsil etmektedir.
Çalışmada, yargıya erişim konusunda mevzuat ve uygulamaya dayalı SWOT analizi yapmak suretiyle, metot
sonucunda elde edilen verilerin denetlenmesi yoluna da gidilmiştir. Yapılan çalışma, Türkiye’de çevresel
konularda yargıya erişim, konusunda eksiklikler yaşanmakla birlikte temel niteliklerinin yeterli olduğunu ortaya
koymuştur. 

Anahtar Kelimeler

Aarhus Sözleşmesi, Yargıya Erişim, Çevre Hukuku

Kaynakça

• Aktan C., C., 1999. Stratejik Yönetim ve SWOT Analizi, Türkiye Genç İş Adamları Derneği Yayınları, İstanbul. Beyhan, E., 2008. Sürdürülebilir Kalkınma-Çevre ve Yerel Yönetimler, Yerel Siyaset Aylık Bilimsel Siyasi Dergisi, 35: 12-17. Coşkun, A.A., 2002. Aarhus Sözleşmesinin İdare Hukuku Açısından İrdelenmesi. İnsan Hakları Yıllığı Dergisi, s. 23-24. Demirkol, S., 2013. Kamu Yönetiminde Bir İlk: Çed Raporu Uygulaması İle İşlem Üretme Sürecine Halın Katılımının Sağlanması. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 22-24. Dinç, G., Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’ne Göre Çevre ve İnsan, Türkiye Barolar Birliği Yayını, Ankara 2008. Ekici, Ş., 2004, Bilgi Edinme Hakkı Kanunu Üzerine, Güncel Hukuk Dergisi, (18) Elvan, O. D., Türker, Y. O., 2015. Access to justice in environmental matters in Turkey: A case study from the ancient city of Allianoi, International Journal of Law, Crime and Justice, 43(4), 424-438. Emrealp, S., 2005. Yerel Gündem 21 Uygulamalarına Yönelik Kolaylaştırıcı Bilgiler. Uluslararası Yerel Yönetimler Birliği, Doğu Akdeniz ve Ortadoğu Bölge Teşkilatı, İstanbul. Ertürk, H., 2009. Çevre bilimleri. Ekin Yayınevi, İstanbul. Gönüllü, G., 2014. Çevresel-Kentsel Hakların Gelişimi: Dünyada ve Türkiye’de Kentsel Haklar. İnsan Hakları Yıllığı, Cilt 32, (31-52) Gören, Z., 2015. Anayasa Hukuku. Yetkin Yayınları, İstanbul. Güneş, Y., Coşkun, A. A., 2004. Çevre Hukuku. Kazancı Yayınevi, İstanbul. Güneş, Y., Coşkun, A.A., Elvan, O.D., 2011. The Access Initiative In Turkey. İstanbul. Güneş, M. A., 2010. Aarhus Sözleşmesi Üzerine Bir İnceleme, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 14: 300- 333. Güldoğan, E., 2007. Çevrenin Korunması için vatandaşın güçlendirilmesi: Aarhus Sözleşmesi, Avrupa Birliği Uygulamaları ve Türkiye. Ulusal Çevre Sempozyumu, 18-21 Nisan 2007, Mersin Üniversitesi, Mersin. İzgi, Ö., Gören, Z., 2002. Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Yorumu, TBMM Basımevi, Ankara. Kaboğlu, İ., 1992. Çevre Hakkı. İletişim Yayınları, İstanbul. Kaboğlu, İ., 1991. Dayanışma Hakları”nın Hukuksal Değeri (Soyut Talepler mi, İnsan Hakları mı?)”, İnsan Hakları Yıllığı, Cilt: 13 (1991), Sayı: 1, (s. 37-48) Keleş, R., Ertan, B., 2002. Çevre hukukuna giriş. İmge Kitabevi, Ankara. Uçar, D., Doğru, A. Ö., 2005. CBS Projelerinin Stratejik Planlaması ve Swot Analizinin Yeri. TMMOB Harita ve Kadastro Mühendisleri Odası 10. Türkiye Harita ve Bilimsel Teknik Kurultayı, 28 Mart-1Nisan 2015, Ankara. Kolcuoğlu, K., 2006. Adalete Erişim Uluslararası Sempozyum Notları, İstanbul Barosu Yayınları, s. 9-12. Özdek, Y., 1993. İnsan Hakkı Olarak Çevre Hakkı, Türkiye ve Ortadoğu Amme İdare Enstitüsü Dergisi, 73: 36-40. Özer, K., D., 2009. “Uluslararası Çevre Koruma Sözleşmeleri”, Topçuoğlu, M., 1998. Çevre Hakkı ve Yargı, Türkiye Çevre Vakfı Yayını, Ankara, s. 78-86. Turgut, N., 2012. Çevre Politikası ve Hukuku, İmaj Yayınları, Ankara. Yancı, N., 2004. Çevresel Bilgilenme Hakkı (yayınlanmamış doktora tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Yancı Özalp, N., Çevresel Haklara İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi Yaklaşımı, Anayasa Hukuku Dergisi, C. 2, S. 3, s. 53 – 93.)