Türkiye’de Laiklik Tartışmaları Çerçevesinde Din Kültürü Ve Ahlak Bilgisi Derslerinin Zorunlu Hale Gelişi Ve Din Eğitimi Uygulamalarına Yansıması

Yıl 2017, Cilt: 8 Sayı: 2, 269 - 298, 27.12.2017

Recep Uçar , Gülşen Sayın

Öz

 Bu araştırmada 1982-1995 yılları arasında Türkiye’de laikliğin dönüşümü bağlamında Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin zorunlu dersler arasına alınışı ve ilk ve ortaöğretim kurumlarında din eğitimi uygulamalarına yansıması konu edinilmiştir. Türkiye’de din eğitimi uygulamaları laiklik anlayışına paralel olarak değişiklik göstermiştir. Bu anlamda 1982 yılında Din Kültürü ve Ahlak Bil-gisi derslerinin zorunlu hale getirilmesi ve bu dönemde din eğitimi uygulamaları Türkiye’de laiklik anlayışının dönüşümü bağlamında ilişkisel olarak ele alınmaya çalışılmıştır.

1982-1995 yılları arasında laiklik anlayışının dışlayıcı laiklik anlayışından pasif laiklik anlayışına ev-rildiği ulaşılan bir sonuç olmuş ve bu bağlamda din eğitimi uygulamalarında da değişimin olduğu görülmüştür. Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin zorunlu hale getirilişini de bu kapsamda değer-lendirmek mümkündür.

Anahtar Kelimeler

Din eğitimi, Laiklik, Zorunlu Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi

Kaynakça

• GÜNAYDIN, M. (2011), “Zorunlu Din Öğretimi Meselesine Yaklaşımlar: Tarihi Sürece Bakış ve Değerlendirmeler” KSÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi, yıl: 9, sayı: 17, Ocak-Haziran.
• HANİOĞLU, M. Ş. (2013), “Kemalizm’in Tarihi Kökenleri”, (çev. Hande Tatoğlu) Ahmet T. Kuru ve Alfred Stepan (der.), İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 1.baskı, s. 31-57.
• KARA, İ. (2012), Cumhuriyet Türkiyesi’nde Bir Mesele Olarak İslam, İstanbul: Dergâh Yayın-ları.
• KORUKÇU, Â. (2012), “İmam Hatip Liseleri” Din Eğitimi El Kitabı, (ed. Recai DOĞAN & Remziye EGE) Ankara: Grafiker Yayınları 1. Baskı.
• KÖSE, A. (2007), “Müzakereler”, Avrupa Birliği Sürecinde Dinî Kurumlar ve Din Eğiti-mi,(ed. İlyas Çelebi), İstanbul: Ensar Neşriyat, s. 65-79.
• KURU, A (2011), Pasif ve Dışlayıcı Laiklik: ABD, Fransa ve Türkiye, (çev. Eylem Çağdaş Babaoğlu), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. LEWIS, B. (2011), İslam’ın Siyasal Söylemi, (çev. Ünsal Oskay), Ankara: Phoenix Yayınları, 2. Baskı.
• MARCOU, J. (2000), “La Laïcité en Turquie: Une Vieille Idée Moderne”, Confluences Méditerranée, N° 33 Printemps.
• MEB, İlköğretim ve Eğitim Kanunu, no: 222, Yayımlandığı Resmi Gazete: 12.01.1961, Sayı: 10705, Erişim Tarihi: 29.04.2014, Erişim Adresi: http://mevzuat.meb.gov.tr/html/24.html
• MEB, Talim Terbiye Heyeti, Tarih: 25 Kasım 1948, Sayı: 232.
• MEB, Talim Terbiye Kurulu Kararı, Tarih: 21 Eylül 1967, Sayı: 343.
• MEB, Tebliğler Dergisi, Tarih: 14 Nisan 1992, Sayı: 220.
• MEB, Tebliğler Dergisi, Tarih: 17 Eylül 1956, Sayı: 921.
• MEB, Tebliğler Dergisi, Tarih: 20 Ekim 1986, Sayı: 2219.
• MEB, Tebliğler Dergisi, Tarih: 29 Mart 1982, Sayı: 2109.
• MEB, Tebliğler Dergisi, Tarih: 29 Nisan 1982, Sayı: 155.
• MEB, Tebliğler Dergisi, Tarih: 30 Ekim 1986, Sayı: 2212.
• MERT, H. (1981), “Yaygın Eğitimde Din Eğitimi”, Atatürk’ün 100. Doğum Yılında Tür-kiye 1. Din Eğitimi Semineri (23-25 Nisan 1981), Ankara: İlahiyat Vakfı Yayınları. MEŞECİ GIORGETTI, F., BATIR, B. (2008), “İsmet İnönü’nün Cumhurbaşkanlığı Döne-minde Eğitim Politikaları”, Yakın Dönem Türkiye Araştırmaları, 7(13–14), 27–55. MORTAŞ, S.(2011), “Lâiklik, Din-Vicdan Özgürlüğü ve Eğitim Hakkı Açısından Türki-ye’ de Zorunlu Din Eğitimi”, Hukuk, Ekonomi ve Siyasal Bilimler Aylık İnternet Dergisi, Sayı: 108, Şubat 2011.
• ÖCAL, M. (2007), Din Eğitimi ve Öğretiminde Metotlar, Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.