Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Importance of Police Organizations in Terms of International Security: A Research Specific to Turkey

Yıl 2024, , 431 - 446, 31.05.2024
https://doi.org/10.54600/igdirsosbilder.1437063

Öz

Turkey has been home to different civilizations throughout its history, has been located at the intersection point of many civilizations throughout history due to its geopolitical position, and has been a culturally and commercially important region. Turkey; While it is a strategic country that has served as a bridge between Asia and Europe, it is also a critical country in terms of international security. Terrorist attacks and other security threats around the world in recent years pose a significant risk to Turkey's security. To combat these threats, the Turkish Police Organization is of vital importance for the country's internal security and international security. Turkish Police Organization is one of the oldest police organizations in the world and was founded in 1845 and is one of the security institutions that play an important role for Turkey's security. It contributes to the international security of the country by intervening in events both domestically and abroad. Turkish Police Organization, one of Turkey's most important organizations in ensuring the rule of law and security; It performs duties such as ensuring the security of the society, preventing crimes, catching criminals and ensuring their prosecution. Turkey's efforts, especially on issues such as international cooperation and respect for human rights, strengthen its position as an important partner in terms of international security and stability. In the light of this information, in this study, the importance and functions of the Turkish Police Organization in terms of international security are discussed and the organization's contribution to international security is examined.

Kaynakça

  • Akalın, M. (2016). Europol: Türkiye’nin Operasyonel İşbirliği Tartışması. Türk İdare Dergisi, 482: 11-31.
  • Aksu, O.S. (1980). Polisin Tarihçesi, Ankara: Polis Dergisi,s.21.
  • Akkaya, B. (2013). Geçmişten Günümüze Türk Polis Teşkilatı'nda Rütbeler. Turkish Studies - International Periodical For The Languages Literature and History of Turkish or Turkic, C. 8, S. 5, s. 59-72.
  • Arı, T. (2010). Uluslararası İlişkiler Teorileri. Bursa: MKM Yayıncılık.
  • Ateş, D. (2009). Uluslararası İlişkiler Disiplininin Oluşumu: İdealizm/ Realizm Tartışması ve Disiplinin Özerkliği. Doğuş Üniversitesi Dergisi, (10), 17, ss. 11-25.
  • Aydın, A.H. (1996). Polis Meslek Hukuku. Ankara, Doğuş Matbaacılık.
  • Aydın, R. (2015). Belgelerden Hareketle Bir Restitüsyon Denemesi: Kayseri Karakolhaneler. Mediterranean Journal of Humanities, C. 5, S. 2, s. 71-92.
  • Bayley, D. (1985). Patterns of Policing. New Brunswick: Rutgers University Press.
  • Berger, P. L. ve Luckmann, T. (1967). The Social Consturction of Reality. New York: Doubllday.
  • Bilgiç, V.K. (2005). Yönetim ve Güvenlik (Güncel Sorunlar ve Çözüm Önerileri). Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Bursalıoğlu, Z. (1994). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem Yayınları.
  • Buzan, B. (1983). People, States and Fear: The National Security Problem in International Relations. Harvester Books, Chapel Hill: University of North Carolina Press.
  • Cerrah, İ. (2011). Demokratik Toplumlarda İçgüvenlik. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
  • Çalış, Ş. ve Özlük, E. (2007). Uluslararası ilişkiler Tarihinin Yapısökümü: İdealizm-Realizm Tartışması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (17), s.s.230.
  • Çelik A., Çetin H. C. ve Örs H. (2013). Uluslararası Polis İşbirliği ve Türk Polis Teşkilatı. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
  • Çufalı, M. (2006).“21.Yüzyılda Türkiye‟ nin Bölgesel Sorunları ve Öneriler”, Editör: İdris Bal, 21. Yüzyılda Türk Dış Politikası. Ankaa: Ankara Global Araştırmalar Merkezi.
  • Darcan, E. (2003). Kolluk Hizmetlerinde Kurumsal İşbirliği Ve Toplum Destekli Suç Önleme Yaklaşımları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Gazi Üniversitesi.
  • Dedeoğlu B. (2003). Uluslararası Güvenlik ve Strateji, İstanbul: Derin Yayınları.
  • Demir, E. (2018). Afrin Tarihi ve Zeytin Dalı Harekâtı (Gün Gün Vak’alar). İstanbul: Flipper Yayınları.
  • Derdiman, R.C. (1996). Kamu Yönetiminde Polis Halk İlişkisi ve İşbirliği. Türk İdare Dergisi, (412).
  • Emniyet Genel Müdürlüğü, (2017). Polis Akademisi Başkanlığı, Hizmet İçi Eğitim Şube Müdürlüğü, Faaliyet Raporu. http://www.sp.gov.tr/upload/xSPRapor/files/Tm2LI+egm_17_fp.pdf. Er. Tar. 14.01.2024.
  • Fairchild, E. ve Dammer, H. R. (2001). Comparative Criminal Justice Systems (2nd Ed.). USA: Wadsworth/Thomson Learning.
  • Fındıklı, R. (2011). Hasılı Kelam (Sözün Özü). Ankara: Başkent Klişe Matbaacılık.
  • Goldstein, H. (2015). Problem Odaklı Polislik. Altıntop, S. (Ed) içinde, Güvenlik ve Suçla Mücadele: Klasik ve Çağdaş Metinler. Ankara: Siyasal Kitapevi.
  • Göksu, T., Sözen, S. ve Çevik, H.H. (2008). “Türkiye”, Çevik, Hasan Hüseyin (Ed.), Karşılaştırmalı Polis Yönetimi içinde. Ankara: Strateji Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
  • Green, T. ve Woolston, R. (2016). “Avustralya’da Polis Eğitimi ve Öğretimi ile Polis-Üniversite İş birliği”, P. Stanislass ve diğerleri, (ed), Defne Orhun, (çev.), Polis Eğitimi ve Öğretiminde Uluslararası Perspektifle. Sweden: Raoul Wallenberg Institute.
  • Gruen G.E. (2006). Turkey’s Role in Peacekeeping Missions,American Foreign Policy Interests, The Journal of the National Committee on American Foreign Policy, Vol.28, No.6, 2006, p.435-449.
  • Güven, M. (2020). Türk Polis Teşkilatı’nın Uluslararası Güvenliğe Katkıları. Ankara: Emniyet Dergisi.
  • Hunt, C. T. (2019). To serve and protect. The Role of UN Police in Protecting Civilians. IPI Global Observatory. https://theglobalobservatory.org/2019/09/to-serve-and-protectthe-role-of-un-police-protecting-civilians/. Erişim Tarihi: 12 Ocak 2023).
  • Karatepe, Ş. (1988). İdare Hukuku. Ankara: Anadolu Matbaacılık.
  • Künzli, A.V. (II). (2007). “As If: The Legal Fiction in Diplomatic Protection”, The European Journal of International Law, Vol. 18, 2007, s. 37. (http://www.ejil.org/article.php?article= 220&issue=6, Er. Tar: 20.01.2024.
  • Loveday, B. (1999). “Government and Accountability of the Police”, R.I Mawby (Ed), Policing Across the World: Issues for the Twenty-first Century, London: UCL Press.
  • Mawby, R. I. (1990). Comparative Policing Issues. London: Unwin Hyman Ltd.
  • McSwyeeney B. (1999). İdentity and Interests: A Sociology of International Relations. USA: Cambridge University Press, Port Chester, NY.
  • Morgan, P. M. (2006). International Security Problems and Solutions. Washington ,DC: CQ Pres.
  • Neyroud, P. (2011). Review of Police Leadership and Training. London: Home Office.
  • Onar, S. S. (1966). İdare Hukuku Umumi Esasları. İstanbul: İsmail Akgün Matbaası.
  • Oral, S. (2012). Siyasi Tarih İlkçağlardan 1918'e (23. b.). Ankara: İmge Kitabevi.
  • Öke, M.K. (2001). Küresel Toplum. Ankara: Asam Yayınları.
  • Özcan, A. B. (2011). Uluslararası Güvenlik Sorunları ve ABD'nin Güvenlik Stratejileri, Selçuk Üniversitesi İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 11(22), ss. 445-466.
  • Özdemir, A. (2016). Kamu düzeni ve kamu güvenliği kavramlarına analitik bir yaklaşım, Internatıonal Journal of Legal Progress, 2 (2), 78-115.
  • Pıtschas, R. (1999). Neues’ Polizeirecht, Speyerer Arbeitshefte Nr. 121. Speyer: Baden-Wüttenberrg.
  • Ripsman, N. M. vd. (2016). Neoclassical Realist Theory of International Relations. Oxford University Press.
  • Sandıklı, A. (2011). Uluslararası Güvenlik Yaklaşımlarındaki Değişim. https://www.tuicakademi.org/ uluslararasi-guvenlik-yaklasimlarindaki-degisim/adresinden 10.01.2024 tarihinde alınmıştır.
  • Stanislas,P. (2016). Polis Eğitimi ve Öğretimi: Çerçeve ve Bağlam, P. Stanislass ve diğerleri, (ed), Defne Orhun, (çev.), Polis Eğitimi ve Öğretiminde Uluslararası Perspektifler. Swden: Raoul Wallenberg Institute.
  • Temiz, S. (2020). Güneydoğu Asya’da Terörizm: Endonezya’da Jamaah Islamiyyah (JI) Örgütü ve Faaliyetleri, Ed. H. Acar, S. Yenal, Siyasal Şiddet ve Radikalleşme Bağlamında Terör Örgütleri. Ankara: Nobel Akademik.
  • Temiz, S. (2021). ASEAN-Güneydoğu Asya Ülkeleri Birliği Siyasi Yapısı ve Gelişimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Tortop, N. (1986). Halkla İlişkiler. Ankar: Sevinç Matbası.
  • Wendt, A. (2003). Social Theory of International Politics. New York: Cambridge University Press.
  • Williams, P. D. (Ed.) (2013). Security Studies: An introduction (2. Baskı). Newyork: Routledge Taylor & Francis Group.
  • Vural, M. Z. (1970). Polis Görev ve Yetkileri. İstanbul, Ulutaş Matbaası.
  • Yılmaz, S. (2007). Güçsüz Güç. Güvenlik Stratejileri Dergisi, (3), 5, 67-103.
  • İnternet Kaynakları
  • https://polisdergisi.pa.edu.tr/turk-polisi-dunya-kupasinda-gorev-alacak-1740-haber Er. Tar: 23.01.2024.
  • https://www.egm.gov.tr/mesleki-egitim-hakkinda Er. Tar: 18.01.2024.

Polis Teşkilatının Uluslararası Güvenlik Açısından Önemi: Türkiye Özelinde Bir Araştırma

Yıl 2024, , 431 - 446, 31.05.2024
https://doi.org/10.54600/igdirsosbilder.1437063

Öz

Türkiye; tarihi boyunca farklı medeniyetlere ev sahipliği yapmış, jeopolitik konumu nedeniyle tarih boyunca birçok uygarlığın kesişim noktasında yer almış kültürel ve ticari açıdan önemli bir bölge olmuştur. Asya ile Avrupa arasında köprü görevi görmüş stratejik bir ülke olmak ile birlikte uluslararası güvenlik açısından kritik bir ülkedir. Son yıllarda dünya genelinde yaşanan terör saldırıları ve diğer güvenlik tehditleri Türkiye'nin güvenliği için önemli bir risk oluşturmaktadır. Bu tehditlerle mücadele etmek için Türk Polis Teşkilatı, ülkenin iç güvenliği ve uluslararası güvenliği açısından hayati bir öneme sahiptir. Türk Polis Teşkilatı dünyanın en eski polis teşkilatlarından biridir ve 1845 yılında kurulmuş olup Türkiye’nin güvenliği için önemli bir rol oynayan güvenlik kurumlarındadır. Hem yurt içinde hem de yurt dışında gerçekleşen olaylara müdahale ederek ülkenin uluslararası güvenliğine katkı sağlamaktadır. Türkiye'nin hukukun üstünlüğü ve güvenliği sağlama konusundaki en önemli kuruluşlarından biri olan Türk Polis Teşkilatı; toplumun güvenliğini sağlamak, suçları önlemek, suçluları yakalamak ve yargılanmalarını sağlamak gibi görevleri yerine getirir. Özellikle uluslararası iş birliği ve insan haklarına saygı gibi konularda gösterdiği çaba Türkiye'nin uluslararası güvenlik ve istikrar açısından önemli bir ortak olarak konumunu güçlendirmektedir. Bu bilgiler ışığında bu çalışmada Türk Polis Teşkilatının uluslararası güvenlik açısından önemi ve işlevleri ele alınmış olup teşkilatın uluslararası güvenliğe katkısı irdelenmiştir.

Kaynakça

  • Akalın, M. (2016). Europol: Türkiye’nin Operasyonel İşbirliği Tartışması. Türk İdare Dergisi, 482: 11-31.
  • Aksu, O.S. (1980). Polisin Tarihçesi, Ankara: Polis Dergisi,s.21.
  • Akkaya, B. (2013). Geçmişten Günümüze Türk Polis Teşkilatı'nda Rütbeler. Turkish Studies - International Periodical For The Languages Literature and History of Turkish or Turkic, C. 8, S. 5, s. 59-72.
  • Arı, T. (2010). Uluslararası İlişkiler Teorileri. Bursa: MKM Yayıncılık.
  • Ateş, D. (2009). Uluslararası İlişkiler Disiplininin Oluşumu: İdealizm/ Realizm Tartışması ve Disiplinin Özerkliği. Doğuş Üniversitesi Dergisi, (10), 17, ss. 11-25.
  • Aydın, A.H. (1996). Polis Meslek Hukuku. Ankara, Doğuş Matbaacılık.
  • Aydın, R. (2015). Belgelerden Hareketle Bir Restitüsyon Denemesi: Kayseri Karakolhaneler. Mediterranean Journal of Humanities, C. 5, S. 2, s. 71-92.
  • Bayley, D. (1985). Patterns of Policing. New Brunswick: Rutgers University Press.
  • Berger, P. L. ve Luckmann, T. (1967). The Social Consturction of Reality. New York: Doubllday.
  • Bilgiç, V.K. (2005). Yönetim ve Güvenlik (Güncel Sorunlar ve Çözüm Önerileri). Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Bursalıoğlu, Z. (1994). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem Yayınları.
  • Buzan, B. (1983). People, States and Fear: The National Security Problem in International Relations. Harvester Books, Chapel Hill: University of North Carolina Press.
  • Cerrah, İ. (2011). Demokratik Toplumlarda İçgüvenlik. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
  • Çalış, Ş. ve Özlük, E. (2007). Uluslararası ilişkiler Tarihinin Yapısökümü: İdealizm-Realizm Tartışması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (17), s.s.230.
  • Çelik A., Çetin H. C. ve Örs H. (2013). Uluslararası Polis İşbirliği ve Türk Polis Teşkilatı. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.
  • Çufalı, M. (2006).“21.Yüzyılda Türkiye‟ nin Bölgesel Sorunları ve Öneriler”, Editör: İdris Bal, 21. Yüzyılda Türk Dış Politikası. Ankaa: Ankara Global Araştırmalar Merkezi.
  • Darcan, E. (2003). Kolluk Hizmetlerinde Kurumsal İşbirliği Ve Toplum Destekli Suç Önleme Yaklaşımları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Gazi Üniversitesi.
  • Dedeoğlu B. (2003). Uluslararası Güvenlik ve Strateji, İstanbul: Derin Yayınları.
  • Demir, E. (2018). Afrin Tarihi ve Zeytin Dalı Harekâtı (Gün Gün Vak’alar). İstanbul: Flipper Yayınları.
  • Derdiman, R.C. (1996). Kamu Yönetiminde Polis Halk İlişkisi ve İşbirliği. Türk İdare Dergisi, (412).
  • Emniyet Genel Müdürlüğü, (2017). Polis Akademisi Başkanlığı, Hizmet İçi Eğitim Şube Müdürlüğü, Faaliyet Raporu. http://www.sp.gov.tr/upload/xSPRapor/files/Tm2LI+egm_17_fp.pdf. Er. Tar. 14.01.2024.
  • Fairchild, E. ve Dammer, H. R. (2001). Comparative Criminal Justice Systems (2nd Ed.). USA: Wadsworth/Thomson Learning.
  • Fındıklı, R. (2011). Hasılı Kelam (Sözün Özü). Ankara: Başkent Klişe Matbaacılık.
  • Goldstein, H. (2015). Problem Odaklı Polislik. Altıntop, S. (Ed) içinde, Güvenlik ve Suçla Mücadele: Klasik ve Çağdaş Metinler. Ankara: Siyasal Kitapevi.
  • Göksu, T., Sözen, S. ve Çevik, H.H. (2008). “Türkiye”, Çevik, Hasan Hüseyin (Ed.), Karşılaştırmalı Polis Yönetimi içinde. Ankara: Strateji Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
  • Green, T. ve Woolston, R. (2016). “Avustralya’da Polis Eğitimi ve Öğretimi ile Polis-Üniversite İş birliği”, P. Stanislass ve diğerleri, (ed), Defne Orhun, (çev.), Polis Eğitimi ve Öğretiminde Uluslararası Perspektifle. Sweden: Raoul Wallenberg Institute.
  • Gruen G.E. (2006). Turkey’s Role in Peacekeeping Missions,American Foreign Policy Interests, The Journal of the National Committee on American Foreign Policy, Vol.28, No.6, 2006, p.435-449.
  • Güven, M. (2020). Türk Polis Teşkilatı’nın Uluslararası Güvenliğe Katkıları. Ankara: Emniyet Dergisi.
  • Hunt, C. T. (2019). To serve and protect. The Role of UN Police in Protecting Civilians. IPI Global Observatory. https://theglobalobservatory.org/2019/09/to-serve-and-protectthe-role-of-un-police-protecting-civilians/. Erişim Tarihi: 12 Ocak 2023).
  • Karatepe, Ş. (1988). İdare Hukuku. Ankara: Anadolu Matbaacılık.
  • Künzli, A.V. (II). (2007). “As If: The Legal Fiction in Diplomatic Protection”, The European Journal of International Law, Vol. 18, 2007, s. 37. (http://www.ejil.org/article.php?article= 220&issue=6, Er. Tar: 20.01.2024.
  • Loveday, B. (1999). “Government and Accountability of the Police”, R.I Mawby (Ed), Policing Across the World: Issues for the Twenty-first Century, London: UCL Press.
  • Mawby, R. I. (1990). Comparative Policing Issues. London: Unwin Hyman Ltd.
  • McSwyeeney B. (1999). İdentity and Interests: A Sociology of International Relations. USA: Cambridge University Press, Port Chester, NY.
  • Morgan, P. M. (2006). International Security Problems and Solutions. Washington ,DC: CQ Pres.
  • Neyroud, P. (2011). Review of Police Leadership and Training. London: Home Office.
  • Onar, S. S. (1966). İdare Hukuku Umumi Esasları. İstanbul: İsmail Akgün Matbaası.
  • Oral, S. (2012). Siyasi Tarih İlkçağlardan 1918'e (23. b.). Ankara: İmge Kitabevi.
  • Öke, M.K. (2001). Küresel Toplum. Ankara: Asam Yayınları.
  • Özcan, A. B. (2011). Uluslararası Güvenlik Sorunları ve ABD'nin Güvenlik Stratejileri, Selçuk Üniversitesi İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 11(22), ss. 445-466.
  • Özdemir, A. (2016). Kamu düzeni ve kamu güvenliği kavramlarına analitik bir yaklaşım, Internatıonal Journal of Legal Progress, 2 (2), 78-115.
  • Pıtschas, R. (1999). Neues’ Polizeirecht, Speyerer Arbeitshefte Nr. 121. Speyer: Baden-Wüttenberrg.
  • Ripsman, N. M. vd. (2016). Neoclassical Realist Theory of International Relations. Oxford University Press.
  • Sandıklı, A. (2011). Uluslararası Güvenlik Yaklaşımlarındaki Değişim. https://www.tuicakademi.org/ uluslararasi-guvenlik-yaklasimlarindaki-degisim/adresinden 10.01.2024 tarihinde alınmıştır.
  • Stanislas,P. (2016). Polis Eğitimi ve Öğretimi: Çerçeve ve Bağlam, P. Stanislass ve diğerleri, (ed), Defne Orhun, (çev.), Polis Eğitimi ve Öğretiminde Uluslararası Perspektifler. Swden: Raoul Wallenberg Institute.
  • Temiz, S. (2020). Güneydoğu Asya’da Terörizm: Endonezya’da Jamaah Islamiyyah (JI) Örgütü ve Faaliyetleri, Ed. H. Acar, S. Yenal, Siyasal Şiddet ve Radikalleşme Bağlamında Terör Örgütleri. Ankara: Nobel Akademik.
  • Temiz, S. (2021). ASEAN-Güneydoğu Asya Ülkeleri Birliği Siyasi Yapısı ve Gelişimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Tortop, N. (1986). Halkla İlişkiler. Ankar: Sevinç Matbası.
  • Wendt, A. (2003). Social Theory of International Politics. New York: Cambridge University Press.
  • Williams, P. D. (Ed.) (2013). Security Studies: An introduction (2. Baskı). Newyork: Routledge Taylor & Francis Group.
  • Vural, M. Z. (1970). Polis Görev ve Yetkileri. İstanbul, Ulutaş Matbaası.
  • Yılmaz, S. (2007). Güçsüz Güç. Güvenlik Stratejileri Dergisi, (3), 5, 67-103.
  • İnternet Kaynakları
  • https://polisdergisi.pa.edu.tr/turk-polisi-dunya-kupasinda-gorev-alacak-1740-haber Er. Tar: 23.01.2024.
  • https://www.egm.gov.tr/mesleki-egitim-hakkinda Er. Tar: 18.01.2024.
Toplam 55 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Polis ve İç Güvenlik Araştırmaları, Uluslararası Güvenlik
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Gürkan Kanat 0000-0001-8055-4182

Mesut Oruç 0009-0002-4255-1196

Erken Görünüm Tarihi 31 Mayıs 2024
Yayımlanma Tarihi 31 Mayıs 2024
Gönderilme Tarihi 14 Şubat 2024
Kabul Tarihi 20 Mayıs 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024

Kaynak Göster

APA Kanat, G., & Oruç, M. (2024). Polis Teşkilatının Uluslararası Güvenlik Açısından Önemi: Türkiye Özelinde Bir Araştırma. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(36), 431-446. https://doi.org/10.54600/igdirsosbilder.1437063