DIABETES MELLITUS’UN KOMPLİKASYONLARI

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 6 - 12, 28.09.2018

Nermin Eroğlu

Öz

Diyabet makrovasküler ve mikrovasküler komplikasyonları nedeni ile morbidite ve mortalite

oranı yüksek metabolik bir hastalıktır. Son yıllarda görülme oranının hızla artması ile

epidemi olarak kabul edilmektedir. Diyabetli bireyin eğitiminin ve öz yönetiminin yeterli

olmaması uzun dönemde komplikasyon görülme olasılığını artırmakta ve organlarda hasar

meydana gelmektedir. Bu nedenle hastaların multidisipliner olarak ele alınması ve

komplikasyoların önlenmesi önemlidir.

Anahtar Kelimeler

Diyabet, akut komplikasyonlar, kronik komplikasyonlar

Kaynakça

• Akdemir, N. & Birol, L. (2005). Diyabetes Mellitüs. İçinde: İç Hastalıkları ve Hemşirelik Bakımı, 2.Baskı. Ankara, Sistem Ofset Basım Yayım:708-729.
• American Diabetes Association (ADA). (2015). Standards of Medical Care in Diabetes. Diabetes Care, Vol, 29, Supplement 1, 43-48.
• Aydoğan, Ü., Akbulut, H., & Çetin Doğaner Y. (2010). Diyabetik ayak. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni: 375-382.
• Çelik, S., & Öztürk, G. (2009). Diyabetik Ayak: Risk Faktörleri ve Bakım. (Eds: Olgun N.), Diyabet, Obezite ve Hipertansiyonda Hemşirelik Forumu, İstanbul, 22-27.
• Dunning, T., & Ward, G. (2009). Uzun Dönem Komplikasyonlar. İçinde: Hatemi HH(Türkçe çeviri editörü). Diyabette Klinik Sorunların Bakım ve Gözetimi, 1. Baskı. İstanbul, 121 Medikal Yayıncılık: 121-143.
• International Diabete International Diabetes Federation (IDF). (2013). Diabetes Atlas. 6rd edition, Brussels: International.
• International Diabetes Federation (IDF). (2011). Position Statement: Self-Management Education, Diabetes Self- Management Education: A Right for All.
• http://www.idf.org/education/selfmanagement-education (ErişimTarihi: 20 Kasım 2017).
• National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases (NIDDK) (2014). Diabetes, Heart Disease and Stroke. http://diabetes.niddk.nih.gov/dm/pubs/stroke/(Erişim Tarihi:05 Şubat 2017).
• Olgun, N. (2002). Hipoglisemi ve Hiperglisemi. İçinde: Erdoğan S(editör). Diyabet Hemşireliği Temel Bilgiler, İstanbul, Yüce reklam/yayım/dağıtım, 105-116.
• Olgun, N. (2003). Diyabette Kendi Kendine Takip İlkeleri. İçinde: MT Yılmaz, M Bahçeci, MA Büyükbeşe. Diabetes Mellitus’un Modern Tedavisi. Özlem Grafik Matbaacılık, İstanbul,67-80.
• Özcan, Ş. (2002). Kronik Komplikasyonlar, (Eds: Erdoğan S.), Diyabet Hemşireliği Temel Bilgiler, Yüce Basımevi, İstanbul, 141-156.
• Özmen, B., Güçlü, F., Kafesçiler, S., Özmen, D., & Hekimsoy, Z. (2007). The relationship between glycosylated haemoglobin and diabetic retinopathy in patients with type 2 diabetes.department of endocrinology. Turkish Journal Endocrinology, 11:10-15.
• Öztürk, S., Bozkurt, O.B., Çoban, T., Tatlı, E., Şar, F., & Kazancıoğlu, R. (2009). Aşikâr diyabetik nefropatili tip 2 diyabetik hastalarda prognoz göstergeleri. Türkiye Klinikleri Nefroloiji Dergisi, 4: 1-10.
• Taş, A., Bayraktar, M.Z., Erdem, Ü., Sobacı, G., & Uçar, M. (2005). Diyabetik hastalarda retinopati sıklığı ve risk faktörleri. Gülhane Tıp Dergisi, 47:164-174.
• Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği (TEMD). (2016). Diabetes Mellitus ve Komplikasyonlarının Tanı, Tedavi Ve İzlem Kılavuzu, http://www.turkendokrin.org/files/file/DIYABET_TTK_web.pdf (Erişim Tarihi:04.02.2017)
• World Health Organization (WHO). (2013). Diabetes Mellitus http://www.fend.org/ (Erişim Tarihi:04.03.2017)