Stoacılık,
Helenistik ve Roma felsefesinde Epikurosçuluk ve Septiklerle birlikte üçüncü
önemli okulun adıdır. Kıbrıslı Zenon tarafından kurulan okul, kurumsal bir
‘okul’ olmamasına rağmen yaklaşık olarak 500 yıl gibi uzun bir süre varlığını
sürdürmüştür. Marcus Tullius Cicero, Seneca, Epiktetos ve Marcus Aurelius bu
dönem Stoa filozoflarıdır. Bu çalışmada, özelde Geç Dönem Stoa felsefesinin
etik anlayışının yaşam sanatı bağlamında ele alınmış olmasının yanı sıra,
Stoacılığın genel öğretileri ve ilk kurucularının düşüncelerine de yer
verilmiştir. Geç Dönem Stoa felsefesinin merkezinde yer alan etik anlayışı bu
dönemde yaşam sanatının vazgeçilmez bir unsuru olarak değerlendirilmiştir.
Tanrı, Tanrısal akıl, doğa ve insanın panteist anlayış çerçevesinde bir bütün
olarak algılanmasının yanı sıra dönemin filozoflarınca sistematik bir öğreti
üretilmiştir. Sonuç olarak, erdeme odaklanan bu etik anlayışı mutluluğa erişme
hedefindeki insan için yol gösterici olmuş ve yaşam sanatının icrasında bir
temel olarak algılanmıştır.
Bölüm | Derleme |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ijca