Yönetim Kültürünün Güvenlik İklimi Üzerine Etkileri: Afyon Mermer Sektöründe Bir Uygulama

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 2, 88 - 97, 31.12.2019

Nilüfer Yörük Karakılıç , Nurgül Barın

https://doi.org/10.25203/idd.661121

Cited By: 2

Öz

Amaç: Kültür ortak paylaşılan değerler bütünü olarak tanımlanan bir kavram olmakla işletmedeki tüm süreçleri kapsamına almaktadır. Her işletmenin kültürü bir diğer işletmeden farklılık arz eder. Yönetsel açıdan baktığımızda işletmenin sahip olduğu örgüt kültürü tüm iş yapma şekil ve süreçlerini içine almakta ve yönetim kültürüyle beraber üretim faktörlerinden biri olan insan unsuruna bakışı da işletme bazında değiştirmektedir. Araştırmada yönetim kültürünün güvenlik iklimi üzerine etkilerini ortaya koyabilmek için Afyon ili mermer sektöründe bir uygulama yapılmıştır. Örgüt kültürüyle beraber işletmenin işgörene bakış akısı, işletmenin sahip olduğu yönetim tarzıyla işgören sağlığı ve güvenliğine gösterdiği önem arasındaki bağlantı açığa çıkmaktadır.
Tasarım/Yöntem: Araştırmada toplumsal yönetim kültürünü ölçmek için 16 ifadeden oluşan Quinn&Cameron Kültür ölçeğinden türetilen anket, güvenlik iklimi için Türen vd. (2014)'nin 14 ifadeden oluşan güvenlik iklimi ölçeği kullanılmıştır. Ölçeklerin yapı geçerliliğini sağlamak için geçerlilik ve güvenilirlik testi yapılmıştır. Veriler SPSS 16,0 paket programına girildikten sonra SPSS de güven analizi ve açımlayıcı faktör analizi yapılmış ve verilerin birbirine etkilerini belirlemek için AMOS 19 programında yapısal eşitlik modellemesi gerçekleştirilmiştir.
Sonuçlar: İşletmelerin yönetim kültürleri güvenlik iklimi üzerine etkilidir.
Özgün Değer: Araştırmada güvenlik iklimine etki eden bir unsur olarak yönetim kültürü incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yönetim Kültürü, Güvenlik iklimi, yapısal Eşitlik modeli

Kaynakça

• Aydıntan, B., A.Göksel, (2012). Cameron-Freeman-Quınn Örgüt Kültürü Tipolojileri Ekseninde Örgüt Kültürü Farklılaşma Dinamikleri, Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 2, s.53-62.
• Bergman M. E., Payne S. C. (2018). Interdisciplinary collaborations facilitate safety climate research, Journal of Loss Prevention in the Process Industries Volume 56, November 2018 s.204–208.
• Bosak J., Coetsee W.J., Cullinane S-J. (2013). Safety climate dimensions as predictors for risk behavior, Accident Analysis & Prevention, Vol. 55, June , 256-264.
• Choy, (1987). History And Managerial Culture İn Singapore: "Pragmatism", "Openness" And "Paternalism", Asia Pacific Journal Of Management Vol. 4 No. 3 May 1987.
• Claudia, M-P.M. (2016). The Role Of Organızatıonal Culture In Organızatıon Management, Annals Of The „Constantin Brâncuşi” University Of Târgu Jiu, Economy Series, Special Issue, Volume ı.
• Cooper M.D., (2000). Towards a Model of Safety Culture., Safety Science 36 (2000) 111-136.
• Choudhry, R.M., Fang, D., Ve Lıngard, H. (2009). Measuring Safety Climate of A Construction Company‖, Journal of Construction Engineering and Management, 135(9): 890-899.
• Çağlar, İ., (2001). Yönetim-Kültür Bağlamında Türk Yönetim Modelinin Saptanmasına Yönelik Kavramsal Bir Çalışma, G.Ü.İ.İ.B.F Dergisi, 3, 125-148.
• Doerınger Peter, C. E. Klock, D. Terkla (2004). What Attracts High Performance Factories? Management Culture And Regional Advantage, Regional Science And Urban Economics, Vol. 34, Pp. 591-618.
• Dyck C.V., M. Fres, M. Baer, S. Sonnentag (2005). Organizational Error Management Culture And Its Impact On Performance: A Two Study Replication, Journal Of Applied Psychology, Vol. 90, No. 6, Pp. 1228-1240.
• Erdem, R. (2007). Örgüt Kültürü Tipleri İle Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişki: Elazığ İl Merkezindeki Hastaneler Üzerinde Bir Çalışma, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, Ekim, 2(2), 63-79.
• Eyjolfsdottir, H.M. And Smith, P.S. (1996). Icelandic Business And Management Culture, International Studies Of Management And Organization, Vol. 26, Is. 3, Pp. 61-72.
• Fernandez-Muniz B., Montes-Peón J.M., Vázquez-Ordás C.J., (2012). Safety climate in OHSAS 18001-Certificied Organisations: Antecedents and Consequencesof Safety Behaviour, Accident Analysis and Prevention 45(2012) ,745-758.
• Flin R. (2003). Danger men at work: Management influence on safety, https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/hfm.10042, erişim tarihi 16.10.2019.
• Hoecklın, L. A. (1995). Managing Cultural Differences: Strategies For Competitive Advantage, Addison-Wesley, Usa.
• HSE-Health and Safety Executive- Research Report 367, (2005). A review of safety culture and safety climate literature for the development of the safety culture inspection toolkit.
• Jaeger, A.M., S.S.Kim&A.N.Butt, (2016). Leveraging Values Diversity: The Emergence And Implications Of A Global Managerial Culture İn Global Organizations, Manag Int Rev, 56:227–254, Doı 10.1007/S11575-015-0274-3.
• Kim, N.K., Rahim, N.F.A., Iranmanesh, M. and Foroughi, B. (2019). The role of the safety climate in the successful implementation of safety management systems, Safety Science Vol. 118, 48–56.
• Kines, P., Lappalainen, J. , Mikkelsen, K. L. , Olse,n E. , Pousette, A. , Tharaldsen, J. , Tómasson, K., Törner, M., (2011). Nordic Safety Climate Questionnaire (NOSACQ-50): A new tool for diagnosing occupational safety climate, International Journal of Industrial Ergonomics Volume 41, Issue 6, November 2011, 634-646.
• Kouabenan D. R., Ngueutsa R. and Mbaye S. (2015). Safety climate, perceived risk, and involvement in safety management . Safety Science Vol.77, 72–79.
• Luria, G. (2010), The social aspects of safety management: Trust and safety climate, Accident Analysis and Prevention Vol. 42, 1288–1295.
• Neal, A., Griffin, M.A. Hart, P.M., (2000). The impact of organizational climate on safety climate and individual behavior, Safety Science vol.34 99-109.
• Nişancı, Z.N., (2012). Toplumsal Kültür- Örgüt Kültürü İlişkisi ve Yönetim Üzerine Yansımaları, Batman University Journal of Life Sciences, Volume 1, Number 1.
• Özmen, A., (2013). Kamuda Yönetim Kültürü, International Journal Of Social Science Volume 6 Issue 3, 925-946.
• Pandita, B., Alberta, A., Patila, Y., Al-Bayatib A. J. (2019). Impact of safety climate on hazard recognition and safety risk perception, Safety Science, Vol. 113, March, 44-53.
• Şahin, A., (2010), Örgüt Kültürü-Yönetim İlişkisi ve Yönetsel Etkinlik, Maliye Dergisi, S: 159.
• Şişman, M., (1996). Yönetim Kuramı ve Kültürlerarası Farklılaşma Açısından Yönetim Uygulamaları, Eğitim Yönetimi, Yıl 2, Sayı. 2.
• Türen, U. ,Gökmen Y., Tokmak İ. ve Bekmezci M. (2014). Güvenlik İklimi Ölçeği’nin Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi Y.2014, C.19, S.4, s.171-190.
• Uzoğlu, S., (2001). Kurumsal Kimlik, Kurumsal Kültür ve Kurumsal İmaj, Kurgu Dergisi S: 18, 337-353.
• Woo Kim K., Park S. J., Lim H. S. , Cho H. H, (2017). Safety Climate and Occupational Stress According to Occupational Accidents Experience and Employment Type in Shipbuilding Industry of Korea , Safety and Health at Work 8, 290-29.
• Yoon S. J , Lin H. K. , Chen G. , Yi S. , Choi J. , Rui Z. (2013). Effect of Occupational Health and Safety Management System on Work-Related Accident Rate and Differences of Occupational Health and Safety Management System Awareness between Managers in South Korea’s Construction, Industry.Safety and Health at Work 4(2013) 201-209.
• Yule S., Flin R. and Murdy A. (2007). The role of management and safety climate in preventing risk-taking at work , Journal of Risk Assessment and Management Vol. 7, No. 2, 137-151.
• Zohar D. (1980). Safety Climate in Industrial Organizations: Theoretical and Applied Implication,. Journal of Applied Psychology vol. 65, 96–102.
• Zohar D. (2004). Work Safety, Encyclopedia of Applied Psychology, 719 #2004 Elsevier Inc. Vol. 3., 719-724.