Son yıllarda tartışmaya açık ifadelerle değerlendirilen günümüz müziği; etkilendiği akımlar, kullanılan teknikler ve belirlenmiş dönemlerde yer alan bestecilerin yeniyi arama çabaları ile alan çalışmalarında fazlaca yer almaya başlamıştır. Bununla birlikte bestecilerin herhangi bir dönem içerisinde değerlendirilmesi aslında birçok bestecinin kabul etmediği bir olgu olarak bilinmektedir. Besteciler orta çağdan günümüze birçok teori ve sistem geliştirmiş, uygulamış ve bu uygulamalar ile dönemler açılıp kapanmıştır. Ancak bu gelişmeler hiçbir zaman bestecilerin dönem kapatmak amacıyla gerçekleştirdiği bir yenilik olarak değerlendirilmemiştir. Besteciler her dönemde yeniyi ve farklıyı aramış ve geliştirdiği sistemler topluluklar tarafından kabul edilmiş ve uygulanmıştır. Bu durum dolayısıyla akımlar , dönemler vb. terimlerin oluşumuna neden olmuştur. Her akımın veya her dönemin bir öncekinin eleştirisi veya geliştirilmesi ile oluştuğu görüşüyle; müzik dönemleri içerisinde de işte bu gelişmelerin en önemlilerinden olan “On İki Ton Sistemi” çalışmada detaylı bir şekilde aktarılmıştır. Geliştirilen bu sistem büyük tepkiler aldığı gibi büyük topluluklar tarafından da kabul edilmiştir. Bu tartışmalar eşliğinde kabul gören bu sistemin daha iyi tanınması amacıyla, çalışmada Josef Matthias Hauer’in oluşturduğu, Arnold Schoenberg’in geliştirdiği, Anton Webern’in günümüze ulaştırdığı on iki ton sistemi örnekler ile açıklanmıştır. Aynı zamanda Anton Webern’in ilk denemelerinden olan “Klavierstück, im Tempo eines Menuetts (1925)” eseri üzerinde incelemeler yaparak sisteme ve analiz yöntemine bir bakış açısı sağlanmıştır.
Contemporary music, which has been evaluated with controversial expressions in recent years, has begun to take part in field studies with the movements, techniques used and the efforts of composers in certain periods to search for the new. However, the evaluation of composers in any period is actually known as a phenomenon that many composers do not accept. Composers have developed and applied many theories and systems from the middle ages to the present, and periods have been opened and closed with these applications. However, these developments were never considered as an innovation by composers to close the period. Composers sought the new and different in every period, and the systems they developed were accepted and implemented by the communities, which therefore gave rise to the terms such as flows, periods, etc... With the view that each movement or each period is formed by the criticism or development of the previous one; “Twelve Tone System”, which is one of the most important of these developments in music periods, is explained in detail in the study. Not only has this developed system received great reactions but it has also been accepted by large communities. In order to better recognize this accepted system in the light of these discussions, the twelve tone system created by Josef Matthias Hauer, developed by Arnold Schoenberg and brought to the present day by Anton Webern is explained with examples. At the same time, a perspective on the system and analysis method is provided by examining one of Anton Webern's first essays, "Klavierstück, im Tempo eines Menuetts (1925)".
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 |
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ijca