A CASE STUDY ON THE MUSEUM EDUCATION COURSE RELATED TO THE ACQUISITION OF CULTURAL HERİTAGE AWARENESS

Yıl 2024, Cilt: 10 Sayı: 2, 127 - 146, 30.12.2024

Yeşim Aydoğan , Mustafa Toprak

https://doi.org/10.22252/ijca.1572651

Öz

Cultural heritage is a body of extremely important evidence that provides information about the science, art and culture of past societies. Preserving these evidences in a healthy way without losing their cultural characteristics and ensuring their continuity by transferring them to the future will only be possible by gaining cultural heritage awareness in societies. Museums that exhibit and preserve cultural heritage also carry out many programs and projects to raise cultural heritage awareness. Volunteer-based projects of educational institutions with museums are later included in the course curriculum of educational institutions and gain an official status. This research was conducted with the participation of 4th grade students of the Painting Department taking a museum education course. In the research, objectives regarding the acquisition of cultural heritage awareness were determined within the scope of the Museum Education Course [MED]. In this research, where a case study design was applied in the perspective of qualitative research approach, 4 main themes and 20 sub-themes created by them were reached. Within the scope of the findings of the research; students have previously experienced, witnessed or related to their own lives, etc., which are covered in MED. It has been observed that they are more active on issues such as these and that they make in-depth understanding of these issues. Within the scope of MED, students gained different perspectives and realized that the things they saw as ordinary in their lives actually had traces of the ancient civilizations that lived in those lands and that these were a set of material and spiritual values, thus gaining a richer perspective.

Anahtar Kelimeler

Cultural Heritage, Cultural Heritage Awareness, Museum Education

KÜLTÜREL MİRAS BİLİNCİ KAZANIMIYLA İLGİLİ MÜZE EĞİTİMİ DERSİ ÜZERİNE BİR DURUM ÇALIŞMASI

Öz

Kültürel miras, geçmiş toplumların ilim, sanat ve kültürleri hakkında bilgi veren son derece öneme sahip olan kanıtlar bütünüdür. Bu kanıtların, kültürel özelliklerini kaybetmeden sağlıklı bir şekilde korunarak muhafaza edilmesi ve geleceğe aktarılarak sürekliliklerinin sağlanması, ancak toplumların kültürel miras bilinci kazanımıyla mümkün olacaktır. Kültürel mirası sergileyen ve korunmasını sağlayan müzeler, kültürel miras bilincinin oluşması için de çok sayıda programlar ve projeler gerçekleştirmektedir. Eğitim kurumlarının müzelerle gönüllülüğe dayanan projeleri, daha sonra eğitim kurumlarının ders müfredatına dâhil edilerek resmi bir durum kazanmaktadır. Bu araştırma, müze eğitimi dersi alan Resim Bölümü 4. sınıf öğrencilerinin katılımıyla yürütülmüştür. Araştırmada, Müze Eğitimi Dersi [MED] kapsamında kültürel miras bilinci kazanımına ilişkin amaçlar belirlenmiştir. Nitel araştırma yaklaşımı perspektifinde durum çalışması deseni uygulanan bu araştırmada, 4 ana temaya ve onların oluşturduğu 20 alt temaya ulaşılmıştır.
Araştırmada bulgular kapsamında; öğrencilerin MED’de işlenen, daha önce deneyimlemiş oldukları, tanık oldukları ya da kendi yaşamlarıyla ilişki kurdukları vb. gibi konularda daha etkin oldukları ve bu konular üzerinden derinlemesine bir anlamlandırmaya gittikleri görülmüştür. MED kapsamında, öğrenciler farklı bakış açıları edinerek, yaşamlarında sıradan olarak gördükleri şeylerin de aslında o topraklarda yaşamış olan kadim medeniyetlerin izlerine sahip olduğunun ve bunların maddi ve manevi değerler bütünü olduğunun farkına varmışlar, böylece daha zengin bir açısı kazanmışlardır.

Anahtar Kelimeler

Kültürel Miras, Kültürel Miras Bilinci, Müze Eğitimi

Kaynakça

• Arslan, M. (2014). Teorik çerçeve: kültür ve din. M.A. Kirman ve A. Özbolat (Ed.), Kültür ve din içinde (s. 3-15). Adana: Karahan Kitabevi.
• Balogun, J.,Huff, A. S. and Johnson, P. (2003). Three responses to the methodological challenges of studying strategizing. Journal of Management Studies, 40 (1), 197-224.
• Baykara, T. (2001). Türk kültür tarihine bakışlar. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
• Buyurgan, S. ve Mercin, L. (2005). Görsel sanatlar eğitiminde müze eğitimi ve uygulamaları. V. Özsoy (Ed. ), (1. baskı). Ankara: Varan Matbaacılık.
• Çetinoğlu, O. (2006). Kültür zenginliklerimiz. (1. baskı). İstanbul: Bilgeoğuz.
• Dawson, C. (2014). Kültür ve din ilişkisi. (Çev: M.A. Kirman). Adana: Karahan Kitabevi.
• Dewey, J. (2004). Demokrasi ve eğitim. Ankara: Yeryüzü Yayınevi.
• Eliot, T.S. (1987). Kültür üzerine düşünceler. (1. baskı). (Çev: S. Kantarcıoğlu). Ankara: Mas Matbaacılık.
• Ergun, P. (2004). Türk kültüründe ağaç kültü. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
• Ersoy, A. ve Bozkurt, M. (2016). Anlatı araştırması. (2. baskı). A. Saban ve A. Ersoy (Ed.), Eğitimde nitel araştırma desenleri içinde (s. 237-273). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Göğebakan, Y. (2015). Kültür varlığı ve eğitim. (1. baskı). Saarbrücken: Türkiye Alim Kitapları.
• Göğebakan, Y. (2019). Müze ve tarih. (1. baskı). S. Buyurgan (Ed.), Müzede eğitim öğrenme ortamı olarak müzeler içinde (s. 121-140). Ankara: Pegem Akademi.
• Gökberk, M. (2018). Değişen dünya değişen dil. (8. baskı). İstanbul: YKY.
• Greenhill-Hooper, E. (1999b). Müze ve galeri eğitimi. (Çev: M.Ö. Evren ve E.G. Kapçı). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Güvenç, B. (2016). İnsan ve kültür. İstanbul: Boyut Yayıncılık.
• Güvenç, B. (2019). Kültürün ABC’si. (9. baskı). İstanbul: YKY.
• Kaplan, M. (2005). Kültür ve dil. (18. baskı). İstanbul: Dergah Yayınları.
• Kaplan, M. (2019). Kültür ve dil. (36. baskı). İstanbul: Dergah Yayınları.
• Kuban, D. (1995). Türk ve islam sanatı üzerine denemeler. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Tarihi Yayınları.
• Merriam, S. B. (1998). Qualitative research and case study applications in education. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
• Özel, S. (1998). Uluslararası alanda kültür varlıklarının korunması. İstanbul: Alkım Yayınları.
• Özlem, D. (2019). Kültür bilimleri ve kültür felsefesi. (3. baskı). İstanbul: Notus Kitap.
• Panofsky, E. (2012). İkonoloji araştırmalları rönesans sanatında insancıl temalar. (1. baskı). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
• Sardoğan, M.E. (2007). Kişilik gelişimi. A. Kaya (Ed.), Eğitim psikolojisi içinde (s. 135-168). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Simons, H. (2009). Case study research in pratice. London: Sage.
• Şimşek, H., Yıldız, E.M. ve Danacı, P. B. (2019). Müze ve müzecilik. S. Buyurgan (Ed.), Müzede eğitim öğrenme ortamı olarak müzeler içinde (s. 29-54). Ankara: Pegem Akademi.
• Turhan, M. (2002). Kültür değişmeleri-sosyal psikoloji bakımından bir tetkik. (5. baskı). İstanbul: Altınordu.
• Uygur, N. (2003). Kültür kuramı. (3. baskı). İstanbul: YKY.
• Uygur, N. (2018). Kültür kuramı. (5. baskı). İstanbul: YKY.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (9. baskı). Ankara: Seçkin.
• Yin, R. K. (2017). Durum çalışması araştırması uygulamaları. (3. baskı). (Çev: İ. Günbayı). İstanbul: Nobel.