In surah Nisa 4/103, praying was described as timely obligation. This shows us that each prayer has its own defined time. If time has such an importance for prayers then there should be no controversy but certainty and clarity about it, since praying is known as its existence amongst all other religious communities. Praying, which mostly observed and carried on from Allah’s Messenger and not even permitted to quit during the time of war since its times are certain, is such a worship where no conflicts expected to void. Nonetheless, the end of isha prayer, shows many changes during the historical development of the religious orders. A change can be observed on some of the leaders and followers of these orders. In this work the evolution of end of isha in Hanafi cult du ring the historical periods and the way of evolution established was explained.
Nisa sûresinin 103. âyetinde namazın müminlere belirli vakitlerde farz kılındığı bil dirilir. Bu, her bir farz namazın bir vaktinin olduğunu gösterir. Vaktin namaz için önemi bu kadar büyükse, bu konuda herhangi bir ihtilaf olmamalı; vakit konusunda kat’îlik ve netlik bulunmalıdır. Çünkü namazın tüm ümmetlere farz kılınan bir ibadet olduğu bilinmektedir. Nebî (a.s.)’dan, en fazla fiili uygulamanın gözlemlenip nakledildiği, vakitle mukayyet olduğu için savaş halinde cephede dahi terkine izin verilmeyen bir ibadetin vakti konusunda, o ibadeti geçersiz kılacak herhangi bir ihtilaf beklenmez. Bununla birlikte, yatsı namazının son vaktinin ne olduğu hususu, mezheplerin tarihi gelişim süreçleri içerisinde değişim göstermiş dikkat çekici konulardan biridir. Bazı fıkhî mezheplerin imamları ile takipçileri arasında bu konuda bir değişimin gözlemlendiği söylenebilir. Bu çalışmada, Hanefi mezhebinin tarihi seyri içerisinde yatsı namazının son vaktine dair görüşün nasıl bir evrim geçirdiği ve bunun temellendirilmesinin ne şekilde yapıldığı üze rinde durulmuştur.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İslam Hukuku |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 1 Kasım 2015 |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 27 |