Yüksek Öğretimde Çevre Eğitiminin Yeri ve Önemi

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 1, 18 - 25, 25.03.2020

Fatih Tufaner Çare Tufaner Turgay Dere

Öz

Dünya üzerinde nüfusun hızlı artışı ve teknolojinin ilerlemesiyle beraber üretim ve tüketim artmıştır. Hem üretim hem de tüketim esnasında doğal kaynaklar yani çevre kullanılmaktadır. Eğer gerekli önlemler ve tedbirler alınmazsa insanlığı yaşanılmaz bir dünyanın beklediği bilinmektedir. Küresel manada çevrenin korunması ve gelecek nesillere yaşanabilir bir çevre bırakılabilmesi, insanlığın üzerinde ciddiyetle durduğu konuların başında gelmektedir. Yaşanabilir bir dünya için çevre eğitiminin doğumdan ölüme kadar gerekli olduğu düşünülmektedir. Bununla birlikte eğitimin en önemli kademelerinden biri olan üniversite eğitiminde çevre konusunun üzerinde daha fazla durulması, sürdürülebilir çevre yönetimi açısından oldukça önemlidir. Bu çalışmada çevre eğitiminin yükseköğretim kurumlarındaki durumu incelenip değerlendirilmiştir. Bu değerlendirme ile beraber çevre eğitiminin önemi vurgulanarak çevre bilincinin arttırılması hususunda öneriler getirilmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Çevre Eğitimi, Yükseköğretim, Çevre Koruma, Çevre Bilinci

Kaynakça

• [1] Tanrıverdi, B., 2010. Sürdürülebilir çevre eğitimi açısından ilköğretim programlarının değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim 34.
• [2] Mckeown, R., Hopkins, C., 2003. EE p ESD: Defusing the worry. Environmental education research 9, 117-128.
• [3] de Andrade, J.B.S.O., Garcia, J., de Andrade Lima, M., Barbosa, S.B., Heerdt, M.L., Berchin, I.I., 2016. A proposal of a Balanced Scorecard for an environmental education program at universities. Journal of Cleaner Production.
• [4] Uslu, O., 1997. Ekonomik ve ekolojik uygulamalarda sürdürülebilir kalkınmanın yeri. Sürdürülebilir Kalkınmanın Uygulanması-Tartışma Toplantısı 11-12 Aralık 1997.
• [5] Algan, N., 2000. Türkiye’de Devlet Politikaları Bağlamında Çevre ve Çevre Korumanın Tarihine Kısa Bir Bakış. Türkiye’de Çevrenin ve Çevre Korumanın Tarihi Sempozyumu, 221-224.
• [6] Alagöz, M., 2007. Sürdürülebilir Kalkınmada Çevre Faktörü: Teorik Bir Bakış. İktisat ve Girişimcilik Üniversitesi–Türk Dünyası Kırgız–Türk Sosyal Bilimler Enstitüsü Celalabat–KIRGIZİSTAN, Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, ISSN, 1-12.
• [7] Sauvé, L., 2005. Currents in Environmental Education: Mapping a Complex and Evolving Pedagogical Field. Canadian Journal of Environmental Education 10, 11-37.
• [8] Dovers, S., 2005. Environment and Sustainability Policy: Creation, Implementation. Evaluation, 174-182.
• [9] Sharpe, A., 2001. The development of indicators for human capital sustainability, annual meeting of the Canadian Economics Association.
• [10] Samsunlu, A., 1997. Ülkemizde Çevre mühendisliğinin Gelişimi, Tarihçesi ve Eğitimi. Proceedings of the 2 Ulusal Çevre Mühendisliği Kongresi, İstanbul.
• [11] ÖSYM, 2017. 1996-2017 ÖSYS Yükseköğretim Programlarının Merkezi Yerleştirmedeki En Küçük ve En Büyük Puanları Kitabı.
• [12] Karataş, A., Türkmen, H.H., 2015. Çevre Sorunlarına Bir Çözüm Aracı Olarak Kurumsal Sosyal Sorumluluk. Bildiriler kitabı.