Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

OPİNİONS OF THE MOSQUE COMMUNİTY ABOUT THE MUSİC OF THE MOSQUE

Yıl 2022, , 225 - 239, 15.08.2022
https://doi.org/10.22252/ijca.1135763

Öz

It has been passed down from generation to generation for centuries and is used in the Islamic world as adhan, kamet, Tuesday, rosary, masjid, munacat, takbir, etc. the music of the mosque, which is performed intensively in its forms, is heard by the congregation. It has been observed that the performance of mosque music by mosque imams and muezzins who know the science of music and have a beautiful voice has a positive effect on the congregation, while the discontent of the congregation is noticeable in other cases. The fact that halal-haram issues are Dec between Islam and music also leads to confusion in the community. Based on this point of our research, it was wanted to examine the effects of imams and muezzins on the community according to the way they use the music of the mosque. It is thought that the data obtained as a result of the research may have a positive effect on the current perspective of the congregation regarding mosque music. The research is aimed at conducting due diligence and has a descriptive structure. During the research process, digital and written sources were scanned to obtain information on the subject, and then the views of the mosque communities on the music of the mosque were tried to be obtained. According to some of the research results, mosque imams, mosque muezzins and mosque communities are confused about whether music is halal or haram, it is believed that there is not enough music education in official educational institutions that train imams and muezzins, graduates who can perform mosque music well in official educational institutions that train imams and muezzins are not given, it is believed that imams and muezzins should perform mosque music well, the congregation was positively influenced by the effective performance of his music, some of the first results that come to mind are that the congregation develops positive or negative emotions according to the beauty of the voice and the ability of the imams and muezzins to perform are some of our results.

Kaynakça

  • Adanır, M. (1989). Tekke Mùsikîsinde Zekai Dedenin Yeri ve Önemi. İstanbul.
  • Akdoğan, B. (2010). Türk Din Mûsikîsi Dersleri. Ankara.
  • Akdoğu, O. (1996). Türk Müziğinde Türler ve Biçimler . İzmir: Can Ofset.
  • Ateş, E. (2014). Türk Dİn Mûsikîsinde Ezan. Dergipark, 163-179.
  • Bayrakçı, Ö. (2015). Türk Din Mûsikîsi’nde “Mevlevî Ayini” Formuna Genel Bir Bakış. Dergipark, 139-152.
  • Demirci, M. (2017). Türk Dini Musikisi'nin 100'ü. Otto.
  • Ergun, S. N. (1942). Türk Müziği Antolojkisi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakultesi.
  • Ezgi, S. (1933). Nazarî ve Amelî Türk Mûsikîsi. İstanbul: Milli Mecmua Matbaası.
  • Ezgi, S. (1946). TÜRK MUSİKİSİ KLASİKLERİNDEN TEMCİT-NA'T-SALAT-DURAK. İstanbul: İstanbul Konservatuarı Neşriyatı.
  • Harmancı, A. B. (2013). Türk Dİn Musikisi'nde Salâ(Salat Formu) ve Salâ Besteleri. Rast Müzikoloji Dergisi, 154-195.
  • Harmancı, A. B. (2019). Bir TÜrk Dİn Mûsikîsi Formu Olarak Kamet. Dergipark, 89-110.
  • Harmancı, A. B. (2020). Türk Dİn Mûsikîsi'nde Tevşih. Dergipark, 97-116.
  • Kamiloğlu, R. (2010). Türk Kültüründe Ezan ve Makamları. Hikmet Yurdu, 221-237.
  • Kaplan, Z. (1991). Dini Mûsikî Dersleri . İstanbul : MEB Yayınları.
  • Kalender, R. (1992). Türk Dİn Mûsikîsi Ders Notları. Ankara.
  • Karadeniz, E. (2012). Türk Mûsikîsinin Nazariye ve Esasları. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Kopar, V. (2010). Çeşitli Türk Mûsikîsi Makamlarında Ezan . Ankara.
  • Kopar, S. V. (2020). Türk Din Mûsikîsi’nde Kullanılan Usûller . Dergipark, 326.
  • Macit, M. (2020). Münâcat. TDV İslam Ansiklopedisi: https://islamansiklopedisi.org.tr/munacat adresinden alındı
  • Ömürlü, Y. (1979). Türk Mûsikisî Klasiklerinden İlahiler. İstanbul: Kubbealtı Neşriyatı.
  • Özcan, N. (2010). Ezan’ın İstanbul’da Okunuşu. İstanbul: Kültür Başkenti Ajansı.
  • Özelçağlayan, O. (2017). Dini Müzik Formlarından Ezan’ In Geçmişten Günümüze Aktarımı. İstanbul.
  • Özkan, İ. H. (2006). Türk Mùsikîsi Nazariyatı ve Usulleri . İstanbul: Ötüken Yayınları.
  • Öztuna, Y. (1990). Büyük Türk Musikisi Ansiklopedisi I- II . Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Öztürk, M. T. (2001). Türk Dİn Mûsikîsinde Ezan. İstanbul.
  • Sezgin, B. S. (1991). Dini Musiki Ders Notları . İstanbul.
  • Sürelsan, İ. B. (1972). Dînî Türk Mûsikîsine Giriş. Ankara: TRT Merkez Müzik Dairesi Yayınları.
  • Tüfekçi, S. (2001). Dini Türk Mûsikî Formları. İstanbul.
  • Uzun, M. İ. (2000). Diyanet İslam Ansiklopedisi. İstanbul.
  • Yavaşça, A. (2002). Türk Musikisinde Kompozisyon ve Beste Biçimleri. İstanbul: Türk Kültürüne Hizmet Vakfı Yayınları.
  • Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006) “Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri”, Ankara: Seçkin Yayıncılık.

CAMİ CEMAATİNİN CAMİ MÜZİĞİNE YÖNELİK GÖRÜŞLERİ

Yıl 2022, , 225 - 239, 15.08.2022
https://doi.org/10.22252/ijca.1135763

Öz

Yüzyıllardır nesilden nesle aktarılan ve İslam dünyasında ezan, kamet, sala, tesbihat, temcid, münacat, tekbir vb. formlarıyla yoğun bir şekilde icra edilen Cami müziği, cemaat tarafından işitilmektedir. Cami müziğinin müzik ilmini bilen, sesi güzel olan cami imamları ve müezzinler tarafından icra edilmesinin cemaat üzerinde olumlu etki bıraktığı gözlemlenirken bunun aksi durumlarda cemaatin hoşnutsuzluğu dikkat çekmektedir. İslam ve müzik arasında helal-haram konularının tartışılır olması, cemaatte de kafa karışıklıklarına yol açmaktadır. Araştırmamız bu noktadan yola çıkarak, imam ve müezzinlerin cami müziğini kullanma biçimlerine göre cemaat üzerinde bıraktığı etkiler incelenmek istenmiştir. Araştırma neticesinde elde edilecek verilerin cami müziğine yönelik cemaatin güncel bakış açısına olumlu yönde etki edebileceği düşünülmektedir. Araştırma durum tespiti yapmaya yönelik olup betimsel bir yapıya sahiptir. Araştırma sürecinde dijital ve yazılı kaynaklar taranarak konuya yönelik bilgiler elde edilmeye çalışılmış daha sonra cami müziğine yönelik cami cemaatlerinin görüşleri elde edilmeye çalışılmıştır. Araştırma sonuçlarının bazıları sıralanacak olursa, cami imamları, cami müezzinleri ve cami cemaatlerinin müziğin helal ya da haram olduğu konusunda kafa karışıklığı yaşadığı, imam ve müezzin yetiştiren resmi eğitim kurumlarında yeterli düzeyde müzik eğitimi verilmediğinin düşünüldüğü, imam ve müezzin yetiştiren resmi eğitim kurumlarında cami müziğini iyi derecede icra edebilen mezunların verilmediğinin düşünüldüğü, imam ve müezzinlerin iyi derecede cami müziğini icra etmesi gerektiğinin düşünüldüğü, cami müziğinin etkili bir şekilde icra edilmesinden cemaatin olumlu etkilendiği, imam ve müezzinlerin ses güzelliği ve icra kabiliyetlerine göre cemaatin olumlu ya da olumsuz duygular geliştirdiği ilk akla gelen sonuçlarımızdan bazılarıdır.

Kaynakça

  • Adanır, M. (1989). Tekke Mùsikîsinde Zekai Dedenin Yeri ve Önemi. İstanbul.
  • Akdoğan, B. (2010). Türk Din Mûsikîsi Dersleri. Ankara.
  • Akdoğu, O. (1996). Türk Müziğinde Türler ve Biçimler . İzmir: Can Ofset.
  • Ateş, E. (2014). Türk Dİn Mûsikîsinde Ezan. Dergipark, 163-179.
  • Bayrakçı, Ö. (2015). Türk Din Mûsikîsi’nde “Mevlevî Ayini” Formuna Genel Bir Bakış. Dergipark, 139-152.
  • Demirci, M. (2017). Türk Dini Musikisi'nin 100'ü. Otto.
  • Ergun, S. N. (1942). Türk Müziği Antolojkisi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakultesi.
  • Ezgi, S. (1933). Nazarî ve Amelî Türk Mûsikîsi. İstanbul: Milli Mecmua Matbaası.
  • Ezgi, S. (1946). TÜRK MUSİKİSİ KLASİKLERİNDEN TEMCİT-NA'T-SALAT-DURAK. İstanbul: İstanbul Konservatuarı Neşriyatı.
  • Harmancı, A. B. (2013). Türk Dİn Musikisi'nde Salâ(Salat Formu) ve Salâ Besteleri. Rast Müzikoloji Dergisi, 154-195.
  • Harmancı, A. B. (2019). Bir TÜrk Dİn Mûsikîsi Formu Olarak Kamet. Dergipark, 89-110.
  • Harmancı, A. B. (2020). Türk Dİn Mûsikîsi'nde Tevşih. Dergipark, 97-116.
  • Kamiloğlu, R. (2010). Türk Kültüründe Ezan ve Makamları. Hikmet Yurdu, 221-237.
  • Kaplan, Z. (1991). Dini Mûsikî Dersleri . İstanbul : MEB Yayınları.
  • Kalender, R. (1992). Türk Dİn Mûsikîsi Ders Notları. Ankara.
  • Karadeniz, E. (2012). Türk Mûsikîsinin Nazariye ve Esasları. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Kopar, V. (2010). Çeşitli Türk Mûsikîsi Makamlarında Ezan . Ankara.
  • Kopar, S. V. (2020). Türk Din Mûsikîsi’nde Kullanılan Usûller . Dergipark, 326.
  • Macit, M. (2020). Münâcat. TDV İslam Ansiklopedisi: https://islamansiklopedisi.org.tr/munacat adresinden alındı
  • Ömürlü, Y. (1979). Türk Mûsikisî Klasiklerinden İlahiler. İstanbul: Kubbealtı Neşriyatı.
  • Özcan, N. (2010). Ezan’ın İstanbul’da Okunuşu. İstanbul: Kültür Başkenti Ajansı.
  • Özelçağlayan, O. (2017). Dini Müzik Formlarından Ezan’ In Geçmişten Günümüze Aktarımı. İstanbul.
  • Özkan, İ. H. (2006). Türk Mùsikîsi Nazariyatı ve Usulleri . İstanbul: Ötüken Yayınları.
  • Öztuna, Y. (1990). Büyük Türk Musikisi Ansiklopedisi I- II . Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Öztürk, M. T. (2001). Türk Dİn Mûsikîsinde Ezan. İstanbul.
  • Sezgin, B. S. (1991). Dini Musiki Ders Notları . İstanbul.
  • Sürelsan, İ. B. (1972). Dînî Türk Mûsikîsine Giriş. Ankara: TRT Merkez Müzik Dairesi Yayınları.
  • Tüfekçi, S. (2001). Dini Türk Mûsikî Formları. İstanbul.
  • Uzun, M. İ. (2000). Diyanet İslam Ansiklopedisi. İstanbul.
  • Yavaşça, A. (2002). Türk Musikisinde Kompozisyon ve Beste Biçimleri. İstanbul: Türk Kültürüne Hizmet Vakfı Yayınları.
  • Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006) “Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri”, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Büşra Sena Bozdemir 0000-0003-2974-9181

Uğur Göktaş 0000-0001-7452-7663

Yayımlanma Tarihi 15 Ağustos 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022

Kaynak Göster

APA Bozdemir, B. S., & Göktaş, U. (2022). CAMİ CEMAATİNİN CAMİ MÜZİĞİNE YÖNELİK GÖRÜŞLERİ. İnönü Üniversitesi Kültür Ve Sanat Dergisi, 8(1), 225-239. https://doi.org/10.22252/ijca.1135763

https://dergipark.org.tr/tr/pub/ijca