Examination of Children's Playgrounds in the District of Eğirdir in Line with Landscape Design Principles

Yıl 2025, Cilt: 8 Sayı: 1, 245 - 256, 26.08.2025

Büşra Kutlu , Candan Kuş Şahin , Büşra Onay

https://doi.org/10.56809/icujtas.1703450

Öz

In today's world, with the rapid increase in population, the areas allocated for children's playgrounds have decreased in parallel with the decreasing open and green areas in cities. As a result, children cannot find suitable places to play. However, since playgrounds are places where children not only play but also talk and communicate with each other, if these places created for children are safe, robust and suitable for the age group, it will positively affect the development of children. Eğirdir district centre was accepted as the research area and the study was carried out in this area. The study was carried out in all 21 children's playgrounds located in the district centre of Eğirdir. As a result of the evaluation, it has been seen that the playgrounds have become identical to each other and have become places that have been organised without much thought in commercial concerns. It is seen that in these organised spaces, spaces that cannot respond to the wishes of the child are created without researching what the child wants. It has been determined that there is a lack of equipment elements and inadequate planting in the playgrounds, and as a result of the arrangements made without considering different age groups, it is possible for children of each age group to play in the same equipment, and this causes confusion among children. Suggestions have been made in terms of landscape architecture on these issues.

Anahtar Kelimeler

Play , children , landscape architecture , children playgrounds , Eğirdir.

Eğirdir İlçesi Örneğinde Çocuk Oyun Alanlarının Peyzaj Tasarım İlkeleri Doğrultusunda İrdelenmesi

Öz

Günümüzde nüfusun hızla artmasıyla kentlerdeki azalan açık ve yeşil alanlara paralel olarak çocuk oyun alanları için ayrılan alanlar da azalmış durumdadır. Bunun sonucunda ise çocuklar oynamak için uygun mekanlar bulamamaktadırlar. Oysa oyun alanları, çocukların sadece oyun oynadıkları değil, birbirleriyle konuştukları, iletişim kurdukları mekanlar olmaları nedeniyle, çocuklar için oluşturulan bu mekanların güvenli, sağlam ve yaş grubuna uygun olması durumunda çocukların gelişimlerini olumlu yönde etkileyecektir. Araştırma alanı olarak Eğirdir ilçe merkezi esas kabul edilmiş ve çalışma bu alanda yürütülmüştür. Çalışma, Eğirdir ilçe merkezinde yer alan 21 adet çocuk oyun alanının tamamında gerçekleştirilmiştir. Yapılan değerlendirme sonucunda, oyun alanlarının birbirinin aynısı, ticari kaygılar içinde üzerinde pek fazla düşünülmeden düzenlenen mekanlar haline gelmiş durumda olduğu görülmüştür. Düzenlenen bu mekanlarda çocuğun neler istediği hakkında araştırılma yapılmadan çocuğun isteklerine karşılık veremeyen mekanlar oluşturulduğu görülmektedir.
Oyun alanlarında donatı elemanlarının eksikliği ve bitkilendirmenin yetersiz olduğu, ayrıca farklı yaş grupları düşünülmeden yapılmış düzenlemeler sonucunda her yaş grubu çocuğun aynı donatılarda oynaması söz konusu olmakta, bu durumunda çocuklar arasında kargaşaya neden olduğu saptanmıştır. Bu konularda peyzaj mimarlığı açısından öneriler getirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Oyun , çocuk , peyzaj mimarlığı , çocuk oyun alanları , Eğirdir

Kaynakça

• Aklıbaşında, M., Tırnakçı, A., ve Özhancı, E. (2018). Çocuk oyun alanlarının önemi ve tasarım kriterlerinin Nevşehir kenti örneğinde irdelenmesi. İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 8(17), 59-71.
• Akpınar, A. (2024). Çocuk oyun alanlarının tasarım kriterleri açısından değerlendirilmesi: Aydın-Efeler örneği. Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21(2), 195-203. https://doi.org/10.25308/aduziraat.1527601
• Allen, E.M., Hill, A.L., Tranter, E., and Sheehan, K.M. (2013). Playground safety and quality in Chicago. Pediatrics. 131(2), 233-241. https://doi.org/10.1542/peds.2012-0643
• Aşık, Y. (2020). Çocuk oyun alanlarının hizmet yarıçapı açısından incelenmesi: Aydın kentinde örnek bir çalışma. Yüksek Lisans Tezi, Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
• Bağdaş, Ç.K. (2016). Erzincan kenti çocuk oyun alanlarının incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (ÖS-III), :271-280.
• Bal, A. (2005). Zonguldak kenti yeşil alan sistemi içerisindeki çocuk oyun alanlarının durumunun peyzaj mimarlığı ilkeleri açısından irdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Zonguldak.
• Bayraktaroğlu, B., Büke, A. (2015). Çocuk oyun alanlarının evrensellik ölçütleri açısından incelenmesi: Fenerbahçe-Pendik sahil şeridi örneği. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 3(3), 371-378.
• Civelek, P., İkiz, S. (2024). Bilecik ilinde yer alan çocuk oyun parklarının niteliğinin incelenmesi. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Dergisi, 7(1), 312-337. http://doi.org/10.33400/kuje.1411981
• Duman, G., Koçak, N. (2013). Çocuk oyun alanlarının biçimsel özellikleri açısından değerlendirilmesi (Konya ili örneği). Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 11(1), 64-81.
• Erdoğan, E., Kuşoğlu, S. (2024). Çocuk Mekânları ve Aktif Oyun Alanları. Anadolu 14th International Conference On Applied Sciences February 16 – 18, 2024, Gaziantep
• Ergün, M. (1980). Oyun ve Oyuncak Üzerine; Milli Eğitim. I/1. s.102-119, Ankara.
• Erkan, Ö. (2011). Çocuk oyun parklarında modül tasarımında ahşap plastik kompozit malzemenin kullanım olanakları. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Kültür Üniversitesi, İstanbul.
• İnal Kızıltepe, G., Öztürk Samur, A. (2021). Türkiye ve İngiltere’deki oyun alanlarının incelenmesi. Academic Social Resources Journal, 6(24), 685-698.
• Kaya, H., Alıncak, F. (2024). Çocuk Oyun Alanlarının Ebeveynler Açısından Değerlendirilmesi (Gaziantep İli Örneği). Eğitim ve Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 7(2), 67-83. https://doi.org/10.52974/jena.1499332
• Kısakürek, Ş., Birhan Yılmaz, M. (2019). Çocuk oyun alanlarında güvenlik: Hatay Antakya örneği. KSÜ Mühendislik Bilimleri Dergisi, 22(3), 103-113. https://doi.org/10.17780/ksujes.562799
• Korkmaz, E. (2016). Oyunun çocuk gelişimine etkisi ve çocuk oyun alanları tasarımı kriterleri http://www.planlama.org/new/makaleler/oyunun-cocukgelisimine-etkisi-vecocuk-oyun-alanlaritasarimkriterleri.html. Erişim Tarihi: 01 Mart 2025
• Köse Doğan, R., Baksi, S. (2019). Çocuk Mekânlarında Güncel Tasarım Yaklaşımları. Journal of Near Architecture, 2(2), 90-102.
• Kuşuluoğlu, D.D. (2013). İstanbul Kadıköy ilçesindeki çocuk oyun alanlarının nitel ve nicel açıdan değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
• Memiş, L., Gülcan, S. (2020). Kentsel Alanda çocuk ve çocuk oyun alanları: Giresun merkez ilçe örneğinde bir araştırma. OPUS International Journal of Society Researches, 16(27), 633-671. https://doi.org/10.26466/opus.692731
• Nalbant, Ö. (2020). Çocuk oyun ve hareket eğitimi. Nobel Akademi Yayınları, Ankara.
• Perry, M.A., Devan, H., Fitzgerald, H., Han, K., Liu, L.T., and Rouse, J. (2018). Accessibility and usability of parks and playgrounds. Disabil Health Journal, 11(2), 221-229. https://doi.org/10.1016/j.dhjo.2017.08.011
• Polat, Z., Doğan, S., ve Şahin, N. (2022). Çocuk oyun alanları planlamasının günümüzden geleceğe irdelenmesi: Didim (Aydın) ilçesi örneği. Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19(2), 293-304. https://doi.org/10.25308/aduziraat.1174575
• Sahin, C.K., Solak, E., Sava, B., ve Onay, B. (2022). A case study of Egirdir zero waste park for living and learning. European Journal of Applied Sciences, 10(4), 591-603.
• Şengül, S., Ender Altay, E. (2024). Çocuk Oyun Alanlarında Yenilikçilik: Gereksinimlere Dayalı Tasarım Yaklaşımları. Uluslararası Bilim Teknoloji ve Tasarım Dergisi, 5(1), 24-35.
• Şişman, E.E., Özyavuz, M. (2010), Çocuk oyun alanlarının dağılımı ve kullanım yeterliliği: Tekirdağ örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7(1), 13-22.
• Türkan, E.E. (2009). Balıkesir kenti çocuk oyun alanlarının irdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Uluğ, H. (2007). Kuzey Adana'daki çocuk oyun alanlarının bitki seçimi yönünden irdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Adana. Ulutaş, İ., Şimşek, I. (2014). Ebeveynlerin çocuk oyun alanlarına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 18(3), 413-424.
• Yılmaz, S., Bulut, Z. (2011). Kentsel mekanlarda çocuk oyun alanları planlama ve tasarım ilkeleri. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 33(3), 345-351