İşveren Markası Algısının Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi: Hizmet Sektöründe Bir Araştırma

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 1, 291 - 311, 31.03.2023

Faruk Çakmak

https://doi.org/10.17336/igusbd.902032

Öz

Bu çalışmanın amacı; hizmet sektöründe telekomünikasyon alanında faaliyet gösteren bir işletmedeki yetenek yönetiminin işveren markası algılarının örgütsel bağlılıkları üzerine olan etkisini tespit etmektir. Araştırma verileri Türkiye’de hizmet sektöründe faaliyet gösteren bir işletmenin İstanbul, İzmir ve Ankara lokasyonlarındaki 1055 çalışana yapılan anket sonucunda elde edilmiştir. Araştırmanın uygulama aşamasında gerçekleştirilen veri analizinde SPSS 22 ve AMOS programlarından yararlanılmıştır. Araştırma bulgularına göre; çalışanların işveren markası algılarıyla örgütsel bağlılıkları anlamlı bir ilişki ortaya çıkmıştır. Bu bulgular işveren markası bileşenlerinde sağlanacak iyileşmenin, aynı zamanda örgütsel bağlılık bileşenini de olumlu yönde etkileyeceğini göstermektedir. Çalışmanın son bölümünde elde edilen araştırma sonuçlarının teorik ve uygulama alanına etkileri tartışılarak sektör yöneticilerine ve gelecekte yapılacak çalışmalara önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Bağlılık, İşveren Markası Algısı, Duygusal Bağlılık, Devam Bağlılığı, Yetenek Yönetimi, Hizmet sektörü

The Effect of Employer Brand Perception on Organizational Commitment: A Research in the Service Industry

Öz

The aim of this study is to determine the effect of employer brand perceptions of talent management on their organizational commitment in a business operating in the telecommunication sector. Research data was obtained by a company's 1055 employees operating in Istanbul, Izmir, and Ankara provinces. SPSS 22 and AMOS programs were used in data analysis. According to the research findings; there is a significant relationship between employees' employer brand perception and organizational commitment. These findings indicate that if any improvements occurs in employer branding components will also increase the organizational commitment component. The theoretical and practical effects of the research results were discussed, and recommendations were made to sector managers and future studies.

Anahtar Kelimeler

Organizational Commitment, Employer Brand Perception, Emotional Commitment, Continuing Commitment, Talent Management, Service Industry

Kaynakça

• AHMAD, N.A. & DAUD, S. (2016). Engaging people with employer branding. Procedia Economics and Finance, Cilt 35, 690–698.
• ALLEN N. & MEYER J P. (1991). A three component conceptualization of organizational commitment. Human Relations, Cilt 1, 61-89.
• ALLEN, N. J., GREGORY, I. & MEYER, J. P. (1998). Examination of the combined effects of work values and early work experiences on organizational commitment. Journal of Organizational Behavior, Cilt 19(1), 29-52.
• AMBLER, T. & BARROW, S. (1996). The employer brand. The Journal of Brand Management, Cilt 4(3), 185-206.
• BAYKAL, E. (2019). Creating organizational commitment through spiritual leadership: mediating effect of meaning at work. Business & Management Studies, Cilt 7(2), 837-855.
• BAYRAK, M. E. (2016). İşveren markasına yönelik uygulamaların örgütsel bağlılık üzerine etkisi ve medikal sektöründe bir uygulama. (Yüksek lisans tezi), İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• BERTHON, P., EWING, M. & HAH, L. L. (2005). Captivating company: Dimensions of attractiveness in employer branding. International Journal of Advertising, Cilt 24(2), 151-172.
• BİSWAS, M.K. & SUAR, D. (2016). Antecedents and consequences of employer branding. Journal of Business Ethics, Cilt 136(1), 57–72.
• BLASCO, F. , LORES, S.F. & TARODO, A.R. (2014). Employer branding: estudio multinacional sobre la construcción de la marca del empleador. UCJC Business and Society Review (Formerly Known as Universia Business Review), Cilt 44.
• ÇİFTÇİOĞLU, A. B. (2009). Kurumsal itibar yönetimi. Bursa: Dora Yayıncılık.
• DABIRIAN, A. , KIETZMANN, J. & DIBA, H. (2017). A great place to work!? Understanding crowdsourced employer branding. Business Horizons, Cilt 60(2), 197–205.
• DOBSON, A.J. ve BARNETT, A. G. (2008). Introduction to Generalized Linear Models, Third Edition. London: Chapman and Hall/CRC.
• DOĞAN, S. ve KILIÇ, A. G. S. (2007). Örgütsel Bağlılığın Sağlanmasında Personel Güçlendirmenin Yeri Ve Önemi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 29, 37-61.
• EDWARDS, M. (2005). Employer and employee branding: HR or PR. Managing human resources: personnel management in transition. United Kingdom: Wiley Blackwell.
• ERKANLI, H., TOPUZ, Y. V. VE COP, R. (2015). Kişilik ve bireysel değerlerin işveren marka çekiciliği algisina etkisi: İşletme bölümü öğrencileri üzerine bir örnek uygulama. Journal of Faculty of Political Science, Cilt 52, 85-107.
• ESTEBAN, J. A. (2012). Creación de valor en recursos humanos a través del desarrollo de marca como empleador. Harvard Deusto Business Review, Cilt 210, 54–60.
• FERNON, D. (2008). Maximising the power of the employer brand. Admap, Cilt 494, 49-53.
• FORNELL, C. & LARCKER, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, Cilt 18(1), 39–51.
• FRANCA, V. & PAHOR, M. (2012). The strength of the employer brand: Influences and ımplications for recruiting. Journal of Marketing & Management, Cilt 3(1). 78-122.
• FU, W. & DESHPANDE, S. P. (2014). The impact of caring climate, job satisfaction, and organizational commitment on job performance of employees in a china's insurance company. Journal of Business Ethics, Cilt 124(2), 339-349.
• GÜNGÖRDÜ, A., EKMEKÇİOĞLU, E. B. & ŞİMŞEK, T. (2014). İçsel pazarlama bağlamında işveren markalaması üzerine ampirik bir çalışma. Journal of Managament, Marketing and Logistics, Cilt 1(1), 1-15.
• HOOPER, D., COUGHLAN, J. & MULLEN, M. (2008). Structural equation modelling: guidelines for determining model fit. Dublin Institute of Technology Articles, Cilt 2, 53-60.
• JACKSON, D. L., GİLLASPY JR, J. A. & PURC-STEPHENSON, R. (2009). Reporting practices in confirmatory factor analysis: An overview and some recommendations. psychological methods, Cilt 14(1), 6-23.
• KARA, M. N. (2013). İşveren markası ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: Bilişim sektöründe bir uygulama. (Yüksek lisans tezi), Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
• KARATEPE, S. (2005). Örgütlerde iletişim-güdüleme ilişkisi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• KESOĞLU, N. & BAYRAKTAR, O. (2017). Örgütsel bağlılık ve işveren markası arasındaki ilişki ve bir araştırma. İstanbul Ticaret Üniversitesi Dış Ticaret Enstitüsü Tartışma Metinleri, Cilt 120(2), 2-15.
• KÖSE, G. & ÇAKIR, S. Y. (2018). İşveren marka kimliğinin işe alım ilanlarına yansıması: yaratıcı çalışmalar üzerine bir inceleme. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Cilt 29, 165-184.
• KURUÜZÜM, A., IRMAK, S., & ÇETİN, E. İ. (2010). İşe bağlılığı etkileyen faktörler: İmalat ve hizmet sektörlerinde karşılaştırmalı bir analiz. Bilig, Cilt 53, 183-198.
• LATUKHA, M. (2015). Talent management in Russian companies: domestic challenges and international experience. The International Journal of Human Resource Management, Cilt 26 (8), 1051–1075.
• MEYER, J. P. & ALLEN, N. J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, Cilt 1(1), 61-89.
• NAYIR, B. & FINDIKLI, M. M. A. (2018). İşveren marka yönetiminin örgütsel bağlılığa etkisi: istanbul’da hizmet sektöründe bir araştırma. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi. 1-18.
• ÖREN, K. ve YÜKSEL, H. (2012). Marka İşveren veya İşveren Markası Kavramı: Bu Kavramın İnsan Kaynakları Yönetimi Bağlamında ve İşçi Devir Hızı Kapsamında Değerlendirilmesi. Kamu-İş, Cilt 12(3),31-52.
• ÖZGEN, E. ve AKBAYIR, Z. (2011). İletişim Yaklaşımlarıyla Bir Değer Önermesi: İşveren Markalaması. Erciyes İletişim Dergisi, Cilt 2(1), 76-86.
• ÖZUTKU, H. (2008). Örgüte duygusal devamlılık ve normatif bağlılık ile iş performansı arasındaki ilişkinin incelenmesi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, Cilt 37(2), 79-97.
• PODSAKOFF, P. M. & ORGAN, D. (1986). Reports in organizational research: Problems and prospects. Journal of Management, Cilt 12(4), 531–544.
• ROSETHORN, H. (2009). The employer brand: Keeping faith with the deal. United Kingdom: Surrey.
• SCHUMACKER, R. E. & LOMAX, R. G. (2015). A beginner's guide to structural equation modeling, 4th Edition. United Kingdom: Taylor and Francis.
• SALANCIK, G.R. (1977). Commitment and the Control of Organization Behavior and Belief, New Directions in Organization Behavior. Chicago: St. Clair Press.
• SEARS, D. (2003). Successful talent strategies. New York: Amacom.
• TAVAKOL, M. & DENNICK, R. (2011). Making Sense of Cronbach's Alpha. International Journal of Medical Education, Cilt 2, 53-55.
• TERLEMEZ, A. G. (2012). İşveren markasının, işe adanmışlık ve işten ayrılma niyeti ile ilişkisinde örgütsel çekiciliğin rolü: Türk Hava Yolları örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Genel Kurmay Başkanlığı Harp Akademileri Komutanlığı Stratejik Araştırmalar Enstitüsü, İstanbul.
• WALLACE, M., LINGS, I., CAMERON, R. & SHELDON, N. (2014). Attracting and retaining staff: The role of branding and industry image. In Workforce development, 19–36.
• XIAOFENG, Z. (2009). On employer brand construction of Chinese enterprises. International Colloquium on Computing, Communication, Control, and Management, Cilt 2, 152-155.
• YÜCELER, A. (2009). Örgütsel bağlılık ve örgüt iklimi ilişkisi: teorik ve uygulamalı bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 22, 445-458.